คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Hyunmin>w< :: เมื่อแทมินไม่สบาย........OoO
Hyun>w<
สถานะ**
อนยู/จงฮยอน:ศิลปินในค่าย SM
แทมิน:น้องชายของอนยู
คีย์:หวานใจของอนยู (OoO)
มินโฮ:เพื่อนบ้าน(น่าสงสารจังToT)
-----------------------------------------------------------------------
ณ.SM ENTERTAINMENT
หลังจากที่ประชุมศิลปินเสร็จ ก็เหลือแต่อนยูกับจงฮยอนที่ยังนั่งอยู่ในห้อง
"ฮืมๆๆ~~~"อนยูฮัมเพลงอย่างอารมณ์ดี ส่วนจงฮยอนก็นั่งหยิบโทรศัพท์ไปมา เหมือนจะโทรหาใครสักคน แต่ก็ไม่ได้โทรสักที จนไปสะกิดสายตาของอนยูเข้า
"จงฮยอน"จงฮยอนสะดุ้งตกใจทันทีที่อนยูเรียก จนโทรศัพท์แทบจะตกลงพื้น
"อะอะไร"จงฮยอนเปลี่ยนอิริยาบถเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
"ถึงนายจะโทรหา แทมินก็ไม่รับสายนายหรอก"อนยูหันหน้ามามองจงฮยอนยิ้มนิดๆ เหมือนจะรู้เรื่องทุกอย่าง ส่วนจงฮยอนก็นั่งไม่รู้เรื่องเหมือนเดิม (^o^)
"ทำไมฉันต้องโทรหาด้วยล่ะ"
"ไม่รู้ดิ แต่ตอนนี้แทมินไม่สบายอยู่บ้านคนเดียว ฉันก็ไปหาไม่ได้ซะด้วยติดธุระสำคัญ ฉันจะทำยังไงดีล่ะเนี่ย"อนยูเหล่มองจงฮยอนแล้วก็ควงกุญแจบ้านในมือไปมา ส่วนจงฮยอนก็ทำเป็นไม่รู้เรื่องเหมือนเดิม แต่ประสาทหูรับรู้ตลอดเวลา (>-<)
แล้วก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้น
"พี่อนยูคับ"เสียงหวานๆของคีย์นั่นเอง อนยูหันไปยิ้มให้เจ้าของเสียงอย่างหวานเยิ้มก็ก่อนที่จะเดินไปหาจงฮยอนแล้วส่งกุญแจในจงฮยอน
"ฉันฝากด้วยนะ"อนยูตบไหล่จงฮยอนก่อนจะรีบว่งไปหาสุดเลิฟของตัวเอง(ฝากปลาย่างไว้กับแมวชัดๆเลย)
" นี่เหรอธุระสำคัญ"จงฮยอนส่ายหน้าเบาๆ ก่อนจะมาให้ความสนใจกับของในมือ เค้าจะตัดสินใจไปไหมนะ........
