คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ไม่มีตอนนะจ๊ะคิดออกตอนไหนจะมาอัพ(แก้ไขแล้วจ๊า)
.
.
.
เช้าวันแรกของการซ้อม ทั้ง 6 หนุ่มนั่งรวมกันที่ห้องซ้อม ระหว่างนั้นครูสอนเต้นก็เดินเข้ามาในห้องพอดี บรรดา 6 หนุ่มก็นั่งรวมกันเพื่อเป็นการต้อนรับ
“หวัดดีคับ ครูชื่อ คิม ฮีจง นะ เรียกว่าครู ฮีจงก็ได้” I3-ing : แอบลอก AF ซะหน่อยนะคระ*-*
จากนั้นหนุ่มๆก็แนะนำชื่อทีละคน
“อืม นี่ super six ยังไม่มีหัวหน้าวงใช่มั๊ย อ้าวเดี๋ยว เสนอชื่อมาเลยแล้วกัน”
“ผมเสนอคังอินครับ เค้าเหมาะสมที่สุด”ซองมิน รีบเสนอชื่อคังอิน
“ใครเลือกคังอิน ยกมือขึ้นจ๊ะ”
คยูฮยอนกับซองมินยกมือแล้วหันไปยิ้มให้กับคังอิน คังอินกลับยิ้มตอบเล็กๆอย่างไม่เต็มใจเพราะคนที่เขาอยากให้ยกมือให้กลับนั่งเฉยอย่างไม่รู้ร้อน
“เอ๊ามีใครเสนอคนอื่นอีกรึเปล่า”
“คยูฮยอนครับ ผมเสนอ คยูฮยอน ”อีทึกพูดพร้อมเชิ่ดหน้าไม่มองคังอินแม้นิดเดียว
“ใครเลือกคยูฮยอน บ้าง”
อีทึก ฮีซอล และซีวอน ยกมือเห็นด้วยที่คยูฮยอนจะได้เป็นหัวหน้าวง เหลือแต่คังอินที่ยัง ไม่ยกให้ใครเลย
“อ้าว คังอินทำไมไม่ยกหละ”
“อ๋อ เลือกใครมาผมก็เห็นด้วยทั้งหมดแหละครับ ไม่ได้ให้ความสำคัญกับใครเป็นพิเศษ”คังอินพูด พร้อมส่งสายตางอนๆให้กับอีทึก
.
.
.
การซ้อมตลอดระยะ 2 สัปดาห์ก็เป็นไปด้วยดี ด้วยพื้นฐานที่ดีอยู่แล้วของ super six ทำให้การเข้าห้องอัดเสียงเสร็จเร็วยิ่งขึ้น เหลือระยะเวลาอีก 1 สัปดาห์ ทางบริษัทจึงให้ทีมงานและหนุ่มๆไปถ่าย MV ตัวแรกที่จะออกมาโดยถือโอกาสพักผ่อนไปด้วย
วันเดินทาง
ระหว่างการเดินทางหนุ่มไม่รู้สึกเบื่อเลยซักนิด เพราะบนรถมีทั้งคาราโอเกะและเกมส์เพล 3 มิติ ที่ในบ้าน Super six เอามาเล่นกันบ่อยๆแต่ส่วนมากก็จะมีแต่คยูฮยอนกับคังอินเล่นซะมากกว่า จนเพื่อนคนอื่นไม่ค่อยได้เล่นเลย
โรงแรม คาเซ
ทั้ง 6 คนมาพร้อมกับที่บ้านพักขนาดใหญ่ที่มีห้องนอนถึง 6 ห้องนอน ซึ่งงานนี้ก็นอนได้กันอย่างสบาย
.
.
.
