ขอฝากใจ ไว้ที่เธอ

ลำดับตอนที่ #4 : แกล้งกันได้นะ ยัยตัวแสบ

“พิงค์รอด้วย” ไมค์ตะโกนเรียกพิงค์

“เฮ่ย ตะโกนทำไมเล่า เดี๋ยวแฟนคลับนายก็สาดน้ำกรดใส่ฉันหรอก” พิงค์บ่น

“ฉันไม่ให้สาดมีไรมั้ย” ไมค์ทำท่าทะเล้นใส่พิงค์

“ชิ” พิงค์พูด

“ไป ขึ้นห้องกัน” ไมค์ชวนพิงค์แล้วจับมือพิงค์เดินขึ้นห้องท่ามกลางสายตาของแฟนคลับไมค์

“เฮ้ย ปล่อยมือฉันเดี๋ยวนี้นะ” พิงค์สั่งไมค์

“ไม่ปล่อย มีปัญหาเรอะ” ถามอีกและๆ ไอ้คำว่ามีปัญหาเรอะเนี่ย ถามอยู่นั่นแหละ

“แน่นอน” พิงค์ตอบพร้อมกับต่อยไปที่หน้าของไมค์

“โอ๊ะๆ จะต่อยฉันหรอ ขอโทษนะที่ฉันรับไว้ทัน” ไมค์กวนพิงค์

“โอ๊ย เจ็บนะ ปล่อยช้านๆ” พิงค์ตะโกนไปตลอดทาง

“พูดดีๆเป็นมั้ย ยัยตัวแสบ” ไมค์ถามพิงค์

“ปล่อยพิงค์เหอะนะ ไมค์สุดหล่อ” พิงค์พูดดีๆ

“ดีกว่านี้อีก” ไมค์สั่งพิงค์

“คุณไมค์สุดหล่อขา ปล่อยพิงค์เหอะนะ พิงค์เจ็บอ่ะค่ะ นะนะนะนะนะ” พิงค์พูดดีๆอีกครั้ง

“แค่นี้ก็จบ” ไมค์ปล่อยมือพิงค์ออก

“ฟึ่บ” เสียงมือพิงค์อีกและอ่า

“เอาอีกแล้วนะ ยัยตัวแสบ วันหลังก็บอกฉันก่อนสิ” ไมค์รับทันอีกแล้วคราวนี้ไมค์ก็ไม่ปล่อยมือพิงค์จนถึงห้องเรียน

“เฮ้ย ไมค์เป็นแฟนกะพิงค์หรอ” เจสส์ตะโกนถาม

“แกจะตะโกนทำไมเล่า ไอ้บ้า อยู่กันแค่ไม่กี่คน” ไมค์ด่าเจสส์

“ตกลงว่าเป็นแฟนกันใช่มั้ย” เจสส์ถามอีก ไอ้นี่นี่เซ้าซี้นักนะ

“ไม่ใช่เว้ย ฉันแค่จะต่อยเพื่อนแก แต่เพื่อนแกดันรับหมัดฉันไว้ทันอ่าเด่ะ” พิงค์บ่นใส่เจสส์

