คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : หาเรื่องกันนี่ + พิงค์ไม่สบาย
“พิงค์ ตื่นได้แล้ว” เสียงส้มปลุกพิงค์เป็นประจำทุกวัน
“อือๆ” พิงค์คราง
“ลุกสิ" ส้มสั่งพร้อมกับดึงตัวพิงค์ให้ลุกออกจากเตียง
“ว้าย ! ตัวร้อนอ่ะพิงค์ ไปโรงเรียนไหวมั้ย” ส้มอุทานออกมา
“ไหวพี่ เรื่องแค่นี้จิ๊บๆ” พิงค์ตอบพร้อมกับลุกออกไปอาบน้ำ
“ไปเหอะ เดี๋ยวสาย” พิงค์บอกส้มเมื่อแต่งตัวเสร็จ
“พ่อกับแม่กลับวันไหนหรอ” พิงค์ถามพี่สาว
“วันเสาร์อ่ะ” ส้มบอกพิงค์
“โห วันนี้เพิ่งวันพุธเองนะเนี่ย อีกนานเลยอ่ะ” พิงค์บ่น
“ลูกแหง่จริงๆเลยนะเราเนี่ย” ส้มแซวน้อง
“พี่ส้มอ่ะ บ้า” พิงค์กระแซะส้ม
“พิงค์วันนี้มาซ้อมด้วยนะ คาบสุดท้ายอ่ะ” ส้มเตือนน้องสาวเรื่องซ้อมเชียร์
“อ่าฮะ” พิงค์รับปากแล้วเดินไปหาเพื่อน
“หวาดดีจ้า ยัยลิน ใบเตยแล้วก้อน้ำตาล” พิงค์ร้องทักเพื่อนๆ
“เอ๋ มีอีกคนนี่ ใครอ่ะ” พิงค์ถามเพราะคนๆนั้นฟุบอยู่กับโต๊ะ
“นี่เธอ ชื่อไรหรอ” พิงค์ทัก (ที่พิงค์เรียกเธอก็เพราะว่าคนที่ฟุบอยู่หัวสีทองๆ ผมยาวๆอ่า)
“ไมค์ค่ะ” ไมค์แกล้งพิงค์
“คิดว่าใคร ชิ” พิงค์แขวะใส่ไมค์
“ไมค์ขา มาทำอะไรอยู่ตรงนี้คะ เดี๋ยวมินนี่ไปส่งที่ห้องนะคะ” ยัยมินนี่มาอีกและ
“เอ่อ...ไม่เป็นไรครับ” ไมค์ตอบมินนี่
“ไมค์ขา ไมค์เดินไปกะพิงค์นะคะ ไปค่ะ ไปสิพวกแก” พิงค์กระแนะกระแหนแล้วเรียกเพื่อนตนเองไปด้วย
“นังพิงค์ แกอีกแล้วนะ” มินนี่โกรธสุดๆ
“พิงค์ เดี๋ยวมานะ ไปเสริมสวยก่อน” เพื่อนทั้งสามคนของพิงค์บอก
“อื้มๆ” พิงค์ตอบสั้นๆแต่ก็ได้ใจความอีกแล้ว
“โอ๋ยย...มึนหัวจัง” พิงค์พึมพำ
“อะไรนะ” ไมค์ถามพิงค์เพราะไม่ได้ยิน
“ปะ...ป่าว” พิงค์ตอบแล้วก็ทรุดลง
“เฮ้ย พิงค์ พิงค์” ไมค์เขย่าตัวพิงค์พร้อมกับเรียกชื่อแล้วรีบอุ้มพิงค์ไปห้องพยาบาล
“พิงค์ พิงค์ ได้ยินมั้ย” ลินถามพิงค์ด้วยความเป็นห่วง
“ยังไม่ไปเรียนอีกหรอ เดี๋ยวอาจารย์ว่านะ” พิงค์เตือนเพื่อน
“แล้วแกอ่ะ” ใบเตยถามต่อ
“ก็นอนอยู่นี่แหละ ปวดหัวอ่ะ” พิงค์บอกเพื่อน
