คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #44 : [ตอนพิเศษ LR x Airi] Lecture คาบที่ 1 : ตัวละครที่กระแทกใจคนอ่าน
าระทู้ [Short School : Story by Yourself ร.ร. หัเียนเรื่อสั้น] ในพูนิ้า่ะ
http://www.punica.co.th/bbs/viewthread.php?tid=2397&extra=&page=1
Lecture าบที่ 1 : ัวละรที่ระแทในอ่าน
ผอ. LR “สวัสี...ไม่้อมอแปลๆ แล้วทำหน้าทำาถามว่าทำไมันแ่อสเพลย์ทหารแถมยืนโพสท่านาี...
ันโนยัยฟาราบัับับมาแ่สนอ need ัวเอ”
ฟารา : “LR ะ ถ้าเพ้อเ้อมาๆ ะโนเมลทั์อ EL ุนะะ”
ผอ. LR ”…เออ เ้าเรื่อันีว่า พวแเห็นหัว้ออารแ่รอบแรแล้วใ่ไหม
ไอ้ ‘เพื่อนรัหัเหลี่ยมโหน่ะ’ แล้วยัมีะแนนพิเศษ...ใริื่อนะ... ‘ัวละรที่โมยในอ่านมาที่สุ’
เอาล่ะ ั้ใฟัให้ี ันอุสาห์สละเวลาเล่นเม
‘่าล้าโรอมบี้ลายพันธุ์เื้อสายไวรัสอมะนอโล ภา 5’ มาสอนพวแเลยนะ
พวแิว่า ไอ้ ารออแบบัวละร อะไรเนี่ยมันสำันา
เอามาเป็นะแนนพิเศษบวับ ‘ราวัลวัใมหาน’ ไ้เลย?
เออิ! มันสำัสิ นึถึแบทแมน ุปเปอร์แมน หรือ ลูลู สิ
ัวละรหลั ็ือ ‘สิน้า’ ‘ุาย’ ‘ุเ่น’ อเรื่อ
พระเอนาเอที่ทำให้นอ่านลั่ไล้ไ้ ่อให้เป็นท่าิน๋วยเี๋ยว นอ่านยัิว่าน่ารัเลย”
ฟารา : “ถ้า EL ุิน๋วยเี๋ยว LR ะว่าน่ารัไหมะ อ๊ะ! ไม่ใ่สิ้อ LE ุสินะ หุหุ”
LR หันหลัให้ ฟารา และทำท่าไม่สนใไ้เย็นามาๆ นฟาราแทบะร้อไห้
(ฟารา : ีใ ฮือๆ ุนาีับร้อยโทผู้เย็นา บุาริๆ)
ผอ. LR ”เวลาออแบบัวละร ให้ทำโปรไฟล์ออมา ะ่วยเือนวามำเราไ้”
1. ื่อ << ถ้าไม่มีแล้วแะเรียมันว่าอะไร
2. อายุ เพศ รูปร่าหน้าา << อวัยวะรบ 32 ไหม
3. ลัษะนิสัย ิประำใ << อย่าอันเวลาใรวนประสาทมาๆ ็“พ่อยิไม่เลี้ย”
4. ภูมิหลั สภาพรอบรัว โลที่อาศัยอยู่ สภาพสัม
<< มันะราม่า มาม่า บ้านทรายทอ าวพระศุร์ หรือมีพ่อเป็นาร์เวเอร์็ว่าไป
ผอ. LR ”วิธีันัวละรให้นอ่านำไ้่ายและเร็วที่สุ็ือ ารใส่ำพูและท่าทาประำัวลไป”
มาทำแบบฝึหัันีว่า
A : “ถ้าเรื่อแ่นี้ยัทำไม่ไ้ แล้วผมะเป็นพ่อบ้านอันับ 1 อระูล...ไ้ยัไ”
“ใรพู?” (ฟารา : นี่มันปีศาสุหล่อที่อบเล่นอสเพลย์เป็นพ่อบ้านนี่!)
