Spoil BLEACH MOVIE 3 ทั้งเรื่อง!!!!

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

เราไปเจอในB4thเลยเอามาแบ่งปันคร้า

เครดิต http://www.bleach4th.com/board/viewtopic.php?t=9894

N .N

เนื้อเรื่อง

อัพเดทเพิ่มเติม

ก่อนอื่นช่วยโหวตบลีช ในลิงค์นี้หน่อยงับ ปีที่แล้วโดนนารุโตะแย่งแชมป์ไป ปีนี้ร่วมกันดันบลีขให้เป็นที่หนึ่ง~ (หาที่โหวตCMไม่เจอง่ะ)

http://www.kartoon-discovery.com/kdaward08/mangahitz2008.php

OP และ ED โปรโมทล่าสุด

http://jp.youtube.com/watch?v=LPmGz4a9_Vw&fmt=18

http://jp.youtube.com/watch?v=LPmGz4a9_Vw&fmt=18

CM 9 10

http://fr.youtube.com/watch?v=HYuzth2SPpE

http://fr.youtube.com/watch?v=b9gBcxAx8Nk

คนที่พากษ์เป็น Ane

ฮิราโนะ อายะ เคยพากษ์เป็น โคนาตะ จาก lucky star และฮารุฮิจากเรื่องฮารุฮิ

บทสัมพาษโปรโมท

Aya: Its intense and its cool and also there are scenes that almost makes you cry. I wish everyone to please come to the movie with someone important to you. This was my first time on Bleach and my first time on the movie so I really worked hard on it. Everyone please come and watch



ภาพในงานโปรโมท อ.คโบะถือดาบมายูริ = [] =


..............................................................................................

ในที่สุด เราก็ตัดสินใจเอามาลง พร้อมแปลให้เรียบร้อย =w=
ตอนแรกกะว่าจะใส่ในกระทู้เก่าแต่ว่าบางคนไม่ได้เปิดไปดูก็จะอาจจะอดได้
เลยตั้งกระทู้ใหม่เลยแล้วกัน

ข้อแนะนำในการอ่าน
1. ถ้าใครยังไม่อยากรู้หรือโดนสปอยก็ไม่ต้องเลื่อนลงไปนะงับ จะหาว่าไม่เตือน มันสปอยไม่ได้ละเอียดมากแต่สปอยยันฉากจบจริงๆ

2. "Ane(พี่สาว)" และ"Otouto(น้องชาย)" ในที่นี้ หมายถึงตัวละครด้านล่างนะงับ ชื่อของทั้งสองคนนี้จะไม่ปรากฏจนกว่าจะท้ายๆเรื่องโน่น



3. สปอยทั้งหมดได้มาจากเว็บนี้ เข้าไปเยี่ยมชมได้งับ

http://bleachasylum.com/showthread.php?t=4897&page=55

4. สปอยนี้เรายังเชื่อได้ไม่ถึง 100% ว่าคำพูดจะเป็นแบบนั้นจริงๆรึเปล่า เพราะยังไม่มีใครยืนยัน แต่สำหรับเรา เราคิดว่าข้อมูลนี้คงเชื่อได้ซัก 90% แล้วล่ะ ถ้ามีใครบินไปดูถึงญี่ปุ่นก็บอกหน่อยแล้วกันว่ามันตรงกันมั้ย=w=

ไม่พูดอะไรมากละ อ่านไปเลยย

ในตอนเริ่มแรกเมื่อเซเรเทย์ถูกทำลาย ลูเคียก็ได้พบกับ Ane
Aneบอกกับลูเคียว่า "ข้าจะลบล้างการมีอยู่ของเจ้า" จากนั้น Otouto ก็ฟาดเคียวไปที่คอลูเคีย และจับตัวไป

