คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : เพื่อนผมน่ารัก
วันนี้็ยัเป็นวันที่น่าเบื่อเหมือนทุๆ วันที่ผ่านๆ ไป พวผมทั้สี่น็ยันั่เรียน่วบ่ายอยู่ ผม็เรียนไปบ่นไปเหมือนเย
“เมื่อไหร่ะหมาบว่ะ ูอยาลับไปนอนละ” ผมบ่นออมาเบาๆ ให้เพื่อนผมพอไ้ยินพอถ้าอาารย์ไ้ยิน้วยายสถานเียว
“อีแป๊บเียว็หมาบละ อย่าบ่น” ไอไทป์มันหันมาบอผมแบบุๆ ผมนี่เป็นน้อหมาหูเลย มันุน่าลัวิบหาย
“เอาว่ะ อาารย์ปล่อย่อนเวลา”
“รั้แรเลยปะ? ที่อาารย์นนี้ปล่อย่อน”
“เออิ ปินี่แทบะเลยเวลาเลย”
“ไปๆ เราไปื้ออินแล้วลับหอันีว่า” ไทป์มันเินมาเาะไหล่ผมแล้วเรา็พาันเินมาื้ออินแถวๆ มหา’ ลัย อินแถวมหา’ ลัยืออร่อยริ แทบะทุ่มเินให้เลย
“เออ ไอไทป์ ไ้ยินมาว่ามีรุ่นน้อผู้ายมาีบมึหรอวะ?” ผมหันไปฟัสิ่ที่ไอบาสมันถามไอไทป์้วยวามสนใ
ที่ริแล้วผมไม่ไ้สนใหรอนะว่าใระมาีบไอไทป์แล้ว็ไม่สนใ้วยว่าะเป็นเพศไหน แ่ที่ผมสนใที่ะฟันั่น็เป็นเพราะไอบาสมันพูถึ ถ้ามันพูถึมัน้อไม่ธรรมาแน่ๆ
“ทำไมอ่ะ? แปลหรอวะ?” ไอเฟยมันหันมาถามไอบาสแ่ปามันยัรูไม้ลูิ้นอยู่เลย เี้ยวโว์้วยนะมันเนี่ย
“นั่นิ” ไอไทป์มันเสริมำพูอไอเฟย ส่วนผม็ไ้แ่เียบและรอฟั
“ไม่แปล แู่เห็นนบอว่าเป็นรุ่นน้อที่โรฮอเลย”
“ะฮอะนาไหนเียว” ผมทำหน้าเลิิ้วถามไอบาส ไอเฟยับไอไทป์็หันมามอที่ผม
“มันพึ่เ้ามา็มีนปลื้มทั้ในมหา’ ลัย แล้ว็นอมหา’ ลัยละ”
“มันหน้าาเป็นไ?” ผมถามไอบาสแล้วเอามือบัพวมันเพื่อไม่ให้เิน่อ ้อหยุุยให้ไ้เลย แม่ฮอนานั้นเลยหรอวะ หน้าามันอาะั้นๆ ็ไ้ใระรู้
“อ่ะ” ไอบาสมันยื่นโทรศัพท์มาให้ผมู ผมรับโทรศัพท์มาามืออมันแล้ว็เลื่อนูไอีอไอรุ่นน้อที่ำลัพูถึ ยอฟอลมันเยอะริเป็นหมื่นเลย
“ูู้วยๆ” ไอเฟยมันเินมา้าๆ ผมแล้วะโหน้าูรูปในไอีอไอเ็นั่น ผมเลื่อนูไปไ้สี่ถึห้ารูปไอเฟยแม่็พูออมาับสิ่ที่มันำลัเห็น “เี่ย แม่รบเรื่อเลย หล่อ เท่ น่ารั โห้วย”
“ไอน้อนี่มันไ้หลายแนวเลย” ผมไ้แ่เบ้ปาอนที่ไอเฟยมันพู ผมยื่นโทรศัพท์ลับไปให้ไอบาสแล้วเรา็เิน่อเพื่อลับหอ
“แม่็ั้นๆ แหละ หวัว่าะีบไอไทป์ินะ ไม่ถอใแล้วหนีไป่อนล่ะ” ผมพูออมา้วยวามมั่นใ เพราะน้อยนมาที่ะีบไอไทป์ิแล้วไ้บับมัน
“เี๋ยวนะๆ” ำพูอไอเฟยทำให้เราทุนหยุเินแล้วหันไปมอที่มัน “ไอรุ่นน้อนี่ ใ่นเียวันที่มึุยแล้วยิ้มๆ วันนั้นปะ?”
