คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
บทนำ
ารเปลี่ยนแปลอสิ่่าๆ เิึ้น้วยวามบัเอิหรือ้วยวามั้ใ มันือพรมลิิ!! ็เหมือนารทีุ่เินออไปื้ออที่ร้านสะวื้อแ่ันไปเอ อุบัิเหุรั้ให่เ้า ใระไปิว่า ารเินไปื้อมาม่าอนบ่ายะนำมาึ่วามแฟนาี แบบแปลประหลาที่เห็นามนิยายัๆในเน็
“พูให้ฟัอีรอบิ?” ผมเาหัวพร้อมมอลูบอลที่มีประายไฟฟ้าที่ลอยไปมารหน้า เ้าลูบอล้อนลมๆเหมือนะรำานผมเ็มที่แ่็เริ่มอธิบายให้ฟัอีรอบ
[โฮส ุไ้รับเลือาระบบ ให้มาเป็นเ้าหน้าที่อ อ์ร “ารโ้ลับอัวประอบเอ” โยเราะัเลือาววิาที่ายภายในหนึ่เือน ใรที่มีิใที่แรล้า ที่อยาะมีีวิอยู่มาที่สุ ะมีโอาสโนเลือมาึ้น]
“ั้น ไม่ใ่ผมแล้วละ ปล่อยผมไปเหอะ” ผมพูึ้นั ให้ายเถอะ แ่ื่ออ์ร็ูประหลาละ อย่าบอนะ ว่าเป็นแบบนิยายพว Counterattackทั้หลายนะ
[ใ่โฮส เป็นแบบนั้นละ] เ้าลูบอลพูอบ ผมอึ้ไปเล็น้อย่อนะหรี่ามอเ้าลูบอล หมอนี้อ่านใเราไ้...
[ใ่ โฮส]
“ไม่นะ รูำลัะโนโปรแรมุามเ้ามาในสมอ ำลัะโนัรลยึร่าแล้ว!” ผมล้มไปนั่พร้อมุมหัวไป้วย เ้าลูบอลไฟฟ้าสันไปเล็น้อย
[ปัยาอ่อน.. ] เสียโปรแรมบ่นออมาเบาๆ
“เฮ๊ย นี้โฮสนะ โปรแรมห้ามปาเสียสิฟะ”
[อประทานโทษ โฮส.. ] แ่น้ำเสียไร้วามริใเียวนะ เอาเถอะ
“สรุป ือ ผมไม่เอา้วยละ ส่ผมลนรไ้เลย”
[หาโฮสไม่ทำสัาับระบบ โฮสะถูทำให้หายไป วิาอโฮสะไม่มีทาไปผุไปเิไ้อี..]
“..... นี้มัน หลอลวผู้บริโภัๆ!! นายเป็นนเลือผมมา ้อรับผิอบันสิฟะ”
[่วยไม่ไ้โฮส ระบบมีพลัเพียพอที่ะสุ่มวิามาทำสัาเท่านั้น ไม่มีพลัเพียพอที่ะส่วิาอโฮสลับไป]
“... ทำไมในนิยายไม่เห็นเป็นยัี้ฟะ”
[นิยายส่วนให่ ็เป็นแบบนี้และโฮส เพียแ่ัวเอส่วนให่เามีมีแรปรารถนาอันยิ่ให่ ไม่เหมือนใรบ้าน.... ่าธรรมาเหลือเิน...]
“อโทษ้วยทีรูไม่เล่นามบทนะ...”
[เอาละ ลโฮสะไม่ทำสัาใ่ไหม?]
“... ถ้าทำแล้วนายะเ้ามายึร่าผมไหม แล้วถ้าผมทำานสำเร็ผมะไ้อะไรบ้า..”
[นี้โฮสไม่ไ้ฟัที่ระบบพูเมื่อี้เลยใ่ไหม ?] ทำไมน้ำเสียมันแันแบบนี้... ผมพยัหน้าเบาๆ้วยวามอับอาย
[...ั้นโฮส็แห..อะแฮ่ม.. เปิหูฟัีๆอีรอบนะโฮส] เ้าโปรแรมหยาบาย!!