“งั้นพวกเราไปก่อนนะ หายเร็วๆนะ ตอนกลางวันเดี๋ยวมารับไปกินข้าวนะ” น้ำตาลบอกพิงค์
“จ่ะ” พิงค์ตอบสั้นๆ
เมื่อเพื่อนๆของพิงค์ออกไปได้สักพักหนึ่ง
“อ้าว ไมค์ ไม่ไปเรียนหรอ” พิงค์ถามไมค์ด้วยความสงสัย
“ไม่อ่ะ อยู่เฝ้าเธอดีกว่า” ไมค์ตอบพิงค์
“เฝ้าฉัน” พิงค์ทวนอีกครั้ง
“อือ เอ้านี่ กินยาซะ แล้วรีบๆนอนนะ รู้ป่าว ยัยตัวแสบ” ไมค์ยื่นยาให้พิงค์แล้วก็ขยี้หัวพิงค์เบาๆ
“ขอบใจนะ” พิงค์ขอบใจไมค์
“ไม่เป็นไร” ไมค์บอกพิงค์แล้วพิงค์ก็หลับไป
“ยัยตัวแสบ เธอจะรู้มั้ยนะ ว่าฉันเป็นห่วงเธอมากแค่ไหน” ไมค์พึมพำเมื่อพิงค์นอนไปได้สักแป๊บแล้วไมค์ก็นั่งเฝ้าพิงค์จนเผลอหลับไปเหมือนกัน
“ไมค์ ไมค์ ตื่นได้แล้ว” น้ำตาลปลุกไมค์
“ไปกินข้าวเหอะ” ใบเตยบอกไมค์
“แล้วไอ้เจสส์ล่ะ” ไมค์ถามหาเพื่อนสนิทของตน
“ไปกะแอนดริวแล้วอ่ะ นายไปกินกะพวกเราก็ได้นะ” ลินชวนไมค์
“อืม เดี๋ยวฉันปลุกพิงค์ก่อนนะ” ไมค์หันไปปลุกพิงค์
“พิงค์ พิงค์ ไปกินข้าวกันเหอะ พักแล้วนะ” ไมค์เรียกพิงค์
“อ่อ...อืม” พิงค์สะลึมสะลือตอบพร้อมกับลุกขึ้น
“แล้วตอนบ่ายแกจะขึ้นไปเรียนมั้ย” ใบเตยถามพิงค์ขณะที่เดินไปโรงอาหาร
“ไปสิ พอไหวแล้วแหละ” พิงค์ตอบ
“พิงค์ นั่งรอตรงนี้นะ เดี๋ยวพวกเราหาอะไรมาให้กิน” ลินสั่งพิงค์
“ขอบใจนะ” พิงค์ขอบใจลิน
“ลินๆ เดี๋ยวฉันซื้อให้พิงค์เองนะ เธอไม่ต้องห่วง” ไมค์พูดกับลินเมื่อเห็นลินเดินเลือกอาหารให้พิงค์อยู่
“คิดยังงัยกะเพื่อนฉันอ่ะ” ลินถามไมค์
“เอ่อ...คือ....(o///o)” ไมค์หน้าแดงแปร๊ด
“โอเคๆ ฉันไม่ถามแล้ว ฝากด้วยนะ” ลินรีบบอกเมื่อเห็นไมค์หน้าแดง
ไมค์เลือกสปาเก็ตตี้ของโปรดของเขาและพิงค์เพื่อให้พิงค์ทาน
“อ่ะ นี่ ของเธอ” ไมค์ยื่นจานให้พิงค์
“ขอบใจนะ” พิงค์กล่าวสั้นๆ
“ไมค์ขา เอาอีกแล้วนะคะ ไมค์มานั่งกับนังนี่ทำไมคะ” มินนี่มาอีกแล้ว ยัยนี่นี่ชอบขัดจริงๆ
“คือ” นายนี่ก็อ้ำอึ้งเหมือนเคย จะให้ฉันแกล้งยัยนี่ใช่มั้ย อ๋อด้ายยยย
“ไมค์ขา ป้อนพิงค์หน่อยสิคะ พิงค์ปวดหัวจังเลย” พิงค์เริ่มแกล้งมินนี่
“นี่หล่อน เป็นง่อยหรอยะ” มินนี่ถามพิงค์
