เกาะยุคโบราณ(?)​กับผู้ดูแลสาว

เซราฟีน่า จี อีเธอร์ หรือ เซร่า เด็กสาววัยรุ่นลูกครึ่งไทยกับอเมริกามีผมสั้นสีขาวบลอนด์ทอง ดวงตาสีแดงราวกับเม็ดทับทิม ผิวสีขาว ใบหน้าที่ดูดุดันแต่ก็สวยจนหน้าหลงไหล เซร่านั้นอาศัยอยู่กับพ่อเลี้ยงจนถึงช่วงที่เธอเรียนจบก่อนที่เซร่าจะถูกเตะออกจากบ้านให้ไปใช้ชีวิตอยู่ข้างนอกเอง

เซร่าเป็นเด็กมีปัญหาที่ก่อเรื่องได้ตลอดในฐานะผู้หญิงเธอคือคนที่หมัดหนักพอสมควร การกระทำหรือการแสดงออกในบางครั้งเธอดูแมนกว่าผู้ชายบางคนเสียอีก แต่เธอก็ไม่ใช่เด็กที่มีปัญหาทางด้านการเรียนแน่นอนว่าเธอก็ไม่ใช่อัจฉริยะ​ที่เรียนได้เกรด 4 ทุกวิชา

เซร่ามีผลการเรียนอยู่ในระดับกลางๆ ไม่ได้ดีหรือแย่มาก วิชาที่เธอเรียนดีจริงๆ คือ อังกฤษ พละ ชีวะ นั่นคือวิชาเรียนได้เก่งจริงๆ ส่วนวิชาที่เธอแทบจะเอาตัวไม่รอดก็เช่น คณิต ฟิสิกส์​ เคมีคำนวณ แน่นอนไม่ถึงขั้นตกแต่ก็เกือบไม่รอด

งานอดิเรกคือการว่ายน้ำกับนั่งอ่านหนังสือเกี่ยวกับพวกสิ่งมีชีวิตโบราณต่างๆ เช่น ไดโนเสาร์

ณ หอสังเกตการณ์​ เวลา 05:45​ นาฬิกา

หอสังเกตหการณ์ขนาดใหญ่ที่มีความสูงเป็นสิบเมตรที่พื้นด้านล่างโดยรอบมีรถจอดอยู่คันหนึ่งกับโกดังเล็กๆ พื้นที่โดยรอบถูกล้อมรอบไว้ด้วยกำแพงปูนหนาแบบพิเศษที่ด้านบนของปืนมีสายเคเบิ้ลไฟฟ้าแรงสูงติดเอาไว้อีกขั้นหนึ่ง

ชั้นบนสุดของหอสังเกตการณ์​เป็นห้องขนาดใหญ่ที่เหมือนกับบ้านสำหรับอยู่อาศัยมีการติดตั้งอุปกรณ์หลายๆ อย่างสำหรับทำงาน คอมพิวเตอร์ เข็มฉีดยา หลอดเก็บเลือด หรือแม้แต่ปืน นอกจากนั้นแล้วยังมีการติดตั้งวางระบบห้องน้ำไว้ที่ด้านในอีกด้วยบนหลังคาหอสังเกตการณ์​จะมีเสากับจานดาวเทียมแบบพิเศษสำหรับรับสัญญาณ​ต่างๆ

“เห้อ.. น่าเบื่อชะมัด” เซร่ากำลังนั่งทำรายงานเอกสารภายในคอมพิวเตอร์อยู่

“เอาล่ะทีนี้ก็ส่ง” เธอกดส่งรายงานทั้งหมดของเดือนนี้ผ่านอีเมล

เซร่าทำงานนี้ได้ 2 ปีแล้ว หลังจากที่เธอเรียนจบมัธยมปลายเธอก็เริ่มออกหางานทำทันทีเพราะต้องการเงินจนมาเจอเข้ากับงานนี้ที่ได้รับค่าตอบแทนสูง ไม่ใช่งานผิดกฎหมาย​ อย่างน้อยก็ในความคิดของคนจ้างอ่ะน่ะ