"แกร๊กๆๆ แอ๊ด~~"เสียงประตูบ้านเปิดเบาๆ ในที่สุดเค้าก็ตัดสินใจมาจริงๆด้วย (ไม่มาก็เสียโอกาสดิ555+)
จงฮยอนมองซ้ายมองขวา ก่อนที่จะตรงไปขึ้นบันไดไปชั้นบน แล้วก็ตรงไปหาห้องที่ป้ายว่า 'Mushroom แทมิน
แล้วก็มาถึง จงฮยอนถอนหายใจก่อนที่จะตัดสินใจเปิดเข้าไปในห้อง
"zzz~~"แทมินยังหลับอย่างมีความสุข จงฮยอนเห็นอย่างนั้นก็เลยถือโอกาสย่องไปหาเรื่อยๆๆ เค้าไปนั่งคุกเข่าข้างๆแทมิน
ในขณะนั้น แทมินก็กำลังฝันว่า กำลังทะเลาะกับจงฮยอน และจะไม่ได้เจอจงฮยอนอีก
"พี่คับ พี่อย่างทิ้งผมไปนะ ผมรักพี่นะ"แทมินเพ้อออกมาร้องไห้กวาดมือไปมา ทำให้จงฮยอนที่นั่งอยู่ข้างตกใจแล้วก็สงสัยว่าคนที่แทมินพูดถึงคือใคร
"แทมินๆ"จงฮยอนเขย่าแทมินให้รู้สึกตัว พอแทมินตื่นขึ้นมาก็โผเข้ากอดจงฮยอนทันที
"พี่จงฮยอน อย่าทิ้งผมไปนะ"แทมินพูดเพ้อเพราะผลจากไข้ที่ยังไม่หายดี จงฮยอนก็ตกใจอีกครั้งเพราะคนที่แทมินพูดก็คือเค้านั่นเอง จงฮยอนแอบดีใจเล็กๆ แล้วตอนนี้แทมินก็กอดเค้าแน่นมากด้วย ก็เลยถือโอกาสกอดแทมินตอบให้รู้ว่าเค้ายังไม่ทิ้งไปไหน แล้วแทมินก็หลับไปอีกครั้ง
"เฮ้อ~~"จงฮยอนถอนหายใจอย่างโล่งอกแล้วนั่งมาหน้าแทมินอยู่ใกล้ๆ แล้วอยู่ดีๆก็เกิดพ่อครัวเข้าสิงหรืออะไรสักอย่าง รีบลงไปที่ครัวแล้วหาอุปกรณ์ทำข้าวต้มให้แทมิน กลัวว่าแทมินตื่นมาแล้วจะหิว (ของกินแทนก่อนได้ไหมอ่ะ เค้าหิว~~~)
แต่นี่ไม่ใช่ข้าวต้มธรรมดานะ มันเป็นข้าวต้มที่จงฮยอนทำด้วยจิตใจทั้งหมดของเค้าที่มีให้แทมิน(อ๊าก~~เน่าๆ)
พอจงฮยอนทำข้าวต้มเสร็จก็ยกเข้ามาในห้อง ควบคุมอารมณ์ แล้วก็ลงมือปลุกแทมิน
"นี่ๆ แทมินตื่นๆ"จงฮยอนปลุกแทมินด้วยน้ำเสียงโหดนิดๆ ส่วนแทมินก็งัวเงียขึ้นมาเพราะพิษไข้ที่ยังไม่หาย พอลืมตาขึ้นมาก็ตกใจที่เห็นจงฮยอนอยู่ในห้อง
"พะพี่ มานี่ได้ไง"แทมินถามจงฮยอนทั้งที่ยังไม่หายตกใจ เพราะเมื่อกี้เค้าก็ยังฝันถึงจงฮยอนอยู่ไม่น่าเชื่อว่าจะมาตัวเป็นๆอยู่ตรงหน้า
"อนยูติดธุระสำคัญ ก็เลยให้ฉันมาดู"จงฮยอนส่งข้างต้มให้แทมิน แทมินก็รับมาอย่างงงๆ
"พี่ทำให้ฉันเหรอ"แทมินถามจงฮยอน ทำให้จงฮยอนถึงกับหยุดชะงักทันที
"เอ่อ.......ฉันให้คีย์ทำให้"จงฮยอนหันไปทำหน้าเนียนๆกับแทมินแล้วก็หันกลับมายิ้มนิดๆ
แล้วแทมินก็เริ่มยกช้อนจะตักข้าวต้มเข้าปากแต่ก็ไม่มีแรง เลยหกเลอะเทอะหมด พอจงฮยอนเห็นจึงหลุดปากออกไปด้วยความโมโห
