คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่ 1 : อีแต๋นปาดคมๆ
ในช่วงยามเย็น ณ ตลาดใจกลางกรุงที่เหล่าผู้คนเดินพลุกพล่านไปมา เด็กหนุ่มคนหนึ่งนั่งกินก๋วยเตี๋ยวอย่างเอร็ดอร่อย เค้าชอบบรรยากาศแบบนี้ ชอบที่จะดูผู้คน ชอบที่จะเห็นผู้คนสนุกสนาน เค้ามองลงในชามก๋วยเตี๋ยว
ยิ้มออกมาก่อนจะยกชามขึ้นซดน้ำซุปที่เหลือ และพูดออกมา
“ป้าครับ-! เก็บตังครับ--”
“จ้า~”
เสียงตอบกลับดังขึ้นจากป้าที่ดูมีอายุ แต่เปี่ยมไปด้วยใจรักในการทำก๋วยเตี๋ยว คุณป้าเดินมาอย่างเชื่องช้า ก่อนจะบรรจงนับชามที่วางบนโต๊ะของเค้าอย่างใจเย็น แล้วพูดออกมาอย่างดีอกดีใจ
“120 บาทจ๊ะ แหม~กินตั้ง 4 ชามสงสัยจะหิว”
“ก็ก๋วยเตี๋ยวป้ามันอร่อยนิครับ”
หลังสิ้นคำพูด เค้าลุกขึ้น ออกเดินพร้อมหิวถุงฟิคเกอร์ที่เค้าเพิ่งไปซื้อมาจากห้างก่อนหน้านี้ และออกเดินไป
อย่างตั้งอกตั้งใจ เค้าตั้งมันมากที่จะยลโฉมเจ้าฟิคเกอร์ตัวนี้ เค้าเดินออกมายืนตรงสี่แยกหน้าตลาด และจ้องมองไปที่
สัญลักษณ์ รูปคนเดินอย่างใจเย็น แล้วมันก็ได้เปลี่ยนเป็นสีเขียว เค้ารอต่อเพื่อให้รถที่ขวางทางหลบออกไป แล้วจึงก้าวเท้าลงไปเหยียบ ทางม้าลาย
ในวินาทีนั้นเค้าได้ยินเสียง โหวกเหวกจากด้านซ้ายเค้าจึงหันไปมองก่อนจะเห็นรถอีแต๋นพุ่งเข้ามาหาเค้า
ด้วยเร็วสูงสุด เค้าคิดขึ้น ทั้งๆที่เค้ามั่นใจมากว่าตอนนี้มันช่วงคนข้ามถนน แต่ไอรถห่านี่มันมาจากไหนกันวะ
สิ้นสุดความคิดภาพในตาของเค้าก็ดับลง
เค้าลืมตาขึ้นในสถานที่ๆไม่คุ้นเคย สถานที่นี้เหมือนจะมีแต่สีดำ แต่ในทางกลับแม้จะดำทั้งหมดและไร้แหล่งกำเนิดแสง แต่มันก็ไม่ได้มืด
ในทันใดนั้นก็มีคนๆหนึ่งใส่ชุดสูทดูหรูหรา ใบหน้าดูสวยแต่ก็ดูหล่อในขณะเดียวกัน บอกไม่ได้ว่าเป็นชายหรือหญิง ปรากฎตัวขึ้นตรงหน้าเค้าจากความว่างเปล่า ก่อนจะกล่าวขึ้น
“รู้ตัวแล้วใช่มั้ย การุ”
เค้านิ่งเงียบ สับสน และมีตวามคิดมากมายพุดขึ้นในหัวก่อนเค้าจะตอบกลับไป
“ตาย?”
