คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่3แล้วจร้า
DOCINDUKTY
จักรวาลนี้มีเพียงเรา
บทที่ 3
กริ๊ง ! กริ้งๆๆๆๆๆๆ
ผมงัวเงียตื่นขึ้นมาพร้อมกับเดินไปสูดอากาศ
“ว๊ากก! นี่นายอีกแล้วหรอนายเกร็ด”ผมตกใจทันทีที่เห็นหน้านายเกร็ดนั่น
“หืม ใครนายเกร็ดผมชื่อโซมะ” หมอนั่นตอบ
“หรือว่านายรู้ความลับของชั้นแล้ว”โซมะพูดพร้อมกับทำท่าทีเหมือนกับจะฆ่าผม
ทันใดนั้นมีเด็กผู้หญิงคนหนึ่งเดินเข้ามาจากไหนไม่รู้ใบหน้าของเขาสวยงามอายุน่าจะเท่าผมมีปีกเหมือนโซมะเลยเอ้ยซาเกลไม่ใช่เวลาที่แกจะชมใครนะเปลี่ยนความคิดด่วนผู้หญิงคนนี้จะต้องมาช่วยโซมะฆ่าเราแน่ๆ
“พี่โซมะ! ทำอะไรท่านซาเกลน่ะ ”ผู้หญิงคนนี้ทึ่คาดว่าเป็นน้องของโซมะพูดขึ้น
“อะไรกัน เล่นนิดๆหน่อยๆเองโซริ” โซมะตอบ
“ไม่ได้! พี่จะเล่นอย่างนี้กับท่านซาเกลไม่ได้”ผู้หญิงคนนั้นตอบเสียงดัง
ผมที่เอาแต่ยืนนิ่งรู้สึกงงจึงถามทั้ง2คนว่า
“นี่โซมะผมถามพวกคุณทั้ง2คนนะ ทำไมคุณถึงได้รู้ชื่อผม แล้วผู้หญิงคนนี้ทำไมเรียกผมว่าท่านซาเกล”ผมถามแบบจริงจัง
ทั้งสองคนเอาแต่นิ่งเงียบซักพักโซมะก็พูดขึ้นมา
“เพราะอะไรไม่สำคัญเอาเป็นว่าชั้นกับน้องของชั้นไม่ทำร้ายนายแต่จะคอยช่วยเหลือและดูแลนายกับน้องของนาย” โซมะพูดสีหน้าจริงจัง
“แล้วนั่นน้องสาวนายหรอชื่อไรอ่ะ”ผมถามแบบอยากรู้จัก
“ชื่อโซริ อายุเท่านายแหละ” โซมะพูดแนะนำน้องสาวของเขา
“หวัดดี เราชื่อโซริ” โซริพูดกับผม
“ผมชื่อซาเกลครับ ยินดีที่ได้รู้จักครับ”ผมพูดแบบมีไมตรี
เราทั้งสามคนผม โซมะ โซริ ยืนคุยกันสักพักก็เหมือนจะมีพายุมา
“เข้าไปคุยในบ้านกันเหอะ ท่าทางจะมีพายุนะ” ผมพูดเรียกโซมะกับโซริเข้ามาในบ้าน
“ไม่เป็นไรเดี๋ยวเราทั้งสองคนก็จะกลับบ้านแล้วล่ะ” โซมะพูด
“แล้วบ้านนายอยู่ตรงไหนล่ะโซมะ”ผมถามโซมะ
“บ้านหลังถัดไปนี่แหละ มีอะไรให้ช่วยก็เรียกได้ เรียกพวกเราได้ตลอดเวลานะ”โซริพูดอย่างน่ารัก
“นายต้องดูแลตัวเองดีๆรู้ไม๊ เพราะนายคือคนสำคัญ”โซมะพูดแบบมีความลับ
“ไปล่ะ บาย”โซริพูด
ผมเดินเข้ามาในบ้านแต่รู้สึกว่าเหมือนมีคนมองผมอยู่แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรจนกระทั่งผมเดินมาดื่มน้ำความรู้สึกนั้นชัดเจนขึ้น
“หนุ่มน้อย ซาเกล”เสียงนี้ดังมาจากข้างหลังผมผมค่อยๆหันหน้าไปดูอย่างช้าๆ
ผมตกใจมากสิ่งที่ปรากฏตรงหน้าผมเป็นแมงมุมยักษ์ที่พูดได้พร้อมกับบรรดากองทัพแมงมุมอีกหลายสิบตัวทำให้ผมรู้สึกร้อนผ่าวที่ใบหน้ารู้สึกเหมือนมีพลังมนต์ดำครอบคลุมอยู่บริเวณนี้แมงมุมยักษ์นั่นสั่งให้บรรดาแมงมุมทั้งหลายมาจับตัวผมไว้ผมคิดว่าผมคงไม่รอดแน่ผมจึงรวบรวมสติแล้วตะโกนสุดเสียง
“โซด้า!หนีไปโซด้า”
ทันใดนั้น
“ซาเกล ชั้นมาช่วยนายแล้ว”โซมะพูดพร้อมกับบอกให้โซริมาช่วยผมแล้วให้พาผมหนีไปก่อนส่วนเขาจะต่อสู้กับแมงมุมพวกนี้ไม่น่าเชื่อเพียงเวลาแค่ไม่กี่นาทีโซมะสามารถจัดการกับบรรดาแมงมุมหลายสิบตัวได้ส่วนเจ้าแมงมุมยักษ์ตัวนั้นได้ถูกโซมะแทงด้วยดาบอะไรสักอย่างทำให้แมงมุมนั้นหายไปในความมืด
“ชั้นบอกนายแล้วว่าให้ดูแลตัวเองดีดี นายเป็นคนสำคัญรู้ไม๊”โซมะพูดแบบเป็นห่วงผม
“โซด้าล่ะ โซด้าโซด้าอยู่ไหนโซด้า”ผมร้องเรียกโซด้า
“น้องนายน่ะปลอดภัยแล้ว น้องนายมาบอกชั้นให้ช่วยมานาย”
“แล้วน้องผมรู้จักคุณไดไง โซมะ” ผมถามแบบประหลาดใจ
“จะรู้จักได้ไงไม่สำคัญ อยู่ที่ว่าตอนนี้นายปลอดภัยแล้ว”โซมะพูดเป็นปริศนาให้ผมคิดอีกแล้วว่าทำไมผมถึงเป็นคนสำคัญและตอนแรกที่โซริเรียกผมว่าท่านซาเกลอีกผมงงจริงๆ
ความคิดเห็น