"ฉันอุตส่าห์ทำตั้งนาน อย่าทำหกเซ่"จงฮยอนก็รีบเข้ามาช่วยเช็ดข้าวต้มที่หกให้ แล้วก็พึ่งรู้ตัวว่าหลุดปากบอกแทมินไปแล้ว ก็เลยรีบเช็ดที่ตัวแทมินอย่างรวดเร็ว ส่วนแทมินก็ยิ้มๆที่ข้าวต้มนั้นเป็นของจงฮยอน
พอจงฮยอนเช็ดตัวให้เสร็จก็เห็นแทมินยิ้มใส่เค้าก็เลยโหดใส่
"ข้าวต้มเนี่ยจะกินไหม ถ้าจะกินก็อ้าปาก"แทมินก็รีบอ้าปากทันทีตามคำสั่งและก็ดีใจเพราะนานๆทีจงฮยอนจะทำทำดีกับเค้าสักครั้ง
หลังจากบทสนทนาของของทั้งสองก็หายไปกับการป้อนข้าวต้ม จงฮยอนกำลังคิดเรื่องที่เค้าหลุดปากบอกแทมินไปก็เลยเริ่มยัดข้าวต้มใส่ปากแทมิน จนไม่กี่นาที่ ข้าวต้มก็หมดเกลี้ยง แทมินก็กลืนข้าวต้มอย่างผะอืดผะอม(สงสารเห็ดอ่ะToT เบาๆก็น้องเค้าหน่อยสิ บริงๆ)
"เดี๋ยวฉันไปเอายามาให้นะ"แล้วจงฮยอนก็รีบเดินออกไปทันที ปล่อยให้แทมินทรมานกับข้าวต้มที่เต็มปาก จะเรียกจงฮยอนก็ไม่ได้ก็เลยต้องคย่อนลงท้องไปได้อย่างเดียว
จนจงฮยอนกลับมาที่ห้อง แทมินก็ยังจัดการกับข้าวต้มไม่หมดเนื่องจาก จงฮยอนไปติดเทอร์โบที่ไหนมาไม่รู้ ไปเอายาไม่ถึง10วินาทีก็มาพร้อมกับยาและก็น้ำแก้วนึง แล้วก็จัดการป้อนยาแทมินต่อโดยไม่สนใจว่าแทมินจะมีข้าวอยู่เต็มปาก (ToTสงสารแทมินโว้ย)
จนถึงจุดพิกัดของแทมิน แทมินสำลักพ่นข้าวต้มใส่จงฮยอนเต็มๆ ส่วนจงฮยอนก็นิ่งและอารมณ์ขึ้นแล้วก็โวยวายขึ้นมาทันที
"นายนี่มัน....... ฉันอุตส่าห์มาป้อนนายทีละคำ รู้ไหมว่าฉันไม่เคยทำแบบนี้มาก่อนนะ%*&^#%*)*_??"แล้วจงฮยอนก็พล่ามมาอย่างรวดเร็ว แทมินที่สำลักอย่างหนักก็หาโอกาสแทรกขึ้นมาบอกจงฮยอน
"ก็พี่ยัดข้าวมาซะขนาดนั้น ใครจะกินทันล่ะ"พอจบคำพูดของแทมิน จงฮยอนก็ใบ้กินทันใด แล้วก็นึกขึ้นได้ว่าเค้าเอาแต่ยัดๆใส่ปากแทมินอย่างเดียวเลย แต่เพื่อไม่ให้เสียลุคก็เลยวางมาดต่อไป(โห~~ข้าวต้มเต็มตัวยังอุตส่าห์ เฮ้อ~~)
"คนป่วยทำอะไรเร็วๆมันจะได้หาย"จงฮยอนพูดอย่างวางมาดต่อไป ส่วนแทมินก็ได้แต่มองหน้าจงฮยอนอย่างงงๆ
แล้วจงฮยอนก็หายามาให้แทมินกินอีกครั้ง ระหว่างที่จงฮยอนจะป้อนยาแทมิน แทมินจับแขนจงฮยอนไว้แล้วมองด้วยตาใส่ๆ ทำให้จงฮยอนหัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะ แต่ก็กลั้นอารมณ์เอาไว้
"พี่คับ ผมกินยาเองดีกว่า"หลังจากหมดคำพูดของแทมิน ถึงกับทำให้จงฮยอนคอตกทันที(555+)แล้วก็ส่งยากับน้ำให้แทมินกับหน้าผิดหวังเล็กน้อย(ฮิฮิ) หลังจากกินยาแทมินก็หลับต่ออย่างมีความสุขเพราะว่ามีจงฮยอนอยู่ด้วย(อ้าก~~)
พอเวลาผ่านไป..............
