คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
ณ ดินแดนอันไกลโพ้น มีดินแดนที่อุดมสมบูรณ์มากแห่งหนึ่งชื่อ กรีนวัลเลย์ ซึ่งที่นี่มีอัญมณีแห่งพลังที่คอยปกป้องกรีนวัลเลย์อยู่ นั่นคือ แก้วมรกต ซึ่งคอยดูและเรื่องพืชพันธุ์ธัญญาหารในกรีนวัลเลย์ ในกรีนวัลเลย์นี้แยกออกเป็น 5 ส่วนคือ1.โถงกลาง ซึ่งมีขนาดใหญ่ที่สุด ที่นี่เป็นศูนย์กลางของผู้คนมากมาย2.พระราชวัง3.หมู่บ้ายอองกลาฟ หมู่บ้านแห่งความเถลตรง4.หมู่บ้านคลาเวฟล์ หมู่บ้านแห่งความสงบ5.หมู่บ้านเวลล่าหมู่บ้าแห่งการรบซึ่งแต่ละที่ก็มีความแตกต่างกันไป และในตอนนี้... ไม่มีใครรู้เลยว่าเงาร้ายกำลังคลืบคลานเข้ามา...
"คุณนีแพนกีสคะ อาจารย์เรียลที่ฝ่ายปกครองต้องการพบค่ะ"
เสียงหวานใสของกรรมการนักเรียนที่ชื่อ คริสซ่า คาราเนียร์ ดังขึ้น กรีนซายน์ นีแพนกีส หันขวับมา ผมสีเขียวอ่อนออกทองที่สยายถึงกลางหลังปลิวสยาย ดวงตากลมโตสีเขียวเข้มจ้องมองคริสซ่าด้วยความสดใสหลังจากฝึกซ้อมมา ผิวกายที่เนียนนุ่ม ตอนนี้เต็มไปด้วยหยาดเหงื่อ กรีนซายน์อยู่ในชุดหนังสีน้ำตาลซึ่งมีไว้สำหรับการซ้อมและการเรียนวิชาโจมตี
"ตกลงค่ะ ขอเวลาครึ่งชั่วโมงนะ แล้วจะรีบไป"
คริสซ่าโค้งลงนิดหนึ่งแล้วเดินไป แล้วเสียงอันกวนส้นเท้าของแม่สาวผมแดงก็ดังขึ้น
"แหมๆๆ แม่คนดีจ๋า... ไปทำผิดอะไรเข้าล่ะยะถึงโดนเรียกเข้าห้องปกครองน่ะ"
สาวน้อยคนนี้ชื่อ ซีเวนคลาย บาโคมีน สาวน้อยผมแดงอ่อน ตาแดงซีด(นี่ฉันไม่ได้เป็นโรคตาแดงนะยะ มันเป็นสีธรรมชาติ : ซีเวนคลาย)ใบหน้านวลขาวแก้มแดงนิดๆเนื่องจากฝึกฝนกลางแดดมานานมากกว่า1ชั่วโมง ซีวนคลายอยู่ในชุดเดียวกันกับกรีนซายน์
"ฉันไม่ได้เหมือนเธอนะยะ ถึงได้ถูกเรียกเข้าห้องปกครองสัปดาห์ละ 2 ครั้งน่ะ"
"อ้ะ...หนอย..."
"หยุดเถอะ!"
เสียงสูงใสดังขึ้นจากสาวน้อยตัวเล็กน่ารักนาม เซรีน่า โฟซิค ผมสีน้ำตาลอ่อนถูกถักเปีย 2 ข้างด้วยเปียก้างปลา ตาโตสีฟ้าครามตอนนี้บอกแววด้วยความรำคาญ ผิวเนียนนุ่มตอนนี้เต็มไปด้วยหยาดเหงื่อเหมือนกรีนซายน์ เซรีน่าเป็นคนเรียบร้อย ใสซื่อ บริสุทธิ์ มองโลกในแง่ดี(ต่างจากซีเวนคลาย)เสียแต่ว่า...
