มาเฟียสุดเข้มกับคุณหนูไฮโซ

ลำดับตอนที่ #5 : ความจริง

นายนั้นค่อยๆคลานไปอย่างช้าๆเพราะความเจ็บ
     "เป็นไรมั๊ย"
     "ไม่เป็นไร  แล้วทำไมอยู่ๆนายถึงขึ้นมาล่ะ"
     "ก็...ฉันไม่ไว้ใจพวกนี้น่ะสิ"(ความจริงเป็นห่วงเธอตั้งหาก)
     "..."
     "เข้าห้องไปได้แล้ว  เดี๋ยวฉันจะได้ลงไปข้างล่าง"
     "อืม..."
เฟิ่นไคอยู่รอจนกว่าฉันจะปิดประตูแล้วนายนั้นก็ค่อยๆเดินไปคล้ายกับไปแล้วไปลับ
ว่าแต่ในห้องก็...อืม...หรูดีแฮะถ้าเกิดจัดดีๆนะ  ดูท่าห้องคงไม่ได้จัดประมาณสักหนึ่งเดือนได้มั้งเพราะมันสุดแสนจะรกรุงรัง  ถ้าเกิดฉันจัดการห้องนี้ให้ดูดีขึ้นก่อนเฟิ่นไคจะกลับเข้ามาเค้าต้องอึงแน่ๆ  ว่าแต่...เอ่อ...คือ...ว่า..ฉันจะทำไงดีอ่ะ
เพราะอยู่ที่บ้านฉันก็ไม่ได้ทำพวกงานบ้านนี้เลย  ว่าแต่เริ่มจากพื้นนี้เลยแล้วกัน

   เครื่องดูดฝุ่นนี่มันลากยากซะจริง  เอ่อพรมนี้มันดูท่าทางไม่ค่อยสกปรกซะเท่าไหร่งั้นฉันจะดูพรมนี้ก่อนแล้วกัน  
     จากนั้นฉันก็เริ่มปฎิบัติพละกิจการทำความสอาดโดนเริ่มจากพรมเป็นอันดับแรกแต่ดูดไปดูดมาการทำงานนี้มันชักจะยากขึ้นเพราะเจ้าพรมนี้มันดันติดหนึบกับเครื่องดูดฝุ่นเหมือนกาวติดกระดาษยังไงยังงั้น  ฉันเลยต้องลากเครื่องดูดฝุ่นนี้ออกจากพรมเสียก่อนแต่เจ้าพรมนี้ก็ดันติดอยู่ได้ฉันลากมันมาประมาณสองร้อยเซนจนมาถึงอีกฟากแล้วก็เห็นตรงที่พรมมันทับอยู่  พื้นตรงนั้นมีช่องที่ดูเหมือนจะเปิดได้
      ฉันค่อยๆเปิดอย่างเบามือและเมื่อเปิดออกก็มีบรรไดให้เก้าลงไปข้างใน
      "นี้มันอะไรกันเนี่ย"
ฉันหันมองซ้ายมองขวาก็เห็นแต่พวกอวุธิเต็มไปหมดทั้งปืนกระบอกสั้นและยาวรวมทั้งมีด/ไม้ไว้ใช้อัดคน  เหลือเชื่อเฟิ่นไคมีของแบบนี้ด้วย!
      "แกแน่ใจนะว่าผู้หญิงคนนั้นไว้ใจได้"
      "แน่ใจครับเธอเป็นเพื่อนของผมตั้งแต่สมัยเรียนแล้วครับ"
เอ๊ะเสียเฟิ่นไคแสดงว่าเค้าต้องกลับมาแล้วแน่ๆ  ไม่ทันการแล้วฉัน  ต้องรีบออกจากข้างล่างนี้และจัดเข้าที่ให้เหมือนเดิมทำทุกอย่างให้ปกติ
      "ท่านสบายใจได้ครับ"
      "อืม...ระวังล่ะเราอยู่วงการมาเฟียจะทำอะไรก็ต้องระวังหน่อย"
      "ครับ"
มาเฟีย!หมายความว่า...เฟิ่นไค...เป็น..มา..มาเฟีย
      "แอ๊ดดดดดด"เสียงประตูเปิดออกมา