ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : My Heart
๊อ ๊อ!
"ุโรบิน อยู่ไหมรับ"
โรบินเปิประู
"มีอะไรหรอ?"
"ือนายน้อยโโลให้มาามไปพบหน่ะรับ"
เ็รับใ้นหนึ่ในบ้านเินมาบอ
"เอ๋...เรียันั้นนหรอ มีอะไร??"
โรบินถามอย่าไม่เ้าใ แ่็เินามเ็รับใ้ไป
ห้ออโโล
"ุโรบินมาแล้วรับนายน้อย"
โโลหันมามอแล้วยิ้มอย่าเ้าเล่ห์
"ั้นหรอ... หมธุระแแล้วออไปสิ!"
โโลไล่เ็รับใ้
"มีธุระอะไรับันั้นหรอ?"
โรบินถาม
โโลเ้าประิัวหิสาว นิ้วมือที่หยาบร้านาารฝึาบอย่าหนั่อยๆลูปไร้ไปามใบหน้าเรียวามอเธอ
โรบินยืนนิ่อย่าไม่สะทสะท้าน
"พ่อ้าเธอมาเท่าไร?"
โรบินยิ้ม
"ันไม่ำเป็น้อแ้รายละเอียอะไรใหุ้ทราบ มันเป็น้อลระหว่าันับุลุ "
โโลหยุนิ้วมืออัวเอ แล้วว้าัวร่าบาโยนไปบนที่นอนนาให่อเา
"ปาีนี้ ไหนอูสิว่าะปาีแบบนี้ไ้นานแ่ไหน"
"ุะทำอะไร?"
โรบินถามอย่าใ
"อ่า...ไม่้อหวหรอ ันว่าเธอ้ออบมันแน่ๆ"
โโลอบ
เาประบูบอันร้อนแรอเาเ้าับปาสีนวลสวย วามหวานาปาอหิสาว่อยๆึมผ่านมาทีละน้อย ทีละน้อย
โรบินพยายามปิปาไว้แน่น แ่นัวให่็ใ้แรบีบเธอนเาสามารถสอนลิ้นเ้ามาไ้อย่า่าย
วามหวานาปาอหิสาวทำให้โโลเลิบเลิ้มหลใหล เานอนับผู้หิมานั่อนั แ่วามรู้สึที่มีวามสุเ่นนี้เาพึ่เยไ้ลิ้มรส มันืออะไรัน?
โรบินพยายามพลัเาออ
"อุ๊ย!!"
เสียร้อเบาๆอหิสาวัึ้น ในนาเียวับที่โโลหยุะัและลูปหน้าผาัวเอเบาๆ
"ทำบ้าอะไรอเธอ โร......"
โรบินใ้หัวโเาับหัวโโลอย่าเ็มแร ทำให้อนนี้หัวโโลบวมน้อยๆ
"โรบิน เป็นอะไรหรือเปล่า"
โโลโพร่ถามออไป้วยวามใ เมื่อเห็นเลือสีุ่น่อยๆไหลออมาาหน้าผาอหิสาว
"เ็บอ่ะ!"
"อันูหน่อยสิ"
โโลพรึมพร่ำอย่ารู้สึผิ
โรบินับหน้าผาัวเอ
"ไม่้อเลย!!"
โรบินว่า เธอ่อยๆเินออาห้อโโลไป
"ให้ันู....
โโละโนามหลั แ่โรบินเ้าห้อแล้วปิประูทันที
โโลเินลับเ้าห้อ เารู้สึโมโหัวเอ โมโหที่ทำให้เธอเ็บ!!
หัวใอเาเ้นแรึ้นทุที ทุที นี้เาำลัเป็นโรหัวใอยู่ใ่ไหม?
(อันที่ริโรบินั้ใะทำให้เาเ็บมาว่า แ่โโลันหัวแ็ว่าโรบิน โรบินเลยหัวแเอเลย 555 )
ลอว์เินออมาูเสียเอะอะโวยวายแล้วเา็เห็นโรบินเินออมาาห้อน้อายอัวเอ
เาเปิประูห้ออหิสาว อนนี้โรบินนอนอยู่บนเีย
"เธอเ้าไปทำอะไร ในห้อนั้น!!"