“อ่อ” เจสส์พยักหน้า

“ทีนี้ปล่อยฉันได้ยังอ่ะ” พิงค์ถามไมค์

“ได้แล้วๆ ห้ามต่อยฉันนะ รู้มั้ยยัยตัวแสบ” ไมค์สั่งพิงค์

“อือๆ” สั้นๆแต่ได้ใจความแล้วทั้งสองก็เดินไปนั่งที่

อีกด้านหนึ่ง

“ส้ม สบายดีมั้ย” กอล์ฟถามส้มขณะที่อยู่ในห้อง

“ก็ดี ผีเข้ารึงัย ถึงถามฉัน” ส้มตอบกอล์ฟไป

“งั้นม้าง” ยังกวนไม่เลิกนะไอ้นี่

“พิชญะไม่มีที่นั่งหรอคะ” เสียงอาจารย์ถามขึ้น

“มีครับอาจารย์” กอล์ฟตอบหน้าเจื่อนๆ

“มีก็ไปนั่งที่สิคะ” อาจารย์สั่งกอล์ฟ

“ครับ” กอล์ฟทำหน้าเจื่อนๆอีกครั้ง

“มัวแต่จีบกันอยู่นั่นแหละนะ” อาจารย์แซว

“ไม่ใช่ค่ะ อาจารย์ คือว่า” ส้มกำลังจะอธิบาย

“พอเลยยัยอารดา ฉันจะสอนและ” อาจารย์รีบขัดไว้

“ค่า” ส้มตอบหน้าเจื่อนๆอีกเช่นกัน

“!!@@@#$%^&*#@%$#^&#%*@&*#^*$” อาจารย์กำลังสอน

“กริ๊งๆๆๆๆๆๆ” พักกลางวันแล้ว

“เยส พักซักที” เคนเพื่อนสนิทกอล์ฟบอก

“ไปกินข้าวกันเหอะ ที่รัก” กอล์ฟชวนส้ม

“อย่ามามั่ว นายนี่มันร้ายจริงๆเลยนะ ฉันไม่ได้เป็นแฟนนายนะ” ส้มบอกกอล์ฟ

“แหะๆ นิดนึงน่า” กอล์ฟอ้อนส้ม

“ไม่ได้ๆ ฉันไม่พร้อมย่ะ” ส้มบอกกอล์ฟ

“งั้นถ้าเธอพร้อม เธอก็เป็นแฟนฉันได้ใช่มั้ย” กอล์ฟถามด้วยความสงสัย

“ใช่” ส้มเผลอตอบออกมา

“เย้ ฉันรอเธออยู่นะ ยัยติ๊งต๊อง” กอล์ฟดีใจแล้วก็เดินไปกินข้าวกับไอ้เคนจอมขี้เกียจ

อีกด้านหนึ่ง

“พิงค์ นั่งด้วยได้มั้ย” ไมค์ถามพิงค์

“เอาเด่ะ” สั้นๆแต่ได้ใจความ

“ทำไมเดี๋ยวนี้ใจดีจังอ่ะ” ไมค์ถามพิงค์ด้วยความสงสัย

“อย่าขี้สงสัยได้มั้ย เดี๋ยวปั๊ด” พิงค์ก้มหน้าก้มตากินข้าวต่อ

“นี่ เย็นนี้ฉันจะรอดูเธอซ้อมเชียร์นะ” ไมค์หันมาสบตาพิงค์แป๋วๆ

“ไม่ต้องหรอกย่ะ เดี๋ยวไม่ได้ซ้อม” พิงค์บอกไมค์

“อ้าว ทำไมอ่ะพิงค์ ให้ไมค์ดูก็ได้นี่” น้ำตาลถามพิงค์

“แล้วยัยเหม็นนี่ล่ะ พวกแกคิดว่าถ้ายัยนั่นเห็นไมค์แล้วจะยอมซ้อมหรอ” พิงค์อธิบายให้เพื่อนฟัง

“เออใช่” ลินบอก

“โอเค ไม่ดูก็ได้ งั้นตอนกลางคืนฉันจะโทรไปหาเธอ โอเคมั้ย” ไมค์ถามพิงค์ตาแป๋วๆอีกและ

