คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ศัตรู/พันธมิตร
Chapters 5
“เอามาเข้มๆ เลยไอ้หนู” สมิธ ซีโร่ เขาเป็นชายหนุ่มที่มีหน้าตาหล่อเหลา และมักจะมาพร้อมกับวาจาคมคายเสมอ เรื่องฝีมือยิ่งฉกาจหนัก แต่ที่แน่ๆ อาจยังไม่หนักเท่า การดื่มเหล้าของเขาเป็นแน่ และก็เช่นเคย วันนี้เขามานั่งดื่มที่บาร์ประจำ พร้อมกับนั่งฟังเพลงแจ๊สคลอเคล้านารี
“เฮ้ รู้จักสาวสวยตรงนั้นไหม” เขาเอ่ยถามบาร์เทนเดอร์ทันที ที่เขามองเห็นสาวสวยดูท่าทางน่าสนใจ เขามองดูเธอหัวจรดเท้า ราวกับอยากจะกลืนกิน
“ไม่ทราบเหมือนกันครับ แต่เห็นเธอมาหลายวันแล้ว เหมือนกับมารอใครซักคน” บาร์เทนเดอร์หนุ่มตอบลูกค้าขาประจำ ตามความเห็น และนั่นทำให้ซีโร่ ยิ่งสนใจในตัวเธอ เขารีบคว้าแก้วเหล้าคู่ใจ แล้วตรงรี่ไปที่โต๊ะของสาวเจ้า
“ขอโทษนะครับคุณ ไม่ทราบว่าที่นั่งตรงนี้มีคนจองแล้วหรือยัง” เขารีบเปิดบทสนทนา พร้อมนัยน์ตาฉายแววเจ้าชู้
“โต๊ะตรงนี้ฉันจองไว้คนเดียวเท่านั้นค่ะ” หญิงสาวหน้าตาสะสวย เส้นผมดำขลับยาวสลวยในชุดราตรีสีแดงดึงดูดใจ เอ่ยตอบด้วยนัยน์ตาน่าค้นหา
“ถ้างั้นก็หมายความว่า มีคุณคนเดียวเท่านั้น ที่จะอนุญาตให้ผมนั่งตรงนี้ได้” เขาถามอีกครั้ง คราวนี้เขาจ้องเข้าไปในดวงตาที่แสนดึงดูดของเธอ
“น่าจะเป็นเกียรติมากกว่า ถ้าจะมีใครอยากมานั่งดื่มเป็นเพื่อนฉัน” หญิงสาวถ่อมตน พรางทำท่าทีเชื้อเชิญ น่าแปลกใจ ที่เธอไม่คิดที่จะหลบสายตาของซีโร่แม้แต่นิดเดียว
“นั่นจะเป็นเกียรติ์ของผมมากกว่าครับ” ซีโร่นั่งลง พร้อมแก้วเหล้าในมือ ก่อนที่หญิงสาวจะเอ่ยถามเขาบ้าง
“คุณชื่ออะไร”
“ผม ซีโร่ สมิธ คุณล่ะ”
“ฉัน แอนน์ คุณทำงานอะไรเหรอคะ ดูเป็นคนล่ำซำดีจัง” คำถามนี้ ทำให้ซีโร่ถึงกับยิ้ม ก่อนที่จะเลื่อนใบหน้าเข้าไปใกล้ๆ หญิงสาวแล้วกระซิบอย่างแผ่วเบา
“ผม เป็น..... มาเฟีย”
“ทำไม... แล้วทำไมคุณถึงบอกฉัน” เธอถามอย่างไม่น่าเชื่อ
“เพราะผมไม่อยากโกหกคุณ คุณรู้ไหมว่าตอนแรก ผมก็เห็นคุณเหมือนผู้หญิงทั่วไป แต่พอผมได้มามองตาคุณใกล้ๆ ผมก็รู้ได้เลยว่า คุณไม่เหมือนผู้หญิงคนอื่น” ซีโร่ตอบอย่างมีคารม น้ำเสียงของเขาฟังดูจริงใจ“ผมรู้จักคลับแจ๊ส ดีๆ ที่นึงไม่รู้ว่าผมจะมีโอกาสได้เต้นรำกับคุณที่นั่นไหม”
“ฉันกำลัง อยากเต้นรำพอดีเลย” แอนน์ รับคำเชิญชวนอย่างง่ายดาย เธอกับซีโร่คล้องแขนควงเดินกันไปออกนอกร้าน ราวกับคู่รักคู่ใหม่
One’ Hotel
ห้อง VIP ที่หรูที่สุดในโรงแกรม โอเน่ ซึ่งก็เป็นโรงแรมที่หรูที่สุดของเมืองนี้เช่นกัน ตอนนี้เต็มไปด้วยเหล่ามาเฟียขาใหญ่ ที่เตรียมอาวุธไว้พร้อมสรรพ รวมถึงหัวหน้าแก๊งของทั้งสอง Scavi และ Tredici
“ขอบคุณคุณ เซอร์เซส มากๆ ที่ให้เกียรติ์พวกเรา เตรดิซี แฟมิลี่ มาร่วมรับประทานอาหารค่ำมื้อนี้” แอนโตเนีย หัวหน้าแก๊ง เตรดิซี่กล่าวเปิดงานพร้อมยกแก้วแชมเปญแสดงความยินดี
“ไม่ต้องพิธีรีตองนักหรอก ว่าธุระของเรามาเลยดีกว่า” เซอร์เซส กล่าวอย่างเย็นชา แต่ก็ยกแก้วแชมเปญน้อมรับ