"กรียซายน์ เธอรีบไปเช็ดตัวแล้วก็เปลี่ยนชุดเถอะ เดี๋ยวช้าครูก็ว่าเอาหรอก ส่วนซีเวนคลายก็รีบไปล้างตัวซะ เดี๋ยวเหงื่อติดตัวก็เหม็นหรอก"
เจ้าระเบียบเกินไปหน่อย
"เจ้าค่า -[ ]-;;/เจ้าค่า -[ ]-;;"
กรียซายน์กับซีเวนคลายรับคำพร้อมกันก่อนแยกตัวออกไปทำภารกิจต่างๆ
"อาจารย์เรียกหนูเหรอคะ"
กรีนซาย์เดินเข้ามาที่ห้องฝ่ายปกครอง
"ใช่ เอาล่ะมานี่สิ"
อาจารย์เรียล หรือ เรียลล่า ซีล่า พากรีนซายน์ไปที่ห้องห้องหนึ่งซึ่งกรียซายน์ไม่เคยเห็นมาก่อน ห้องนั้นเป็นห้องอับๆเล็กๆมือชดๆ
"นี่เป็นความลับนะ ห้ามเผยเพร่เด็ดขาด"
กรีนซายน์พยักหน้า อาจารย์เรียลยื่นจดหมายฉบับหนึ่งให้กรีนซายน์ มีใจความว่า...
เรียนอาจารย์เรียลล่า ซีล่า
ทางพระราชวังของเรานั้นเป็นที่ทราบดีอยู่แล้วว่าต้องคอยปกป้องรักษาอัญมณี แก้วมรกต แต่ทว่า เมื่อไม่นานมานี้เอง มีปีศาจที่นามว่าDark Devilได้มาขโมยอัญมณีนี้ไป และเป็นที่ทราบดีว่าถ้ากรีนวัลเลย์ไม่มีอัญมณีนั้น เมืองของเราก็จะไม่มีพืชผลและธัญญาหาร สัตว์ต่างๆจะพากันล้มตายและประชากรของเราก็จะตาย ดังนั้นเราต้องการผู้กล้าเพื่อนำอัญมณีกลับมา
ขอแสดงความนับถือ
คาลล์ เรียร์
"อ่านจบแล้วใช่ไหม"
กรีนซายน์พยักหน้า
'อ...อ...อะไรกันเนี่ย มีเรื่องอย่างนี้เกิดขึ้นด้วยเหรอ'
"ฉันอยากให้เธอไปตามนักรบที่เหลือมา โดยใช้สร้อยรัตติกาลนี่"
อาจารย์เรียลยื่นสร้อยอัญมณีสีดำมาให้กรีนซายน์ กรีนซายน์รับไว้และรับคำอาจารย์ว่าจะเก็บไว้เป็นความลับและพาผู้กล้าที่เหลือมาให้ได้ภายในวันนี้ อาจารย์เรียลได้สอนวิธีใช้สร้อยรัตติกาลกับกรีนซายน์โดย ถ้าสร้อยรัตติกาลส่องแสง แสดงว่าพบผู้กล้าแล้ว และสร้อยรัตติกาลจะนำทางไปเอง
'เฮ้อ! มันจะไปหาที่ไหนล่ะเนี่ย'
กรีนซายน์คิดอย่างหมดหวัง หลังจากเดินหามานานแต่สร้อยรัตติกาลก็ยังไม่ส่องแสง
"กรีนซายน์จ๋า... กลับมาแล้วเหรอ"
เสียงแม่สาวผมแดงดังขึ้นทันใดนั้นเอง
แว้บ!
'สร้อย... สร้อยรัตติกาส่องแสงแล้ว หมายความว่า...'
สร้อยรัตติกาลชี้ไปทางซีเวนคลายและเซรีน่า ทำให้กรีนซายน์อึ้งเพราะไม่คิดว่าเพื่อนที่เธอสนิทจะเป็นผู้กล้าเหมือนเธอ ซีเวนคลายจ้องที่สร้อยรัตติกาลอย่างอยากรู้อยากเห็น และมองหน้าเซรีน่า เซรีน่าส่ายหน้าอย่างรู้ทันว่า ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน แล้วดูเหมือนว่ากรีนซายน์จะรู้ใจเพื่อนของเธอ เธอจึงอธิบายให้ฟัง
"เห... น่าสนุกดีนะเนี่ย"
ซีเวนคลายพูดอย่างสนุกสนานและชวนเพื่อนของเธอไปหาผู้กล้าที่เหลือ...