ที่โลกมนุษย์ อิจิโกะรู้สึกถึงบางสิ่ง
ในขณะเดียวกัน กอนก็กำลังบ่นพึมพำอะไรอยู่คนเดียว อิจิโกะจึงถามและได้รับคำตอบว่า
" ก็ชั้นแก้ปัญหาในจดหมายเจ๊ไม่ได้นิฟะ" (จดหมายแบบเดียวกับที่เจ๊ทำก่อนจะหนีออกจากบ้านอิจิโกะในตอนแรกๆ)
อิจิโกะมองไปที่จดหมายและถามต่อ
"นี่มันอะไรน่ะ"
"อย่าดูถูกฝีมือการวาดรูปเจ๊นะเฟ้ย"กอนตอบ
" เจ๊ที่แกว่าน่ะ ใครหรอ" อิจิโกะถามด้วยความสงสัย ตัวยังนั่งอยู่บนเตียงพยายามนึกเหมือนกับจำลูเคียไม่ได้ แต่เมื่อปิดตาลง เขาก็จำทุกอย่างเกี่ยวกับลุเคียได้ทันที
“ลูเคีย...!”

เมื่อจำได้อิจิโกะจึงรีบลุกขึ้นมาและแย่งจดหมายจากกอน
"ภาพนี้มันคล้ายๆกับแมลงสาบ แต่มันมีแตงโมอยู่ข้างๆงั้นมันก็คงเป็นแมลงล่ะนะ"
ใช้เวลาไม่มากอิจิโกะก็ถอดรหัสสำเร็จ

เนื้อความในจดมหายลูเคีย: "เพราะข้ามีธุระบางอย่าง ข้าจะไปโซลโซไซตี้ จะกลับในไม่กี่วัน"

หลังจากอ่านเสร็จทั้งสองก็มุ่งหน้าไปยังร้านอุราฮาร่า แน่นอนว่าอุราฮาร่าก็จำลูเคียไม่ได้ แต่เพราะสองสามวันก่อนเขาได้ข่าวว่า บางส่วนในเซเรเทย์ถูกทำลายและอาจจะต้องทำอะไรซักอย่าง อุราฮาร่าจึงส่งอิจิโกะและกอนไปโซลโซไซตี้

ก่อนที่จะไป อุราฮาร่าถามอิจิโกะ
"ความสัมพันธ์ของคุณกับลูเคียที่คุณว่าคืออะไรกันหรือครับ?"
"ยัยนั่นเป็น..."
อุราฮาร่าขยับยิ้มเล็กน้อย ก่อนที่อิจิโกะจะตอบ
"A precious Nakama"(อันนี้เราให้ไปแปลกันเองนะงับ =w= หุหุ)


เมื่อลูเคียตื่นขึ้นก็พบว่าตนเองสวมชุดกิโมโนสีน้ำเงินออกม่วง และกำลังอยู่ในกระท่อมหลังเล็กๆที่เขต Inuzuri พร้อมกันนั้นก็มีAneและ Otouto อยู่ข้างๆ ตะโกนว่า "ลูเคีย~!!"และกระโดดเข้าหาเธอทันที
ลูเคีย,"พวกเจ้าเป็นใครกัน"
Ane,"จำพวกเราไม่ได้หรอ"
ลูเคียรู้สึกว่าเธอต้องเคยรู้จักกับสองคนนี้แน่ๆจึงถามชื่อของทั้งสอง แต่Aneกลับบอกว่าทั้งคู่ไม่มีชื่อ
"ลูเคีย เธอเคยบอกพวกเราว่าจะตั้งชื่อให้ ในโลกมนุษย์ เด็กๆได้ชื่อจากพ่อแม่ งั้นเธอจะบอกชื่อของพวกเราได้มั้ย?"
ลูเคียมองหน้าทั้งสองอย่างพินิจและพยายามนึก
ภาพที่ปรากฏอยู่ในความทรงจำตอนที่อยู่ Rukongai (ที่จริงต้องมีเร้นจิอยู่แต่ตอนนี้กลับไม่มี)
ในกระท่อมหลังเดียวกันนี้ ลูเคียจำได้ว่า เธอกำลังดูแลAne และ Otoutoอยู่
ลูเคีย, "พวกเจ้ายังไม่มีชื่อกันเลยงั้นหรอ?"
Ane , almost crying, "พวกเรากำลังรอให้เธอบอกชื่อพวกเราอยู่ เพราะงั้นขอร้องเถอะ!"
"งั้นข้าจะนึกชื่อให้กับพวกเจ้าเอง," ลูเคียบอกในที่สุด และสวมกอดทั้งสอง (เหมือนกับแม่กอดลูก). ภาพในอดีตก็จบลงเพียงแค่นั้น

