มหาศึกสงครามทวยเทพ(ปิดรับสมัครตัวละคร)

ลำดับตอนที่ #6 : การสนทนา

พระผู้รังสรรค์นั่งลงกับพื้นอย่างอิดโรยเขาไม่คิดว่าตนจำเป็นต้องใช้พลังมากขนาดนี้แม้ตนจะอาศัยใน'นิพพาน'ก็ตามพระผู้รังสรรค์ถอนหายใจยาวออกมาก่อนที่ตอนนั้น บังเกิดแสงเปล่งออกมาจากทิศหนึ่งก่อนที้ร่างของชายผู้รูปงามดุจการแกะสลักของตัวตนที่เหนือยิ่งกว่าพระเจ้าได้สรรสร้างขึ้นมา

ผู้รังสรรค์จดจ้องไปที่อีกฝ่ายด้วยสายตาไร้อารมณ์ ก่อนที่จะทักอีกฝ่าย

"ไงตถาคตไม่เจอกันนานกี่กัปแล้วล่ะ"

ผู้รังสรรค์กล่าว ก่อนที่จะลุกขึ้นบิดร่างกายของตนสองสามที

"ท่านยุ่งมาก เราไม่อยากรบกวนเวลาของท่านเท่าไรผู้รังสรรค์"

พระตถาคตกล่าว ก่อนจะเปล่งแสงธรรมออกมาเปลี่ยนให้แดนเจ้าสรรพสิ่งกลายเป็นดินแดนซึ่งมีแสงสว่างไปทั่ว

"ตถาคตท่านก็รู้ว่าข้ามีหน้าที่และมันเปลี่ยนไม่ได้ ตำแหน่งผู้รังสรรค์ มันสำคัญกับพหุจักรวาลมากมายนัก แต่ท่านก็ควรดูแลในตำแหน่งของพระผู้เป็นเจ้าด้วยเช่นกัน"

ผู้รังสรรค์กล่าวกับพระตถาคตก่อนที่ร่างขแงอีกสิ่งหนึ่งจะปรากฏออกมาจากความว่างเปล่ารูปลักษณ์ดุจจักรวาลได้ปรากฏต่อหน้าตัวตนทั้งสอง

"ไง พระเจ้าสูงสุดวันนี้เป็นวันร่วมตัวตนสำคัญของจักรวาลรึไงกันนะ"

ผู้รังสรรค์กล่าวด้วยนํ้าเสียงขี้เล่นแต่พระเจ้าสูงสุดเหมือนไม่รับมุขเท่าไร ดูจากสีหน้าที่แสดงความไม่พอใจ

"ท่านผู้รังสรรค์ ท่านตถาคตขอรับ ข้ามีเรื่องจะแจ้ง...ข้าว่าท่านคงทราบดีอยู่แล้ว"

พระเจ้าสูงสุดกล่าวออกมาตอนนั้นเองที่มิติเจ้าสรรพสิ่งได้สั่นคร่อนอย่างบ้าคลั่งก่อนที่จะสงบลงร่างของผู้รังสรรค์มองไปเหนือหัวของตนด้วยแววตาที่ดูลึกลับเขาแทบจะไม่แสดงอารมณ์อะไรออกมา

"ท่านผู้เป็นเจ้าแห่งโชคชะตากำลังทำอะไรอยู่นะ"

ผู้รังสรรค์กล่าวออกมาอย่างลอยๆก่อนที่เขาจะหายไปในแดนเจ้าสรรพสิ่งเหลือเพียงสองตัวตนที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในพหุจักรวาล

"ท่านตถาคตแดนนิพพานของท่านยังสงบสุขดีเช่นเดิมสินะ"

"ท่านพูดเหมือนอยากให้มันหายไปเราที่บำเพ็ญตนเพื่อใฝ่หาความสงบสุข หากผู้ใดอาศัยในนิพพานล้วนเดินในเส้นทางสายกลางทั้งสิ้นพวกเขาต่างตัดกิเลส โลภะ โทสะ โมหะ และกิเลสเล็กต่างๆไปหมดสิ้นการอยู่ในแดนแห่งนั้นจึงมิมีปัญหาอันใด"

พระตถาคตกล่าวออกมาก่อนที่จะตั้งมือตรงหนึ่งหนและหายไปในอากาศพระเจ้าสูฃสุดเห็นดังนั้นก็มองไปที่'แดนสูงสุด'อันเป็นที่อยู่เหนือแดนเจ้าสรรพสิ่งแดนของพระผู้เป็นเทพเจ้าเหนือสรรพสิ่ง

"ท่านประสงค์ที่จะขีดเขียนให้พหุจักรวาลยุ่งเหยิ่งสุดเลยรึไงกันนะ"

พระเจ้าสูงสุดกล่าวก่อนที่พลังงานบางอย่างได้รวมกันกลายเป็นดาบบางอย่างพระเจ้าสูงสุดได้ลูบคมดาบพระเจ้าสูงสุดอย่างประณีตก่อนจะฟันมันจนอากาศตัดออก

"ศึกสงครามของมหาจักรวาลกำลังใกล้เข้ามาหลังจากผ่านไปใครกันนะที่เหมาะกับตำแหน่ง'พระเจ้าสูงสุด'ของข้าเหล่าสุดยอดพระเจ้า"

