::+:: Lovely Day : Before Halloween ::+::

ข้อมูลเบื้องต้น

สวัสดีค่ะ ชื่อแก้มนะคะ     ขออกตัวก่อนเลยว่า
นี่เป็นครั้งแรกที่ได้เอาฟิคสั่น มาลงที่บอร์ดเด็กดี 

สำหรับเรื่องราว ของ ซีรีส์ Lovely Day ขอทำความเข้าใจก่อนนะคะ 

จบในตอนค่ะ แต่จะมีหลายเรื่องราวความน่ารักที่เล่าผ่านฟิค เรื่องนี้

เรามาดูกันค่ะ ว่าแต่ละวันน่ารักๆ ของ คิบอม และดงเฮ เป็นอย่างไรกันบ้าง

พวกเค้าทำอะไรกันบ้างในแต่ละวันที่สุดแสนจะโรแมนติก ...


::+:: Lovely Day : Before Halloween ::+::

♥~ Kibum ♥ Donghae ~♥

By : IKiHae

Rating : PG ...

Warning : อ่านแล้ว.. ระวังเผลออมยิ้มนะคะ .. ^//^

เนื้อเรื่อง

::+:: Lovely Day : Before Halloween ::+::

♥~ Kibum ♥ Donghae ~♥

By : … IKiHae …

Rating : PG ...

Warning : อ่านแล้ว.. ระวังเผลออมยิ้มนะคะ .. ^//

^

.....................
……………
……….
……..
……



ค่ำคืนที่อากาศไม่หนาวจนเกินไปของปลายเดือนกันยายน ในห้องชุดที่แสนอบอวลไปด้วยความรัก

“คิบอม คิบอม” เสียงใส ๆ ดังอ้อนมาแต่ไกล

“ว่ายังไง ฮึ ?” คิบอมหันไปยิ้ม ภาพของคนรักกับผ้าสีดำ ๆ พันไว้รอบตัว จะเล่นอะไรอีกหละเนี่ยพ่อตัวดี

“ผ้าอันนี้เอาทำเป็นผ้าคลุมดีรึเปล่า?” ร่างบางจับ ๆ พัน ๆ ผ้าสีดำในมือให้ง่วน

“อืม” คิบอมตอบแค่นั้น หันกลับไปสนใจหนังสือในมือ

“หงะ คิบอมดูก่อนสิ ยังไม่ทันได้มองเลย ใจร้าย”
เสียงตัดพ้อดังขึ้นทันที แถมสะบัดหน้าพรืดอีกต่างหาก...โอ้ย...น่าเอ็นดูเกินไปแล้ว
คิบอมลุกขึ้น เดินเข้าไปช่วยจับ ๆ จัด ๆ ผ้าให้เข้าที่ก่อนจะพยักหน้าหงึก ๆ
พอใจกับผลงานของตัวเองเงยหน้ามาเห็นตาใสปิ๊ง มองเขม็งอยู่
คว้าตัวมากอดแรง ๆ หอมแก้มสองข้างซะจนพอใจ

“พอแล้ว ๆ ดูสิ ต้องจัดใหม่เลย” บ่น ๆ แต่หน้ายิ้มเชียว มีความสุขนะ เวลาคิบอมกอดหนะ

“แล้วนี่ไม่เห่อเกินไปเหรอ ดงเฮ อีกตั้งหลายอาทิตย์แหนะ กว่าจะถึงวันฮาลาวีนหนะ”
คิบอมที่ยังไม่คลายอ้อมกอดถาม เอาแก้มของตัวเองถูกับแก้มนุ่มของดงเฮ

“อีกแค่ไม่กี่อาทิตย์เอง ตกลงเป็นท่านเคาท์แดร๊กคูล่าเนอะ” หันไปขอความเห็น

“ได้ทั้งนั้นแหละ ไม่กลัวหรอก ท่านเคาท์ตัวหอม ๆ นิ่ม ๆ น่ากอดแบบนี้หนะ ยอมให้ดูดเลือดหมดตัวเลย”
คิบอมพูดเอาคางเกยที่ไหล่บาง

“ดีเลย งั้นจะกินให้หมดตัวเลย”
ดงเฮหัวเราะอารมณ์ดี หันมากอดคิบอมแรง ๆ
โถมน้ำหนักตัวทั้งหมดทำเอากลิ้งลงไปกองกับพื้นทั้งสองคน
แต่ไม่ยักกะเจ็บแฮะ ดงเฮคิดในใจ ก่อนจะลืมตาที่ปิดสนิทตอนที่กำลังล้มลงมา
ตัวเขาที่คร่อมอยู่บนตัวคิบอม แถมหน้าที่ห่างกันแค่คืบ
จมูกแทบชนกัน รู้สึกได้ถึงลมหายใจเชียวหละทำเอาดงเฮเองอายจนหน้าแดง

“จะ...เจ็บรึเปล่า ?”
ดงเฮถามไปอย่างนั้นแหละแก้เขิน ทำท่าจะลุก
มือใหญ่ลูบไปตามไรผม หลังมือแตะเบา ๆ ที่แก้มใส
ก่อนจะโน้มศีรษะคนบนร่างให้ก้มลงมารับกับจูบหวาน ๆ หอม ๆ
อ่อนโยน อ่อนนุ่ม ริมฝีปากอิ่มสีชมพูอ่อนที่รสชาติไม่เคยเปลี่ยนแปลง
ยิ่งลิ้มรสยิ่งต้องการกว่าจะยอมให้เป็นอิสระ
ทำเอาดงเฮหอบน้อย ๆ หน้าแดงแปร๊ดขึ้นอีก
แดงจนถึงใบหูก้มหน้าซุกกับอ้อมกอดของคิบอมอายนี่นา