"พวกเจ้าสองคน เป็นฝาแฝดเมื่อตอนนั้นนี่นา!"ลูเคียเอ่ย ฝาแฝดทั้งสองดีใจอย่างมากที่ได้ยินอย่างงั้น
"งั้นก็รีบบอกชื่อพวกเรามาเร้วๆเลยสิ!" Ane ถามคำถามเดิมอีกครั้งแต่ลูเคียกลับบอกว่าเธอจำไม่ได้ แต่ก็ให้สัญญาไว้ว่าจะต้องจำให้ได้แน่ๆ
ลูเคีย "ที่ผ่านมาข้าทำอะไรอยู่กันแน่?" (ลูเคียไม่มีความทรงจำเกี่ยวกับการเป็นยมทูตหลงเหลืออยู่เลย)
ฝาแฝด, "เธอนอนหลับมานานเลยล่ะ" แฝดทั้งสองพร้อมใจกันโกหก

อิจิโกะในโซลโซไซตี้ก้กำลังปะทะกับหลายๆคน (ชูเฮย์,เร้นจิ,เบียคุยะ)
ในบ้านของตระกูลคุจิกิ อิจิโกะถามเบียคุยะที่กำลังมองภาพฮิซานะอยู่ , "ลูเคียเป็นน้องสาวของนายใช่มั้ย? นายปกป้องเธอ แม้ว่าจะต้องทำผิดกฏก็ตาม." คุยกันไม่ทันไร ยมทูตก็เข้ามา.
ก่อนจะจาก เบียคุยะบอกอิจิโกะว่าฮิซานะเคยอาศัยอยู่ที่ลูกอนไก เขตที่78 อินุซุริ อิจิโกะขอบคุณเบียคุยะและหนีไป

ในอินนุซุริ
กอนถาม,"เจ๊อยู่ที่นี่จริงๆหรอ?" แต่กอนก็ยืนยันด้วยกลิ่นได้ = = และตะโกน
"อิจิโกะ!!"
"อืมม์ นี่ใช่ลูเคียแน่ๆ" (ในโปสเตอร์ถามว่า อิจิโกะก็ตามกลิ่นเจ๊ได้เหมือนกันเรอะ=[]=)

ลูเคียนั่งอยู่บนหลังคากระท่อมเล็กๆ สายตากำลังมองไปที่หลุมศพของเพื่อนตอนสมัยเด็กๆ
อิจิดกะก็เดินเข้ามา "เธอ ไม่เป็นไรใช่มั้ย" แต่ลูเคียกลับจำไม่ได้
"เจ้าเป็นใคร?ข้าไม่รู้จักเจ้า" สิ้นคำ อิจิโกะตกอยู่ในโหมดช็อค สายตาเต็มไปด้วยความเจ็บปวดสาหัส ปวดร้าวมากกว่าที่ยมทูตหลายคนบอกเขาในสิ่งเดียวกัน
"ชั้นไง! อิจิโกะ!! อย่าบอกนะว่าเธอก็จำไม่ได้?!"