“ย่ะ” สั้นๆแต่ได้ใจความ

แล้วทั้งหมดก็ขึ้นห้องเพื่อมาเรียน

“อ๋อย -*- สอนอะไรเนี่ย ไม่รู้เรื่องเลย” ไอ้เจสส์จอมขี้เกียจบ่น

“ฉันไม่เคยเห็นแกรู้เรื่องเลยฟ่ะเจสส์” ไมค์บอกเจสส์

“เออๆๆ” เจสส์พูดแล้วฟุบลงกับโต๊ะต่อไป

“กริ๊งๆๆๆๆเลิกเรียนแล้วจ้า” เสียงกริ่งดังง่ะ

“กลับก่อนนะพิงค์ คืนนี้เดี๋ยวโทรไปหานะ” ไมค์บอกพิงค์แล้วเดินออกไป

“จ้า” พิงค์ตอบด้วยอารมณ์ดีสุดๆ

“พิงค์ ไปที่ชมรมกันเหอะ” ใบเตยชวนพิงค์

“จ้าๆ” พิงค์ตอบรับคำชวน

ณ ชมรมเชียร์ลีดเดอร์

“เริ่มซ้อมได้ค่ะ” ปลายแหกปากอีกและ

การซ้อมรอบที่ 1 ผ่านไปได้ด้วยดี

การซ้อมรอบที่ 2 ก็ผ่านไปได้ด้วยดี

“เอาล่ะค่ะ พักได้ค่ะ เดี๋ยวซ้อมอีกรอบ รอบสุดท้ายแล้วนะคะ” ส้มตะโกนบอกน้องๆ

เวลาผ่านไป 5 นาที

“เริ่มซ้อมรอบสุดท้ายได้ค่ะ” ส้มตะโกนบอก

“นี่เธอจับดีๆหน่อยสิยะ เดี๋ยวฉันก็ร่วงลงไปหรอก” พิงค์ด่ามินนี่ที่กำลังช่วยจับตัวพิงค์อยู่

“หรอยะ” มินนี่พูดพร้อมกับปล่อยมือข้างหนึ่งที่จับพิงค์อยู่ออก

“ว้าย” พิงค์ร้องพร้อมกับตกลงบนพื้น

“พิงค์ พิงค์ ได้ยินพี่มั้ย” ส้มเขย่าตัวพิงค์แต่ก็ไม่มีเสียงตอบรับจากพิงค์

“ปลายโทรเรียกรถพยาบาลเดี๋ยวนี้เลย” ส้มสั่งปลาย

“เธอทำอะไรของเธอห๊ะ มินนี่” ใบเตยหาเรื่องหวาน

“ถ้าเพื่อนฉันเป็นอะไรไป เธอแย่แน่” น้ำตาลขู่หวาน

“ฉันไม่ได้ทำนะ เพื่อนเธอตกลงมาเอง” มินนี่ปฏิเสธ

“ฉันไม่เชื่อเธอหรอกนะ เธอมันทำได้ทุกเรื่องแหละ” ลินตะคอกใส่หวาน

“เธอแย่แน่ มินนี่” ลินพูดพร้อมกับเดินขึ้นรถพยาบาลตามเพื่อนไป

ณ โรงพยาบาล

ทุกคนออกไปกินข้าวกันหมด ปล่อยให้ไมค์เฝ้าพิงค์อยู่คนเดียว

“พิงค์ พิงค์ นี่ไมค์นะ” ไมค์เขย่าตัวพิงค์

“ไมค์หรอ” พิงค์ถามไมค์

“ใช่ ไมค์เอง” ไมค์ตอบพิงค์

“ไมค์ไหน ไม่รู้จัก” พิงค์นึกสนุกจึงแกล้งไมค์

“พิงค์ จำฉันไม่ได้หรอ” ไมค์เริ่มหน้าจ๋อย

“ไม่ ฉันจำอะไรไม่ได้ทั้งนั้น ฉันปวดหัว นอนแล้วนะ” พิงค์บอกไมค์

“อืมๆ” ไมค์ตอบพร้อมกับเดินไปนั่งที่โซฟา (ไม่อยากเล่นมุขและ เดี๋ยวแป้ก หุหุ)

