ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    DOCINDUKTY จักรวาลนี้มีเพียงเรา

    ลำดับตอนที่ #5 : ตอนที่5แล้วจร้าาา

    • อัปเดตล่าสุด 5 ต.ค. 50


    DOCINDUKTY

    จักรวาลนี้มีเพียงเรา

    บทที่ 5

    เช้าวันต่อมา

            “ซาเกล โซด้าตื่นกันหรือยัง” โซมะเรียกผมกับโซด้า

            “ตื่นแล้วๆ เข้ามานั่งก่อน”ผมพูดพร้อมกับเดินไปเปิดประตูให้โซมะกับโซริเพื่อนคนใหม่ของผม

            “โซด้าล่ะ ตื่นหรือยัง”โซมะถามผม

            “ตื่นแล้วอยู่หลังบ้านอ่ะ มีไรเปล่าเดี๋ยวเรียกให้”

          ไม่มีไรหรอก แค่จะพาไปหาคุณปู่น่ะโซมะตอบผม

            “อืม งั้นรอแป๊ปนึงละกัน” ผมบอกกับโซมะและโซริ

            “ได้ เราไม่รีบหรอก” โซมะตอบแล้วนั่งรอ

            “พี่ซาเกล! ช่วยด้วย พี่ซาเกล”โซด้าร้องเรียกผมให้ช่วย 

          “โซด้า!!!!!!!!!!!!!” ผมวิ่งไปหาโซด้าพร้อมกับเห็นภาพที่โซด้านอนจมกองเลือดและมีราชสิงห์ยักษ์ตัวหนึ่งที่สูงประมาณ2เท่าของผมคาบร่างของโซด้าที่ไม่ทราบว่าเป็นร่างไร้วิญญาณหรือไม่ออกไปโซริกับโซมะพยายามจะต่อสู้แย่งชิงร่างของโซด้าแต่ไม่ทันแล้วราชสิงห์ตัวนั้นได้คาบร่างของโซด้าหายไปในความมืด

            “โซด้า โซด้าอย่าเป็นอะไรนะโซด้า!!!!!!!!!!!!”ผมร้องเรียกน้องของผมทั้งๆที่รู้ว่าโซด้าไม่มีวันได้ยินเสียงของผมตอนนี้ผมคิดอย่างเดียวว่าผมจะต้องพาน้องของผมกลับมาให้ได้ไม่ว่าจะต้องแลกกับอะไรไม่ว่าสิ่งที่ต้องแลกนั้นจะเป็นชีวิตของผมผมก็ยอมขอเพียงว่าให้โซด้าปลอดภัย

            “โซมะ ทำไมราชสิงห์ตัวนั้นต้องมาเอาตัวโซด้าไป” ผมถามโซมะ

    โซมะกับโซรินิ่งเงียบ

            “ทำไม ราชสิงห์ตัวนั้นต้องมาเอาโซด้าไปทำไม”ผมถามพวกเขาอีกครั้งตอนนี้ดวงตาของโซริกับโซมะเปลี่ยนเป็นสีเลือดแต่ผมก็ไม่กลัวเพราะผมรู้สึกว่า2คนนั่นคิดจะแก้แค้นที่ราชสิงห์ตัวนั้น

            “เพราะมันต้องการตัวนายซาเกล”โซริตอบผม

            “ทำไมมันต้องการตัวผม”ผมถามโซริ

            “ก็เพราะนายคือคนสำคัญไงล่ะ ที่พวกชั้นจะพานายไปหาคุณปู่ก็เพราะนายคือคนสำคัญ” โซริพูดพร้อมกับมองหน้าผม

            “ถ้างั้นเราไปหาคุณปู่กัน” ผมพูดพร้อมกับสีหน้าที่จริงจัง

            ผม โซมะ โซริ ก็เดินทางไปหาคุณปู่กันเดินตามทางมาเรื่อยๆไม่นานก็ถึง

            “สวัสดีครับ/ค่ะ คุณปู่”โซมะและโซริพูด

            “ฮ่ะๆสวัสดีจ้าหลานๆ”คุณปู่ทักทายโซมะกับโซริพร้อมกับหันมองมาที่ผม

            “นี่หรอ เจ้าหนุ่มที่เจ้าทั้ง2คนพูดถึง”คุณปู่ถามโซมะ

            “ครับ นี่แหละครับซาเกล”โซมะตอบ

            “สวัสดีครับปู่”ผมกล่าวสวัสดี

            “อืมๆ สวัสดีหลานชื่ออะไรนะซะเอวหรอ”คุณปู่ทักทายผม(แบบผิดๆ)

            “เอ่อ ผมชื่อซาเกลครับซาเกล” ผมตอบ

            “เออๆ ปู่ขอโทษละกันปู่หูไม่ค่อยดีน่ะหลาน”คุณปู่พูด

            “ไม่เป็นไรครับ”ผมตอบไปแต่ในใจคิดว่าปู่นี่แปลกๆไม่รู้ว่าเต็มหรือเปล่า
               เกิดอะไรขึ้น คุณปู่จะบอกอะไรกับซาเกลโปรดติดตามตอนต่อไป

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×