ลูเคีย, "คุโรซากิ...อิจิโกะ" ลูเคียพยายามนึกอีกครั้ง แต่ในจังหวะที่จะจำได้ เธอก็หมดสติไป โดยที่มือยังกุมอยู่ที่หัว ก่อนที่อิจิโกะจะได้ทำอะไรแฝดทั้งสองก็เข้ามา
อิจิโกะ,"พวกแกเป็นใคร?"
Ane, "ยมทูต! ศัตรู! ไมมมมมมมมมมม่!!" Ane โผเข้ากอดลูเคียและกรีดร้องออกมา
อิจิโกะสู้กับ Otouto พักนึงก่อนที่ทั้งสามจะหายไป

กลับมาที่กระท่อม ลูเคียถาม Ane ,"ข้ารู้จักชายคนนั้น... ที่จริงแล้ว ข้าไม่ได้หลับอยู่ตลอดใช่มั้ย"
Ane ตอบกลับทันควัน " พวกเราไม่รู้หรอก! เราเดินทางมาจากที่ที่อยู่ไกลมากเลยนะ! เพื่อที่จะได้เจอกับลูเคีย เราเลยกลับมา,เราใช้เวลากว่า 100 ปี ถึงมาจนถึงที่นี่ได้!"
"นั่นมันยาวนานจริงนะ..." ลูเคียรู้สึกเหมือนความทรงจำเริ่มกลับคืนมา ในหัวปวดแปล๊บทันใด ลูเคียยกมือจับศีรษะ ทุรนทุรายด้วยความเจ็บปวดจนกระทั่งสลบไป

หลังจากนั้นลูเคียก็ถูกพาไปที่แห่งหนึ่งโดยแฝดทั้งสอง

อิจิโกะตอนนี้กำลังนั่งอยู่ที่ไหนซักแห่งและดูจิตตกอย่างมาก
กอน,"ทำไมทำหน้าสิ้นหวังอย่างนั้นฟร่ะ"
อิจิโกะ,"งั้นบอกชั้นมาสิว่าจะทำยังไงดี ลูเคีย,เร็นจิ ทุกคนเป็นเหมือนกันหมด ไม่มีใครจำชั้นได้เลย !
กอน, "แกหวังว่าอย่างน้อย เจ๊ลูเคียจะจำแกได้ใช่รึเปล่า" อิจิโกะเสยกอนไปทีนึง แต่กอนยังพูดต่อไป

"ชั้นเข้าใจแกผิดไป! แล้วไงล่ะ ถ้าเจ๊ลูเคียจำแกไม่ได้? ตอนแกอยู่โลกมนุษย์ แกรู้สึกได้ว่าเจ๊อยู่ในอันตราย แม้ว่าจะไม่มีใครจำได้,แต่แกยังจำเธอได้! แกยังเป็นคนที่เชื่อมต่อกับเจ๊มากที่สุด รู้มั้ย! ถ้าแกไม่ไป ชั้นไปคนเดียวก็ได้" กอนพูดและทำท่าเดินออกไป

ในตอนนั้นอิจิโกะมองไปที่จดหมายของลูเคียและคิดถึงเรื่องเมื่อวันก่อน

ขณะที่อิจิโกะกำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่ลูเคียก็กำลังนั่งเขียนจดหมายไปฮัมเพลงไปเบาๆ
อิจิโกะ "ทำอะไรอยู่น่ะ"
ลูเคีย "ห้ามมองนะ เจ้าโง่"
อิจิโกะ "อะไรเล่า ชั้นยังไม่ได้มองอะไรซักหน่อย"
ลูเคีย "มันเป้นเซอร์ไพรส์น่ะ"
ลูเคียหันมายิ้มให้

กลับมาที่ปัจจุบัน

อิจิโกะก็ปะทะกับยมทูตอีกครั้ง (ฮิตสึกายะ,อิกคาคุ,ยูมิจิกะ)
ฮิตสึกายะชนะและกำลังจะลงดาบสุดท้าย แต่เร็นจิก็เข้ามาขวางไว้
"แกเป็นศัตรู แกควรจะเป็นศัตรู แต่จิตวิญญาณของข้าบอกว่าแกไม่ใช่ศัตรู ข้าเชื่อในจิตวิญญาณของข้า"
อิจิโกะตะโกนออกมาด้วยความดีใจ "เร็นจิ!" แต่เร็นจิตะคอกกลับไป "อย่าเรียกชื่อข้าห้วนๆอย่างนั้นซีฟร่ะ" แต่อิจิโกะก็ยังเรียกแบบนั้นต่อไป

