ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    first world

    ลำดับตอนที่ #5 : ตอน 4 การผจัญภัยลับของสไลม์

    • อัปเดตล่าสุด 2 ก.พ. 58


    (ไม่เกี่ยวกับเนื้อเรื่องหลักแต่อย่างใด(มั้ง) เป็นตอนสั้นๆ(ถึงปกติจะสั้นอยู่แล้วก็เถอะ อ๊ะ ลืมบอกไปเลยว่าคนดำเนินตอนนี้ไม่ใช่พระเอกสุดดวงดีของเรา ลูป นะแต่เป็นชายผู้อยู่เหนือพระเอกที่ถูกเรียกว่า สไลม์)
      สวัสดีมนุษย์ทุกคนถึงผมจะไม่น่าจะเรียกว่ามนุษย์ได้ก็เถอะในเกมนี้ เป็นของเหลวก็ไม่เหลวแข็งก็ไม่แข็งเป็นเจลล่ะ ตอนแรกที่เข้ามาที่เกม FW นี่ก็เลือกเล่นเป็นสไลม์นี่ล่ะที่เลือกก็เพราะสนใจชีวิตของพวกมอนที่ดูเหมือนมีชีวิตเพื่อให้เลเวลผู้เล่นใหม่อย่างเดียวเลย เป็นเผ่าที่เล่นยากมากเลยเนื่องจากไม่ได้มีรูปแบบที่เหมือนมนุษย์เลยสักนิด แขน ขา ก็ไม่มีที่มีก็แค่หัวนี่ล่ะที่คอยเด้งไปมาให้ร่างกายเคลื่อนไหวได้ บางคนก็บอกว่าไม่ใช่หัวมันคือตัวต่างหาก แต่ก็เป็นคำพูดจากไอพวกที่ไม่เคยคิดที่จะเล่นเป็นสไลม์อยู่แล้ว คนพวกนั้นก็ทำแค่ดูถูกพวกเราแล้วฆ่านี่ล่ะ ถ้าได้มาลองเล่นดูจริงๆแล้วจะรู้ว่าสไลม์นี่ไม่ได้กระจอกเลยนะมีสกิลสุดยอดอย่าง ดูดซึมความสามารถของที่กินด้วยนะ แต่พวกเราน่ะโชคร้ายไปหน่อยเท่านั้นเองที่สถานที่เกิดมีแต่หญ้ากับพวกสมุนไพรมีพิษแล้วก็โดยพื้นฐานที่ค่าสเตตัสต่างกันกับคนจะฆ่าคนแล้วเอาของมากินนี่มันก็ไม่ไหวอะนะ ใช่รู้อยู่แล้วล่ะว่าถึงจะเป็นผู้เล่นใหม่ก็ฆ่าไม่ไหวแต่มันก็ยังปี๊ดดดดแตกอยู่ดีนั่นล่ะ เจ้าผู้เล่นใหม่ที่มาที่นี่น่ะมันโยนเงิน 10 เหรียญทองแดงลงพื้นเหมือนไม่มีสำคัญเลยอะ ทั้งๆที่เงินขนาดนั้นพอจะซื้อของที่เพิ่มความสามารถจนผมฆ่าผู้เล่นใหม่อ่อนๆได้เลยนะ พอเห็นแบบนั้นผมก็เลยเด้งเข้าไปหาโดยที่ไม่กลัวตายเลยล่ะพอถึงระยะก็กระโดดสุดแรงเกิดเลย อย่างน้อยก็ขอทำให้มันรู้ความโกรธหน่อยเถอะถึงตายก็ไม่เป็นไร หลังจากที่กระโดดไปสุดแรงผมก็หลับตาลงยอมรับความตายเต็มที่แต่ผลที่ออกมากลับทำให้ผมรู้สึกแปลกใจจนพูดไม่ออกเลยล่ะ ไม่สิ สไลม์อย่างผมมันพูดไม่ได้ตั้งแต่ต้นอยู่แล้วล่ะขนาดกับสไลม์ด้วยกันยังพูดไม่รู้เรื่องเลยล่ะถ้าได้กินพวกหนังสืออาจจะพูดได้ก็ได้นะ แต่เอาเป็นว่าผมแปลกใจแล้วกัน นักผจญภัยคนนั้นมันตายเลยล่ะดูเหมือนผมจะไม่ได้อ่อนอีกต่อไปแล้วนะ เลยลองกินดาบที่หมอนั่นทำตกไว้น่ะ
    'คุณได้กิน 'ดาบต้องสาป'
