คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : Lovely wings 10 : Friday Party (Rewrite 100%)
ขณะเดียวกันที่บ้านของแอนนี่ แขกเหรื่อก็ค่อยๆทยอยกันเข้างานไม่ว่าจะเป็นรุ่นพี่แก่ๆที่จบไปแล้วหรือว่าจะเป็นรุ่นน้องหน้าใหม่ปีหนึ่งปีสอง ต่างก็ทยอยกันจอดรถเรียงรายอยู่ริมถนนและเดินเข้างานกันมา เธอจัดอาหารทั้งของคาวและของหวานรวมไปถึงสิ่งที่แทบจะเป็นอาหารหลังของงานนี้เลยก็ว่าได้ นั่นก็คือ เหล้าและเบียร์
นอกเหนือจากเหล้าเบียร์หรือเครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอล์แล้ว เธอยังมีมุมของสนุกเก้อที่เป็นแรงดึงดูดให้กับบรรดาหนุ่มๆได้มาเล่นกันอย่างสนุกสนาน โดยเฉพาะกลุ่มของอลิซที่แทบจะหมกมุ่นอยู่กับร้านสนุกเก้อข้างโรงเรียนทั้งวัน เด็กหนุ่มหัวเกรียนตัวสูงใหญ่ลูกครึ่งอัฟริกันอเมริกันผิวสีหมึก เขากำลังโน้มตัวไปข้างหน้าขณะที่ร่างกายของเขาแนบชิดไปกับสาวน้อยร่างบางที่อยู่เบื้องล่างของเขาและแทงสนุกเก้ออย่างสนุกสนาน เพื่อนรวมกลุ่มเดียวกันก็กำลังปล่อยให้ควันไฟจากบุหรี่ยี่ห้อมาโบโลฟุ้งไปรอบๆห้องและเคลิ้มไปกับปุ้นที่สอดไส้ไว้ด้านใน
แน่ล่ะ งานอย่างนี้จะขาดปุ้นไปได้ยังไง อย่างนี้วัยรุ่นก็หมดสนุกน่ะซิ นอกเหนือจากมุมเล็กๆแห่งนี้แล้ว ยังมีอีกมุมหนึ่งที่กำลังท้าพนันในการดื่มเหล้าหรือด้านบนที่มีการเล่นไพ่ที่แพ้แล้วต้องพลัดกันถอดเสื้อผ้าออก ดูภายนอกก็เหมือนงานปาร์ตี้ธรรมดาทั่วไปแต่ความจริงแล้วข้างในนี้ เป็นเหมือนกับแหล่งมั่วสุ่มวัยรุ่นดีดีนี่เอง
ขณะที่ดนตรีและของมืนเมาเริ่มเข้าปาก ดนตรีที่สั่นเร้าอารมณ์จังหวะอาร์แอนบีหรือฮิพฮ็อปตามสไตล์ของอเมริกันจ๋าอย่างเธอ ดังจนออกไปข้างนอกบ้านของเธอ สระว่ายน้ำสีฟ้าขนาดใหญ่ตั้งตระหง่านอยู่หลังบ้าน สนามหญ้าที่กว้างและมีลานสำหรับปิ้งบาร์บีคิวตั้งอยู่บริเวณหน้าบ้าน และเคาท์เตอร์ที่ตั้งอยู่กลางบ้านซึ่งมีสาวบาร์เทนเดอร์มาให้บริการถึงบ้าน ช่างเป็นอะไรที่ฟุ่มเฟื่อยแบบสุดๆซึ่งสำหรับเธอก็เป็นแค่เศษเงินเล็กๆน้อยๆเท่านั้น
“นี่ก็จะสองทุ่มแล้วนะ ทำไมอลิซยังไม่มาอีก” แอนนี่ยืนเท่าสะเอวอย่างหงุดหงิด ร่างการระส่ำระส่ายขณะที่เพื่อนสาวผมสีบรอนอีกคนกระซิบข้างๆว่า “แหมเธออย่าลืมซิ ว่าเขาจะต้องไปรับยัยนั่นก่อนที่จะมาบ้าน ที่สำคัญเธอเองก็ไม่ได้เป็นอะไรกับเขาแล้วนิ ไม่เห็นต้องเดือดร้อนเลย
คำพูดที่แทงใจดำของเพื่อนสาว ซึ่งก็ทำให้เธอฉุกคิดขึ้นมา แต่เธอก็ยังคงมั่นใจว่าเขาจะต้องพลาดและสุดท้ายก็ต้องกลับมานอนซบลงที่ไหล่เธออย่างแน่นอน
*************************************************************************
กิ่งก่อง...