และหัวหน้าหน่วยอีกสามคนก้โผล่มา (อุคิทาเกะ,เคียวราคุ,ซุยฟง)
"พวกเราไม่ยอมรับคนทรยศ"
ทั้งหมดก็สู้กัน อิจิโกะกับเร็นจิตกอยู่ในสถานะการณ์ลำบาก ทันใดนั้นเอง อุราฮาร่าที่มาพร้อมสวมชุดคลุมหัวหน้าหน่วยก็ปรากฏตัวขึ้น
ปู่ยามะ "เจ้ามาที่นี่ทำไม"
อุราฮาร่า "ผมรู้วิธีที่จะเข้ามาในโซลโซไซตี้แต่ผมแค่กักกันตัวเองไว้"
โยรุอิจิก็มาเช่นกัน
อุราฮาร่า "ที่นี่เดี๋ยวพวกผมจัดการเอง รีบไปเถอะ คุณลูเคียกำลังอยู่ในอันตราย"
อิจิโกะ" ไปกันเถอะเร็นจิ"

และอุราฮาร่าทอร์คโชว์(การต่อสู้อ่ะแหละ)ก็เริ่มขึ้น.....

ในห้องทดลองของมายูริ
ฝาแฝดกำลังทำบางอย่าง ลูเคียก็ตื่นขึ้น
"พวกเจ้าคิดจะทำอะไร"
Ane "เรากำลังจะกำจัดพวกที่จะพรากลูเคียไปจากเรา"
ลูเคีย"อย่านะ พวกเจ้ารู้มั้ยว่ามันจะทำให้เจ้าเดือดร้อนขนาดไหน!?"
Ane "ทำไมลูเคียต้องต้องปกป้องพวกยมทูตนั่นด้วยล่ะ พวกยมทูตเอาทุดสิ่งทุกอย่างไปจากเรา
ความสุข,ความเศร้า,แล้วก็ลูเคีย...."

และ ตูม! กำแพงถูกทำลาย อิจิโกะ เร็นจิและกอนยืนอยู่หลังกำแพงนั้น
Ane ที่กำลังเอามือกุมศีรษะ(เหมือนคนบ้า) พุ่งเข้าไปกอดลูเคีย
อิจิโกะ "ลูเคีย! ขอร้องล่ะ จำให้ได้สิ! เธอที่ฉันรู้จัก ในฐานะยมทูต ไม่ใช่คนที่จะทิ้งตัวตนของตัวเองไปง่ายๆหรอก
Ane" หุบปากไปซะ ลูเคียไม่ต้องการแบบนั้นหรอก"
ลูเคียพยายามเจรจากับAne Ane กอดลูเคียแน่นขึ้น "ไม่นะ ลูเคีย อย่าทำหน้าแบบนั้นสิ ได้โปรด อย่าฟื้นความทรงจำตอนที่เป้นยมทุตอีกเลย"
ลูเคียตกใจที่ได้ยินอย่างนั้น "ยมทูต!? งั้นที่จริงแล้ว ข้าคือยมทูต?" Ane ที่เป็นคนหลุดปากไปเอง เถียงไม่ออก
ลูเคียหันหลับไปมองอิจิโกะ "ยมทูต ขอให้ข้าได้ยินอีกครั้ง ชื่อของเจ้า"
อิจิโกะ " คุโรซากิ อิจิโกะ" สิ้นคำ ภาพความทรงจำตั้งแต่พบกันครั้งแรกจนถึงลานประหารก็แจ่มชัดขึ้น และลูเคียก็จำทุกอย่างได้ในที่สุด
ลูเคีย"อิจิ...โกะ ....อิจิโกะ!!"