แทมินก็ตื่นขึ้นมาอีกครั้ง พร้อมอาการที่ดีขึ้นกว่าเดิมมาก แต่ก็ยังมีมึนหัวอยู่ แต่มีสิ่งหนึ่งที่ไม่เหมือนเดิมคือ......จงฮยอนไม่ได้เฝ้าเค้าอยู่ตอนนี้ แทมินจึงรีบลุกจากเตียงทันที กลัวว่าจะเป็นเหมือนในความฝันว่าจะไม่ได้เจอจงฮยอนอีก
"พี่จงฮยอน พี่อยู่ไหน"แทมินเริ่มหาจงฮยอนทันที แต่หาทั่วบ้าน จนไข้กลับก็ยังไม่เจอ
"ฮึกๆ~พี่ใจร้าย ทิ้งผมได้ยังไง หายไปไหนกลับมาเดี๋ยวนี้นะ ฮึกๆ"แทมินร้องไห้คุกเข่าลงกับพื้น จนตัวสั่นไปทั้งตัว แล้วแทมินก็ร้องต่อไป
"พี่ใจร้าย ใจร้ายที่สุด"(สงสารแทมินอ่ะTOT จงฮยอนอยู่ไหนกลับมาเดี๋ยวนี้ไม่งั้นแทมินตกเป็นของข้า 555+)
และแล้วจงฮยอนก็กลับเข้ามาพร้อมกับข้าวของเต็มมือ พอมาเห็นแทมินนั่งคุกเข่าจงฮยอนก็ตกใจอย่างถึงที่สุด
"แทมิน"จงฮยอนทิ้งข้าวของแล้ววิ่งมาหาแทมินทันที(เสียดายของอ่ะ วางดีๆหน่อยดิ)
"ฮึกๆๆ"แทมินก็ยังร้องไห้ต่อไป
"แทมินเป็นอะไรไป เกิดอะไรขึ้น ทำไมลุกขึ้นมา"จงฮยอนเห็นแทมินร้องอย่างหนักอารมณ์อ่อนโยนก็เลยผุดขึ้นมา
ส่วนแทมินพอเห็นจงฮยอนก็โวยวายใหญ่ทุบอกจงฮยอนทั้งที่ไม่มีแรง
"ฮือๆๆคนบ้า หายไปไหนมา ใจร้ายที่สุดเลย"แทมินยังสะอึกสะอึ้นไม่หาย
"ฉันไปซื้อของให้นายไง"จงฮยอนพยายามจะให้แทมินหยุดร้องแต่ก็คงไม่ง่ายซักเท่าไหร่ จงฮยอนดึงแทมินเค้ามาอยู่ในอ้อมกอดของเค้า
"อืมๆ"และอารมณ์แทมินก็เริ่มเย็นลง จงฮยอนก็เลยอุ้มแทมินไปนอนในห้อง(OoO)
พอมาถึงห้องแทมินจงฮยอนก็วางแทมิน แต่ก็เกินไม่คาดฝันเกิดขึ้น
"อ่ะ"แทมินตกใจทันที เพราะอยู่ดีจงฮยอนก็ล้มตึงลงมาทับแทมินเนื่องจากพิษข้าวต้มของแทมินที่พ่นใส่จงฮยอนทำให้ติดไข้ไปด้วย(555+ ต๊องไปแล้ว มีเรื่องอย่างงี้ด้วยเหรอ OwO)
ส่วนแทมินก็ทำอะไรจงฮยอนไม่ได้ เพราะโดนทับเต็มๆก็เลยได้แต่กอดจงฮยอนแล้วหลับไปเพราะพิษไข้เช่นกัน 555+
***รุ่งเช้าวันต่อมา***
อนยูก็เพิ่งกลับมา(ไปทำอะไรกะคีย์มาฟะเนี่ยยันเช้าเลย)พร้อมกับความเหนื่อยอ่อน??