คนๆนั้นตอบกลับด้วยท่าทีดีใจ
“อืม ถูกฉลาดมาก ฉันละชอบจริงๆเลยนะคนที่เข้าใจสถานการณ์ในทันที จะได้ไม่ต้องเสียเวลาอธิบาย”
“เอาละๆ รู้ว่าสงสัยแต่ฟังก่อน ฉันต้องพูดตามหน้าที่ก่อน”
คนๆนั้นเอามือปล้องปากก่อนจะกระแอมเพื่อ ทำคอให้โล่ง
“จงสดับฟังข้าคือ ตัวแทนทวยเทพผู้คุมสมดุลของจักรวาล นาม กินารุ บัดนี้จะให้สิทธิ์ ดวงวิญญาณของเจ้าได้ไปเกิดใหม่ ณ โลกอีกฟาก ขอวยพรให้เจ้าจงโชคดี”
สิ้นสุดเสียง การุก็ไม่ไปโผล่ที่ไหน การุอยากเปิดปากถาม แต่กินารุก็พูดออกมาก่อน
“แหม~เอาละรู้ว่าสงสัยว่าทำไมยังไม่ไปไหน เอาเป็นว่าคุยกันก่อน อย่างที่บอกฉันชื่อ กินารุ เป็นเทพ
เอาละมีอะไรอยากถามก่อนฉันจะพูดต่อมั้ย”
การุนิ่งเงียบและกลั่นคำถามที่เค้าสงสัยมากที่สุดออกมา
“รถอีแต๋นนั้นมันอะไรวะนะ?”
กินารุหลุดขำออกมาก่อนจะพูด
“คิกคิก~ คำถามมีเยอะแยะให้ถาม~ ถามถึงรถอีแต๋นแปลกคนจริง แต่ก็ถ้าถามมาแล้วก็คงต้องตอบ คือนั้นนะ
เค้าแข่งรถอีแต๋นกันอยู่ แต่มีคันนึงตามไม่ทันเลยใช้วิธีไปอีกทางเพื่อลัดไปขึ้นนำแต่สภาพก็อย่างที่เห็น”
การุกุมขมับพร้อมคิด “วิธีตายมีเยอะแยะโดนรถที่ชื่อฮาก้ากจัดๆ อย่างรถอีแต๋นชนตาย บัดซบที่สุด!
แต่ก็คงไม่ค่อยมีคนตายด้วยวิธีนี้ ก็คงแปลกใหม่ดีละมั้ง?”
กินารุ พูดขึ้น
“เอาละๆ เข้าประเด็นก่อนมันจะติดตลกไปมากกว่านี้ นายได้สิทธิ์ไปเกิดใหม่ในโลก มหาเวทย์ผนึกมาร
ถ้าถามว่าทำไมถึงเป็นโลกนี้บอกก่อนเลย สุ่มหน่ะ”
“ห่ะ เดี่ยวสุ่-” การุส่งเสียงก่อนโดนขัด
“แล้วก็ๆ นายจะได้เลือก 3 อย่างติดตัวไปโลกหน้า 2 อย่างแรกคือพรสวรรค์ติดตัว และ 1 อย่างสุดท้ายคืออาคมตามกำเนิด เป็นไงของขวัญจากทวยเทพ ดีใจมั้ย? ดีใจสิ!”
การุหมดคำจะพูดกับเทพที่อยู่ตรงหน้า แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ ทำได้แค่ถามออกไปด้วยน้ำเสียงเหนื่อย
“โอเค- เอิ่มแล้ว- ผมจะได้อะไรบ้างไอ 3 อย่างเนี่ย-”
กินารุ มองหน้าก่อนจะตอบกลับมาว่า
“อ่อ ไม่ นายเลือกเองได้เลย แต่ ขอกำกับไว้หน่อยนะ 2 อย่างแรกเนี่ยมันคือพรสวรรค์ติดตัวนาย
เน้นว่ามันคือพรสวรรค์ไม่ใช่พลังพิเศษ นายไม่สามารถเลือกที่จะมีบางสิ่งเหนือกฏของโลกนั้นได้
และอย่างที่ 3 อาคมตามกำเนิดเนี่ยนายเลือกได้แค่ลิสฉันให้ ซึ่งถึงจะบอกว่าลิสแต่มันก็มีทุกอย่างแหละแค่ จำกัดพลังที่ตัวละครในเรื่องม-”
ก่อนจะสิ้นคำพูดของกินารุ การุตะโกนออกมาดังลั่น จนกินารุต้องเอามือปิดหู
“ไม่ได้ดิ-! จำกัดอาคมได้ไง-! รู้มั้ยว่าอุตส่าห์จะได้มีพลังเจ๋งๆ แบบในการ์ตูน แต่จำกัดเนี่ยมันยังไงกัน-!”