[เมื่อโฮสทำสัา โฮสะไ้เป็นพนัานออ์ร เมื่อทำภาริสำเร็ โฮสะไ้พลั หรือสิ่อพิเศษ ะแนน และารสุ่มล็อารี่ ามระับวามสำเร็แ่ละภาริ หาโฮสทำภาริถึำหน โฮสะไ้ฟื้นืนีพ ให้โลเิมอโฮส]
“หมายถึะไม่ายอนโนรถน?”
[ใ่แล้วโฮส หาโฮสเป็นพนัานระับS โฮสะไ้รับพลัมาพอที่ะเปลี่ยนแปลอีไ้]
“...แ่ในนิยายส่วนให่มันบไม่่อยีนะสิ ริๆ ผมอาะยัไม่ายแ่โนมนุษย์่าาวึ ิเ้ามาเล่นเมประหลาๆที่ไม่มีทานะอยู่็ไ้...” ผมพึมพำ เ้าลูบอล ทำรูปลูามอผม้วยสีหน้าสมเพทันที
[...... หน้าารูปร่าแบบนี้ยัะมาลัวนอื่นเ้าสิอี เหอะๆ] ูมันพู.... ไอโปรแรมี้เหยีย!!!
“เอาเหอะ ทำ็ทำ..”
[โอเโฮส...]
“เี๋ยว่อน!”
“ผมอเปลี่ยนระบบอันใหม่...”
[.... ำอโนปิเสธ โฮสไม่มีะแนนมาพอที่ะเปลี่ยนระบบอันใหม่ไ้ เสียใ้วยโฮส] ไอน้ำเสียเยาะเย้ยนั้นมันืออะไร!!
“วยัเว้ย... อนแม่บอให้ทำบุรูน่าะทำบุให้มาว่านี้” ผมถอนหายใ ้อมาิอยู่ับระบบอะไรไม่รู้ แถมูปามัน...
[โฮส สามารถรวสอบุสมบัิอโฮสไ้เมื่อิำว่าสถานะ]
สถานะ
ื่อ ???????
อายุ ??????
่าพลั
วามแ็แร่อร่าาย 10 ( นาเ็ประถมยัสามารถอัโฮสไ้้วยมือ้าเียว)
วามลา 10 (ธรรมาๆ )
วามล่อัว 10 (ธรรมามา)
วามอึ 5 (เินสอ้าว็ลิ้นห้อยแล้ว)
เสน่ห์ -3 (แม้แ่หมายัเมิน...)
โ 0 (อนาถแท้)
สิล
-ูเป็นนธรรมา ระับ SSR ารเป็นนธรรมาที่ไม่มีอะไรโนเ่นสัอย่าเป็นเรื่อที่พิเศษริๆ วามสามารถพิเศษ ูเป็นนธรรมาลืนไปับาหลัไ้ี.. ( เป็นวามสามารถที่ปัยาอ่อนริๆ)
“ไอวเล็บมันืออะไร?” ผมหน้ามืไปทั้แถบ... สถานะบ้าบออะไรันวะ นี้ัวเอนะเว้ย
[ำประเมินาระบบ..]
“.....(ิ๊!)”
[เนื่อาเป็นำหยาบายทาระบบะทำารูเสียให้ เพื่อไม่ให้เ็ๆระายเือสายา..]
“ไอ... เห้อ ่าเหอะ เหนื่อยละ..” ผมทรุนั่ลอีรอบ ่าแม้ม..
[..เป็นัวเอที่ไร้เสน่ห์เสียเหลือเิน...]
“เลิบ่นไปเลย... เอ้า! แล้วไ่อ ูสถานะไปแล้ว ้อทำภาริเลยไหม”
[ทำารโอนถ่ายโฮสเ้าสู่เ็นเอร์..] สิ้นเสีย ผม็สลบไปทันที
ว่าะมารู้ัวผม็เ้ึ้นมาาพื้นแ็ๆ่อนะมอวนไปรอบๆ... ไอห้อแบๆ นี้มันอะไรัน
“ยินี้อนรับโฮส” ผมหันามเสียไปเอแมวสีาวัวนึนั่มอมา้วยสายา.... เหยียหยาม??
“...ระบบ?”
“ะมีใรอีละโฮส... โ่ริๆ” ระบบพู้วยสีหน้าเบื่อหน่าย่อนะบ่นพึมพำ... แ่พออยู่ในร่าอแมวน้อยสีาวแล้วมัน่า..... น่าถีบเหมือนแมวที่บ้านริๆ...
