ย้อนเวลากลับไปเปลี่ยนชีวิตตัวเอง... ที่ไม่ใช่ตัวเองอีกต่อไป

สวัสดีค่ะ ขอเชิญเหล่านักท่านทุกท่านได้พบกับนิยายเรื่อง...

ย้อนเวลากลับไปเปลี่ยนชีวิตตัวเอง... ที่ไม่ใช่ตัวเองอีกต่อไป

          วิญญาณหนุ่มเที่ร่ร่อน(ร่อนเร่)มามากกว่า 20 ปี เพราะมีห่วง ความห่วงใยที่บริสุทธิ์อันแรงกล้าทำให้เขาเฝ้าดูความเป็นไปของน้องสาวทั้งสอง แล้วก็เหล่าหลานๆ มาเนิ่นนานได้ขนาดนี้ 

          จนกระทั่งวันนี้ วันที่เขาหมดห่วงลงแล้ว เพราะทุกคนที่เข้าเป็นห่วงนั้นมีความสุขดีแล้ว เขาเลยยอมปล่อยวางลง เพื่อที่จะไปชดใช้กรรมชั่ว หรือว่าจะไปเสวยสุขจากกรรมดีก็สุดแล้วแต่ผู้ตัดสินจะกล่าวลงมา เขาล้วนรับได้ทั้งสิ้นโดยไม่เกี่ยงงอน

          แต่สิ่งเร้นลับที่ลึกลับเสียยิ่งกว่าวิญญาณอย่างเขากลับมีความเห็นที่ต่างออกไป ไม่ได้ส่งเขาไปที่แปลกตา หากแต่พาเขาย้อนกลับมาในอดีตต่างหาก ไม่รู้ว่าเขาเสียแต้มบุญที่สะสมมาหมดลงหรือยัง

          แต่คำพูดสุดท้ายด้วยน้ำเสียงเย็นชืดหากแต่เต็มด้วยพลังอำนาจที่เขาได้ยินก่อนที่จะลืมตาตื่นในโลกใบเดิมแต่ต่างออกไปก็คือ “เจ้าได้รับโอกาสแล้ว แต่มีข้อแม้ว่า ชั่วชีวิตนี้เจ้าจะไม่ได้รักความรักจากคนในครอบครัวที่เจ้าเฝ้ามองมานี้อีก จะยอมได้หรือไม่”

          “ครับ ผมยอมรับได้ครับ ขอบพระคุณมากๆ นะครับที่ให้โอกาสผมอีกครั้งหนึ่ง” น้ำเสียงของชายหนุ่มเอ่ยด้วยน้ำเสียงสุดซาบซึ้งหากแต่ก็ปนไปด้วยความตื่นเต้นกับโอกาสอันยิ่งใหญ่ที่ได้รับมานี้

          หลังจากนั้นวิญญาณของชายหนุ่มก็หายลับไปจากไปในโลกยุคปัจจุบันที่มีสิ่งอำนวยความสะดวกสบาย เขามองภาพความสุขของคนในครอบครัวที่เหลืออยู่ไว้เบื้องหลังด้วยรอยยิ้ม และจากไปด้วยความสุข... 

          การเริ่มต้นสำหรับการสร้างความสุขครั้งใหญ่ของเขากำลังจะเริ่มต้นอีกครั้ง เขาหวังว่ามันจะมาถึงในเร็วๆ นี้...

          “เพราะเขาเองก็ปฏิบัติตนดีมาตลอด ทั้งๆ ที่ตายเป็นวิญญาณไปแล้วก็ไม่เคยกระทำชั่ว จิตวิญญาณเขาบริสุทธิ์จริงๆ” น้ำเสียงจากผู้เดิมเอ่ยขึ้นให้หลัง จากที่วิญญาณของชายหนุ่มที่เขาเพิ่งให้โอกาสได้กลับไปแก้ไขในอดีตได้ออกเดินทางแล้ว

          “ใช่ค่ะ วิญญาณร้ายก็ได้เขาช่วยไว้หลายตนเลยสามารถกลับตัวกลับใจได้ทัน เขาเป็นคน(วิญญาณ)ดีจริงๆ” น้ำเสียงของหญิงสาวอีกคนเอ่ยด้วยขึ้นน้ำเสียงที่อ่อนหวานและนอบน้อมแก่คนอีกผู้อยู่หลายส่วน

“เจ้าก็เตรียมตัวเถอะ ยังต้องเดินทางไกลเพื่อดูแลเจ้าหนุ่มนั่นอีกนี่”

“ค่ะ ถ้าเช่นนั้นดิฉันขอตัวก่อน” สิ้นเสียงนี้ไป แหล่งที่มาของเสียงผู้หญิงคนนี้ก็ออกเดินทางตามติดไปกับวิญญาณของชายหนุ่มที่เพิ่งจะถูกส่งตัวนำไปก่อนทันที

ต่อไปเธอจะได้ทำหน้าที่คล้ายๆ สิ่งที่เรียกว่าระบบที่พบได้บ่อยครั้งในนิยายแนวทะลุมิติแล้วสินะ 

เวลาว่างๆ ระหว่างทำงานในโลกวิญญาณก็คือหยิบเอานิยายของมนุษย์มาอ่าน เอ่อ ลอบโดเนทเหมือนเป็นแม่บุญทุ่มคนหนึ่งเลยล่ะ แต่เธอจะได้เริ่มงานจริงก็คราวนี้

ชักรู้สึกสนุกนำไปก่อนแล้วสินะ...

นิยายเรื่องนี้ได้แต่งขึ้นจากจินตนาการของนักเขียนเอง ไม่ว่าจะบุคคล สถานที่ หรือสิ่งต่างๆ  ล้วนแล้วแต่เป็นเรื่องแต่งขึ้น หากกระทบต่อจิตใจของผู้ใด ก็ขออภัยมาในที่นี้ด้วย...

นักเขียนร่ายมนต์: จงเข้ามา... จงหลงเข้ามา... เห็นแล้วจงเข้ามาอ่าน... จงอ่าน... อ่านแล้วก็จงอ่านต่อไป... แล้วก็กดติดตามซะ... เพี๊ยง!!!