พระจันทร์ข้างแรม (YAOI)

I look for you. 

I close my eyes.

and

Just one somebody to die for.

Lyrics - To Die For - Sam Smith

นานแค่ไหนแล้วที่ไม่ได้แหงนมองทองฟ้ายามค้ำคืน..

นานแค่ไหนแล้วที่ไม่ทันได้สังเกตว่าดวงจันทร์มันหายไป..

มือที่เริ่มอ่อนล้าของคุณยังคงตราตรึงในความทรงจำเสมอ..

สายตาว่าเปล่าเริ่มทอประกายให้เห็น ก่อนจะจากกันไป..

ผมคงบ้า.. บ้าที่ปล่อยมือคุณไป ดวงจันทร์ดวงนั้นที่เคยเป็นของผม ตอนนี้ได้หายไปแล้ว..

...

If I go aways.

          บนท้องฟ้ายมกลางคืน ทุกคืนมักเจอดวงจันทร์สาดส่องแสงนวลอยู่เสมอตามข้างขึ้นหรือข้างแรมแตกต่างกัน บางวันแสงจันทร์มันสว่างเสียจนรู้สึกอุ่น แต่บางวันมันกลับมืดเสียจนมองไม่เห็นทาง หากไฟฉายสามารถช่วยคุณได้ ก็จงอย่าลืมว่ามันต้องใช้ถ่ายหรือชาร์จไฟ แม้แต่ดวงจันทร์ยังต้องใช้แสงจากดวงอาทิตย์เลย

          “อลัว..” เสียงเบาหวิวเอยดังขึ้นจากความมืดในห้องสีเหลี่ยมขนาดใหญ่ สองมือกอบกุมอีกสองมือไว้อย่างเบามือ ก่อนที่มืออีกคู่จะดึงออกจากการกอบกุม แล้วพูดขึ้นมาว่า

          “พี่ทัพผมว่าผมพอแล้วว่ะ..” ประโยคที่แฝงไปด้วยความเหนื่อยล้าเอ่ยขึ้น น้ำเสียงเบาหวิวจนใครต่อใครที่เข้ามาได้ยินอาจเกิดปฏิกิริยาบางอย่าง อันพึงถึงความเจ็บปวดรวดร้าว

          “อลัว พูดแบบนี้หมายความว่าไง..?” สิ่งที่อีกคนเอ่ย คล้ายกับคนโง่ ทั้ง ๆ ที่ควรรู้อยู่แก่ใจ..

          “พี่.. ผมว่าพี่ก็น่าจะรู้นะและควรรู้ด้วย ว่าผมไม่เหลือ.. ไม่เหลืออะไรให้ต้องเจ็บปวดไปกว่านี้แล้ว” อลัวผู้มีใบหน้าพิมพ์นิยมทั่วไปเอ่ยขึ้น ก่อนจะยื่นกระดาษแผ่นหนึ่งไปให้

          “ใบรับลองแพทย์ โรคซึมเศร้า..” เทียนทัพจ้องมองกระดาษในมืออย่างสับสน ก่อนจะไปเห็นชื่ออันคุนเคย เพราะชื่อนั้นคือคนคนเดียวกับคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขาตอนนี้

          “พี่ ผมพอแล้วน่ะ จากนี้ไป.. พี่เป็นอิสระ อลัวรักพี่เสมอ แต่อลัวทนเจ็บไม่ไหวแล้วครับ หัวใจอลัวจะแหลกเป็นเม็ดทรายอยู่แล้ว พี่ทัพเข้าใจอลัวใช่ไหม พี่ทัพต้องเข้าใจอลัวบ้างนะ.. จากนี้อลัวจะไม่มายุ่งกับพี่แล้ว จากนี้ไปพี่เป็นอิสระนะ” ทุกสิ่งที่อลัวเอ่ยออกมา พร้อมกับใบหน้าอาบน้ำตา เสียงสั่นไหวนั้นไม่อาจจะละออกจากสายตาเทียนทัพได้ มันน่าสงสาร แต่เขาไม่อาจจะปลอบโยนอีกคนได้ เพียงเพราะ..

          กำแพงที่สูงกั้นขวางอยู่ ทั้ง ๆ ที่อยู่เพียงเอื้อมมือแท้ ๆ

          “อลัวไปได้แล้ว” เสียงผู้มาใหม่เอ่ยขึ้นหลังจากที่เสียงร้องให้ดังขึ้น

          “ผมไปก่อนนะ” ร้อยยิ้มเคลือบน้ำตาถูกส่งมาให้เทียนทัพ ก่อนประตูจะเปิดอ้าออกและถูกปิดลงพร้อมเสียงที่ดังแผ่ว

          ความเงียบเข้าปกคลุมอีกครั้ง.. และในที่สุดร่างกายสูงสมส่วนก็ทิ้งตัวลงบนเตียง พร้อมดวงตาที่หลับลง กับความคิดที่ตีรวนกันไปมา

          ความฝันในคืนแสงจันทร์สาดส่อง หากแต่ดวงจันทร์ในคืนนั้นมันหาใช่ดวงเดิม.. 

End.. จาก IceHell

คำเตือน **

- นิยายเรื่องนี้เป็นนิยาย ชายxชาย

- อาจมีคำที่ค่อนข้างรุนแรง โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน 

- นิยายเรื่องนี้ถูกจัดทำขึ้นจากจินตนาการ