สร้อยรัตติกาลส่องแสงไปหาคน 2 คนที่เป็นแฟนกันนั่นคือ สาวน้อยน่ารักผมน้ำตาลยาวสลวย ตาสีส้มแดง ผิวเนียนนาม ริเซรัส เฟลวาส กับ ชายหนุ่มผู้เย็นชา เจ้าของนัยน์ตาสีม่วงเข้มจนเกือบดำ ผมสีดำอมม่วง จมูกโด่ง นาม รีวิล เซ็ทน่า เมื่อกรีนซายนืไปขอร้องและเล่าเรื่องผู้กล้าให้ฟัง ริเซรัสบอกด้วยความร่าเริงว่า ตกลง แต่กลับกัน รีวิลกลับพูดว่า
"เสียเวลา ไร้สาระ"
ทำให้สาวน้อยผมแดงโมโหขึ้นทันที
"หนอย... ไอ้น้ำแข็งเย็นชา นึกว่าตัวเองแน่นักรึไงยะ ถึงได้มาปฏิเสธอย่างนี้ แล้วที่แก้วมรกตหายไปน่ะ มันไร้สาระนักรึไงยะ ถ้าแกไม่มีอะไรกินนะ ฉันจะสมน้ำหน้าให้ แล้วอย่าคิดนะว่าถ้ามันไม่ใช่เรื่องนี้ฉันจะไปขอร้องนาย จ้าง 10ล้าน ก็ไม่เอาย่ะ นายตายด้าน"
ทุกคนอึ้งหมดเพราะไม่คิดว่าซีเวนคลายจะสติแตก ด่ารีวิลได้ถึงเพียงนี้ แต่ดูเหมือนรีวิลจะไม่สะทกสะท้านอะไร แถมยังพูดด้วยน้ำเสียงเรียบๆว่า
"น่ารำคาญ แหกปากอยู่ได้ไม่อายรึไง"
ในที่สุดรีวิลก็ยอมไปเพราะคำหว่านล้อมของริเซรัส ตอนนี้กรีนซายน์รู้สึกเหนื่อยมากจึงเดินกลับห้องไปและสร้อยรัตติกาลก็ส่องขึ้นอีกครั้ง คราวนี้มันไม่ง่ายอย่างที่คิดเพราะว่าผู้กล้าคนสุดท้ายคือ...
"ไอ้เจ้ามาโคร ทาคัสเดรียน่ะเหรอ..."
กรีนซายน์ร้องอย่างหมดอาลัยตายอยาก เพราะว่า มาโครทาคัสเดรีย หนุ่มน้อยหน้าใส หัวใจกวนประสาท ผมสีเทา ตาสีน้ำแข็ง นั้น เป็นคู่กัดกับกรีนซายน์ตั้งแต่เจอกันครั้งแรก
"ซีเวนคลายจ๋า... เธอช่วยไปบอกอีตาหน้าลิง(มาโคร)ให้หน่อยสินะนะ"
"เรื่องอะไรเล่า เธอก็ไปเองสิ"
พูดจบซีเวนคลายก็เดินหันหลังกลับทันควัน
"ถ้าเธอไปฉันจะให้ดาบที่เธอชอบ"
ซีเวนคลายรีบหันกลับมาทันที
"ดาบไรเหรอ"
ซีเวนคลายถามอย่างอยากรู้อยากเห็นเพราะดาบที่เธออยากได้นั้นมันติด 1 ใน 10 ดาบที่ดีที่สุด
"นั่นสินะ เอ... ดาบอะไรดี... อ้อ! ดาบมิราเคิลไฟเยอร์ละกัน"
"0๐0 โหๆ นั่นมันดาบที่ดีมากๆเลยนี่นา เธอไปเอามาจากไหนน่ะ"
"จะเอาไหมล่ะ ถ้าไม่ฉันขอเซรีน่าก็ได้"
"ไปไปไปไป แล้วอย่าเบี้ยวล่ะ"
"เออ..."