พระเจ้าสูงสุดกล่าวก่อนที่จะหายลับไปในมิติของตนเอง

ณ มุมหนึ่งของพหุจักรวาลร่างของชายผู้ที่ครั้นหนึ่งเคยถูกขนานนามว่าพระเจ้าผู้เกรียงไกรตอนนี้ได้ถูกโซ่ตรวนกักขังเอาไว้

เมื่อลืมตาตื่นขึ้นพระเจ้าก็มองไปรอบๆด้วยความกังวล

"ไม่ต้องกังวลหรอกเคแกนตอนนี้เราอยู่นอกจักรวาลที่ซึ่งเจ้าดูแลอยู่มาไกลหลายจักรวาล"

ร่างของชายผู้มีดวงตาสีเขียวพร้อมเนตรข้างซ้ายที่มีลูกปัตรนาฬิกาเอาไว้อยู่ในแดนที่กาลเวลาทั้งหยุดนิ่งและเดินไปพร้อมๆกันเขาคือผู้คุมให้มันเป็นแบบนั้นทุกสิ่งมิอาจต่อต้านชายคนนี้เพราะเขาคือเวลา

เมื่อได้ยินดังนั้นเจ้าของชื่อก็แสดงท่าทีโกรธแค้นแต่ก็ทำอะไรไม่ได้พลังของเขานั้นมิอาจต่อกรกับมันได้หากมิสู้โดยตรงควรรู้ไว้ว่าตัวของพระเจ้าล้วนแข็งแกร่งเหนือนามธรรมทั้งหมดรวมถึงกาลเวลาเช่นเดียวกันแต่สาเหตุที่เคแกนพ่ายให้กับกาลเวลาไซธ์ไม่ใช่เพราะเคแกนอ่อนแอ่กว่า

แต่เพราะสิ่งที่อยู่บนมือของไซธ์ต่างหากที่ทำให้ตัวของเคแกนต่อต้านไม่ได้ในขณะที่เคแกนคือพระเจ้าลำดับสามพระเจ้าผู้ยิ่งใหญ่แต่สิ่งที่อยู่บนมือของไซธ์คือศาสตราสุดยอดพระเจ้า สัญลักษณ์ของพระเจ้าลำดับสองสุดยอดพระเจ้า

ตัวตนที่เคแกนมิอาจเอื้อมถึงพลังอันเหนือลํ้ากว่าเคแกนควรรู้ไว้ว่าในหมู่พระเจ้าก็มีพระเจ้าหกถึงหนึ่งพระเจ้าลำดับหกถึงสี่พลังจะไม่ต่างกันแต่ความต่างระหว่างพระเจ้าสี่กับสามจะขยายเป็ชนเท่าทวีคูณและยิ่งพระเจ้าลำดับสองความต่างชั้นก็ห่างกันเกินกว่าคำว่าทวีคูณแต่เป็นหลายร้อยหลายพันเท่าจนมิอาจแยกความต่างชั้นนี้ได้แล้วความแตกต่างระหว่างพระเจ้าลำดับสองกับหนึ่งล่ะ...ประเมินไม่ได้เพราะคนที่เคยก้าวไปสู่พระเจ้าลำดับหนึ่งสามารถนับด้วยมือเพียงข้างเดียวจากทั่วพหุจักรวาล

ไซธ์หรี่ตามองไปยังกำไลบนมือของตนเขารู้ว่าเคแกนคิดอะไรอยู่

"แน่นอนสิ่งที่เจ้าคิดนั้นถูกต้องแล้วมิต้องกังวลเหล่าสุดยอดพระเจ้า(Super god)เหล่านี้ยังไม่ถึงเวลาที่พวกเขาจะปรากฏตัวสิ่วที่เจ้าควรสนใจคือจักรวาลของเจ้ามากกว่านะเคแกน"

ไซธ์กล่าวออกมาด้วยท่าทีเจ้าเล่ห์ก่อนที่เขาจะหายไปภายในความว่างเปล่า

.

.

.

จบ

จะมีการเปลี่ยนแปลงกำหนดการแข่งขันเล็กน้อยจากที่เคยสู้แบบแม่ทัพสวรรค์สู้แม่ทัพสวรรค์แล้วค่อยสูงขึ้นไปเรื่อยจะเป็นแบบBattle royaleแทนโดยคนลงคนแรกคือวันแม่ทัพสวรรค์ลำดับที่สิบสามกับเรฮานแม่ทัพสวรรค์ลำดับที่สิบสอง

ตอนนี้ผมเสี้ยนอยากเขียนเนื้อเรื่องมากๆช่วยส่งตัวละครมาอีก14ตัวได้มั้ยครับแฮะๆ

พระผู้รังสรรค์ | ตัวตนที่ซึ่งค่อยคํ่าจุลไม่ให้พหุจักรวาลสูญสิ้น

พระผู้เป็นเจ้า | ตัวตนที่เรืองอำนาจมากที่สุดในจักรวาลและนี่เป็นเพียงตำแหน่งเท่านั้นหากใครก้าวผ่านพระเจ้าสูงสุดจะกลายเป็นพระผู้เป็นเจ้า

พระเจ้าสูงสุด | ผู้ปกครองแห่งเหล่าพระเจ้าเป็นพระเจ้าที่แข็งแกร่งที่สุด(สาเหตุที่ไม่แยากให้เรียกพระเจ้าเคแกนว่าพระเจ้าสูงสุดเพราะในเรื่องมีพระเจ้าสูงสุดอยู่แล้ว)