วันที่1
เช้าที่สดใสบรรยากาศชายทะเลที่เย็นสดชื่นมีลมพัดเอื่อยๆ เสียงของคลื่นลมที่ช่วยสร้างบรรยากาศ มีชายหนุ่มอารมณ์ติส นั่งเล่นเปียโนอยู่ในห้องกระจกที่สามารถมองเห็นบรรยากาศภายนอกได้ เสียงของเปียโนคลอด้วยทำนองช้าๆ ดูโรแมนติก ขณะที่เขากำลังเพลินกับเสียงเปียโนนั้นก็มีแมวสีขาวน่ารักตัวหนึ่งวิ่งเข้ามาในห้อง แต่ในวินาทีนั้นชายหนุ่มไม่รู้สึกว่ามันน่ารักเลยสักนิดเพราะว่ามันกำลังรบกวนความเป็นส่วนตัวของเขาอยู่ ชายหนุ่มรู้สึกหงุดหงิดมาก
“แกเข้ามาในนี้ทำไม ออกไปๆ ชิ่วๆ ไปเดี๋ยวนี้นะถ้าแกยังไม่อยากจะตาย”ซีวอนพูดพร้อมกำลังจะยกมือขึ้นจะตีแมวน้อยตัวนั้น
ขณะนั้นก็มีชายหนุ่มร่างบางวิ่งเข้ามาในห้องพร้อมอุ้มแมวตัวนั้นขึ้นลูบหัวเบาๆปรอบโยนแมวตัวโปรด
“ชั๊นขอโทษแทนแมวของชั้นด้วยนะที่รบกวนนาย แต่นายก็ไม่ต้องดุแมวของชั้นอย่างนี้ก็ได้”ฮีซอลตะโกนใส่ซีวอนด้วยความผิดหวัง ที่คิดว่าซีวอนเป็นคนที่อ่อนโยน เพราะส่วนมากเขาจะใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่กับดนตรีเช่นเดียวกับคยูฮยอน ฮีซอลหันหลังให้กับซีวอนก่อนที่น้ำตาจะไหลออกมา ซึ่งทำให้ชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าเห็นความอ่อนแอของตน
“ฮีซอล เดี๋ยว!! ชั้นไม่รู้ว่ามันเป็นแมวของนาย ถ้ารู้ชั้นคงจะไม่........ ชั้นขอโทษนะ”ร่างบางได้ยินดังนั้นจึงวางแมวของตนลง แล้วหันมามองหน้าร่างสูงที่กำลังเดินมาหาตน ซีวอนใช้มือข้างหนึ่งจับมือของฮีซอล อย่างถะนุถนอม แล้วใช้มีอีกข้างปาดน้ำตาที่ไหลออกมาจากแววตาดวงที่อยู่ต่อหน้าเขา สายตาของซีวอนบ่งบอกถึงความรู้สึกที่มีต่อฮีซอลอย่างสุดซึ้ง ร่างสูงยื่นหน้าเข้าใกล้ใบหน้าของร่างบางอย่าช้าๆ แววตาที่แข็งกร้าวทั้งคู่แปรเปลี่ยนเป็นแววตาที่อ่อนโยนและอบอุ่น สอดประสานกันอยู่ชั่วขณะ ทำให้ฝ่ายที่ถูกรุกก็อดที่จะเคลิ้มไม่ได้ ริมฝีปากของทั้งคู่ประสานกันเป็นหนึ่ง ชายหนุ่มพยายามดันลิ้นเข้าไปในปากของอีกฝ่าย
“ย...อย่าทำอย่านี้อีกเลย ซีวอนT-T”
“ทำไมหละ หรือว่านายไม่…”
“ปป...ป่าวหรอก คือชั้นแค่........เอ่อ.......” ฮีซอลชิงพูดก่อนที่ซีวอนจะถามในสิ่งที่เขายังไม่พร้อมที่จะให้คำตอบตอนนี้
~.........ชั้นกลัวเผลอใจให้นายไปมากกว่านี้ ต่างหากหละ.........~
“โอ๋ๆ ก็ได้ๆ ชั้นฉันไม่ทำแล้ว นายอย่างอแงน๊า เอาอย่างงี้เพื่อเป็นการไถ่โทษฉันจะสอนเปียโนให้แล้วกันนะ”ซีวอนยื่นข้อเสนอ
“แล้วชั้นจะไม่รบกวนนายเหรอ”
