เบน โซโล
เข้าเรียนที่ ม.ชานดริลลาตั้งแต่เมื่อ 4 ปีก่อน แต่มาเรียนได้เดือนเดียว หรืออย่างเก่งคือเทอมเดียวแล้วก็จะหยุดเรียนไป หลังจากย้ายไป 2 คณะ 4 สาขาวิชา ก็เทียบโอนมาเรียนที่คณะวิศวกรรมศาสตร์เอกวิศวกรรมยานยนต์ แต่พอเปิดเรียนดันไม่ยอมมาเรียนซะนี่
เรย์ คานาตะ
นักศึกษาชั้นปี 1 เอกวิศวกรรมยานยนต์ ม.ชานดริลลา สาวสู้ชีวิตที่โดนพ่อแม่ทิ้งไปตั้งแต่ 5 ขวบ ชีวิตจับพลัดจับผลู ได้แม่ชีมาซช่วยรับอุปการะไว้ น่าสงสารยังกับดาวพระศุกร์ (ในหนังก็ดาวพระศุกร์ดีๆ นั่นล่ะ) แต่เป็นเด็กใฝ่ดี
อ.ลุค สกายวอล์กเกอร์ อาจารย์ที่ปรึกษาของเรย์อ่านประวัติที่เขียนขอทุนแล้วถึงกับน้ำตาซึม
จึงหางานให้น้องเรย์ทำ
ด้วยการเป็นติวเตอร์ให้กับหลานชายคนเดียวที่ไม่ยอมมาเรียนสักทีของ อ.ลุคนั่นเอง
เรื่องวุ่นๆ น้ำเน่านิดๆ in Thai style ของคุณชายอีโมกับสาวเก็บขยะสู้ชีวิตในรั้ว ม.ชานดริลลาก็เลยเริ่มต้นขึ้นแบบนี้ค่ะ^.^
------------------------------------------
สวัสดีค่ะ รีดเดอร์ทุกท่าน
Hoshiko คนเดิม เพิ่มเติมคือคราวนี้มาเป็นแบบหนังสือภาพค่ะ
เรารู้สึกว่า ที่จริงแล้วชีวิตในรั้วมหาวิทยาลัยของไทยก็กุ๊กกิ๊กน่ารักดีเหมือนกันนะคะ เลยเกิดแรงบันดาลใจให้วาด Reylo in Thai Style: University Life AU ขึ้นมาค่ะ แต่พอวาดไปแล้วก็คิดเป็น Story ออกมาได้เรื่อยๆ เลยตัดสินใจวาดออกมาเป็นสไตล์หนังสือภาพค่ะ
เราเพิ่งหัดวาดรูปมาได้ประมาณครึ่งปี แต่วาดซีรียส์นี้ด้วยใจรัก Reylo ล้วนๆ เลยค่ะ รูปอาจจะเบี้ยวหรืออะไรไปบ้างต้องขอโทษด้วยนะคะ แต่การวาดซีรียส์นี้ทำให้เราได้เรียนรู้เรื่องการวาดรูปเยอะมากๆ เลยค่ะ
ออกตัวไว้ก่อนว่า ตัวเราไม่ได้เรียนมาทางด้านวิศวะ แต่พยายามหาข้อมูลเท่าที่พอจะหาได้ ถ้าผิดพลาดไปตรงไหนขออภัยไว้ล่วงหน้าตรงนี้เลยนะคะ
เรื่องอาจจะอัพเดทช้าสักหน่อยเพราะเราวาดได้วันละ 1-2 รูป แต่จะอัพลงทวิตเตอร์พร้อมคำบรรยายสั้นๆ ค่ะ สามารถติดตามได้ที่ Twitter: @littledaora (ของแท้ทั้งรูปโปรไฟล์และรูปด้านบนเป็นรูปพี่เบนกับน้องเรย์ค่ะ ^^) แล้วประมาณอาทิตย์นึงเราจะรวมมาลงใน Dek-D เป็นตอนยาวๆ ครั้งนึงนะคะ
ฝากติดตามรักซนๆ ของหนุ่มสาวยานยนต์กันด้วยนะคะ ^.^
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น