“มาแล้วค่ะ” เสียงใสแจ๋วของส้มดูจะสดใสกว่าปรกติดังออกมาจากตัวบ้าน
“แหม ตรงเวลามากเลยเพื่อนๆ”
“ใช่ซิ แหมงานปาร์ตี้ไม่มีพลาดอยู่แล้ว” ฟิวยิ้มจนแก้มปริขณะที่โบว์ยืนอยู่ข้างๆในชุดเสื้อยืดกางเกงยีนแสนธรรมดา
“ว่าแต่พอลล่ะ”
มาแล้วๆ...โทษทีๆ
หลังจากนั้นอีกประมาณยี่สิบนาทีต่อมา เสียงกริ่งหน้าบ้านของส้มก็ดังขึ้นอีกครั้ง แน่ล่ะอลิซคงจะมารับพวกเธอแล้ว ส้มและเพื่อนๆต่างปิดทีวีและเก็บของเข้าครัวให้เรียบร้อยก่อนที่โบว์จะเป็นคนเดินไปเปิดประตูหน้าบ้าน
วันนี้อลิซสวมเสื้อยืดสีแดงเลือดหมูและกางเกงยีนต์กระชับพร้อมกับเสื้อแจ๊คเก็ตสีน้ำเงินแนบตัวดูจะเข้ากับรองเท้าคอนเวิร์สสีน้ำเงินขาวได้เป็นอย่างดีพร้อมกับในมือถือช่อดอกไม้เล็กๆอีกหนึ่งช่อติดมือมาด้วย
“ตายแล้ว เธอซื้อดอกไม้มาให้ใครเหรอจ๊ะ” ฟิวเอ่ยขึ้นดวงตาเบิกกว้างด้วยความประหลาดใจขณะที่ส้มเดินออกมาจากในบ้านด้วยความตะลึง
“แหมก็รู้ๆกันอยู่” พอลเอ่ยขณะที่สายตาของอลิซจับจ้องไปที่เธออย่างไม่ละสายตา
“ว่าแต่นายซื้อมาให้ใครเหรอ” ฟิวยังแกล้งซื่อถามอลิซทั้งๆที่รู้อยู่แล้วว่าอลิซตั้งใจซื้อดอกไม้ช่อนี้ให้กับส้ม และเขาก็ได้แต่ยืนนิ่งไม่ซิ ออกจะประหม่าเล็กน้อยแต่ก็ดูทุกอย่างไปได้สวย
เขาไม่ตอบอะไรได้แต่ยืนยิ้มกว้างพร้อมกับส่งช่อดอกไม้ให้กับส้มที่ยืนหลบอยู่ด้านหลังเพื่อนๆ
“ขอบคุณค่ะ”
“เราสายกันมากแล้ว รีบไปกันดีกว่านะ” เขารีบเดินนำไปที่รถทันทีและเพื่อนๆรวมไปถึงส้มก็ออกเดินทางไปยังบ้านของแอนนี่ทันที
ยี่สิบนาทีให้หลัง ในที่สุดพวกเขาก็ถึงบ้านแอนนี่เสียที ซึ่งงานก็กำลังสนุก บางคนก็เริ่มที่จะเมาบ้างแล้วดูๆไปปาร์ตี้ที่นี่ออกจะไม่เหมาะสำหรับพวกกลุ่มเคมีสติเฟื่องที่นี่ก็ได้ นักกีฬารักบี้หุ่นร่างใหญ่บ้างก็กำลังมั่วสุ่ม บางก็กำลังมัวเมากับสาวๆที่อยู่ในบ้าน บางคนถึงกับอุ้มและหิ้วพวกหล่อนหายขึ้นไปบนห้องนอน ซึ่งแน่ล่ะงานนี้ก็เป็นอีกงานหนึ่งที่หนุ่มๆชื่นชอบ
“นี่เหรอปาร์ตี้” โบว์อุทานด้วยสีหน้าเย้เก
อุ้ยมากันแล้วเหรอจ๊ะ....
