คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ไม่มีตอนนะจ๊ะคิดออกตอนไหนจะมาอัพ
วันที่ 2
ห้องนอนคยูฮยอน 12.00น.
"คยูฮยอน คยูฮยอน ตื่นได้แล้ว..ตื่นตื่น" <ดีนะที่ซองมินไม่ต่อว่าเด๋วมีเรื่อง>
"อืม....-_-a อารัยมาปลุกแต่เช้าเชียว "เสียงตอบรับอย่างงัวเงียของชายหนุ่มทั้งที่ยังไม่ลืมตา
"เช้าที่ไหนนี่มันจะเที่ยงแล้วนะ รีบตื่นเร็วเข้า ชั๊ยมีรัยจะให้ช่วย"
"อ๊า เที่ยงแล้วเหรอ สงสัยเมื่อวานจะเหนื่อยไปหน่อย ว่าแต่มีรัยหละ"
"ไปตกปลากัน"
"อ๊ะO.o อะไรนะตกปลาเหรอ แล้วเราจะไปเอาเรือที่ไหน"คยูฮยอนถามอย่าตกใจเพราะไม่คิดว่าซองมินจะเป็นคนเอ่ยชวน
"แอบไปไง รีบไปรีบกลับหนะ น๊า ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ"ซองมินให้คําตอบแล้วก็สั่นแขนอ้อนคยูฮยอนเต็มที่
"เอ่อ .... คือ"
"จะไปไม่ไป ถ้าไม่ไปก็ไม่ต้องตามมา" ซองมินพูดด้วยนําเสียงงอนๆแล้วสบัดหน้าเดินจากไปช้าๆ เพื่อรอฟังคําตอบจากอีกฝ่าย
"ป...ป...ไปไป รอแปปนะ"คยูฮยอนตะโกนไล่หลังซองมินพร้อมรีบวิ่งเข้าห้องนำไป ก่อนที่รอยยิ้มของอีกฝ่ายจะถูกเปรยออกมาอย่าร่าเริง
.
.
.
"แดดร้อนจัง เอาหมวกหน่อยมั๊ยซองมิน"คยูฮยอนถามด้วยความเป็นห่วง
"มือไม่ว่างอ่ะ ใส่ให้หน่อยจิ"ซองมินพูดพร้อมยกมือที่ถือเบ็ดตกปลาให้คยูฮยอนดู พร้อมทําสายตาอ้อนเพ่อให้ชายหนุ่มสวมหมวกให้ตน
ชายหน่มค่อยๆหยิบหมวกมาบรรจงสวมลงที่หัวของซองมิน แล้วใช้มือเขี่ยไรผมออกเบาๆ
......~นายใส่หมวกแบบนี้ก็น่ารักไปอีกแบบนะซองมิน~.......
"มีอะไรรึเปล่าหนะคยูฮยอน จ้องชั้นอยู่ได้ เขินเหมือนกันนะ/*-/*"
"นี่มันก็ 5 โมงเย็นแล้วนะ กลับกันเถอะ เด๋วพายุมาจะแย่กันหมด" คยูฮยอนพูดพร้อมนั่งลงข้างซองมิน
"เย๊ๆๆ ปลาติดแล้ว ตัวใหญ่ซะด้วย คาวนี้หละคังอิน ชอบแน่ๆเลย" ซองมินพูดพร้อมแสดงอาการดีใจ แล้วยกปลาให้คยูฮยอนดู แต่แววตาของชายหนุ่มข้างหน้ากลับเศร้าลงอย่างเห็นได้ชัด
--ที่แท้นายก็ไม่ได้อยากมาเพราะชั๊นหรอกเหรอซองมิน
ชั๊นควรจะรู้นะว่าคนที่นายคิดถึงตลอดเวลาคือคังอินไม่ใช่ชั๊น--
"เฮ๊ย อะไรหนะคยูฮยอน สีขาวๆ จากกลางทะเลโน๊นนนนน" คยูฮยอนหันไปทางที่ซองมินชี้ให้ดูแล้วก็ต้องตกใจ
"นั่นมันคลื่นหนิ ซองมิน ลูกใหญ่ซะด้วย สงสัยพายุจะเข้าแล้วหละ จับเรือไว้แน่นๆนะ"
คยูฮยอนให้คําแนะนํากับซองมิน ทั้งซองจับเรือไว้แน่น และตกอยู่ในอาการหวาดกลัว
แล้วคลื่นลูกยักษ์ก็พุ่งตรงมาที่เรือคลื่นแรงจนเราก็เอาไว้ไม่อยู่ พลิกวั่วลงอย่างเร็ว
.
.
.
"อาหารมาแล๊วววววววว วันนี้ทําสุดฝีมือเลยน๊า" ฮีซอลยกจานอาหารเย็นมาวางบนโต๊ะ
"กินแล้วนะ" ซีวอนส่งเสียงก่อนี่จะเอื้อมมือไปหยิบอาหาร
"เดี๋ยวก่อนซีวอน แล้วคยูฮยอนหละ" คังอินเอ่ยถามด้วยความเป้นห่วง
"ความจิงนายอยากถามถึงคนอื่นใช่มั๊ยคังอิน" อีกพูดด้วยนำเสียงงอนๆเมื่อได้ยินคัพูดที่ออกจากปากชายหนุ่ม
"อะไรกันอีทึกนายพูดหยั่งงี้หมายความว่าไง นี่นายหาเรื่องชชั้นมาตั้งแต่เมื่อวานแล้วนะ จะเอายังไงกันแน่"คังิอนพูดด้วยน้ำเสียงไม่พอใจกับคําพูดของอีทึกที่ไม่เคยแสดงอาการอย่างนี้กับเขามาก่อน ส่วนอีทึกก็ตกใจไม่แพ้กัน เพราะคังอินคนที่เขารู้จักไม่อารมณ์ร้อนถึงขนาดนี้
"พอก่อนเถอะทั้ง 2 คน ชันว่าไปตามหาซองมินกับคยูฮยอนดีกว่า"ซีวอนแทรกขึ้นมา
.
.
.
............................................................................................................................
---ทัมมัยถึงทํากะทึกได้ ฮือๆๆๆๆๆๆๆๆ เมื่อไหร่หมีคังจะง้อพี่ทึกกี้ซะทีหงะ ตอนหน้าจะง้อป่ะ เค้ารออยูนะ<นี่ไม่รู้หรือแกล้ง............>
---เป็นเพราะดื้อแท้ๆเลยน๊า พี่มิ้น เจอพายุจนได้ เอาไงต่อหละทีนี้
---เชอะๆๆ ความรักของเจ๊ลงตัวดีจัง บอกรักกันเร็วๆน๊า
ความคิดเห็น