คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ตอน 3 เลเวลอัพ
ปกติเวลาเล่นเกมแนวนี้จะมีวิธีเล่นหลักๆอยู่ 2 แบบหลักๆคือเก็บเวลให้สูงๆแล้วไปสู้แบบสบายๆกับวางแผนสู้ตัวที่เก่งกว่าทั้งๆที่เวลน้อย ผมเป็นรูปแบบที่สองแถมยังไม่ได้ผลเพราะความแตกต่างของพลังที่มากเกินไป มันก็เป็นเรื่องไม่แปลกเลยสักนิดถ้าไม่ใช่กับมอนอ่อนๆ ตัวผมตอนนี้จะอยู่ชนชั้นไหนของสังคมกันนะถ้ามองจากมุมมองผมยังไงคนสร้างเกมก็ต้องเป็นพระเจ้าล่ะนะ แต่สำหรับมอนนี่โดนเมินเลยนะขนาดมอนที่ผู้เล่นเมินอย่างสไลม์มันยังเมินผมเลยนะ งั้นก็คงไม่ต้องพูดถึงมุมมองของผู้เล่นหรอกนะว่าผมจะโดนดูถูกขนาดไหนปกติคนที่เล่นใหม่ก็มักโดนดูถูกเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ทั้งๆที่เกมนี้ผู้เล่นใหม่ก็เก่งได้ถ้าร่างกายแข็งแรงเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ยกตัวอย่างง่ายๆก็ถ้าเด็กประถมปกติยังไงก็ไม่น่าจะยกดาบที่ทำจากเหล็กได้หรอกต้องทำเควสง่ายๆไปก่อนบางทีถึงขั้นต้องเล่นเป็นเดือนเลยนะกับนักดาบที่สามารถยกดาบได้ตั้งแต่แรกถ้ามาสู้กันผลก็คงไม่ต้องบอกหรอก ส่วนผมที่ยกได้มากสุดแค่แท่งไม้ก็ไม่ต้องพูดเลยเถอะ เกมนี้นะมีวิธีเพิ่มค่าสเตตัสอยู่ทั้งหมดสามรูปแบบหลักๆ เพิ่มความแข็งแรงตัวเองนอกเกม ซึ่งคนส่วนใหญ่ไม่ทำกันเพราะมันเห็นผลช้าทั้งๆที่จะทำให้ตัวเองเก่งในโลกจริงด้วยก็ตามที วิธีนี้ผมที่โดนลดให้ทุกอย่างเหลือ 1 ตั้งแต่เริ่มถึงเพิ่มนอกเกมไปก็ไม่ได้อะไรขึ้นมาหรอก อีกอันก็จะเป็นเพิ่มจากในเกมค่าสเตตัสที่ได้จากการฝึกในเกมแต่กว่าจะเพิ่มมาแต่ละทีจะเสียเวลามากแถมยังเพิ่มน้อยไม่พอกว่าจะเพิ่มแต่ละทีจะต้องเจอความเจ็บปวดที่ฝืนร่างกายในรูปแบบที่ไม่เคยสัมผัสมาก่อนแน่อย่างเช่นถ้าวิ่งได้ 3 kmแล้วเหนื่อยก็ต้องวิ่งให้ได้ประมาณ 6 km คนปกติก็เลยไม่ทำกันส่วนผมมันมีเลือดต่ำเกินไปน่ะสิ ถ้าฝืนเมื่อไหร่ก็จะได้รับดาเมจคนอย่างผมที่มีเลือดแค่ 1 ก็คงตายทันทีแน่ๆ ก๊เหลือวิธีสุดท้ายแล้วล่ะนะคือเพิ่มเลเวลในเกมแต่สำหรับผมถ้าทำแค่นี้ตอนเลเวลเท่ากันกับคนอื่นจะอ่อนกว่ามากเลยน่ะสิก็พอรับได้หรอกนะว่าคนเราเริ่มต้นมาไม่เหมือนกันแต่นี่มันจะต่างมากเกินไปแล้วโว้ยยย!! แต่ก็ไม่มีทางเลือกก็ต้องทำไปก่อนล่ะนะเดี๋ยวค่อยออกไปแก้สเตตัสตอนออกจากเกมก็ได้ แต่ตอนนี้ยอมเล่นเพื่อ MG ไปก่อนแล้วกัน
'คุณได้รับดาเมจ 1 คุณตาย เสียค่าประสบการณ์ เสียไอเทมที่มีอยู่แบบสุ่ม'
หืม? เหมือนผมได้ยินเสียงที่ไม่น่าจะเกิดขึ้นได้นี่ก็ตั้งแต่เกิดมาผมน่าจะอยู่จุดเกิดที่น่าจะปลอดภัยนี่น่า
"ขอโทษค่ะ ขอโทษค่ะ พอดีไม่คิดว่ามีคนอยู่เลยเผลอลองเวทย์ระยะไกลไปน่ะค่ะ"
อ๊ะ เจอผู้เล่นด้วยล่ะเป็นผู้หญิงซะด้วยแต่มองไม่เห็นหน้าเลยก็ตายไปแล้วนี่แต่ยังได้ยินเสียงอยู่แหะ
***
"เฮ้อ จะตายบ่อยเกินไปแล้วนะ"
หลังจากที่ตายไป พอตื่นขึ้นมาอย่างน้อยก็อยากจะเจอผู้หญิงมากกว่าตาลุงแก่ๆนะ คนออกแบบเกมนี้ชักจะความคิดห่วยไปละแบบนี้ต้องแก้..