B : “มีวามเป็นไปไ้ 25 เปอร์เ็น์ ที่ะมีมิิที่สี่ามทฤษีอไอน์สไน์
ทว่า้วยวาม้าวล้ำอนัฟิสิส์ผู้นั้น ัแย้ับารพยายาม้าวามอเทโนโลยีในปัุบัน
ผมบอไ้ว่าอีนานว่าที่เราะเินทาผ่านมิิ ไม่ว่ามิิในวามหมายอุนั้น
ะหมายถึโลหลัวามาย หรือโลบนาววอื่นที่อยู่ไลออไปนับพันปีแส”
“ใรพู?” (ฟารา : ิันเป็น % เลยทีเียว)
C : “้าไม่เหมือนเิมแล้วนะะบอให้ ้าไ้เรียนรู้ไม้เ็มา้วย
แล้วมัน็ไม่เี่ยวว่าเ้าะไ้เียรินิยมสัี่ใบ มันอยู่ที่ปอยผม่าหา
ปอย...เ้าอยาไปสวรร์หรือนรล่ะ”
“ใรพู?” (ฟารา : ปอยผม 555)
ผอ. LR ”เวลาิบทพู ให้ลอิว่าพวแไม่ใ่นัเียนแ่ำลัสวมบทเป็นัวละรัวนั้นอยู่
พวแมีนิสัยยัไ พวแะพูและัสินใทำอะไรในสถานาร์แบบนั้นแบบนี้
ให้ิว่าพวแำลัสวมหมว ใส่หน้าา ใส่แว่นา หรืออะไร็ไ้ ที่ะทำให้พวแมอโลผ่านวาอัวละร
และลั่นบทบาทที่เล่นอยู่ให้ออมาไ้สมริที่สุ อีส่วนที่ ะว่ายา็ยาะว่า่าย็่าย ือนิสัยอัวละร
ารออแบบนิสัยอัวละร วรมอลุ่มนอ่านเป็นหลั ว่านอ่านอบแบบไหนรวมับแบบที่นเียนอบ
(ถ้าแไม่อบแะเียนไ้เหรอ?) เอาที่เียนออมาแล้วิว่าายไ้น่ะ แ่อย่าิไปนเียวล่ะ
ให้เอาวามิไปปรึษาเพื่อนู ไอเียมันะไหลมาอนนี้แหละ”
ฟารา : “มีำถาม่ะ! ผอ. เล็เอร์อย่าเียวหนูไม่่อยเ้าใ
เรื่อารสวมหน้าาอัวละรน่ะ่ะ ผอ. ่วยสาธิใหู้้วยไ้ไหมะ”
ผอ. LR ”ะเอาอะไร็ว่ามา” (ะไปเล่นเมยิผี่อ)
ฟารา ยื่นบทให้ LR พร้อมรุนหลัเาไปหน้าเวที
Airi : “ำลัรออยู่เลยฮะ ผอ. ผอ.ะส่านวิา SM อผมใ่ไหมฮะ”
LR ยืนอ่านบทสัพั้วยสีหน้าเรียบเย (ยิ่ว่าใ้น้ำยารีผ้าเรียบ ไฮยีน~) เาอ่านมานถึบรรทัสุท้ายที่เียนว่า...
ฟารา : ีบทให้แล่ะ รอมอยู่นะะ...รันะ เ็โ่~
(ถ้าไม่ทำุะ้อเสียใมาๆ ่ะ ฟาราสัาับ EL ุ ไว้แล้ว รับรอ้วยเียริอเนรนารีเลย่ะ!)
