คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : เริ่มต้น~วันก่อนฤดูหนาว!!!
สายลมพัดพลิ้วต้องกิ่งไม้น้อยใหญ่เชิญชวนใบไม้เอนลู่ก่อนจะผลัดใบลงสู่ดิน เสียงหวีดหวิวดังขึ้นตามทางที่ลมหนาวพัดผ่าน
สัตว์ทั้งหลายเริ่มเตรียมตัวก่อนจะต้องจำศีลในอีกไม่ช้านี้ สัญญาณที่บ่งบอกได้ก่อนฤดูกาลแห่งการหลับใหลของเหล่าสัตว์จะมาถึง
แน่ล่ะว่าตอนนี้เป็นฤดูใบไม้ร่วง แต่ถึงกระนั้น อากาศก็เริ่มที่จะเย็นลงทุกทีๆ
แต่สำหรับโรงเรียน S.O.S แห่งนี้ ทุกคนล้วนเฝ้ารอที่จะให้มาถึง"วันก่อนฤดูหนาว" เพราะนั่นหมายถึง "เทศกาลพระจันทร์ยิ้ม"
ในงานเทศกาลนี้ จัดขึ้นตรงกับวันพระจันทร์เต็มดวง ว่ากันว่าพระจันทร์ในวันนี้จะสวยสง่าเป็นพิเศษ ราวกับว่าพระจันทร์กำลังแย้มยิ้มโปรยปรายแสงสว่างนวลที่ถือกันเป็นศิริมงคลอีกด้วย
หากเพียงแต่ละปีมีคำล่ำลือกันมาว่าพระจันทร์จะถักทอรอยยิ้มสีเงินให้ผู้โชคดีไม่กี่คนเท่านั้น.... และแน่นอนว่าเป็นอะไรที่น่าตื่นเต้นเสียจริง ใครๆล้วนอยากให้ตนเป็นผู้รับรอยยิ้มแห่งพระจันทร์ ส่วนพวกอาจารย์ก็ถือโอกาสนี้กุเรื่องขึ้นว่า ผู้ที่ประพฤติตนได้เป็นที่น่าพึงพอใจพระจันทร์จะให้พรแห่งรอยยิ้มเป็นสิ่งตอบแทน จุดนี้แหละ ทั้งๆที่รู้ว่าโกหกแต่ทุกๆคนก็เลือกที่จะทำตามเช่นนั้น จนกลายเป็นประเพณีหนึ่งไปก็ไม่ปาน
จวบจนวันที่รอคอยก็มาถึง...........
"เย้ๆๆ งานวัดๆ" เสียงหนึ่งโห่ร้องดีใจราวกับเด็กๆ
โป๊ก!!!!
"งานวัดบ้านนายน่ะสิ เคอัส ก็เห็นๆอยู่ว่างานโรงเรียน" ผู้พูดส่งกำปั้นลุ่นๆไปเคาะหัวเจ้าคนที่กระโดดหยองๆอยู่ข้างหน้า
"เออน่า เหมือนกันล่ะเจ๊ อย่างน้อยก็มีอะไรน่าสนตั้งเยอะ" เคอัสลูบหัวป้อยๆก่อนจะกระโดดหลบฝ่ามืออรหันต์ของเจ๊แอมเบอร์ที่ส่งมาอีกที (แต่ดันวืดไปซะได้)
"ที่ว่าน่าสนของนายเนี่ย หมายถึงซุ้มนี้น่ะเหรอ?" จูปิไตเอ่ยถามก่อนชี้มือไปที่ซุ้มทางด้านซ้ายมือ ซึ่งเป็นการจัดซุ้มของพวกปี 4 สีแดง และเป็นอันรู้แน่ว่าใช่ เพราะอะไรน่ะเหรอ........
"ก็ใช่อ่ะนะ ไม่แน่นะเสร็จงานนี้พ่อฉันคงจะได้ลูกสะใภ้สักคน" เจ้าตัวตอบก่อนมองไปที่ซุ้มนั้น ซี่งถูกจัดเป็นร้านคอฟฟี่ช็อป หนุ่มๆนั่งกันเพียบ เพราะพนักงานของร้านนี้แต่ละคนต้องเรียกได้ว่า 'สุดยอด!!!'