งานดูแลสัตว์บนเกาะขนาดใหญ่ที่ไม่ใช่ว่าใครจะทำได้ถึงจะบอกว่าดูแลแต่หน้าที่หลักๆ ของเธอก็คือทำให้พวกมันบางสายพันธุ์ไม่หลุดออกไปจากเขตเกาะ เก็บตัวอย่าง หรือกำจัดสิ่งที่เป็นอันตรายต่อสัตว์บนเกาะ ได้หยุดงานเพียงไม่กี่ครั้งเท่านั้นเพราะทั้งปีเธอต้องอยู่แต่ที่นี่

ตืด! 

“ฮัลโหลแฟรงค์” เซร่ารับโทรศัพท์

[อรุณสวัสดิ์​ตอนเช้ามืดเซร่า!]​ แฟรงค์ชายหนุ่มที่จ้างเธอเป็นคนคอยจัดการขนส่งอุปกรณ์ต่างๆ รวมถึงตรวจเช็คความปลอดภัยของค่ายหอสังเกตการณ์​

“มีอะไร?” เซร่า

[น้ำเสียงดูไม่ค่อยดีเลยน่ะนอนไม่พอเหรอ?]​ แฟรงค์

“แค่ตื่นเช้าไปนิดหน่อยไม่ต้องสนใจจะมีอะไรก็พูดมา” เซร่า

[รับทราบ! คือว่าเมื่อคืนที่ผ่านมาทางนี้ตรวจจับเรือลำหนึ่งที่เผลอหลุดเข้าไปในเขตเกาะได้น่ะ]​ แฟรงค์

“ห่ะ? เรือเนี่ยน่ะ? เรือปกติมันไม่น่าแล่นเข้ามาได้ไม่ใช่เหรอ?” เซร่า

[ดูเหมือนว่าจะเป็นเพราะอุบัติเหตุ​จากสัตว์ที่หลุดออกมาจากเขตน่านน้ำน่ะ พอเจ้านั่นว่ายกลับมามันคงเผลอเปิดช่องทางให้เรือแล่นเข้ามาได้]​ แฟรงค์

“เจ้าโมบี้สิน่ะ.. เห้อ.. ให้ตายสิเจ้ากิ้งก่านั่นหางานให้เก่งจริงๆ เลย” เซร่าบ่นออกมา

“แล้วรู้ไหมว่าเรือลำนั้นตอนนี้อยู่ไหนแล้ว?” เซร่า

[อยู่บริเวณทะเลเขตลึกทางใต้น่ะแต่ถ้าโชคดีคงไปถึงเขตน้ำตื้นได้ก่อนช่วงสายแหละ จากที่ตรวจสอบเหมือนจะเป็นเรือที่ขนนักศึกษาจากมหาลัยมาทัศนศึกษา​ดูงานแต่คงหลงเข้ามาแบบไม่ได้ตังใจ]​

“รีบส่งตำแหน่งล่าสุดของเรือนั่นมาด่วนเลย” เซร่า

[ทำไมล่ะ?]​ แฟรงค์

“ก็ฉันจะออกไปกู้ภัยไง! ต่อให้รอดจากเขตน้ำลึกมาได้แต่ทางเขตน้ำตื้นมันก็ไม่ต่างกันหรอก! ยิ่งในช่วงนี้ของปีแล้วด้วย” เซร่าเตรียมเก็บของ

[ได้เลย! เดียวส่งไปให้ทางโทรศัพท์น่ะโชคดี!] แฟรงค์วางสาย

“เวรเอ้ย.. ทำไมมันต้องมีเรื่องวุ่นวายแต่เช้ามืดแบบนี้ด้วยเนี่ย” เซร่าบ่นขณะกำลังเตรียมอุปกรณ์ต่างๆ