Ane ตอนนี้กำลังเห็นภาพที่ลูเคียเกือบจะจำทุกอย่างได้ ตะโกนทั้งน้ำตา "ไมมมมมมมมมมม่!!"
"ข้าจะไม่ยกโทษให้ ไอ้พวกที่ขโมยลูเคียไปจากเรา! พวกเราอยู่ด้วยกันมาตลอด! พวกเราและลูเคียคือหนึ่งเดียวกัน"
Otouto " เดี๋ยวสิ ถ้าทำแบบนั้น ลูเคียก็จะจากเราไปด้วยนะ" ถึงOtoutoจะพูดอย่างนั้นแต่Aneไม่ยอมฟัง Otouto จึงพูดว่า "ไม่เป็นไร ข้าเข้าใจ พวกเราทั้งสามคนอยู่ด้วยกันอยู่เสมอ"
เมื่อพูดจบ ลูเคีย AneและOtouto ก็รวมร่างเข้าด้วยกัน ลูเคียกรีดร้องและดาร์คลูเคียก็กรากฏ
เสียงที่ได้ยินจากปากดาร์คลูเคียเหมือนเสียงAneและOtoutoพูดพร้อมกัน
อิจิโกะหันหน้าไปทางเร็นจิที่เอ่ยว่า " พวกเจ้าทำอะไรกับหญิงคนนั้น นั่นคือเหตุผลที่เจ้ามาที่นี่ใช่มั้ย"
อิจิโกะฝากให้เร็นจิจัดการกับศัตรูที่เหลือและตามดาร์คลูเคียออกไป

ดาร์คลูเคียVSอิจิโกะก็เริ่มขึ้น

แต่อิจิโกะไม่ได้ลงดาบแม้แต่ดาบเดียว แค่หลบและกันเฉยๆ
"จำให้ได้สิลูเคีย" อิจิโกะตะโกนบอกลูเคียที่ไร้ซึ่งอารมณ์
เสียง Ane กับ Otouto ทะลุออกมาจากห้วงคำนึง " ฟันมันเลย ฟันมันซะ และเราจะลบล้างความทรงจำลูเคียจากภายในเจ้านั่น"
อิจิโกะ "พวกแกพูดอะไรกัน ถึงแม้ว่าลูเคียจะจำไม่ได้ ชั้นก็ยังจำได้ ความผูกพันธ์ของเราจะถูกลบทิ้งโดยใครไม่ได้หรอก!"
ดาร์คลูเคียโจมตีอิจิโกะอีกครั้งและในวินาทีที่เคียวจะฟันคอิจิโกะ เบียคุยะก็เข้ามาใช้วิถีมารหยุดการโจมตีนั้นไว้

เบียคุยะ "ถ้าสิ่งที่เจ้าพูดนั่นจริง ข้าจะทำลายมันซะ"
เร็นจิที่พึ่งมาถึง เมื่อมองไปที่ดาร์คลุเคียก็เอ่ยขึ้นว่า " วิญญาณของเธอกำลังกลายเป็นฮอลโลว์ มันสายเกินไปแล้วล่ะ"

"เธอ เสียสละชีวิตตัวเอง เพื่อช่วยชั้น...! ฯลฯ ... ชั้นและลูเคีย เชื่อมต่อกัน!"
เบียคุยะ " จะทำอะไรก็ทำไปแล้วกัน" เบียคุยะพูดและเดินออกมา
ดาร์คลูเคียทลายริคุโจโคโรออกมาได้และพุ่งไปที่อิจิโกะ
ในจังหวะนั้นอิจิโกะหันดาบไปที่ดาร์คลูเคีย ,"คราวนี้ตาชั้นบ้างล่ะ ลูเคีย ถึงคราวที่ชั้นจะมอบพลังให้กับเธอบ้างแล้ว"
ชั่วขณะหนึ่ง ลูเคียได้เข้าไปในจิตใจอิจิโกะ ดาร์คลูเคียกลับมาเป็นลูเคียดังเดิม

