The Devil bodyguard #moonsun

ตอนที่ 21 : Feelings (100%)

อึกก

อื้มมม 

อาาา  

เสียงลมหายใจถี่รัวของฉันไม่มีทีท่าว่าจะหยุด 

ฮะ  ๆ  ๆ   ๆ  ๆ  

อึ่ก 

มือของฉันกำผ้าปูที่นอนไว้แน่น 

ในขณะที่ตาก็ปิดสนิท

ร่างของฉันกำลังนอนอยู่บนเตียง 

ปากของฉันร้องไม่ยอมหยุด

แม้ว่าจะไม่รู้สึกถึงความเจ็บปวดใดใด

แต่เป็นความรู้สึกแปลกๆแบบที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน

“ ฉัน  ...  อื้มมมม ฉันจะไม่ไหวแล้วนะ  อาาาา “ 

ฉันลืมตาขึ้นมา และค่อยๆเลื่อนสายตามองลงด้านล่าง

และฉันก็ต้องตกใจสุดๆ

 เมื่อร่างที่ฉันเห็น

คือ 

มุนบยอล ! นั่นเอง

“ บยอลอา ! “ 

มุนบยอลค่อยๆเงยหน้าขึ้นมาจากหว่างขาของฉัน

เผยให้เห็นผมที่ปรกหน้าเล็กน้อยและดวงตาที่แสนเร่าร้อนคู่นั้นกำลังจับจ้องมาที่ฉันอยู่ 

.....

...

..

เฮือก ! 0.0 

เปลือกตาที่แสนหนักอึ้งได้เปิดขึ้นมาเผชิญหน้ากับโลกแห่งความเป็นจริงอีกครั้ง 

เมื่อกี้นี้มัน

มัน 

มันไม่ใช่ความจริงใช่ไหม 

อึ่ก  

เอ๊ะ 

เมื่อเริ่มขยับตัว ฉันถึงรับรู้ได้ว่า

ร่างกายของฉันถูกโอบล้อมไปด้วยท่อนแขนของใครบางคน 

เมื่อเงยหน้าก็ต้องพบกับใบหน้าของคนที่เป็นเจ้าของแขนนั้นที่ยังคงหลับสนิท และหายใจอย่างแผ่วเบา 

ทำเอาฉันนึกถึงฝันของตัวเองเมื่อตะกี้นี้ขึ้นมา 

0/////0 

ทันทีที่นึกถึงภาพเหล่านั้น ก็ทำเอาอุณหภูมิบนหน้าของฉันสูงขึ้นมาอย่างฉับพลันเลยล่ะ 

ฉันกับอีตาบยอลอี    

..  ทำ  .. 

ทำ  ....  >\\\\< 

ตึกตักๆ 

ตึกตักๆ 

ยัยยงซอน  ทำไมใจเต้นแรงแบบนี้ 

ทำไมเป็นคนลามกแบบนี้นะ 

“อืมมม ..  ยงซอนอา”

คนขี้เซาดึงร่างของฉันเข้าไปกระชับร่างของตัวเอง 

“อุ๊บ “ 

หน้าของฉันแนบไปกับซอกคอของคนข้างๆตามแรงที่ถูกดึงเข้าไป

ทำให้ฉันรับรู้ได้ถึงความร้อนจากตัวของเขา 

ตายแล้ว 

ตอนนี้ฉันไม่รู้แล้วว่า หน้าฉัน หรือ ตัวบยอลอีกันแน่ที่ร้อนกว่ากัน เพราะมันแทบจะหลอมรวมกันอยู่แล้ว

ฉันขยับตัวไม่ได้ จึงต้องอยู่นิ่งๆในอ้อมกอดที่รัดแน่นของคนข้างๆ 

ฉันแหงนมองขึ้นไปที่หน้าของคนที่ยังอยู่ในห้วงแห่งการกลับใหลอยู่ 

สายตาของฉันเลื่อนไปตามส่วนต่างๆบนใบหน้าของเขา 

ผม

ตา

หู

แก้ม

จมูก

และ

ปาก 

....

‘ ปากเธอมันช่าง....... ‘ 

ยงซอนไม่คิดเปล่า 

เธอพยายามยื่นหน้าเข้าไป หวังจะจุมพิตคนที่ไร้สติอยู่ข้างๆ 

แต่ก่อนที่จะได้ทำตามที่หวัง คนข้างๆก็ตื่นขึ้นมาซะก่อน 

=-= อืมมม 

.

.

.

0-0  หืมมม ! 

