คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : เกริ่นนำ
เริ่นนำ
“ระ...ร้อน..ันร้อนนนน~” เสียหวานสุแสนเย้ายวนพูึ้นในะที่เหื่อำลัผุึ้นมาามลำัวนเปียุ่มมับบา
มือเรียว่อยๆปลระมเสื้อออทีละเม็...ทีละเม็
ริมฝีปาบาบวมเป่เผยอึ้น้วยท่าทาเ็ี่นนที่รอบรอริมฝีปา้ำแล้ว้ำเล่าถึับน้ำลายไหล
“ะ...ันไม่ไหวแล้ว~” เสียหวานาเป็น่วๆ ในะที่สาบเสื้อถูแยออาัน หน้าออวบให่ีพีประัแวามอใรบานที่ำลั้อมออยู่
“อืม” เาราในลำอเล็น้อยเมื่อหน้าออวบที่ไม่ไ้ผ่านารศัลยรรมนั่นมันให่และเ้ึ๋ ายหนุ่มเอื้อมมือไปสัมผัสเบาๆ ทันทีที่เะหน้าออวบร่าบาถึับสะุ้โหย “โรให่เลยว่ะ!”
เสียเ้มเอ่ย้วยวามื่นม หิสาวรูปร่าผอมบาส่วนสูแ่ 168 เ็นิเมร แ่ัน่อนวามอวบให่ไว้นาไม่ถึ
“อ๊าาาาาาา~” ทันทีที่มือให่สะิยอประทุมถันเบาๆ ทำเอาสาวเ้าถึับร้อราไม่เป็นส่ำ
มือเล็ลูบไล้เรือนร่าอน้วยวามทรมาน อนนี้ภายในมันร้อนรุ่มไปหม ร้อนเหมือนับธาุไฟในร่ามันำลัะปะทุออมา
ร่าสู่อยๆ ถอเสื้อเิ้ออเผยให้เห็นร่าายำยำอหนุ่มลูรึ่อัฤษ-ี่ปุ่น มัล้ามเนื้อเรียัวสวย ผิวาวเนียนละเอีย พพาวามสูถึ 192 เ็นิเมร หุ่นอเาราวับเทพบุรปั้นมาเพราะมันไม่่าอะไราหุ่นอนายแบบในนิยสาร
“ันไม่ไหวแล้ว...ะ...่วยัน้วย...ันร้อน~” เสียหวานอ้อนอ้ำแล้ว้ำเล่า ในะที่มือบา่อยๆ เลื่อนล่ำไปที่ระโปรสีำสั้นนิที่เือบเห็นแ้ม้น
เธอ่อยๆ รูระโปรสีำออเผยให้เห็นแพนี้ัวน้อยลายลูไม้สีเียวับระโปร ในอนนี้แทบไม่มีวามอายหลเหลือแล้วเพราะร่าายมันทรมานเหลือเิน มันเหมือนมีอไฟำลัเผาไหม้อยู่้าใน
วามเหลือบมอร่าาวนวลเนียนที่นอนบิัวไปมาอยู่บนเีย ทั้เนื้อทั้ัวอเธอเหลือแ่แพนี้ัวน้อยที่ปปิวามามล้ำ่าไว้ หน้าออวบให่ที่ำลัล่อาล่อใมันทำให้เาบะแนรีบริมฝีปาลไปรอบรอยอประทุมถันสีมพูอย่ารวเร็ว
๊วบ~ ๊วบ~ ๊วบ~
ปาหยัูึยอประทุมถันอย่าแรนมันแทบหลุิไปับปาอเา ในะที่มืออี้าบีบเ้นวามนุ่มหยุ่นอย่าบ้าลั่ ส่วนนใ้ร่าร้อราไม่เป็นส่ำ เธอนอนหลับาพริ้มทั้ๆ ที่ร่าายำลัเือนพล่าน
“อ๊ะ...อ๊าาาา~” ปาบาเผยอึ้นเมื่อริมฝีปาหยัูึยอประทุมถันแรึ้นนเ็บแสบไปหม
หน้าอที่ยัไม่เยมีผู้ใไ้รอบรอ ถือว่าเป็นรั้แรับสัมผัสอันแสนหยาบโลน แม้ร่าายะเ็บแ่ลึๆ ลับรู้สึปราถนาสัมผัสนแทบทนไม่ไหว
“นอะไรนมให่ะมั!” ายหนุ่มผละริมฝีปาออาหน้าออวบ ่อน้มลมอทรวอที่เ็มไป้วยรอยเี้ยวและน้ำลาย เาัมันนเป็นรอยบุ๋มลไป
“ไ้โปร...่วยันที~” หิสาวนัยาหวานหยาเยิ้มยมือึ้นล้ออแร่
วามเหลือบมอเสี้ยวหน้าหวานที่แสนเย้ายวน วาอเธอหวาน่ำ้วยพิษอไฟราะ มับบาุ่มไป้วยเหื่อยิ่เพิ่มวามเ็ี่ให้เธอเป็นสิบเท่า!
“รอ่อน” เาพู้วยวามใเย็นแล้วพลิัวลาร่าบา มือหนารีบถอาเออทันที เพราะมัรยัมันแ็ันนันอบิปออมา
ทันทีที่อันเอร์แวร์หลุออเผยให้เห็นท่อนเอ็นนาให่ไ์ยุโรป มันมีวามยาวเือบเ้านิ้ว นิที่ใรโนมีอัน้อ่อลอีาแน่!
บานที่โนเาเอาถึับ้อไปหาหมอเพราะอวัยวะเพศีาอย่ารุนแร บานถึับเินะเพลับบ้าน บานรับไม่ไหวน้อบอให้เาหยุระทำลาัน เพราะเมื่อไหร่ที่เามีอารม์เาะรุนแรและุันนผู้หิบานรับไม่ไหว
แ่มัน็มีผู้หิบาประเภทที่อบอให่และวามาิส์ลับมาให้เาเอาบ่อยๆ เพราะะนั้นถึะให่แ่ผู้หิ็ไม่เยา
มือหนารูัแ่นายยาวให่เบาๆ เพราะอนนี้มันปวหนึบไปทั้ัว ปวนแทบทนไม่ไหวแล้ว
พรึ่บ!
ร่าสูพลิัวึ้นร่อมทับนัวเล็ทันที เธอสะุ้เล็น้อยแ่ไม่มีอาาร่อ้าน มือให่เลื่อนไปอบุมเนินนูนสาวผ่านแพนี้ลายลูไม้ มันโหนนูนพอีมืออเา
ายหนุ่มลูรึ่่อยๆ รูแพนี้ลเผยให้เห็นเนินเนียนที่ไร้นปลุม มันเนียนนุ่มราวับผิวเ็ ายหนุ่มลูรึ่ี้ปาเมื่อวามเนียนนั้นมันั่น่าลิ้มลอยิ่นั
“อ๊าส์” ายหนุ่มเริ่มทนับวามปวหนึบอแ่นายยาวให่เินมารานไม่ไหว หน้ามึเลื่อนลไประิบเบาๆ ที่้าหูบา “เี๋ยวูะเอามึให้าถ่าเลยอยู”
________
ความคิดเห็น