เาถามเสียันโรบินสะุ้
โรบินเยหน้าึ้นมามอ
ลอว์เห็นเลือบนหน้าผา เาเปลี่ยนท่าทีไปเล็น้อย
"รอนี้นะ เี๋ยวันมา"
เาว่าแล้วเินออาห้อไป
เาหายไปไม่นาน็ลับมาพร้อมอุปร์ทำแผล ลอว์นั่ลบนเีย้าๆัวโรบิน
"ไปโนอะไรมาเนี่ย"
"ฮ่า ฮ่า ฮ่า หัวอน้อนายแ็เป็นบ้า"
โรบินหัวเราะแล้วอบเา
"ยัะมาลอี ไหนอูหน่อย"
เาทำแผลให้โรบินอย่าเบามือ สัมผัสอุ่นๆที่มืออเาพยายามทำให้เธอเ็บน้อยที่สุ
"อบุนะ"
โรบินว่า
ลอว์นอนเอนลบนเียโรบิน เาับเธอให้มานอนลบนัวอเา
ไออุ่นาายที่อบอุ่น โรบินหลับาลเบาๆ
อนนี้เธอมึนหัวไปหม อพัสัหน่อยแล้วัน
โรบินุหน้าหวานลบนหน้าอว้าอายหนุ่ม เธอรู้สึอบอุ่นและสบายใ ลอว์โอบอเธอไว้หลวมๆ หัวใอเาอนนี้เ้นไม่เป็นัหวะ เาไม่รู้ว่าทำไปทำไม เารู้แ่เพียว่าหัวใอยาให้เาอเธอไว้ ลอว์ยิ้มให้ับัวเอ หัวใสั่ให้เาทำแบบนี้แล้วัวเาเอ็มีวามสุที่ไ้อยู่ใล้ๆเธอ
เ่นัน!!
ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานเท่าไร แ่มันนานพอู
โรบิน่อยๆลืมาึ้น้าๆเธอรู้สึร้อนและอึอั ้นเหุมาานรหน้ามือหนาโอบอร่าายเธอเอาไว้แน่นราวับลัวว่าเธอะหนีเาไป โรบิน่อยๆเยหน้ามอผู้ายรหน้าที่ำลัหลับใหลอย่าไม่รู้สึัว โรบินยิ้มบาๆ
"อนหลับ็ูน่ารัีเหมือนันนะเนี่ย"
โรบินบอเบาๆ
เธอพยายามแะมือู่หนาที่โอบเธอเอาไว้ออ แ่ยิ่แะลับูเหมือนะยิ่โอบรัเธอแน่นมายิ่ึ้น
โรบินีมือลอว์เบาๆนเายิ้มออมา เธอึรู้ว่าเาแล้หลับ
"อบุนะที่มว่า"น่ารั""
โรบินหน้าแ
"็น่ารัว่าอนื่นล่ะัน"
เธอว่า
"ปล่อยไ้แล้ว ันะไปอาบน้ำ"
เาส่ยิ้มน้อยๆที่ไม่่อยไ้เห็นมานัมาให้เธอ
"ไปสิ..ันำลัะบอเธออยู่พอี อาบ้วยันนะ?"
โรบินทำหน้าเหว่อ นลอว์หลุำ
"ันพูเล่นหน่ะ"
"เฮ้อ....
"เสียายหรอ"
"โล่อ่าหาย่ะ ันยัไม่อยาสายาเสียหน่ะ"
โรบินบอแล้วว้าผ้านหนูเินเ้าห้อน้ำไป
"อ่อ..ลับห้อนายไปไ้แล้ว"
โรบินเปิประูมาไล่ลอว์
ลอว์หัวเราะเบาๆแล้วเินออาห้อไป
าอนนี้หนุ่มๆเหมือนเริ่มะรู้ใัวเอแล้วเนอะ ว่าโรบินอพวเราน่ารันาไหน (ใ่ม่ะ55)
เอาเป็นว่าอ่านแล้วเม้นบ้าไรบ้าเป็นำลัใให้ันหน่อยเนอะ อบุทุอมเม้นทุวามเห็น พวุน่ารัมาๆ มาๆุ๊ฟ1ที (ล้อเล่น)55555555
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น