“ไม่ได้เป็นย่ะ ไมค์ขา ป้อนพิงค์เร็วๆสิคะ” พิงค์มองไมค์ด้วยสีหน้าอาฆาต
“จ๊ะๆ” ไมค์พูดพร้อมกับรีบป้อนอาหารให้พิงค์
“กรี๊ด นังพิงค์ แกนะแก คอยดูๆ” มินนี่ตะโกนใส่พิงค์จนคนทั้งโรงอาหารหันมามอง
“ตอนนี้เลยไม่ได้หรอจ๊ะ ยัยเหม็นนี่” พิงค์ถามมินนี่กวนๆ
“ก็ได้” ยัยมินนี่ตอบพร้อมกับตบพิงค์ไปหนึ่งทีแรงๆ
“โอ๊ย” พิงค์ร้องแต่ก็ไม่ยอมแพ้มินนี่เลยตบกลับบ้าง
“โอ๊ย” มินนี่ร้อง
“แกนี่ร้ายจริงๆเลยนะนังพิงค์” มินนี่บ่นใส่พิงค์
“ถ้าฉันร้ายเธอก็ร้ายกว่าแหละ” พิงค์เถียงมินนี่
“มินนี่พอเหอะ” ไมค์บอกมินนี่
“ไมค์ขา คนที่ไมค์จะเตือนมันน่าจะเป็นนังพิงค์นะคะ ไม่ใช่มินนี่” มินนี่บอกพร้อมกับเข้ามาควงแขนไมค์
“มินนี่ปล่อยเหอะ จะหาว่าไมค์ไม่เตือนนะ” ไมค์เริ่มทำเสียงดุขึ้น
“ไมค์ขา” มินนี่ยังไม่เลิกทำเสียงกระแนะกระแหน
“ปล่อยไมค์เดี๋ยวนี้นะ” ไมค์มองหน้ามินนี่ด้วยสายตาอาฆาต
“ค่ะๆ ทำไมต้องดุด้วยล่ะคะ” มินนี่รีบปล่อยแขนไมค์แล้วทำหน้าจ๋อยๆ
“อย่ามายุ่งกับพิงค์อีกนะ เพราะว่าไมค์ชอบพิงค์ ไม่ได้ชอบมินนี่” ไมค์ทำสีหน้าจริงจังจนทุกคนตกใจ
“อะไรนะคะ ไม่จริงอ่ะ ไมค์โกหกๆ” มินนี่ตะโกนพร้อมกับรีบวิ่งออกไป
“555+++” ทั้งหมดหัวเราะออกมาพร้อมกันยกเว้นพิงค์
“พิงค์เป็นไรอ่ะ ปวดหัวอีกแล้วหรอ” ไมค์ถามพิงค์
“อ๋อ ป่าวๆ” พิงค์รีบเรียกสติคืนมา
“งั้นก็ดีแล้ว รีบๆขึ้นห้องเหอะ” ไมค์บอกเพื่อนในกลุ่ม
เมื่อทั้งหมดขึ้นมาถึงห้องก็ได้นั่งเรียนกันต่อไป (น่าฉงฉานง่า T-T)
จนกระทั่งถึงเวลาเข้าชมรม
“ไอ้เจสส์ ตื่นเว้ย ชั่วโมงชมรมแล้ว” เสียงไมค์ปลุกเจสส์ (โคตรดังเลย)
“เออ ตื่นแล้วเว้ยๆ” เจสส์สะลึมละลือตอบ (นายนี่ก็ขยันหลับจริงเวลาเรียนเนี่ย แต่ทำไมมันถึงทำข้อสอบได้ง่ะ)
“ยัยตัวแสบ เจอกันหน้าโรงเรียนนะ” ไมค์บอกพิงค์
“ชิ ไอ้ขี้เก๊ก” พิงค์แขวะไมค์
ณ ชมรมเชียร์ลีดเดอร์ (ใกล้ๆกับชมรมบาสเรยง่ะ)
“น้องๆคะ วันนี้เราจะเริ่มซ้อมกันเล็กน้อยนะคะ” ส้มแหกปากบอกรุ่นน้องในทีม
“แล้วเราจะซ้อมใหญ่อีกครั้งในวันพรุ่งนี้นะคะ” ปลายช่วยส้มแหกปากบ้าง (ก็คนมันรักเพื่อนอ่ะ=ปลายบอก)