ผอ. LR “…เออ ่ายๆ แ่นี้เอ...ันแส็ไ้”
ไฟบนเวทีหรี่ล พร้อมเสียเพลลอึ้นมา
*เพื่ออรรถรสในารม ฟัเพลลิ*
“ันือแม่ม แม่มผู้เสุหลาบาวให้ลายเป็นสีแล้ำลึ”
LR หันหน้าไปทา Airi แล้วย่อัวล ุเ่า้าหนึ่ลับพื้น
“อา...ไอริ...ุหลาบาวที่แสนบริสุทธิ์”
พรื! ไอริแทบลื่นล้ม แ่็ยัประอัวไว้ไ้อยู่
“โอ้ ุหลาบามที่เ็มไป้วยหนามแหลมม...ลิ่นหอมอเธอล่อลวันราวับยา้อห้ามสีำที่ทำให้ผู้นหลมัวเมา”
LR ยื่นมือมาทำท่าล้ายะอวามรั
“ผะ...ผอ. เอาริเหรอฮะ” ไอริเินเ้าไปใล้ วาฝ่ามืออัวเอลบนมืออ LR ั้ที่รออยู่
เาระิบเบาๆ “แล้วผู้ายเป็นแม่มไ้ไฮะ”
“เออ นี่เป็นส่วนหนึ่อารเล็เอร์ อย่าเรื่อมา” LR อบลับเสียลอไรฟัน
“โอ๊ะ หนามอเธอ่าแหลมม อา...วามเ็บปวนี้เป็นสิ่ยืนยันถึวามรัอเราสินะ”
ว่าแล้ว LR ็ถือโอาสัมือัวเอลับ พร้อมผลัไอริออไป
“อาุหลาบาวที่รั เธอ่าอยู่ไลแสนไล”
“ผอ. ผลัผมออมาเอไม่ใ่เหรอฮะ...” ไอริประท้ว เพราะอยาับนานว่านั้นหน่อย
“ถ้าันแปลร่าเป็นนไนิเล แล้วบินผ่านทุ่หนามที่เป็นั่ปราารวามรัอเรา
สุท้ายแล้ว...ัน็ะโอบอเธอเอาไว้ในอ้อมแนนี้ไ้สินะ”
LR เินเ้ามาใล้ หยาน้ำาเหมือนน้ำ้าใสร่วลานัยน์าสีำสนิท
“ูสิที่รั” LR แหวเสื้ออัวเอออมาเผยให้เห็นแผ่นอราบเรียบที่ยับไหวน้อยๆ
พรู๊! ไอริเลือำเาะไหล
“ูรอยบาแผลาหนามที่แหลมมอเธอ” LR ี้ไปที่ำแหน่หัวใ สีหน้าเศร้าสุะบรรยาย
“มันโนทิ่มแท้ำแล้ว้ำเล่านลายเป็นแผลเ่า…อา่าน่ายินีเหลือเิน”
“ผะ...ผอ. เป็นมาโเหรอฮะ” ไอริถามพร้อมทำาโวิบวับ
ปึ! LR ระแทเท้าแรเินวามำเป็น โีที่ยัไม่หลุาบทที่ัวเอเล่นอยู่
(LE : โร้ายอ เอล นะรับผมว่า อเล่นเมลทั์ LR)
“ที่รั ไ้โปรให้นไนิเลน้อยัวนี้ สยายปีอันแปเปื้อนอมัน
โอบอลีบอันเย้ายวนและเถาหนามแห่ารลทั์อเธอไว้เถินะ”
‘ใริบทวะ’ LR ิพลาึไอริเ้ามาอเ็มรั านั้นเา็ร่วลไปในพริบา
(ฟารา : พริบาริๆ ไอริบอ)
“อา...ุหลาบาว...ที่อาบย้อมไป้วยเลือาหัวใอันนลายเป็นสีแส
มัน่า...น่ารื่นรมย์เสียริ!”
LR พูับไอริทั้ๆ ที่น้ำาลอเบ้า ไอริะผวาเ้าอ แ่มืออ LR ไวว่า
เาบีบไหล่ไอริแน่นพร้อมออแรยัน ส่สายาประสานาสื่อวามหมายาใไ้ว่า ‘ถ้าเ้ามาแาย’
“ไ้โปรรีผิวอัน! แหวหัวใที่เธอเป็นเ้าอออมาแล้วเอ็นูมัน
ทำร้ายันสิ! เหยียหยามันเถินะ!
ทำให้ันสำลัวามอับอายนลุ้มลั่ทรมานยิ่ว่าไ้รับวามาย!”
LR เสี่ยสั่นเหมือนะร้อไห้ (LR : ันะร้อ็เพราะบทอเธอมันน่าอาย)
“...ุหลาบแที่รั...ไ้โปร...อย่าลืมัน…”
(ฟารา : และวัน SM อเราใ่ไม๊ะ LR *0*)
-----------------------------------------------------------------------------
/บแล้ว้า ส่านไอริ พร้อมเล็เอร์ อนนี้ไ้ไอเียมาารูปนไนิเลับุหลาบแ
เรื่อเศร้า โนเรายำะ....ถ้าั้หัว้อ SM สนุพิลึ 555 เียนมันมาอบอ
ใรมีอะไรสสัยถามไ้่ะ
ความคิดเห็น