     สกิลดูดซึมความสามารถ ทำงาน
     สุ่มการใช้สกิลให้กับการโจมตีปกติ
     เพิ่มพลังโจมตี 10'
    ความสามารถเสริมก็ดูสุดยอดดีอยู่หรอกนะแต่พลังโจมตีน้อยจัง
    'คุณติดสถานะต้องสาป ได้รับดาเมจ 100 คุณตาย เสียค่าประสบการณ์ เสียไอเทมที่มีอยู่แบบสุ่ม'
    เสียงระบบแจ้งเตือนที่คุ้นหูแบบนี้ไม่ทำให้ผมรู้สึกแย่เลยสักนิด ถ้ามาเป็นแบบปกตินะครั้งนี้มันดันมี ติดสถานะต้องสาปด้วยนี่สินอกนั้นก็ชินแล้วล่ะ สไลม์อย่างเราน่ะไอเทมทุกอย่างถูกเอามาเพิ่มเป็นค่าสเตตัสเลยไม่มีให้เสียอยู่แล้ว ส่วนค่าประสบการณ์น่ะไม่ต้องพูดถึงเลยในหมู่มอนด้วยกันสไลม์ก็ฆ่าไม่ได้สักตัวจะไปเอาค่าประสบการณ์จากไห...... อ๊ะ รอบนี้มีนี่หว่าแต่ก็ช่างมันเถอะ
                                       ***
    หลังจากที่ตายไปก็เกิดมาในทุ่งสไลม์เลยล่ะ แต่ก็รู้สึกแปลกๆนะตั้งแต่ที่เกิดมาก็ผ่านมาสักพักแล้วแต่ยังไม่มีสไลม์ตัวอื่นมาใกล้ๆเลยเหมือนโดนตีตัวออกห่างจากกลุ่มเพื่อนๆ พอคิดแบบนั้นเข้าก็ชักจะเศร้าขึ้นมาจริงๆแล้วสิ พอรู้สึกตัวอีกทีก็มีของเหลวสีดำออกมาจากที่ที่ผมยืนอยู่สงสัยสีตัวจะเปลี่ยนสินะเลยโดนออกห่าง พวกสไลม์นี่มันก็มีสมองไม่พอแยกแยะด้วยมั้งเลยเป็นแบบนี้ เอาเถอะผมก็ทำอะไรไม่ได้แล้วพอลองหันกลับไปมองดูที่ที่ผมอยู่ก็เห็นนักผจญภัยตัวต้นเรื่องที่ทำให้ผมโดนทิ้งกำลังเดินไปฆ่าสไลม์อยู่ ถึงผมจะเป็นสไลม์แต่ก็แอบเชียร์ให้ฆ่าได้อยู่หรอกแต่มันดันลื่นล้มน้ำตา(มั้ง)ของผมนี่สิ แล้วก็น่าจะตายไปเลยพอเห็นแบบนั้นเข้าก็เลยทำให้ผมตัดสินใจได้ว่าถ้าตามเขาไปน่าจะได้เห็นอะไรสนุกๆแน่ หลังจากนั้นเขาก็เหมือนจะไม่พลาดลื่นแล้วล่ะนะแต่ก็โจมตีไม่ได้เหมือนเดิมแล้วก็ไปกินหญ้ามีพิษเข้า ถึงผมอยากจะช่วยก็ช่วยไม่ได้หรอกผมเลยได้แต่เด้งไปเด้งมาอยู่แถวนั้นสักพักใหญ่ๆเลยล่ะ ในที่สุดผมก็คิดวิธีได้คือแค่เข้าไปฆ่ามันก็สิ้นเรื่อง ผมรีบเด้งไปหาเขาเลยล่ะดูเหมือนเขาจะพูดอะไรสักอย่างด้วยล่ะแต่ระบบในเกมมันทำให้เผ่าที่ต่างกันฟังไม่ออกนี่สิหลังจากนั้นก็โดนโยนหญ้ามาใส่แต่ผมก็ไม่สนใจหรอกอยากรีบช่วยเขามากกว่าผมเลยพุ่งเข้าไปเต็มที่เลย หลังจากที่เขาตายลงผมถึงเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าถ้าขยับแบบนั้นได้ก็น่าจะหายจากอาการเหน็บชาแล้วนี่สุดท้ายผมก็เลยทำได้แต่ร้องไห้ที่ศพของเขาเท่านั้นเอง
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×