“โฮสเป็นนเลือร่านี้มาให้ระบบเอ..”
“ผมไปเลืออนไหนัน?”
“อนที่โฮสทำารเลื่อนย้ายมาที่เ็นเอร์ ระบบะทำารเลือร่าที่โฮสรัที่สุ.. อนาถะมั ในวามทรำไม่มีแม้แ่สาวๆหรือหนุ่มๆเลย นอารอบรัว็มีแ่แมว...” ผมหรี่ามอ แมวสีาวทีู่ัวเล็ว่าปิ
“ผมไ้ยินนะ”
“อ้อเหรอ...” วนทีนัเว้ย แล้วไอหนุ่มๆนั้นมันอะไร??
“...โฮส อนนี้นิยายวายำลัมา..”
“หยุเลย!! นิยายเรื่อนี้ะมีแ่เรื่อราวารผภัยไม่มีวามรัแน่นอน..”
“.....ไร้ทาเยียวยาแล้วริๆ”
“เอาเหอะ แล้วที่นี้ือ..”
“ห้อพัส่วนัวอพนัานฝึหั”
“ระอั อ์รยาะมั..” ผมมอไปรอบๆห้อโล่ๆที่ไม่มีแม้แ่ห้อน้ำ
“ห้อมัน็เหมือนเ้าอห้อละโฮส” ..... เอาี้เถามาอุปามันีไหมเนี้ย..
“แล้วผม้อเริ่มานเลยไหม.. แล้วผม้อเรียนายว่าอะไร?”
“โฮสสามารถเรียระบบว่าอะไร็ไ้”
“ั้นโมน่า..”
“ื่อมันเหมือนแมวัวเมียไหมโฮส..” เ้าแมวสีาวัวิ๋ว หรี่ามอผม้วยสีหน้าหาเรื่ออีรอบ.. โปรแรมมีเพศ้วยเหรอฟะ
“แมวัวผู้็ื่อโมน่าไ้ มันอยู่ที่ใ..” ผมพู้วยน้ำเสียหนัแน่น แมวสีาวทำสีหน้าัะาย
“รระโฮสนี้โลสะเทื้อนเลย..”
“...เอาเถอะ แล้ว...ไม่มีอวั้อนรับ หรืออราวัลผู้เล่นมือใหม่แบบในนิยายบ้าหรือไ”
“..มีโฮส เปิูในระเป๋าระบบ” ผมิำว่าระเป๋า รหน้า็มี ่อเ็บอเ้ึ้นมา ้าในมีล่อสีรุ้อันหนึ่ ผมเอื้อมมือไปทันที แ่มันไม่ไ้!!
“ทำไมมันแะไม่ไ้ละโมน่า” ผมหันมาถามเ้าแมวาวทันที
“.... ใ้วามิเปิสิโฮส แล้วสรุประบบื่อโมน่าริๆใ่ไหมเนี้ย..” ระบบอบ พร้อมพึมพำเสียเบาอนท้าย ื่อโมน่าไม่ีรไหน เ้าแมวที่บ้านผม็ื่อเ้าโมน่า...
ผมิในใให้เปิล่อสีรุ้ แสสว่า้าสีาว็ปราึ้น ไม่นานแส็าล เหลือแ่ั๋วสีทอ ับ้อนลมๆสีเียวอันหนึ่... ผมเพ่มอที่ั๋วเป็นสิ่แร มันื่อว่า “ั๋วสุ่มสิลัวเอ”
“โฮสโีไม่เลว ไ้รับั๋วสุ่มสิลัวเอั้แรเริ่มแร”
“ริเหรอ.. หึๆนี้แหละัวเออนิยาย” ผมิัวเอ่อหน้าแมวอีเล็น้อย ่อนะมอไปที่ลูแ้วลมๆสีเียวอีอัน มันึ้นื่อว่า “สิล ารทำอาหารบ้านๆ ระับ D”
“.... ผมะเอาสิลทำอาหารมาทำไม?”