แต่ด้วยความเป็นห่วงน้องตัวเองก็เลยแวะเข้าไปดูในห้องแทมิน
"แอ๊ด~~"และแล้วอนยูก็ต้องตกใจเมื่อเจอกับ..........
"หืมOoO"และคีย์ที่ตามมาก็ตกใจเหมือนกันเมื่อเจอกับภาพ........
จงฮยอนกะแทมินนอนกอดกันอย่างแนบชิด (เอิ้กๆๆ)
"ทะทำไม 2คนนี้มา..."คีย์พูดไม่ทันจบอนยูก็พูดขัดขึ้นมา
"ช่าง2คนนั้นเถอะ อนง่วงแล้ว เราไปนอนกันเถอะนะจ๊ะ ที่รัก>w<"อนยูรีบลากมือคีย์ไปทันที แล้วก็ยังไม่ลืมที่จะปิดประตูอย่างเรียบร้อย และอนยูกับคีย์ก็ไป......(คิดเอาเองนะ>o<)
มาต่อที่แทมิน
แทมินตื่นขึ้นมาด้วยอาการปกติเพราะจงฮยอนดูดพิษไปหมด(OoO)
แต่ก็ต้องตกใจที่ตื่นมาก็เห็นจงฮยอนนอนกอดเค้าแล้วก็แน่นมากด้วย แทมินพยายามจะออกจากอ้อมกอดของจงฮยอนแต่ก็เปลี่ยนใจอยู่เฉยๆเพราะหัวใจมันไม่สั่งการให้ร่างกายทำงาน เลยปล่อยให้อยู่แบบนั้น
แต่อยู่ดีๆจงฮยอนก็เอาขาพาดแทมิน ทำเอาแทมินตกใจจนตั้งตัวไม่ทัน แต่ในใจก็ยังคิด
'ตกลงพี่เห็นผมเป็นหมอนข้างใช่ไหม'และแทมินก็คิดถูก จงอยอนกอดแทมินเหมือนหมอนทุกอย่าง จงฮยอนเอาหน้าแนบกับไหล่ของแทมิน ทำให้รู้สึกถึงลมหายใจอุ่นๆของจงฮยอนทำให้แทมินใจเต้นขึ้นไปอีก
'พี่ อย่าทำแบบนี้กับผมเลย รู้ไหมว่ายิ่งพี่ทำแบบนี้มันยิ่งทำให้ผมชอบพี่มากขึ้น'แล้วแทมินก็นอนจ้องหน้าจงฮยอนอย่างมีความสุขถึงจะเป็นแค่ความสุขเล็กๆแต่เค้าก็พอใจแล้ว
"แอ๊ด~~แทมะ....."มินโฮผู้ไม่รู้เรื่องก็เดินเข้ามาก็ต้องหยุดชะงักทันที ส่วนแทมินก็ถึงขั้นเหงื่อตกที่มินโฮเข้ามาเห็น
"ฉะฉันขะขอโทษ"แล้วมินโฮก็รีบวิ่งออกไปทันที
'แย่ซะแล้ว พี่มินโฮมาเห็นแล้วจะไปฟ้องพี่อนยูไหมเนี่ย'(อนยูเค้าไม่ว่าหรอกแทมิน^o^)แทมินคิดว่าท่าทางไม่ค่อยดีแล้วก็เลยพยายามขยับตัวออกจากจงฮยอนอีกครั้ง แต่..........
"หืม~~"เสียงจงฮยอนงัวเงียกำลังจะตื่นขึ้นมา แทมินก็ตกใจเลยได้แต่อยู่นิ่งๆ ส่วนจงฮยอนก็ลุกขึ้นมาอย่างงัวเงียแล้วคร่อมหมอนข้าง??
พอจงฮยอนลืมตาขึ้นมา ปรับสายตาจนชัดเจน แล้วก็ค้นพบว่า.....หมอนข้างของเค้าคือ..........