“ไม่รู้โว้ย! เบื้องบนบอกมาอย่างนี้! อย่าเรื่องมากนักดี้!--มีอะไรให้เลือกก็เลือกๆไป”
กินารุเถียงกลับ และ การุก็เถียงเหมือนกัน
“รู้มั้ยฉันนะก็อยากปล่อย มุเก็นได้ อยากใช่ไฟฟ้าแบบคาชิโมะด้วย! แล้วก็ฯลฯ”
“ไม่รู้โว้ย! ไม่รู้! ไม่รู้! ไม่รู้! ฯลฯ”
ทั้งคู่เถียงกันแบบนั้นสักพักก่อนกินารุจะพูดออกมาด้วยความหงุดหงิด
“ไม่รู้ด้วยแล้ว! เอาเป็นว่าเดี๋ยวทิ้งลิสไว้ แล้วเลือกพลังติดตัวให้เสร็จแล้วเดี๋ยวค่อยเรียก”
“เฮ้ยเดี๋ยวดิ-”
ก่อนการุ จะพูดจบ กินารุเปิดจอลอยได้ขึ้นมาและหายไปอย่างไร้ร่องรอย
“ชิไอเวรนั้น ทำแบบนี้กับฉันได้ยังไงกัน”
หลัง การุใจเย็นลงก็เริ่มนั่งเลือกพรสวรรค์และอาคมที่ตัวเองจะเอาไปด้วย จนเวลาผ่านไปเกือบ 2 ชม.
กินารุก็กลับมาพร้อมพูด
“ไอกร้วกนี่ เกือบ 2 ชม.แล้วมันเลือกนานแท้วะ”
“มันต้องใช้สมองนะ แล้วตอนนี้ฉันก็ได้เลือกพลังที่จะทำให้ฉันสมบูรณ์แบบแล้ว”
แล้วการุก็ได้พูดออกมา
“พรสวรรค์ติดตัว 2 อย่างที่ฉันต้องการคือ
1.พลังงานคำสาปมหาศาล
2.ความสามารถในการเรียนรู้ อาคม ต่างๆได้ตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็น
ไงละแค่สองอย่างนี้ฉันก็ไร้เทียมทานแล้ว”
กินารุพูดออกมาด้วยหน้าตานิ่งเฉย
“อืม อ๋อหรอ นายรู้มั้ยใครก็เลือกคล้ายๆนาย อย่าทำแอ็คเหมือนว่าตัวของนายฉลาดเลย”
คำพูดนั้นแทงใจ การุจนล้มลง แต่กินารุก็พูดต่อ
“แต่คงให้ตามนี้ไม่ได้ต้องปรับลงหน่อย”
การุลุกขึ้นและพูด
“อะไรฟะ! ทำไมให้ไม่ได้ เทพเก๊นี่หว่า-”
“ไม่ได้เก๊นะ! แล้วก็ฟังก่อนไอเวร เรื่องนี้มันเกียวกับชีวิตของแกด้วยโว้ย!”
“ชีวิต?”