“อ้อ พิงค์กะลินอยู่ข้างบนนะ โอเคมั้ย จะได้ไม่ต้องซ้อมใหม่” ส้มถามทั้งสอง
“โอเค” ทั้งสองตอบพร้อมกัน
“แต่มินนี่ก็ทำได้นะคะ” มินนี่แย้งขึ้น
“หุบปากไปเลยไป ยัยเหม็นนี่” พิงค์ด่ามินนี่
“นี่แก” มินนี่ตะโกน (ยัยนี่ที่บ้านขายนกหวีดรึงัย ชอบตะโกนจิงๆ)
“เอ่อ พอเหอะๆ” ปลายรีบห้ามศึก
“ที่พี่ให้พิงค์กะลินอยู่ข้างบนก็เพราะว่าเรามีเวลาน้อยน่ะ อีกไม่กี่วันเราก็แข่งแล้วนะจ๊ะ แต่ถ้ามินนี่อยากลองก็ได้นะ แต่ขอให้เป็นตอนแข่งเสร็จได้มั้ย” ส้มพูดกะมินนี่ดีๆเพราะถ้าพูดแบบยัยพิงค์มีหวังไม่ได้ซ้อมแน่ๆ
“ได้ค่ะ” มินนี่ตอบด้วยสีหน้าที่ยิ้มแย้ม
“เริ่มซ้อมได้ค่ะ” ปลายแหกปากบอกน้องๆแล้วทั้งหมดก็เริ่มซ้อม
“พักก่อนค่ะ 5 นาทีนะ” ส้มบอกน้องๆ
“อะแฮ่ม” เสียงใครหว่า
“อะไรติดคอมิทราบยะ” ส้มหันไปดูตามเสียงนั้น
“หัวใจส้มติดคอครับ” กอล์ฟนั่นเอง มามุขไหนอีกเนี่ย
“แหวะ ฉันจะอ้วก จะไปไหนก็ไปเลยไป” ส้มไล่กอล์ฟ
“ให้ไปไหนก็ได้ใช่มั้ย” กอล์ฟถามส้มอีกครั้ง
“อืมใช่” ส้มตอบสั้นๆ ที่ตอบสั้นๆเนี่ยเพราะคนแต่งขี้เกียจพิมพ์อ่า
“งั้นตรงนี้อ่ะ” กอล์ฟพูดแล้วเดินถอยหลังไปหนึ่งก้าว
“นี่นาย จะเอายังงัยว่ามาเลย” ส้มถามกอล์ฟด้วยอารมณ์โมโหนิดๆ
“ก็ขอคุยด้วยแป๊บเดียวเอง ไม่ได้แงะ เชอะ” กอล์ฟงอนส้ม
“เอาอีกแล้วๆ มีไรว่ามาเลย” ส้มพูดปลงๆ
“เต้นเก่งดีนะ” กอล์ฟชมส้ม
“ขอบใจย่ะ” ส้มตอบแบบเขินๆ
“ฉันไปก่อนนะ เย็นนี้เจอกันหน้าโรงเรียนนะครับ ที่รัก” กอล์ฟบอกส้มแล้วเดินกลับไปที่ชมรม
“ใครเป็นที่รักนายยะ ถ้าฉันเป็นที่รักนายมีหวังเละแน่ๆ” ส้มพึมพำกับตัวเอง
อีกด้านหนึ่ง ของไมค์กะพิงค์
“แม่ค้าบ” ไมค์เรียกพิงค์
“ค้าบ คุณลูก” แน่ะ ยัยนี่ก็บ้าจี้กะเค้าด้วย
“เต้นเก่งดีนะ” ไมค์ชมพิงค์
“อืม” พิงค์ตอบ
“ค้าบแม่ ไปก่อนนะ พี่กอล์ฟเรียกและ เจอกันหน้าโรงเรียนค้าบ” ไมค์บอกพิงค์
“น้องๆคะ ซ้อมต่อได้แล้วคะ รอบสุดท้ายแล้วนะ” ส้มตะโกนเรียกน้องๆแล้วทั้งหมดก็มาซ้อมกันต่อ
“โอเคค่ะ กลับบ้านได้ พรุ่งนี้เลิกเรียนแล้วมาซ้อมต่อด้วยนะคะ” ปลายตะโกนบอก
“ฉันไปก่อนนะส้ม” ปลายบอกส้ม
