สวนลับ ของ มาร์กาเร็ต

 มนุษย์ทุกคนมักมองข้ามสิ่งที่อยู่ใกล้ตัวเสมอและมักจะหันมาเสียดายเมื่อสิ่งที่ว่านั่นหายไป

และถ้าสิ่งที่อยู่ใกล้ตัวคุณนั้นมันยากที่จะสัมผัสด้วยกาย ยากที่จะรับรู้ ยากที่จะมองเห็น คุณจะหามันเจอก่อนที่จะเสียมันไปไหม:)

สวนดอกไม้แห่งนี้เป็นสิ่งที่ยายได้ทิ้งเอาไว้ให้หวนคำนึงถึงท่านเสมอ 

แทนที่จะเป็นสวนโทรมๆตามที่สวนทั่วไปเป็นเมื่อขาดการดูแลเป็นเวลานาน แต่ทว่าสวนที่นี่กลับสดใสราวกลับมีคนคอยดูแลมันตลอดเวลา แต่ยังไงฉันก็ไม่เชื่อหรอกนะ!มันก็แค่สวนธรรมดาน่ามารินด้า ไม่เอาสิ!อย่าบอกนะว่าสวนนั่นมันมี...อะไรบางอย่างที่น่ากลัวนั่น ฉันไม่เชื่อหรอกนะ! ไม่ว่าใครจะเล่าอะไรมายังไง ฉันขอยืนยันคำเดิมเลยว่าไม่เชื่อ!จนกว่าตัวฉันคนนี้จะได้เห็นด้วยลูกตาของตัวเอง...

ขออภัยอย่างยิ่งที่ไม่สามารถแต่งเรื่องก่อนหน้านี้ได้จนจบ เนื่องจากความคิดส่วนตัวของผู้แต่งที่คิดว่าเนื้อเรื่องและชื่อเรื่องยังไม่เข้าที่พอ

จึงขอเริ่มเรื่องใหม่ ที่คนแต่งคิดว่าเรื่องนี้น่าจะมีเนื้อหาที่กระชับมากขึ้น 

กรุณาลงความคิดเห็นที่ท่านอยากจะเสนอแนะให้กับผู้แต่ง เพื่อเป็นการขัดเกลาฝีมือต่อไปและจะได้แต่งออกมาได้มีคุณภาพมากกว่าเดิม

ขอบคุณที่เข้ามาอ่านกันก่อนหน้านี้และต่อๆไปจ้า