“....เผื่อโฮส้อไปทำภาริในป่ารร้าไม่มีอาหารไม่มีร้านสะวื้อ โฮสะไ้ไม่อายไ” แมวน้อยสีาวอบ้วยเสียเรียบๆ
“มันมีภาริที่้อไปอยู่ในป่า้วยเหรอ!!”
“มีสิโฮส โลภาริมีเป็นล้านๆรูปแบบ ส่วนให่็ล้ายๆับนิยายอมนุษย์นั้นแหละ”
“ไม่เอา... ไม่มีร้านสะวื้อผมอยู่ไม่ไ้หรอ..”
“เสียใ้วยโฮส โฮสถอยหลัลับไม่ไ้แล้ว”
“ฮึ... เหมือนเินทาผิีวิเปลี่ยนเลยวุ้ย... มา! สุ่มสิลัวเอัน ้อไ้พว วิทยายุทธระับเทพเ้า ไม่็หน้าาหล่อระับัรวาล!”
ผมิสุ่มสิล็มีวลมที่มี่อารา่าๆ มีสี่าๆหสีหมุนวๆ ่อนะหยุที่สี.. สีทอ!! วผมำลัมาแล้ว หึๆ ให้รู้สะบ้าว่าใรพระเอ..ลูแ้วสีทอปราึ้น ผม้อไปที่มัน ่อนที่มันะึ้นื่อสิล... “รอยยิ้มที่ทำให้หัวใหวั่นไหว” ......WTF??
“โฮสวีไม่เลวเลย..” แมวสีาวเินมานั่มอลูแ้ว้าๆผม
“รอยยิ้ม?? เพื่อ??”
“เพิ่ม่าวามเป็นมิรไโฮส ีว่ารอยยิ้มปัาอ่อนอนนี้อโฮสเยอะ..”
“..เียบไปเลย ผมอยาไ้วิาาร่อสู้่าหา.. สิลัวเอทำไมถึไปมีรอยยิ้มอะไรนี้ไ้ฟะ แล้วทำไมไม่เอาหน้าาหล่อระับัรวาลมา? แล้วทำไมื่อมันู...สาวอะไรนานี้? พระเอะมีสิลรอยยิ้มไปทำแมวอะไร!!”
“...ั๋วสุ่มสิลัวเอ ไม่ไ้แบ่เพศนะโฮส...”
“อา... ไม่นะ ถ้าั้นรั้หน้าผม ววยอาไ้สิลนาเอแบบนี้เหรอ?”
“...สิลไม่มีแบ่เพศไโฮส มันอยู่ที่ใ!!”
...โนมันย้อน ผมทำหน้าเศร้า ่อนัสินใว่าะายไอสิลนี้ทิ้ไปสะ..
“เสียใ้วยโฮส สิลที่ไ้าารสุ่มะเรียนเออัโนมัิ..” สิ้นเสียเ้าแมว ลูแ้วทั้สออัน็ลายเป็นลำแส ลอยเ้ามาใส่ร่าผมทันที ไม่เว้ย!!
“นี้มันบัับื้อัๆ..”
“ินโฮส..” ผมนั่มุมห้อเศร้าๆไปพัให่่อนะัสินใไปทำภาริให้บๆ เ้าแมวอธิบายให้ราวัลให้ผมฟัอีรอบ สรุป่ายๆในสามบรรทั ็ือ เมื่อผมทำให้ปราถนาอนที่ผมไปสิสำเร็ไ้ ็ะไ้ั๋วสุ่มสิล แบบแรนอมระับมา ภาริะมีมาน้อยึ้นอยู่ับระับอโลที่ไปอยู่ และเมื่อทำภาริอนที่ผมไปสิปราถนามาที่สุสำเร็ ผม็ะออาโลนั้นไ้
“็ูไม่ยาแฮะ..” ผมพึมพำ เ้าแมวาวสะบัหาใส่าผม
“็สำหรับโฮสนอื่นที่เามีวามสามารถ็ไม่ยาหรอโฮส”
“...เป็นระบบที่ไม่น่ารัเอาสะเลยโมน่า”
“.......” เ้าแมวน้อยเยหน้า้อผม้วยสายาเรียแ้น
“โอเ มา!! พวเรามาเริ่มันเลย!!”
พูุยับนแ่
ระบบ : โฮสปัาอ่อนะมั… สสัย้อายั้แ่โลแร *เ*
ความคิดเห็น