ลำนำรักเหนือโลกา [Boy's love]

"ก่อกรรม ทำชั่วไม่ว่างเว้น ทั้งเข่นฆ่า ปล้นชิงเอาของผู้อื่นไม่เคยขาด ยามนี้กลับยังก่อกรรมไม่สิ้น คิดกดข้าลงที่ใต้ร่างเช่นนี้ เจ้าไม่กลัวสวรรค์มีตา นรกมีจริง สุดท้ายดึงเจ้าลงสู่จุดลึกสุดของห้วงอเวจี ต้องทนทุกข์ทรมานชั่วกัลป์หรือไร!?"

เจ้าของเสียงกล่าวว่าด้วยอารามเดือดดาล ดวงตาคู่งามที่ยามปกติจะทอดมองทุกสิ่งด้วยความอ่อนโยน นุ่มนวลเรื่อยมา บัดนี้ราวกับมีเพลิงโทสะลุกท่วม เมื่อสองมือถูกพันธนาการด้วยฝ่ามือหนาเพียงข้างเดียว ร่างทั้งร่างถูกบุรุษเบื้องหน้าโถมทับอยู่บนแท่นศิลากลางหุบเหว ไร้ซึ่งหนทางดิ้นรนขัดขืน

"สวรรค์มีตา นรกมีจริง ? หึ ช่างน่าขัน

เชื่อมิเชื่อแล้วอย่างไร ศึกษาบำเพ็ญเพียรเมื่อบรรลุย่อมได้เป็นเซียน ก่อกรรมทำความชั่วก็มิใช่จะเป็นมารมิได้ ?

จะอย่างไรก็ช่าง หาใช่สิ่งที่ข้าสนใจไม่...ข้าเพียงสนใจ ว่าชั่วขณะที่ข้ากดเจ้าไว้ใต้ร่าง ฉีกทึ้งเสื้อผ้าเจ้าจนขาดสะบั้น บังคับมอบค่ำคืนอันแสนอภิรมณ์อันหาได้ยากยิ่งให้แก่เจ้า บัดนั้น ตัวตนที่แสนจะสูงส่งน่าเลื่อมใสนี่ จะแสดงสีหน้าเช่นไรออกมากันแน่

...จะแหลกลาญภายใต้ความอัปยศที่ข้ามอบให้ จอมจมสู่ความแค้นชั่วนิรันด์ไร้ซึ่งหนทางที่จะกลับไปสู่แสงสว่างอีกครา

หรือ..."

บุรุษเบื้องบนหยุดกล่าวไปชั่วขณะ เลื่อนริมฝีปากเข้ามาใกล้ใบหู พ่นลมหายใจอุ่นร้อนราวกับจะลวกใบหูของบุรุษใต้เงาร่างให้สุกงอม

"หรือเจ้าจะลุ่มหลงในราคะ จอมจมอยู่กับรสสวาทอันร้อนแรงมิอาจกลับไปใช้ชีวิตเช่นนักพรตผู้สูงส่งได้อีกเลยกันแน่"

สิ้นคำ บุรุษหนุ่มที่มีนัยตาแดงฉานราวกับมารร้ายก็เลื่อนริมฝีปากของตนมาผนึกเข้าที่ริมฝีปากของบุรุษใต้ร่างที่ตนกล่าวว่าเป็นนักพรต

นักพรตเบิกตากว้างอย่างตกใจ ซุ่มเสียงที่แต่เดิมจะกล่าวออกไปอีกหลายคำล้วนถูกลิ้นร้อนของบุรุษเหนือร่างช่วงชิงเอาไปจนสิ้น ลิ้นร้อนกวาดต้อน ตักตวงหาความหวานล้ำจากลิ้นนุ่มเรียวอย่างหื่นกระหาย อาจเพราะอารมณ์พิทสวาทนั้นแสนจะรุนแรงเหลือคณา เพียงกวาดต้อนอยู่ไม่นานกลับได้รสเลือดติดปลายลิ้นกลับมาอย่างมิอาจเลี่ยง

นักพรตหนุ่มถูกบุรุษเบื้องบนชักนำจนสติเตลิดไปไกล เรี่ยวแรงล้วนอ่อนลงสามส่วนอย่างมิได้ตั้งใจ แม้ทรมานที่ถูกแย่งชิงเอาลมหายใจไป ทว่ากลับมีความรู้สึกบางอย่างเจือปนมาอย่างมิอาจเลี่ยง

"ปะ...ปล่อยข้า"นักพรตกล่าว ซุ่มเสียงสั่นไหว แหบพร่าด้วยแรงอารมณ์ พยายามเบือนหน้าหนี ทว่าถูกฝ่ามือของอีกฝ่ายจับตรึงเอาไว้จนมิอาจขยับ

"มาดูกันเถิดอาเตี๋ย ว่าเจ้าจะแหลกสลายไปในทิศทางใดภายใต้น้ำมือข้า"บุรุษเบื้องหน้ากล่าวพร้อมรอยยิ้มชั่วช้า

...

เอาอีกแล้ว...หนีมาเปิดเรื่องใหม่อีกแล้วค่ะ (เกาหัว)

แจ้งก่อนว่า เนื้อหาของเรื่องนี้ อาจจะขาดสติ(?) บ้าคลั่ง(?) เต็มไปด้วยความรุนแรง(?)

ใครก็ตามที่รับเนื้อเรื่องโหด ๆ อ่านไปอาจมีจิดตกบ้างไม่ไหวเลื่อนผ่านเลยนะคะ

ยังไงก็ดี ขอแปะเรื่องย่อไว้พอเรียกน้ำย่อยก่อนนะคะ

เรื่องนี้อัพ ไม่อัพยังไง อาจจะตามใจและสนองนีด(อีกละเรอะ)ของฮิ้วล้วน ๆ

ถ้าหากชอบก็อย่าลืมกดติดตามกันนะคะ ♥