“อายแบบนี้ ไหนบอกจะดูดเลือดให้หมดตัวไง”
คิบอมอดที่จะแหย่ไม่ได้
“ใครอายกัน”
ดงเฮ ผุดลุกขึ้นมามองหน้าทันที
คิบอมยิ้มที่มุมปากตวัดร่างบางให้อยู่ข้างใต้ จมูกโด่งไซร้ไปทั่วตั้งแต่แก้ม เรื่อยลงมาที่ซอกคอ

“อยากเป็นท่านเคาท์แล้วสิ”
คิบอมกระซิบที่ข้างหูเสียงเบา เป่าลมร้อน ๆ พอให้รู้สึก
ทำเอาดงเฮกลั้นเสียงครางแทบไม่ทัน

ริมฝีปากร้อน ๆ สัมผัสผิวขาว ๆ ใส ๆ ไปทั่ว รอยแดงแต้มผิวขาวไปทั่ว
เสื้อตัวโคร่งถูกถอดออกอย่างง่ายดายกางเกงวอร์มตัวหลวมเช่นกัน
สีหน้าของดงเฮตอนนี้ทำเอาคิบอมแทบหยุดไม่อยู่
ห้องรับแขกที่เปิดเครื่องปรับอากาศไว้เย็นเฉียบ กลับร้อนรุ่มแทบหายใจไม่ออก
ร่างสองร่างที่เปลือยเปล่าผิวกายร้อนที่สัมผัสกัน มือใหญ่สัมผัสแทบทุกส่วน
สำรวจด้วยความอยากรู้อยากเห็น สะโพกบาง เอวคอด
คืนที่หอมหวานผ่านไปพร้อมกับเสียงลมหายใจของกันและกัน

ดงเฮลืมตาตื่นขึ้นมาในตอนเช้า กระพริบตาถี่ จำไม่ได้ว่ากลับมาที่ห้องนอนได้ยังไง
แถมคิบอมยังกอดอยู่ซะแน่นเชียว พยายามจะขยับตัวลุก กลับโดนรัดแน่นขึ้น
ดงเฮตีแขนคิบอมแรง ๆ ทำเอาเจ้าตัวสะดุ้ง

“ไม่ต้องมาทำเป็นละเมอ เค้ารู้หรอก” ดงเฮพูดพลางกัดเบา ๆ ที่ปลายจมูกของคนรัก
“ว้า จับได้ซะแล้ว” คิบอมยิ้มให้ ยิ้มที่อ่อนโยน รอยยิ้มที่ไม่มีใครเคยได้เห็น รอยยิ้มของดงเฮคนเดียว
“ตื่นแล้ว งั้นลุกกันเถอะ” ดงเฮทำท่าจะลุกขึ้นอีกครั้ง
“ไม่เอาอะ อยากกอดดงเฮนะ อีกนิดนึงนะ” คิบอมทำเสียงอ้อน เอาหน้าซุกกับตัวนุ่ม ๆ
ดงเฮหัวเราะเสียงใส นานแล้วเหมือนกันนะ ที่คิบอมไม่ได้อ้อนเค้าแบบนี้เลย ดีเหมือนกัน
จะว่าไปอุ่นดีเหมือนกันนะ กว่าที่ทั้งสองจะตื่นขึ้นมาอีกครั้ง เกือบบ่าย

“เค้าหิวแล้วอะ คิบอมตื่นเถอะนะ” ดงเฮเขย่าแขนคิบอมแรง ๆ
“คร้าบ คร้าบ” จุ๊บที่ริมฝีปากเร็ว ๆ หนึ่งที
“ไปอาบน้ำเถอะ เดี๋ยวทำอะไรให้ทาน”
คิบอมพูดเสร็จคว้ากางเกงข้างเตียงมาสวม ก่อนเดินออกจากห้องไป
ดงเฮมองตามยิ้ม ๆ ก่อนจะกลิ้งไปกลิ้งมาบนเตียงสูดกลิ่นหอม ๆ
ที่คุ้นเคยของคนรักเอาหน้าซุกกับหมอนใบโต เผลอหลับไปอีกครั้ง

คิบอมเดินเข้ามาในห้องอีกครั้ง กะจะมาเรียกให้ไปทานอาหารเช้า ยิ้มแก้มปริกับภาพที่เห็น
ผ้าห่มสีขาวผืนโตพันรอบตัวร่างบางบนเตียง หน้าที่ซุกอยู่กับหมอนใบโต
ผมสีน้ำตาลอ่อนที่ปรกลงมาใบหน้าที่ไร้เดียงสา บริสุทธิ์

สุดท้าย ล้มตัวลงนอนเคียงกัน นอนมองหน้าคนรักอยู่แบบนั้นจนหลับไปเช่นกัน
วันนั้นทั้งวันกว่าจะตื่นอีกทีเย็นย่ำท้องฟ้าเปลี่ยนสีเป็นสีส้มทอง
วันหยุดแสนสบายของทั้งสองคนผ่านไปอย่างเรียบง่าย
เต็มไปด้วยความสุขอย่างไม่ต้องเดาเลยใช่ไม๊ ?

::+:: END ::+::



PS. ความน่ารักของคิบอมและดงเฮ จะกลับมาอีกครั้ง ใน Halloween’s Part ค่ะ
...... It will coming soon ^^


X Comments is LOVE X