“สำหรับนายแล้ว ฉันสละเวลาส่วนตัวให้ทั้งคืนเลยนะ”ซีวอนพูด ทำสายตาเจ้าเล่ห์
“บ้า A_A”ฮีซอล ยิ้มหน้าแดงพร้อมเอามือทุบอกซีวอนเบา
จากนั้นชายหนุ่มทั้ง 2 เดินไปที่เปียโนแล้วนั่งลงเคียงกัน ซีวอนใช้มือซ้ายโอบผ่านไหล่ของฮีซอลไปจับมือ ข้างซ้ายของอีกฝ่าย กดตัวโน๊ตไปตามจังหวะ มืออีกข้างใช้กุมมือขวาที่วางอยู่บนตักของฮีซอล ซึ่งตอนนี้จิตใจของฮีซอลกำลังเต้นรัวไม่รู้จังหวะ เพราะใบหน้าของเขาและซีวอนห่างกันแค่ไม่ถึงคืบ สามารถสัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่นๆของอีกฝ่าย สร้างบรรยากาศโรแมนติกได้ไม่น้อย
“อุ๊ย!! เอ่อ.... ได้เวลาถ่ายMVแล้วอ่ะ ผู้กำกับให้มาตาม”เสียงของซองมินแทรกเข้ามาท่ามกลางความโรแมนติก
ซีวอนและอีซอลรีบปล่อยมือออกจากกัน เมื่อเห็นซองมินยืนยิ้มอยู่กับปฏิกิริยาของทั้งคู่
“เดี๋ยวเราตามไป”ซีวอนพูดด้วยสีหน้าที่เขินซองมินอยู่ไม่น้อย
.
.
.
การถ่ายมิวสิควีดีโอของ Super six เริ่มถ่ายกันหลายฉาก จนมาถึงฉากสุดท้ายที่หนุ่มๆทั้ง 6 จะต้องกระโดด แสดงอาการดีใจพร้อมๆกัน ที่ริมชายหาด
“อ้าวๆ Super six เตรียมตัวเลยนะ ซีนสุดท้ายแล้ว เต็มที่กันด้วยจะได้พักผ่อนกัน”เสียงผู้กำกับสั่ง
เมื่อผู้กำกับสั่งเริ่ม หนุ่มๆก็กระโดดขึ้นแสดงสีหน้ารื่นเริงกันเต็มที่ แต่มีอยู่คนหนึ่งที่ดูสีหน้ากำลังเจ็บปวดอะไรบางอย่างอยู่ไม่น้อย เมื่อเท้าแตะพื้น
“คัตตตตตตตตตตต…….เรียบร้อยเลิกกองได้”
“โอ๊ย -*-.........เจ็บจังเลย”เสียงซองมินร้องขึ้น พร้อมเอามือกุมข้อเท้า จนทําให้ทุกคนต้องหันไปมอง
ด้วยความเป็นห่วงเพื่อนๆจึงรีบวิ่งเข้าไปหา แต่ดูว่าคยูฮยอนจะวิ่งไปถึงก่อนใครๆ
“ซองมินนายเป็นไงบ้างอ่ะเจ็บมากมั๊ย”คยูฮยอนถามด้วยความเป็นห่วง พร้อมเอามือจับที่ข้อไปด้วย
“โอ๊ย!! ฉันเจ็บคยูฮยอน นายไม่ต้องทำแล้ว คังอินช่วยพาชั้นไปนั่งหน่อยซิ”ซองมินร้องขอให้คังอินมาช่วย เพราะหวังจะได้ใกล้ชิดกับชายหนุ่ม
คังอินพาซองมินไปนั่งและนวดข้อเท้าให้ เพราะตนไม่ได้คิดอะไรกับซองมินและไม่รู้เลยว่าเพื่อนร่วมวงกำลังคัดกับเค้าเกินกว่าเพื่อน ด้านคยูฮยอนก็ยืนมองซองมินอย่าเป็นห่วงระคนน้อยใจ
ส่วนอีทึกก็ยืนหน้าเศร้าอยู่กับฮีซอลและซีวอน
“พี่หึงเค้าเหรอ”ฮีซอลถามอีทึก
“ไม่ได้หึงซะหน่อย เค้าไม่สำคัญขนาดนั้นหรอก”
“พี่แน่ใจนะ^o^อย่าหลอกตัวเองเลยพี่”อีซอลยังคาดคั้นต่อ
“ป่าวซะหน่อยชั้นก็แค่เห็นว่าเป็นห่วงเป็นใยซองมินเกินหน้าเกินตาคยูฮยอนต่างหากหละ”อีทึกพูดอย่าง
น้อยใจ แล้วเดินจากฮีซอลกับซีวอนไป
.