“ถ้าอย่างนั้น คุณก็น่าจะรู้ ว่าเรา... ควรจะร่วมมือกันในสงครามครั้งนี้”
“เป็นพันธมิตรในตอนต้น แล้วจบด้วยการห้ำหั่น อย่างนั้นล่ะสิ”
“ฮ่าๆ ๆๆ” แอนโตเนียหลุดหัวเราะออกมาทันทีที่ได้ยินประโยคนั้นของเซอร์เซส ก่อนจะกลั้นขำกล่าวต่อด้วยแววตาเปี่ยมจิตสังหาร “ก็คงจะเป็นอย่างนั้นแหละ”
หลังจากเต้นรำ โอบกอด และจุมพิต คู่หนุ่มสาวที่แสนเร่าร้อน ก็มาจบลงที่โรงแรมดั่งสามัญ ในห้อง B102 ห้องที่ตอนนี้บรรยากาศน่าจะร้อนรุ่มราวกับไฟ
“จะไปอาบน้ำก่อนก็ได้นะ” ซีโร่ยืนหันกล่าวต่อหญิงสาว ในขณะที่เขา กำลังปลดกระดุมเสื้อตัวเก่งเม็ดแล้วเม็ดเล่า “สั่งอะไรมาดื่มสิ” เขายังคงกล่าวต่อ ในขณะที่เริ่มรู้สึกถึงอะไรบางอย่าง.... และสัญชาติญาณบอกให้เขาคว้าปืนที่เอวออกมา แล้วหันไปเล็งมันที่หญิงสาวอย่างว่องไว
“เธอ....” ซีโร่พูดน้ำเสียงตกตะลึง เมื่อหญิงสาวที่เขาติดใจ กำลังยืนเล็งไกปืนมาที่เขา ด้วยนัยน์ตาดุดัน “เธอเป็นใครกันแน่ แอนน์”
“ฉันไม่ได้ชื่อแอนน์ ฉันอาร์เจนโต้ ฟัวโรส แฟมิลีลาเคียเว ได้รับคำสั่งให้มาเก็บนาย” หญิงสาวตอบ น้ำเสียงที่เคยอ่อนนุ่ม กลับกลายเป็นแข็งกร้าว
“ฉันล่ะไม่ชอบเลย เวลาที่ผู้หญิงจับปืน” ซีโร่เอ่ยเสียงเรียบ ก่อนจะปาหมอนใบยักษ์ใกล้มือไปที่หญิงสาว แล้วเริ่มเหนี่ยวไก หญิงสาวรีบวิ่งหลบทันที ก่อนจะเหนี่ยวไกปืนบ้าง
เสียงปืนดังกระหึ่มไปทั่วโรงแรม ดังสะท้อน ไปถึงห้อง VIP หากเปรียบเปรยได้ ก็เหมือนดั่งกระตุกหนวดเสือ มาเฟียผู้ยิ่งใหญ่ทั้งสอง มองหน้าลูกน้องในแก๊ง ก่อนจะสั่งการให้ออกไปดูเหตุการณ์
“ใจเย็นแม่สาวปืนไว” ซีโร่ยังคงยิงปืนตอบโต้อยู่กับอาร์เจนโต้ ในห้อง B102 ซึ่งก็ดูเหมือนแม่สาวปืนไวนั้นจะได้เปรียบ เขาจึงตัดสินใจ เปิดประตูห้องออกไปพลางหลบกระสุนปืนรุนแรง
“คุณซีโร่” เหล่าแฟมิลี่สคาวี่ ที่วิ่งตรวจตราไปทั่วทั้งชั้น ปะทะกับซีโร่ที่เปิดประตูหนีออกมาได้อย่างจัง
“ซ่าไปหน่อย เกือบจะไปเคี้ยวพริกฝังลูกปืนซะแล้ว” เขาตัดสินใจเปิดประตูห้องนั้นเข้าไปอีกครั้ง เมื่อเห็นว่าสถานการณ์เป็นต่อ อาร์เจนโต้เห็นท่าไม่ดีนัก จึงรีบออกนอกระเบียงกระโดดหนีลง จากชั้น 10
“โธ่... น่าเสียดายจริงๆ” ซีโร่สบถออกมาด้วยความเสียดาย เมื่อมองลงไปจากระเบียงแล้วไม่พบสิ่งใด แม่สาวปืนไวของเขา หนีไปได้เสียแล้ว “อย่าให้เจอกันคราวหน้านะ จะเคี้ยวให้เละเลย”
“ท่านเซอร์เซสครับ คุณซีโร่มา” เหล่าแก๊งสคาวี่กลับมายังห้อง VIP พร้อมกับซีโร่ที่ยังเสียดายไม่หาย
“เป็นนายเองเหรอ ซีโร่... ไปเจอของแข็งมาล่ะสิ” เซอร์เซสกล่าวทักทายลูกน้องในสังกัด ที่ค่อนข้างจะบ้าบิ่นพอสมควร “งั้นวันนี้คงต้องขอตัวก่อนล่ะ เอาเป็นว่าเป็นไปตามที่ตกลงกันไว้ก่อนหน้านี้แล้วกัน” เขาหันกลับมากล่าวอำลาแอนโตเนีย ที่นั่งอยู่เบื้องหน้า
“เชิญครับ คุณเซอเซส ไว้โอกาสหน้าเราค่อยมาสังสรรค์กันใหม่” แอนโตยกแก้วแชมเปญอีกครั้งเพื่อเป็นการลา เซอร์เซสหันมายิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ก่อนจะกล่าวทิ้งท้าย
“เมื่อตอนที่เหลือแต่เรา”
ความคิดเห็น