“อือ บะบาย” ส้มพูดกะปลาย
“พวกเราไปก่อนนะจ๊ะ ยัยพิงค์” เพื่อนทั้งสามคนของพิงค์พูดขึ้น
“จ้า แล้วเจอกันนะ” เหมือนเดิมอีกและ
เมื่อกอล์ฟและไมค์เห็นสองสาวเดินอยู่ก็รีบวิ่งมาเดินด้วย
“นี่นายจะตามฉันมาทำไมมิทราบ” ส้มถามกอล์ฟที่ยืนอยู่ข้างๆ
“จะตามอ่ะ ผิดมั้ย” กอล์ฟแหย่ส้ม
“ไม่ผิดหรอกค่ะ พี่กอล์ฟ หุหุ” พิงค์ตอบแทนส้ม
“ยัยพิงค์” ส้มแว้ดใส่พิงค์
“แล้วกลับกันยังงัยอ่ะ” ไมค์ถามขึ้น
“กลับเองน่ะ พ่อกะแม่ไม่อยู่” พิงค์ตอบ
“เดี๋ยวให้แม่ฉันไปส่งแล้วกัน จนกว่าพ่อกะแม่เธอจะกลับ” ไมค์บอกพิงค์
“ไม่เป็นไรหรอก น้องไมค์ เดี๋ยวกลับเองดีกว่า เกรงใจ” ส้มตอบไมค์
“ไม่ต้องเกรงใจ เธอต้องให้แม่ฉันไปส่งที่บ้านทุกวันจนกว่าพ่อเธอจะกลับ เข้าใจมั้ย ยัยติ๊งต๊อง” กอล์ฟสั่งส้ม
“อือๆ” ส้มตอบ
“ขอบใจนะ ที่มาส่งอ่ะ” ส้มขอบใจกอล์ฟ
“ไม่เป็นไร” กอล์ฟบอกส้ม
“ขอบคุณนะคะ คุณแม่” พิงค์หันไปขอบคุณแม่ของสองหนุ่ม
“ขอบใจนะ ไมค์” พิงค์ขอบใจไมค์
“เดี๋ยวคืนนี้ฉันโทรมาหานะ” ไมค์กระซิบบอกพิงค์
“อื้มๆ” พิงค์ตอบสั้นๆ
ตอนกลางคืน
“ใจหนึ่งก็รักอีกใจหนึ่งก็เจ็บ” เสียงมือถือพิงค์อ่า
“ฮัลโหล” พิงค์รับสาย
“พิงค์ นี่ไมค์นะ” ไมค์บอกพิงค์
“อ๋อ อืม มีรายอ่ะ” พิงค์ถามไมค์
“ที่ฉันบอกว่าฉันชอบเธอไปเมื่อกลางวันน่ะ ฉันพูดจริงๆนะ เธอคิดยังงัยกับฉันอ่ะ” ไมค์ถามพิงค์
“คือ” พิงค์อ้ำอึ้ง แต่ในใจก็ดีใจใช่มั้ยล่า ยัยตัวแสบ
“ฉันจะรอคำตอบจากเธอนะ ต่อให้นานแค่ไหนก็จะรอ” ไมค์บอกกับพิงค์อย่างมั่นใจ
“เอ่อ” อ้ำอึ้งอีกและ ยัยนี่หนิ
“ฝันดีนะ” ไมค์พูดแล้วรีบวางสายไป
“อือ” พิงค์ตอบพร้อมกับล้มตัวลงบนเตียง
“อย่ามายุ่งกับพิงค์อีกนะ เพราะว่าไมค์ชอบพิงค์ ไม่ได้ชอบมินนี่” พิงค์นอนคิดเรื่องนี้แล้วก็เผลอหลับไป -----------------------------------------------------
ขอบคุณมากๆนะคะ สำหรับคำชม เดี๋ยววันนี้จะอัพให้ได้มากกว่าหนึ่งตอนนะคะ เพราะว่าจะไปเที่ยวหลายวันเลย กว่าจะได้กลับมาอัพต่อก็คงจะเป็นวันเสาร์อ่ะค่ะ บะบายนะ ขอให้ทุกคนโชคดี มิสทุกคน
ความคิดเห็น