เสียงตะโกนแทรกเสียงดนตรีที่เปิดดังสนั่นร้องเรียกอลิซและกลุ่มเพื่อนๆ
“อืม” เขาพยักหน้าพลางเริ่มแนะนำเพื่อนๆอีกสี่คน “แอนนี่ นี่ส้ม พอล โบว์และก็ฟิว”
“ยินดีที่ได้รู้จักรค่ะ” แอนนี่ตอบพลางยื่นมือออกไปจับมือเพื่อนๆทั้งสี่
“เช่นกันค่ะ” โบว์ตอบขณะที่สายตายังคงแฝงไปด้วยความไม่ไว้วางใจมากนัก
“ถ้ายังไงเชิญเข้างานเลยนะค่ะ ไปอลิซ” เธอรีบเดินควงอลิซนำหน้าไปขณะที่เพื่อนๆอีกสี่คนดูเหมือนพวกเธอจะเป็นส่วนเกินของงานปาร์ตี้ในครั้งนี้
เสียงดนตรีดังครึกโครมไปรอบๆงาน อลิซถูกลากตัวหายไปในห้องครัวขณะที่พวกเธอก็กำลังเดินสำรวจงานรอบๆ บ้างก็พูดคุยกัน บ้างก็เล่นสนุ๊กเกอร์และดื่มเหล้าเมาจนไม่เป็นท่า ข้างนอกบางจุดเริ่มมีปัญหาชกต่อยขณะที่คนอื่นๆช่วยกันห้าม งานปาร์ตี้นี้คงจะไม่เหมาะสำหรับพวกเธอเอาเสียเลย
“นี่ ยัยเฉิ่ม” เสียงที่ดังมาจากข้างหลังของพวกเธอ “ไม่ทราบว่าเธอมางานนี้กับใครเหรอจ๊ะ” บทสนทนาที่เริ่มจะถากถาง ดูแล้วบรรยากาศเริ่มไม่ค่อยดีนัก
“เธอยุ่งกับอลิซมากๆน่ะ ฉันขอเตือนนะว่าเขาไม่ใช่คนดีอย่างที่เธอคิดหรอกนะ” สาวผมสีน้ำตาลสอยสั้นที่ดูเข้ากับบุคลิกเปรี้ยวของเธอพูดลอยหน้าลอยตา
“ยิ่งคนซื่อๆใสบริสุทธิ์อย่างเธอเนี่ย ยิ่งเป็นเหยื่อที่ดีมากเลย” สาวผมยาวหยิกสีน้ำตาลอ่อนกล่าวเสริม
“เธอรู้ไหมว่า อลิซกับแอนนี่น่ะเขาเป็นอะไรกัน”
“ต๊าย อย่างพวกเธอเหรอจะรู้ เขาสองคนน่ะลึกซึ้งยิ่งกว่าที่เธอคิดเสียอีกนะจ๊ะสาวๆ”
ส้มเลิกคิ้วเล็กน้อยและไม่นึกสงสัยในคำยุแหย่ของพวกเธอแม้แต่คำเดียว แต่สิ่งเดียวที่เธอคิดตอนนี้ก็คือ ที่นี่คงไม่เหมาะสำหรับพวกเธอ เธอควรที่จะออกจากที่นี่และรีบกลับบ้านไป
“ฉันไม่รู้หรอกนะว่าพวกเธอต้องการอะไร และฉันก็คิดว่าพวกเธอก็คงจะเมาแล้วส่วนเรื่องอลิซน่ะ ฉันไม่สนใจหรอกนะว่าเขาจะดีหรือไม่ดี แต่ฉันจะบอกกับเธอไว้อย่างหนึ่งว่าฉันนี่แหละที่จะพิสูจน์ให้พวกเธอเห็นว่า เขาไม่ได้เป็นอย่างที่เธอคิดกัน” สายตาของบรรดาเพื่อนๆต่างจับจ้องไปที่ส้ม และเธอก็เดินฝ่ากลางวงสาวๆที่อยู่เบื้องหน้าออกไปด้วยอารมณ์ที่ฉุนเล็กน้อย ขณะที่กำลังเดินกลับไปที่ห้องครัวเพื่อตามหาอลิซและหวังว่าจะให้เขาพาพวกเธอกลับไปส่งที่บ้านแต่ทว่า
ภาพบาดตาก็เกิดขึ้นอยู่เบื้องหน้า แอนนี่ที่กำลังลูบคลำร่างกายกำยำของอลิซด้วยใบหน้าที่พึงพอใจซึ่งอลิซเองก็น้อมรับและยิ้มตอบอย่างเป็นใจเช่นกัน แอนนี่โน้มตัวเข้าหาอลิซขณะที่อลิซยืนหันหลังให้ส้มและวินาทีนี้เองที่เธอคิดและคาดหวังว่าเขาจะเป็นคนดีมาตลอดก็ได้หายวับไปจากสมองเธอทันที
ความคิดเห็น