เรื่องเล่าจากฟากฟ้า

ลำดับตอนที่ #2 : แหงนมองฟ้า...ฟังเสียงกระซิบจากดวงดาว

แด่ดวงดาวที่บอกเล่าเรื่องราวอันอบอุ่น...

ให้หัวใจของฉัน...เข้มแข็งขึ้น...





         ท้องฟ้าสีดำสนิทที่ถูกแต่งแต้มด้วยแสงเจิดจรัสของดาวนับล้านดวง สายลมหนาวพัดผ่านเรือนร่างบางของหญิงสาวนางหนึ่งซึ่งนั่งอย่างเดียวดายอยู่บนแคร่ไม้ไผ่ที่ตั้งอยู่ใต้ต้นชมพูพันธุ์ทิพย์ ดอกสีชมพูอ่อนของมันสวยงามเสมอยามเบ่งบานและร่วงหล่นลงมาสู่พื้นดิน สายลมที่พัดมาเมื่อครู่ทำให้ดอกชมพูพันธุ์ทิพย์บางดอกปลิดปลิวออกจากขั้ว ก่อนจะร่วงผ่านหน้าของหญิงสาวไป



    แสงไฟจากไฟแช็คถูกจุดขึ้น ก่อนดวงไฟดวงน้อยๆ ดวงนั้นจะค่อยๆ ส่งต่อให้เทียนหลายเล่มซึ่งปักอยู่บนเค้กสวยก้อนหนึ่งที่วางอยู่หน้าหญิงสาว ใบหน้าเศร้าสร้อยของหญิงสาว กับแสงสว่างไสวของเปลวเทียน ริมฝีปากของหญิงสาวเริ่มคลี่ยิ้มบาง ก่อนจะเอื้อนเอ่ยทำนองเพลงเพราะ หวังให้คนที่อยู่อีกซีกโลกหนึ่งได้ยิน...



        “Happy Birthday to You…Happy Birthday to you…” เสียงใสที่ถูกกลั่นออกมาคลอขับไปกับสายลมอ่อนๆ ที่พัดปะทะเข้าใบหน้า “Happy Birthday Happy Birthday…Happy…Birthday…to you…”



    สิ้นเสียงเพลงจากหญิงสาว ลมหนาวก็พัดมาอีกระลอกใหญ่ เปลวไฟสั่นระริกไปมา ก่อนจะดับลงในที่สุด ราวกับนั่นคือลมที่ออกมาจากปากของเจ้าของวันเกิด หญิงสาวยิ้มอย่างยินดี เสียงอันแผ่วเบาลอดออกมาจากริมฝีปากเรียว



    “คุณได้ยินใช่ไหม...กร”



    หญิงสาวแหงนหน้ามองท้องนภาสีดำสนิทที่ถูกแต่งแต้มด้วยแสงระยิบระยับจากหมู่ดาว เธอทอดสายตาไปบนนั้น เพื่อชื่นชมกับผลงานศิลป์ที่ธรรมชาติได้สร้างสรรค์ไว้อย่างมีชั้นเชิง  ผืนผ้าใบสีดำที่ถูกแต่งแต้มด้วยดาวนับล้านดวงจับกลุ่มเรียงตัวกัน จนมนุษย์ปุถุชนคนธรรมดาต่างพากันใช้จินตนาการอันไร้ขอบเขต ลากเส้นเชื่อมโยงระหว่างดวงดาวเหล่านั้น จนกลายเป็นรูปร่างที่แตกต่างกันออกไป



    ...เขาจากเธอไปเมื่อสี่ปีก่อน ไปยังดินแดนที่อยู่กันคนละซีกโลก หญิงสาวได้แต่รอคอย... รอให้สักวันที่เขาจะกลับมาหา... มาทำให้หัวใจอันอ่อนล้าของเธอ... มีเรี่ยวแรงต่อไป...



    สายลมพัดหวีดหวิวผ่านหู ราวกับมันกำลังพยายามจะกระซิบอะไรบางอย่างให้หญิงสาวฟัง แต่หญิงสาวกลับไม่ใส่ใจ เพราะตอนนี้เธอกำลังจ้องมองหมู่ดาวและเงี่ยหูฟังเสียงกระซิบจากหมู่ดาราที่อยู่ห่างไกลจากเธอหลายปีแสง...



    ...ธรรมชาติมีเรื่องมากมายให้เราค้นหา สิ่งต่างๆ ที่มีอยู่ย่อมล้วนมีจุดกำเนิดที่ต่างกัน ประสบการณ์อันน่าตื่นเต้นที่เราได้พบ เราก็ย่อมอยากถ่ายทอดให้ผู้อื่นได้รับรู้ แล้วประสาอะไรกับเหล่าดาราบนท้องฟ้านั่น ลองนิ่งเงียบดูสิ บางทีอาจจะได้รับรู้ถึงเรื่องราวที่น่าจดจำ...จนยากจะลืมเลือน...



    ...แหงนหน้ามองท้องนภา ทอดสายตาไปยังฟ้าไกล และใช้ใจฟังเสียงเล็กๆ ของดวงดาว....