และเบียคุยะกับยมทูตคนอื่นๆก็ทำอะไรซักอย่าง...ฯลฯ

อิจิโกะประคองใบหน้าลูเคียไว้เหมือนกับกำลังกอด ในที่สุดลูเคียก็กลับมาเป็นตัวของตัวเองและถอยห่างจากอิจิโกะทันที(ในโปสเตอร์บอกว่าตอนที่ลูเคียปัดมืออิจิโกะออกจากหน้า ดูโมเอะ =w=)
ลูเคีย "..อิจิโกะ.."
อิจิโกะ "....ไง" (พูดเหมือนกับฉากที่ลานประหารเยยอ่า )

ห่าวจากนั้นไม่ไกล ลูเคียเหลือบไปเห็นแฝดทั้งคู่บาดเจ็บสาหัส

ลูเคีย,"อิจิโกะ..."
อิจิโกะ,"ไปหาพวกเค้าสิ"
ลูเคียก็วิ่งไปหา
"พวกเจ้า"
ทั้งคู่หันมาตอบอย่างโรงแรง "ลูเคีย...?" "เธอใช่ลูเคียรึเปล่า" มือทั้งสองคู่เอื้อมมาจับมือลูเคีย
Ane ,"เราคงได้ชดใช้ในสิ่งที่ทำแล้วนะ เราคิดว่าอย่างนั้น"

ภาพในอดีตปรากฏขึ้นอีกครั้ง
"ช่วยด้วย! ช่วยเราด้วย ลูเคีย!" เสียงเรียกขอความช่วยเหลือดังมา พร้อมกับลูเคียที่รีบวิ่งมาช่วย
บนเนินเขาฝาแฝดทั้งสองกำลังถูกโจมตีจากยมทูต ลูเคียพุ่งเข้าเตะยมทูตและช่วยฝาแฝดทั้งสองไว้ได้ เธอจึงบอกให้ทั้งสองหนีไป ยมทูตนั้นโดนครอบครองจิตใจโดยฮอลโลว์
ยมทูตไม่เห็นฝาแฝดจึงหันมาทางลูเคียแทน "พลังนั่น ข้าอยากจะได้ ร่างตอนนี้มันช่างไร้ค่า " ฮอลโลว์ในร่างยมทูตกระโจนลูเคียทันใด คอลูเคียโดนบีบจนหายใจไม่ออกแต่โชคดีที่ Ane ขว้างดาบสั้นปักขาออลโลว์ไว้และตะโกนออกมา " ปล่อยลูเคียซะ!" ยมทูตขว้าวลูเคียท้องและหันไปไล่ฝาแฝดอีกรอบ ภาพในอดีตหยุดลงแค่นั้น

อุราฮาร่าพบว่ามีฮอลโลว์แปลกๆที่ครองร่างคนอื่นเพื่อให้พลังวิญญาณแข็งแกร่งขึ้น และมันฟันผู้คนด้วยเคียวที่ทำให้สูญเสียความทรงจำ แต่นั่นทำได้กับคนที่มีพลังวิญญาณอ่อนๆ และทำให้ลืมแค่ช่วงเวลาสั้นๆเท่านั้น อุราฮาร่าจงคิดว่าน่าจะมีพลังอื่นอีกที่สามารถทำให้คนอื่นสูญเสียความทรงจำได้ด้วย


ยมทูตฆ่า Otouto กับ Ane และไม่คิดว่าฮอลโลว์ที่ครอบครองร่างคนอื่นตาย พวกเขาจึงถูกส่งไปยังฮูเฮโก้ มุนโด้
เพราะ Otouto และ Ane สามารถข้ามมิติได้??? แม้ว่าทั้งสองจะอยู่ที่ฮูเฮโก้ มุนโด้ แต่ก็สามารถจัดการกับฮอลโลว์ และเพิ่มพลังวิญญาณ คิดแต่เพียงอย่างเดียวนั่นคือ เราต้องการพบลูเคีย!