“อือ” อนแรว่าอึ้แล้วที่ไอไทป์แล้วไอเ็นั่นเยไปเอ ไปุยัน นี่ยิ่อึ้เ้าไปอี ไอไทป์ยิ้มอนุยับน้อเา
“มึยิ้ม?” ผมหันไปถามอีรอบเพื่อวามแน่ใและำอบที่ผมไ้็ือำอบเิมที่ไอไทป์มันอบไอเฟยไป
เี่ยเอ๊ย! วามมั่นใในอนแรอผมแม่แสลายไปเรียบร้อย อะไรันวะ แล้วทำไมไอไทป์มันถึไม่เยมาบอหรือเล่าให้ผมฟัเลย
“น้อมันลี ูอบนะ”
“เอาว่ะ นนี้เหมือนมีลุ้น” เี่ยไรเนี่ย มีลุ้น? ผมนี่สิหลุไปเลยแล้วไอไทป์มันบอว่าอบที่น้อมันล้วย แล้วทำไมผม้อมาหุหิ้วยวะ
“็ั้นๆ น้อมันอาะไม่ใ่นนิสัยี็ไ้” ผมพูออมาแล้วทำลอยหน้าลอยา เิน่อไอสามนนั้นมัน็เิน่อ
“หุหิอะไรมึเนี่ย?!” ไอไทป์เินมา้าๆ ผมแล้วบไหล่ผม ผม็หันไปมอมันสีหน้าอผมอนนี้ออัแหละ
“ูะหุหิทำไม?”
“มึไม่อบี้หน้าน้อมันไ” ไอบาสมันพูับผมและไอเฟย็พูเทริม
“สิ่ที่มึพูไม่เป็นริแล้วมั้? ูว่านนี้ไ้บัวร์” ผมอยาะ้ามือบมันะริๆ น่าหมั่นไส้ะมัเลย
“ไปเร็ว รีบลับหออยาเล่นเมที่ห้อ” ไอไทป์มันพูแล้ว็ึแนอผมให้รีบๆ เินลับหอ
ผมและพวมันเินมาถึหอแล้ว ผมไอไทป์แล้ว็ไอบาสอยู่หอเียวัน ผมอยู่ห้อเียวันับไอไทป์ ส่วนไอบาสมันอยู่นเียว ไอเฟยมัน็เ่าอนโอยู่ไม่ใล้ไม่ไลามหา’ ลัยมา
“พวมึไปเล่นัน่อนเลยนะ เี๋ยวูเอาอไปเ็บ่อน” ไอบาสมันหันมาบอพวผม ่อนที่มันะเินไปที่ห้ออมันเพื่อเ็บอ
ผมเปิประูห้อให้ไอเฟยและไอไทป์เินเ้าไปรอเล่นเมัน่อน ผมเินไปเรียมน้ำเรียมนมเอาไว้ะไ้ินอนเล่น
“มึับไอเฟยเล่นัน่อนเลย ูรอเล่นับไอบาส” ผมวานมลบนโ๊ะแล้วหันไปบอไอไทป์ที่นั่อยู่บนโฟา
“โอเ”
“เล่นเมนี้นะ” ไอเฟยมันเลือเมแล้วหันมาบอผมและไอไทป์
“ไม่เอา ูเล่นเมยิไม่เ่”
“แู่อยาเล่นอ่ะ”
“ไม่เอา” ผมมอไอไทป์แล้ว็ไอเฟยมันเถียันเรื่อเมที่ะเล่น ผมไ้แ่ถอนหายใและส่ายหัวับสิ่ที่อยู่รหน้า
“เป่ายิุบันเลย ูเป็นรรมารให้” ผมพูแล้วยมือสอ้าึ้นมาเพื่อะนับแ้ม
“ห้าเป้า”
“ไ้”
ไอเฟยมันเป่านะไอไทป์ไปสามเป้าแล้ว ไอไทป์มันเริ่มทำหน้าอแใส่ไอเฟย ส่วนอนนี้ไอเฟยมัน็ไม่ยอมใอ่อนให้เพราะมันอบเล่นเมนี้
“ูนะ!”
“แู่เล่นไม่เ่...”
“็้อเล่นรับ”
“็ไ้วะ” ไอไทป์มันหันหน้ามาทาผมแล้วทำหน้าอ้อนๆ เหมือนมันำลัะอให้ผม่วยมัน ผม็พยัหน้าเบาๆ อบว่าะ่วยมันเล่น
เมำลัะเริ่มแล้วผม็ยับเ้าไปใล้ๆ มัน ผมะไ้บอมันไ้ว่าวรเล่นยัไ บอไปสัพัมัน็้อมาถึุที่ผมับมือมันแล้ว่วยบัับ มัน็ลื่นไหลไปามมืออผมนะ อนบเมมันไ้่าเยอะว่าไอเฟย มันีใแล้วหันมายิ้มให้ผม มันน่ารัเหมือนเิมไม่เยเปลี่ยนเลย
ความคิดเห็น