แล้วซีเวนคลายก็เดินไปหามาโคร ซึ่งมาโครก็ตอบรับมาอย่างดี
"เอาล่ะ ผู้กล้าทั้ง 6 ครบแล้วสินะ"
อาจารย์เรียลถามและให้มาอยู่ที่ห้องเดิมที่อับและเล็ก
"พวกเธอคงจะรู้เรื่องจากกรีนซายน์หมดแล้ว ดังนั้น ครูก็ไม่จำเป็นที่จะเล่าอีก ครูจะให้พวกเธอหยุดเรียนพรุ่งนี้เพื่อเตรียมตัวเดินทางไปยังแดนอัคคี แล้ววันมะรืนให้พวกเธอนำของที่จัดไว้มาพบครูที่นี่นะ"
"ครับ/ค่ะ"
ทั้ง 6 คนรับคำ
"แม่ขา... หนูไปนะคะ"
"ระวังตัวนะจ้ะลูก"
"เดินทางดีๆนะ"
ทั้งแม่และพ่อของกรีนซายน์ต่างก็ให้กำลังใจเธอ และกรีนซายน์ก็ไม่ลืมที่จะหยิบดาบไปให้ซีเวนคลาย
"ซีเวนคลาย..."
"กรีนซายน์... ดาบมิราเคิลไฟเยอร์อยู่ไหนจ้ะ อย่าบอกนะว่าลืมเอามาน่ะ"
ซีเวนคลายรัวคำถามใส่กรีนซายน์ไม่ยั้ง จนกรีนซายน์ต้องยื่นดาบที่ห่อไว้อย่างดีมาให้
"นี่อะไรน่ะ"
ซีเวนคลายถามกรีนซายน์
"ก็ดาบมิราเคิลไปเยอร์ไงล่ะ เนี่ย ปล่อยแสงได้ด้วยนะ แถมกดปุ่มนี้แล้วยังมีเสียงอีก ดูนะ"
ปี๊บ ปี๊บ ปี๊บ ปิ้ว ปิ้ว ปิ้ว ต๊ายแหน่ ต๊ายแหน่ ต๊ายแหน่
"กรี๊ด! ยัยกรีนซายน์ ที่ฉันบอกน่ะ มันของจริงนะยะ ไม่ใช่ของเล่นไร้สาระติงต๊องแบบนี้ เชอะ! งอนแล้ว"
"ก็แสดงว่าไม่เอา ดาบนี้นะ ฉันอุตส่าห์สั่งทำพิเศษหาซื้อไม่ได้ด้วย ถ้าเอาไปขายคงได้สัก หมื่น สองหมื่...(น)"
ดาบในมือกรีนซายน์หายไปแล้ว และมันก็ไปโผล่อยู่ที่มือของซีเวนคลาย
"ไม่ได้ดาบ เอาเงินแทนก็ได้ย่ะ"
แล้วซีเวนคลายก็เดินสะบัดก้นไปหาเซรีน่าและเหล่าผู้กล้า...
"เอาล่ะ มากันครบแล้วสินะ ครูจะแบ่งหน้าที่ให้ทุกคนก่อน กรีนซายน์ เธอต้องเก็นแผนที่นี้ไว้ ห้ามขาด ห้ามหายเด็ดขาด ซีเวนคลาย ฉันรู้ว่าเธอรักเงินมาก ดังนั้น เธอต้องรับหน้าที่เก็บเงินจำนวน 20000 นี่ไว้ สำหรับค่าอาหาร น้ำและที่พัก เซรีน่า ดูและเรื่องอาหารนะเพราะเธอทำอาหารเก่ง รีวิลและริเซรัส เธอ 2 คนต้องดูแลเรื่องยานพาหนะ ส่วน มาโคร เธอจัดการเรื่องความเจ็บป่วยละกันเพราะว่าไปครั้งนี้อันตรายแน่"
"ครับ/ค่ะ"
"งั้น ฉันขอฝากความหวังกับพวกเธอนะ"
To be continue...
ความคิดเห็น