กินารุหลับตาลงและเริ่มอธิบาย
“มันเป็นเรื่องของข้อผูกมัดที่ชีวิตก่อนจะมีผลกับชีวิตหน้า ถ้าให้อธิบายง่ายๆมันคิดจากสองอย่าง โชคดี/โชคร้าย
และ บุญ/กรรม”
“ถ้าให้อธิบายคือถ้าชีวิตก่อนบัดซบ คนๆนั้นก็จะได้สิทธิ์พิเศษสำหรับชีวิตหน้า แต่ถ้าชีวิตก่อนโชคดีอยู่แล้วจะส่งผลให้ต้องเสียบางอย่างในชีวิตหน้าเช่นกัน ส่วนบุญ/กรรม เป็นส่วนเสริมจากการกระทำ เช่น บุญอาจจะช่วยให้คนที่ชีวิตก่อนโชคดีไม่ต้องเสียอะไรในชีวิตหน้า”
“ซึ่งถ้าอิงจากชีวิตของแก ของที่แกจะได้ก็คงจะต้องเรียกว่าดี แต่ไม่ที่สุด เข้าใจนะ”
การุฟังอย่างตั้งใจจนจบและจิ๊ปาก
“ชิ-”
“ไม่ต้อง ชิ เลย ไอกร้วก ถ้าจะให้ปรับ อืม….ก็คงจะประมาณนี้”
กินารุ กางจอออกมาและเขียนพร้อมๆกับพูด
“ข้อ 1. เนี่ย ฉันรู้แกหวัง พลังงานคำสาป ระดับโกะโจไม่ก็ยูตะ แต่คงให้ได้แค่ระดับที่เรียกว่าเยอะ ถ้าเป็นอังกฤษคงต้องเรียกว่า immense อยู่นะเออ
ส่วนข้อ 2. เนี่ย เรียนรู้ อาคม ได้ตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็น ถ้าให้ได้แกก็ระดับสุคุนะแล้ว คงต้องเปลี่ยนเป็นเรียนรู้ได้เร็วเฉยๆละกัน เช่น ถ้าแกได้เห็น อาคมย้อนกลับแล้ว อาจต้องใช้เวลา 2-3 เดือนเพื่อเรียนรู้ ขึ้นอยู่กับความยากของอาคมนั้นๆ”
“ที่แกจะได้ก็น่าจะประมาณนี้ แล้วอาคมละแกเลือกอะไร”
การุพูดขึ้น
“โห-พลังมันหายไปเยอะเหมือนกันนะ แอบโกงปะเนี่ย”
“ไม่ได้โกงโว้ย! ไอกร้วก”
การุพูดขึ้นอย่างมั่นใจ
“เออน่าโวยวายจัง ส่วนอาคมที่ฉันเลือกนะคือ แม่เหล็กไฟฟ้า”
กินารุเอนหัวอย่าง งงงวย และถาม
“แม่เหล็กไฟฟ้า จะเอาไปทำอะไรวะนะ”
การุทำท่ามั่นใจและพูดออกไป
“แต่ในเรื่องการทำงานของอาคมหนะขอเป็น…”
หลังจาก กินารุฟังจบก็พูดขึ้น
“….สุดท้าย….ก็ปล่อยไฟฟ้าได้เหมือนคาชิโมะนี่หว่า ไอเวรนี่!”
“อะไร ไม่ผิดนี่ มีข้อห้ามพลิกแพลงอาคมให้พลังเหมือนคนในเรื่องหรือไง?”
“มันก็ไม่มีแต่…เอาเถอะได้และ”
กินารุทำหน้ายอมแพ้ก่อนจะพูดต่อ
“ฉันจะส่งแกไปเกิดแล้ว มีอะไรอยากถามก่อนมั้ย”
การุคิดและถามออกไป
“….ก็สงสัยตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็นหน้าแล้ว…แก…เป็นชายหรือหญิงหนะ?”
กินารุดูจะคิดวิเคราะห์กับคำถามและตอบออกมา
“…แล้วแต่แกจะคิดละมั้ง?…ตามนั้นแหละ”
คำตอบดูจะคลุมเคลือแต่กินารุก็พูดต่อ
“เอาละ แกสามารถไปเกิดใหม่เป็นได้ตั้งแต่เด็กแรกเกิด ไปยันคนที่พึ่งตาย เกิดได้ตั้งแต่นักอาคมยุคสุคุนะ ไปยัน
นักอาคมเกิดใหม่ช่วงเกมจรดลล้างบาง เลย”
การุคิด “งั้นเหรอก็โอเคดี”
“งั้นฉันขอเลือก-”
“ไม่ให้!-สุ่ม!”
สิ้นคำพูดที่ตัดขึ้นมาแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย พื้นสีดำที่ผมยืนจู่ก็ยืนไม่ได้และการุก็ร่วงลงไปสู่ความมืดมิด
นั้นคือจุดเริ่มต้นของ เรื่องราวการเกิดใหม่ในโลกมหาเวทย์ผนึกมาร
ความคิดเห็น