แอมเบอร์ส่งสายตามาให้ประมาณว่า 'หมั่นไส้'ก่อนจะพูดประชดออกมา
"เฮอะ! อย่างนายน่ะเรอะจะหาใครมาควงด้วยได้" เจ้าตัวเว้นวรรคเล็กน้อยก่อนต่อ
"ไปจีบลิงคงจะง่ายกว่ามั้ง"
เสียงหลุดหัวเราะน้อยๆดังมาจากชายหนุ่มข้างหลัง นัยน์ตาสีแดงเพลิงของเคอัสจ้องเขม็งราวกับจะถามว่า'มีอะไรมั้ย?' ส่งผลให้นาธานต้องรีบกลั้นหัวเราะโดยด่วน แล้วเปลี่ยนเป็นรอยยิ้มขบขันธรรมดาแทน
ก็ให้ลองนึกภาพเคอัสไปเที่ยวเกี้ยวจีบลิงดูสิ
งานนี้มีหวังล่ม ไม่ลิง เคอัส ก็เมืองไฮยาซินต์
"ฉันเปลี่ยนใจแล้ว ไม่จงไม่จีบมันแล้วพวกนี้" เคอัสพ่นลมหายใจพรืด
"อ้าว! อย่าบอกนะว่านายไม่สนใจผู้หญิงแล้ว" แอมเบอร์ยังคงล้อต่อแบบมีความหมาย
"ก็งั้นมั้ง"
เท่านั้นแหละเสียงหัวเราะก็ดังประสานกันอย่างขบขัน ในขณะที่คนตอบยังงงเป็นไก่ตาแตกประมาณว่า'ตูตอบผิดตรงไหนฟระ' นาธานกับจูปิไตนึกสังเวชในใจ (แต่ภายนอกก็ยังหัวเราะร่วนอยู่ดี) เพราะพวกเขาเข้าใจความหมายที่แอมเบอร์ถามอีกแบบนึง ส่วนเคอัสก็คงจะไม่เข้าใจไม่งั้นก็คงไม่ตอบอย่างนี้หรอก
เวลาผ่านไป .........10 วินาที
เคอัสดูจะเข้าใจอะไรๆแล้วถึงกับร้อง 'เฮ้ย!!' ออกมา
ก็ที่แอมเบอร์พูดน่ะ มันชวนให้คิดว่า เขาไม่สนใจผู้หญิง หากแต่สน....ไม้ป่าเดียวกัน!!!
ฉับพลันนัยน์ตาก็เหลือบไปเห็นใครบางคน สมองไข่มดจึงคิดแผนการโต้คืนได้ ว่าแล้วเจ้าตัวก็แกล้งทำท่าทางสะดีดสะดิ้งบิดซ้ายบิดขวา ก่อนเสียงดัดๆจะเอ่ยออกมา
"ก็นะ......ฉันไม่สนผู้หญิงหรอก กำลังคิดจะหาลูกเขยให้พ่ออยู่พอดีด้วย แล้วก็เจอแล้วล่ะตัวเอง"
เพื่อนๆเริ่มงงบ้าง จะมาไม้ไหนล่ะคราวนี้
"ก็น้องเรียวสุดที่รักไงฮ้า~~"
เคอัสทำเป็นโปรยสายตาไปยังเด็กหนุ่มผู้ถูกกล่าวถึงซึ่งอยู่ไม่ไกลกันนัก เล่นเอาเจ้าแม่สายฟ้าหน้าแดงปรู๊ดด้วยความโกรธ เล่นกับใครไม่เล่น บังอาจมาเล่นกับน้องเรียว อย่าอยู่เลยไอ้ลิงบ้า!!!
ทว่าก่อนที่จะได้เกิดกาลเล่นอันคุ้นเคย (เล่นฟาดสายฟ้าใส่ลิง) คนจะเล่นกลับถูกขัดขึ้นซะก่อน
"เอาเถอะจ้ะ อย่าทะเลาะกันเลย ไปดูตรงนู้นกันดีกว่านะ" แม่พระประจำกลุ่มเริ่มทำหน้าที่ แต่ดูท่าทางแอมเบอร์จะยังไม่ยอมลดละ ยังคงก้าวสามขุมไปหาเคอัส ซึ่งเจ้าตัวก็เห็นชัดเลยว่า คงไม่ใช่แค่นรกขุมที่ 3 เป็นแน่ ว่าแล้วก็เริ่มคิดหาทางเอาตัวรอด
"เอ่อ....ถ้าเธอทำอะไรฉันตอนนี้ น้องเรียวเห็นขึ้นมาฉันไม่รู้ด้วยนะ" ทำใจดีสู้(เจ้าแม่)เสือพูดไป
ทางด้านแอมเบอร์เห็นจะเป็นอย่างนั้นจริง ทำอะไรตอนนี้ไม่ได้ จึงได้แต่ส่งสายตาอาฆาตบอกเป็นเชิงว่า 'ฝากไว้ก่อนเถอะ!'
"เอาเถอะจ้ะ ไปดูที่อื่นกันดีกว่านะ ไม่รีบเดินเดี๋ยวดึกซะก่อนจะเดินไม่ทั่วงาน" เมอลินด้าพูดชวนอีกครั้ง
++++++++++++++++++++++
สวัสดีค่า เป็นไงบ้างคะ ฟิคเรื่องแรกของไอคาสเลยนะเนี่ย
สนุกไม่สนุกก็เม้นบอกกันมั่งเน้อ
และก็ขอบคุณทุกท่านที่หลงเข้ามาอ่านค่ะ
จริงสิ! ข้าน้อยอยู่บอร์ดโอเมนด้วยนะ ในชื่อของ ~Cassiopiea~
ใครจำกันได้ก็ทักกันมั่งน๊า ^__^
ความคิดเห็น