0[]0 เฮ้ย ! 

ยงซอนตกใจสุดขีด 

บยอลเห็นหมดพอดีว่าฉันกำลังจะทำอะไร 

ฟึ่บ ! 

แต่ผิดคาด 

แทนที่มุนบยอลจะมีปฏิกิริยาตกใจและทำอะไรไม่ถูก  

เขากลับพลิกตัวของตัวเองขึ้นมาอยู่เหนือยงซอนแทบจะในทันที อาจจะเพราะสัญชาติญาณความเป็นบอดี้การ์ดก็ได้มั้ง 

ทั้งๆที่เพิ่งตื่นนอน มุนบยอลกลับรวบรวมสติและกดปากของตัวเองลงบนปากของอีกคนแทบจะในทันที

ตอนนี้กลับเป็นยงซอนที่ถูกจู่โจมด้วยจุมพิตจากอีกคนโดยไม่ทันได้ตั้งตัว

มุนบยอลใช้แขนข้างหนึ่งชันศอกกับเตียง  ส่วนอีกมือหนึ่งประคองหน้าของยงซอนให้กระชับกับสิ่งที่เขากำลังมอบให้ 

ยงซอนตกใจในวินาทีแรก แต่ก็ตอบรับจังหวะจากอีกคนอย่างดี โดยไม่มีการขัดขืนแต่อย่างใด 

เป็นเพราะความรู้สึกที่ค้างคาจากฝันเมื่อตะกี้หรือเปล่า ? 

ยงซอนใช้มือทั้งสองประสานกันหลังท้ายทอยของมุนบยอล 

ดวงตาทั้งสองปิดสนิท

ลิ้นของทั้งสองสอดประสานกันอย่างรู้งาน

ทำเอามุนบยอลยิ่งมีอารมณ์ร่วมกับสิ่งที่ทั้งสองกำลังทำอยู่เข้าไปอีก 

มุนบยอบค่อยๆเลื่อนขาของตัวเอง จนมากดทับบริเวณระหว่างขาของยงซอน 

‘อึก .’ 

ยงซอนแปบกใจอน่างมากกับสิ่งที่มุนบยอลทำ 

และเธอก็รับรู้ได้อย่างดีว่าเขากำลังจะทำอะไร 

แทนที่จะกลัวเหมือนอย่างเคย ยงซอนกลับยิ่งรุกมุนบยอลหนักเข้าไปอีกด้วยการเลื่อนมือของเธอไปสัมผัสกับศีรษะของมุนบยอล 

และกำผมของมุนบยอลเบาๆ ทุกครั้งที่บยอลเพิ่มแรงไปที่ลิ้นของเขา

อุณหภูมิของห้องกำลังเพิ่มความร้อนระอุมากขึ้นเรื่อยๆ 

แต่จู่ๆมุนบยอลก็ตัดสินใจถอนจูบจากคนเบื้องล่างกะทันหัน

บยอลกลับหยุดนิ่งและจ้องมองเข้าไปในตาของยงซอน 

ดวงตาของทั้งสองประสานกัน มีเพียงลมหายใจถี่รัวอันเร่าร้อนที่รดใส่กัน 

ยงซอนหน้าแดงระเรื่อจากฤทธิ์จูบของมุนบยอล 

ซึ่งหน้าของมุนบยอลตอนนี้ก็ไม่ต่างกัน 

‘ ไม่ ฉันทำแบบนี้ไม่ได้ ฉันจะใช้แผนชั่วๆแบบนี้กับคุณหนูไม่ได้ เราไม่ใช่คู่รักกัน เราไม่ได้รักกัน ‘  บยอลฉุกคิดขึ้นมาในใจ

เมื่อคิดได้ดังนั้น มุนบยอลก็ผละตัวออกจากร่างของยงซอน และเดินออกไปนอกห้องนอนทันที โดยที่ไม่ได้เอ่ยคำพูดใดๆกับยงซอนเลย

ทำเอายงซอนได้แต่อึ้งและงุนงงกับการกระทำของมุนบยอล 

เธอรู้สึกอับอายมาก 

บางทีมุนบยอลอาจจะไม่ได้รู้สึกแบบเดียวกับที่เธอรู้สึกก็ได้

‘ บยอลอาจจะรังเกียจในตัวฉันก็ได้ ’ เธอคิดน้อยเนื้อต่ำใจ

ยงซอนได้แต่นอนขดตัว พร้อมหน้าที่แดงก่ำ

อยู่บนเตียงเงียบๆ ในห้องนั้นเพียงลำพัง