"แทมิน"จงฮยอนพูดขึ้นมาอย่างตกใจแล้วลุกขึ้นแล้วดึงผ้าห่มมาคลุมตัวนั่งอยู่ริมเตียง(ทั้งที่ทำเค้าเอง ดันไปนั่งอย่างนั้นอ่ะนะ)
"แทมิน นายมาทำอะไรเนี่ย"จงฮยอนถามไปอย่างตกใจทั้งที่อยู่ท่าแบบนั้น
"หืม"แทมินทำหน้างงใส่จงฮยอน ทั้งที่เค้าไม่ทำอะไร และที่นี่ก็บ้านเค้าด้วย พอแทมินมองจงฮยอนอย่างนั้น จงฮยอนก็เลยมองไปรอบตัว พอเริ่มเข้าใจแล้วก็กลับมานั่งท่าปกติ ส่วนแทมินก็ลุกขึ้นมานั่งอย่างช้าๆ(อารมณ์ค้าง)
"พี่หลับไปตั้งแต่เมื่อวาน แล้ว...."แทมินพูดแล้วก็ขาดระยะไปทำให้จงฮยอนสงสัยเข้าไปอีก
"ฉันทำอะไรอย่างนั้น.......ใช่ไหม”จงฮยอนก้มหน้าไม่กล้ามองแทมิน
“ก็.........”พอแทมินกำลังจะบอกก็มีสิ่งหนึ่งขัดจังหวะ
“แอ๊ด~~~”มินโฮเข้ามาขัดจังหวะอีกครั้งหลังจาก ที่เวลาผ่านไปไม่นาน
“เอ่อ~~”ตื่นกันแล้วเหรอ แทมินทท่าทางหายดีแล้วนี่ อ่ะนี่ของฝาก ฉันไปแล้วนะ ไม่ขัดและบาย”แล้วมินโฮก็ออกไปจากห้องอีกครั้ง (บทน้อยจังน่าสงสาร เอาคราวหน้าแล้วกันนะ^w^)
จงฮยอนงงกับมินโฮนิดๆ ผิดกับแทมินที่นั่งหน้าแดงเป็นเห็ดสุกอย่างเห็นได้ชัด
“แทมินบอกฉันมาสิ ว่าฉันทำอะไรลงไป”จงอยอนหันมาสนใจแทมินอีกครั้ง
“เอ่อ~~”แทมินยังไม่ยอมตอบ
“แทมิน”จงฮยอนทำสีหน้าจริงจังใส่แทมินมากขึ้น
“เอ่อ~~พี่ทำข้าวต้มอร่อยมากคับ”แล้วแทมินก็วิ่งเป็นเห็ดสุกออกไปจากห้องทันที
ส่วนจงฮยอนก็ยังอึ้งกับแทมินก็เลยรื้อฟื้นความจำ
เค้าทำข้าวต้มให้แทมินกินตอนไม่สบาย บวกกับคำชมที่แทมินชมเมื่อกี้
แล้วอยู่ดีๆอุณหภูมิที่ตัวจงฮยอนก็พุ่งสูงขึ้นจนหน้าแดงไปหมด แล้วก็อายม้วนต้วนอยู่ในผ้าห่มผืนเดิมที่เค้านั่งคลุมตัวอยู่เมื่อกี้
------------------------------------------------------------------------------
จบแล้วจ้า~~
ในที่สุดก็จบตอนแรกสักหลังจากลงมา 2 ครั้งแล้วก็หายหมด (ToTเศร้าสุดๆ)
ตอนนี้จะเป็นแนวน่ารักนิดนึง ฉลองตอนแรกด้วย ฮยอนมิน และก็บวกด้วยอนคีย์เล็กน้อย ส่วนแฟนๆหนุ่มมินโฮไม่ต้องเสียใจนะจ๊ะ รับรองตอนหน้าบทเยอะกว่าเดิมแน่ๆ และจะเป็นหน้าที่ของMin นะจ๊ะ(แต่ก็แต่งด้วยกันนะ)
ยังก็ฝากเม้นกันด้วยนะ แล้วก็ฝากSHINeeไว้ในอ้อมอกอ้อมใจของทุกคนด้วยนะคับ>w< บ้ายบาย
ความคิดเห็น