“ไมค์ ไปพักเหอะ เดี๋ยวพวกเราดูพิงค์เอง” น้ำตาลบอกไมค์

“คือ ฉันมีเรื่องจะบอกอ่ะ” ไมค์อ้ำอึ้ง

“มีไรหรอไมค์” ส้มถามไมค์

“ไมค์ว่าพิงค์สมองเสื่อมนะพี่” ไมค์บอกส้ม

“บ้าน่า” ส้มว่าไมค์

“จริงๆนะพี่ พิงค์จำไมค์ไม่ได้อ่ะ” ไมค์พูด

“พี่ว่าไม่อยากจำมากกว่ามั้ง” ส้มแซวไมค์

“-*-” ไมค์

“เฮ้ย พี่ล้อเล่นน่ะ ไม่ต้องห่วงนะ กลับไปพักเหอะ” ส้มบอกไมค์

“ครับ หวัดดีครับ” ไมค์บอกลาส้ม

เมื่อไปออกไปจากห้องได้ซักแป๊บ

“ก๊ากๆ ไอ้ขี้เก๊กเอ้ย” พิงค์หัวเราะออกมา

“พิงค์ แกล้งน้องไมค์ทำไมเล่า” ส้มถามน้องสาว

“สนุกดีอ่ะ” พิงค์ตอบ

“ทุกคนมานี่หน่อย ฉันมีเรื่องจะขอความร่วมมือ” พิงค์เรียกทุกคนมาที่เตียง

“มีไรหรอ” น้ำตาลถามพิงค์

“ซุบซิบๆๆ” พิงค์บอกแผนกับทั้งสี่คน

“ตกลงตามนี้นะ” พิงค์บอกเพื่อนๆ

“เดี๋ยวพวกเรากลับก่อนนะพิงค์ แล้วพรุ่งนี้จะมาเยี่ยมใหม่ ไปก่อนนะคะ พี่ส้ม” ใบเตยบอกลาส้ม

“จ้า”ส้มตอบน้องๆ

“แล้วซ้อมอีกวันไหน” พิงค์ถามพี่สาว

“ไม่ซ้อมแล้ว” ส้มตอบน้อง

“แล้วเหม็นนี่อ่ะ” พิงค์ถามอีก

“พี่จะให้มินนี่แข่ง พี่ว่าเค้าคงไม่กล้าทำอีกหรอก หรือแกคิดว่างัยอ่ะ” ส้มถามความเห็นน้องสาว

“คร่อกฟี้” หลับไปแล้วซะงั้น

“อ้าว หลับซะแล้ว ฟังฉันมั่งมั้ยเนี่ย” ส้มบ่นกะตัวเอง

--------------------------------------------------------

นายกอล์ฟนะนายกอล์ฟบังอาจมาเรียกฉันว่าที่รัก กล้าดียังงัยเนี่ย เดี๋ยวปั๊ดซัดหน้าเบ้ อยากรู้จริงๆว่าเป็นนักร้องดังไปได้ยังงัย ขี้เก๊กก็ขี้เก๊กแถมขี้วีนอีกต่างหาก เหอะๆ บ้าจริงๆ พูดออกมาได้ว่า ฉันรอเธออยู่นะ คำๆนี้มันยังวนเวียนอยู่ในหัวสมองของฉันอยู่เสมอ ฉันชอบนายกอล์ฟหรอ ไม่จริง ไม่มีทางหรอก นายนั่นเป็นถึงนักร้องดัง ส่วนฉันก็แค่เด็กกระจอกๆคนนึง ไม่มีทางที่จะเป็นคนรักของนายนี่ได้  แล้วอีกอย่างนายนี่ก็ไม่มีวันชอบคนอย่างฉันหรอก ติ๊งต๊องก็ติ๊งต๊อง ใครชอบก็บ้าและ เลิกคิดเหอะๆ นอนดีกว่านะส้ม เดี๋ยวพรุ่งนี้นายกอล์ฟจะมาทำรายงานที่บ้านนี่หว่า ว้าย ตายแล้ว พรุ่งนี้นายกอล์ฟจะมาทำรายงานที่บ้านนี่ แล้วตอนนี้ฉันอยู่ที่โรงพยาบาล เฝ้ายัยพิงค์อยู่ด้วย ทำงัยดีๆ พิงค์พี่ต้องทิ้งแกตั้งแต่เช้าแล้วแหละนะ ขอโทษนะเว้ยน้องรัก อิอิ คร่อกฟี้ ZzzZzzZzzZzzZzzZ

-----------------------------------
กิ๊วววว....ฝากด้วยนะคะ ตอนที่ 4 แกล้งกันได้นะ ยัยตัวแสบ อิอิ บั้บบาย *-*