คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : สอบคัดเลือก
ในระหว่างเดินทางไป โซจิ ก็ฮัมเพลงไม่หยุด
" Yuki no shingun koori funde~"โซจิ เดินไปฮัมเพลงไปด้วย โยริอิจิ เห็นโซจิร้องเพลงก็เกิดความสงใสขึ้นนิดหน่อย
"เพงอะไรของเจ้าน่ะ?"โยริอิจิ
"อ่ออ~ ก็ตอนนี้น่ะ คือปี 1915 มันเกิดสงครามโลกครั้งที่ 1อยู่นะ~ และญี่ปุ่นก็ใช้เพลงนี้ในการเครื่อนทัพกลางหิมะ ที่ชั้นร้องออกมาเพราะตอนนี้เราลงจากเขาที่เต็มไปด้วยหิมะ ไงละ~"โซจิ ยิ้มออกและเดินต่อไป
"...หรอ.."โยริอิจิ มองโซจิเล็กน้อยในหัวเขาคิดอะไรนิดหน่อยก่อนจะเห็นว่าโซจิเดินนำไปแล้ว
"รู้ทางหรอเจ้านะ?"โยริอิจิ
"....ไม่อะ.."โซจิ รีบเดินถอยหลังกลับมาอยู่กับ โยริอิจิ
"เจ้าเนี้ยน่า..."โยริอิจิ มองโซจิด้วยความ ล่ะเอือมละอา เล็กน้อย
.
.
.
.
.
"ถึงแล้วละ...ข้าพาเจ้ามาส่งได้แค่นี้เท่านั้น...หวังว่า 7วันนี้ เจ้าจะรอดกลับมาน่ะ.."โยริอิจิ มาส่งได้แค่ทางขึ้นบรรไดเท่านั้น
"อืม~~ไม่เป็นไรหรอกนะ~คุณโยริอิจิ ขอแค่รอดกลับมาใช่ไม่ละ~ ก็แค่เลี่ยงการต่อสู้ให้มากที่สุดก็เท่านั้น~"โซจิ พูดแบบมีหลักการ
"หวังว่าคุณโยริอิจิ จะเตรียมของกินอร่อยๆ อุด้ง และ ราเม็งให้ผมตอนกลับออกมาน่ะ!"โซจิ
"อืม...แน่นอน"โยริอิจิ ยิ้มบางๆเขาคิดอะไรในหัวเล็กน้อย และมองไปที่แผ่นหลัง ของโซจิ ที่เดินขึ้นบรรไดไป
"กลับมาให้ได้ละ...ข้าจะรอ.."
.
.
.
.
"ว้าาวว~ คนเยอะจังเลยย~"โซจิ มองไปรอบๆมีจำนวน 20กว่า คนได้
'ติ่วหู...นั่นเหมือนของคุณโยริอิจิเลย...'โซจิ มองไปรอบๆก่อนจะเห็นเด็กคนนึงที่มีปานแดงอยู่ตรงหน้าผากและใส่ติ่งหูเหมือนของโยริอิจิ แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมากก่อนจะไปโฟกัสกับการสอบ
"ท่าทักท่านผ่านมาเจ็ดวัน ทุกท่านจะผ่านการทดสอบ"เด็กสาว(?)(มันเป็นผช.!!) สองคนเดินมาบอก กติกา ในการสอบเมื่อบอกหมดแล้วทุกคนการเข้ารับการสอบทันที
"...ว้าวว~"โซจิ มองบรรยากาศในป่าที่เงียบสงัด มีเสียงใบไม้ขยับเล็กน้อยและ
"เสร็จข้าละ!!!!"
"เห๋~เล่นทีเผลอหรอครับ?~"โซจิ จับดาบไว้แน่นๆ ก่อนที่จะนึกถึงคำพูดนึงของโยริอิจิ
.
.
.
.
ระหว่างก่อนเดินทางมาถึง 2วัน
"เจ้ารู้จัก เพ่งจิตรวมปราณรึปล่าว.."โยริอิจิ
"ไม่อะ"โซจิ
"เดี๋ยวข้าสอน...เมื่อเจ้าใช้มันเจ้าจะกพจัดอสูรได้ง่ายขึ้น.."โยริอิจิ
"2วันเนี้ยนะ!?"โซจิ
"...แต่เจ้าเป็นอัจฉริยะนี่...จบดาบตั้งแต่เด็กแบบนี้.."โยริอิจิ
.
.
.
.
'ขอยืมหน่อยนะครับคุณโยริอิจิ!'
"ปราณตะวัน กระบวนที่ 3 สุริยันสาดแสง!!!"โซจิ พูดออกมาร่างกายของเขาเหมือนมีโยริอิจิอยู่ข้างหลังราวกับว่าคนที่ใช้ทักษะนี้คือ โยริอิจิ จริงๆ
ฉั่วะ!!!!
ฟรึ้ม!!!!!
มีเปลวเพลิงขนาดกลางออกมาสบั้นคอของอสูรตนนั้นขาดจนหัวของมันปลิวหายไปไหนไม่รู้
"บ..บ..บ้าน่า.."หัวของมันกล่าวในที่ไหนซักทีก่อนมันจะสลายหายไป
"เห~~ นึกว่าจะเก่งกว่านี้นะครับเนี้ย...~"โซจิ เก็บดาบเข้าฝัักและเดินต่อไป
"..."โซจิ เดินมาเลื่อยๆก็ได้ยินเสียงของฝีเท้าขนาดยักษ์ จากทางด้านขวา มันดึงดูดความสนใจของเขามากๆจนต้องหันไปมองดู
ตึง!!!! ตึง!!!! ตึง!!!!
"..."โซจิ มองมันด้วยความตื่นเต้น มันกำลังเดินตามเด็กชายคนนึงอยู่แต่แล้วก็มีคนสกัดเอาไว้
"ไอนั้น ไอคนที่เหมือนคุณโยริอิจิ!"โซจิ ยิ้มออกมาและพุ่งตรงไปหาทันที
"วู้ววว~~"โซจิ โผล่มาจากข้างบนของอสูรมือตนนั้น
"อะไรน่ะ!?คนๆนั้น"???
"อยากให้ช่วยป่าวละ~!"โซจิ โดดลงมาจากต้นไม้และเข้าไปหา ชายคนนั้น
'กลิ่นนี้? มาพร้อมกับความจริงใจสินะ'???
"อา! ช่วยหน่อยก็ดีครับ ผม ทันจิโร่!"ทันจิโร่ กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงหนักแน่น
"โซจิ~ โอคิตะ โซจิ ฝากด้วย"โซจิ
"มังพร่ามอะไรของพวกแกกัน!!"อสูรมือปล่อยมือออกมา
.
.
.
.
เอาละคราวนี้ก็ไปอ่านของคุณ Tigerandpanzer น่ะ~ จะได้ไปดูทามไลน์ของ โยริอิจิ ว่าเขาคิดอะไรกันแน่
.
.
.
ความคิดเห็น