กลับมาที่ปัจจุบัน

Ane “พวกเรามันแย่สิ้นดี เราทั้งคู่ยังไงก็คงถึงเวลาจบลงแล้วล่ะ"
ลูเคีย "ไม่ พวกเจ้าสองคนไม่จบแค่นี้หรอก พวกเจ้าทั้งสองคนกลับมาหาข้า ข้าดีใจมากนะ...ดีใจจริงๆ"
Ane “เราไม่มีใครอีกแล้วนอกจากลูเคีย”
ลูเคีย “นั่นมันไม่จริงซักหน่อย เจ้าไม่ได้อยู่คนเดียว มีบางคนที่สำคัญกับเจ้า...พวกเขาอยู่ข้างๆเจ้ามาตลอด" Ane กับ Otouto หันมามองหน้ากัน
ลูเคีย "ข้าจำชื่อของพวกเจ้าได้แล้วล่ะ"
ลูเคีย " โฮมาริ และ ชิสุกุ .....เพราะพวกเจ้าสองคนเปล่งประกายและอยู่เพื่อช่วยเหลือซึ่งกันและกันใช่มั้ย"
Ane “โฮมาริ”
Otouto “ชิสุกุ”
โฮมาริ “มันเป็นชื่อที่ดีเนอะ ชิสุกุ?”
ชิสุกุ “พี่โฮมาริ”

ทั้งสองกุมมือกันไว้ ก่อนที่จะหมดสติไป มือของทั้งคู่ตกลงตรงหน้าลูเคีย ลูเคียพยายามบีบประคองมือคู่นั้นไว้
“ไม่!อย่าไปนะ! พวกเจ้าสองคน...."
น้ำตาเริ่มปลิ่มออกมาจากตา
"ได้โปรด! ตอบข้ามาสิ ขอร้องล่ะ!"
แน่นอนว่าทั้งคู่ไม่ได้ตื่นขึ้นมาอย่างที่ใจหวัง ลูเคียกรีดร้องและปล่อยโฮออกมาอย่างอดไม่อยู่ ขณะที่ร้องไห้นั้นลูเคียตะโกนเรียกชื่อทั้งสองอยู่ตลอด.... (และนี่คือความหมายของชื่อเรื่อง call out your name TT^TTเศร้า )


ไม่กี่วันหลังจากเหตุการณ์(มั้ง)
ลูเคียนั่งอยู่บนเนินเขา มองจดหมายที่ฝาแฝดเคยให้ และอิจิโกะก็เดินเข้ามา
ลูเคีย "เจ้าจะกลับบ้านแล้วใช่มั้ย"
อิจิโกะ"อืมม์..ใช่"
ลูเคีย" นี่ข้าถูกเจ้าช่วยไว้อีกแล้วสินะ"
อิจิโกะ "เธอเป็นคนที่ช่วยชั้นไว้แค่แรกต่างหาก-.."
อิจิโกะ "ลูเคีย...บางทีเราสองคนอาจจะเชื่อมโยงกันก่อนที่เราจะพบกัน ความผูกพันธ์น่ะ..ฯลฯ
มันไม่เกี่ยวกับความทรงจำหรอก,..ฯลฯ.... ชั้นและเธอกับแฝดนั่นด้วย ....และเธอ

สายลมพัดผ่านไป จดหมายในมือลูเคียปลิวไป
อิจิโกะ "งั้นชั้นไปก่อนนะ ยมทูต"
ลูเคีย" ไม่ใช่ยมทูต,เรียกคุจิกิ ลูเคียสิ


the end จบลงด้วยการเริ่มต้นอย่างสวยงาม


แฟนๆอิจิลูเชิญกรี๊ดให้บ้านพังไปเลย เหอะๆ เม้นหน่อยก็ดีเน้อ


ลิงค์เก่า ข้อมูลเยอะๆอยู่หน้าหลังๆนะงาบ

http://www.bleach4th.com/board/viewtopic.php?t=7776&postdays=0&postorder=asc&start=135