.
.
ที่ชายหาดมีชายหนุ่ม ใบหน้ากรุ้มกริ่ม ผมที่สีน้ำตาลยาวระคอปลิ้วตามทิศทางลมทะเล แต่นัยน์ตาเศร้ายิ่งนักเมื่อนึกถึงภาพคนที่เขาพอใจ กำลังเอาใจใส่คนอื่นเกินหน้าเกินตา อีทึกรู้ว่าซองมินก็กำลังมีใจให้คังอินเช่นเดียวกับตน ตอนนี้หัวใจของชายหนุ่มอ่อนล้ายิ่งนัก ความอ่อนแอกำลังเข้ามาครอบงำหัวใจ เขาไม่พร้อมที่จะรับรู้เรื่องใดทั้งสิ้น น้ำตาของชายหนุ่มกําลังค่อยๆไหลออกมาอย่างตั้งตัว อีทึกใช่มีปาดน้ำตาตนเอง
“น้ำมะพร้าว หน่อยมั๊ยอีทึก”เสียงทุ้มต่ำของบางร่างสอดแทรกเข้ามา อีทึกรู้ดีว่าเป็นเสียงของใคร เพราะเขาชอบที่จะฟังเสียงนี้ซึ่งมันทำให้เขาไม่เคยเบื่อ แต่ตอนนี้เขายังไม่พร้อมจะฟังใครทั้งสิ้น
“กลับไปซะเถอะคังอิน ชั้นอยากอยู่คนเดียว”อีทึกพูดเบาๆพร้อมหันหน้ามาหาคังอิน
“นี่นายร้องไห้ทำไมอีทึกใครทำอะไรนายเหรอ”คังอินถามอีทึกด้วยความสงสาร และกำลังยื่นมือไปเพื่อจะเช็ดน้ำตาให้กับอีทึก แต่อีทึกรู้ทันจึงปัดมือคังอินออก
“โอ๊ย!!”คังอินร้องด้วยความเจ็บปวด แล้วให้มือกุมแผลอยู่มือของตนที่ถูกนาฬิกาข้อมือของอีทึกบาดจนเป็นแผลกว้าง
อีทึกมองไปเห็นเลือดที่ข้อมือของคังอินที่รู้ดีว่าเกิดจากตนเป็นผู้กระทำ จึงจะยื่นมือเข้าไปช่วย
“ชั้น......ขอ.........ท”อีทึกกำลังจะขอโทษคังอินแต่ก็มีเสียงหนึ่งชิงพูดออกมาก่อน
“คังอิน มายืนอะไรอยู่ตรงนี้อ่ะ อุ๊ย!!~ข้อมือไปโดนอะไรมา”ซองมินถามคังอินเมื่อเหลือบไปเห็นแผลที่ข้อมือของคังอิน
“ฝากดูแลเค้าด้วยนะซองมิน”อีทึกพูดก่อนที่จะเดินจากไปด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความอ่อนแอ
“อีทึก เดี๋ยว!!”คังอินเรียกตามหลังอีทึก โดยปราศจากการหันกลับมามอง ของอีกฝ่าย
“ไปข้างในกันเถอะคังอิน”ซองมินชวนคังอินเข้าไปในบ้าน ทั้งที่ข้างในรู้ดีว่าคังอินอยากเดินไปตามอีทึก แต่ใจของซองมินก็ไม่สามารถปล่อยคังอินไปได้เพราะมันจะทำให้เขาเจ็บปวดเช่นกัน
.
.
.
..........................................................................................................
---พีทึกมัยขี้งอนจัง หมีคังเค้าแคร์พี่จะตาย
---หมาป่ารีบๆจีบ พี่มินนี่ให้ได้นะ เค้าน่ารักดีอ่ะ
---เอิ๊กๆเขินแนเจ๊อ่ะ ตกลงจะรักกันป่ะเนี๊ยะ
ความคิดเห็น