"ก็นั่นสิ ผมถึงปฏิเสธไม่ทำไปตั้งแต่แรกไง"
"ยังไงเจ้าก็ต้องทำไปเพิ่มความสามาถในเมืองมาซะ"
ปัดความรับผิดชอบเฉยเลยแหะ ไม่สิคนเริ่มเรื่องก็ผมเองนี่ที่โดนฆ่าแล้วโดนสไลม์ขโมยดาบไปกิน แต่มันก็เป็นแค่อุบัติเหตุนี่เนอะคงไม่มีใครอยากจะทำให้ตัวเองตัวเปล่าหรอกนะ ฝ่ายผมก็เสียหายเหมือนกันเพราะงั้นมันต้องหายกันสิ
"อย่ามาปัดงานของท่านให้ผมสิ"
ผมพูดออกไปอย่างมั่นใจโดยไม่รู้สึกผิดสักนิด น่าจะมีอารมโกรธนิดๆด้วยก็ผมกำลังสาปแช่งพระเจ้าของโลกนี้อยู่พอดี
"ไม่ๆ มันเป็นการแลกเปลี่ยนที่เท่าเทียมข้าจ้างท่านต่างหาก ไปทำงานได้แล้ว"
เดี๋ยวดิ เฮ้ย อย่ามาตัดบทกันง่ายๆแบบนีิ้ดิจะเป็นตาแก่เอาแต่ใจขนาดไหนมันก็ต้องมีขอบเขตบ้างนะ
***
ครั้งนี้ผมเกิดมาที่เมืองแต่ก็ไม่รฺ้ว่าเมืองไหนเหมือนกันนะ ไม่ว่าเมืองในมันก็คล้ายๆกันหมดล่ะมีร้านขายอาวุธ อาหาร เกราะ ยา แล้วก็พวกกิลด์ต่างๆไว้เปลี่ยนอาชีพหรือลองสกิลกับทำเควส ปัญหาของผมตอนนี้คือไม่ได้เข้าร่วมกิลด์ไหนเลยจะรับเควสจากกิลด์ก็ไม่ได้ส่วนเรื่องเข้าร่วมไม่ต้องพูดถึงเลยไม่มีเงินพอที่จะสมัครด้วยซ้ำ เหลือพวกเควสที่ได้จากเมืองแต่ก็ต้องการชื่อเสียงพอสมควรชาวบ้านถึงจะมาขอร้อง ก็ต้องเดินเข้าไปหาเควสเองถ้ารู้ว่าคือเมืองอะไรล่ะก็ผมยังพอจำเควสประจำเมืองได้บ้างแต่ไปถามผู้เล่นก็มีแต่จะโดนมองอย่างดูถูกแล้วก็ทำงานยากมากขึ้น มันยังมีทางอยู่แต่มันต้องใช้ความสามารถพอสมควรแถมยังเสี่ยงที่จะเสียชื่อเสียงสูงอีกด้วย ทางเดียวที่จะรู้ได้กิลด์พ่อค้าผมเดินทางไปกิลด์พ่อค้าที่อยู่ตรงใจกลางเมือง ระหว่างทางเดินก็พยายามมองรอบๆหาจุดเด่นของเมืองอยู่หรอกแต่ส่วนใหญ่ที่เห็นจะเป็นพวกอาหารเนี่ยสิ คนที่ท้องว่างแบบผมพอเห็นอาหารมันก็
ต้องอยากวิ่งไปซืิ้อมากินทันทีแน่อยู่แล้วแต่ดันไม่มีเงินนะสิ เลยทำได้แต่พยายามไม่สนใจจนถึงกิลด์พ่อค้าเลยทำให้ไม่ได้ข้อมูลอะไรเลย ได้เวลาหาข้อมูลอย่างจริงจังถึงจะพูดแบบนั้นก็เถอะก็แค่หาชื่อเมืองนั่นล่ะ นอกนั้นข้อมูลผมมีอยู่แล้วถ้าจะไม่รู้ก็คงมีแค่เควสหลักของเกมที่จะนำไปสู่การอัพเดท SW ที่จะเปลี่ยนไปตามการกระทำของผู้เล่นในปัจจุบันต้องการรายละเอียดเชิงลึกเลยล่ะแต่ถ้าไปบอร์ดของเกมล่ะก็จะสามารถหาข้อมูลในระดับที่รู้ได้เลยว่าเควสหลักคืออะไร ถึงจะพูดแบบนั้นก็เถอะถ้าผมออกจากเกมได้คงออกไปนานแล้ว
"นี่พ่อค้าสินค้าขึ้นชื่อของเมืองนี้มีอะไรบ้าง"
พ่อค้าเงยหน้าขึ้นมาดูผมเล็กน้อยก่อนที่จะก้มลงไปคิดอะไรสักอย่าง ดูถ้าคงจะประเมินผมอยู่ว่าพอที่จะมีปัญญาซื้ออะไรได้บ้างเพื่อให้ขายได้แน่ๆ ดูสมกับเป็นพ่อค้าดีล่ะนะ
"ของขึ้นชื่อเมืองนี้น่ะเหรอ ท่านนี่คงเพิ่งเคยมาที่นี่สินะ"
"ใช่"
"แต่เดิมเมืองคารอสน่ะดังด้านช่างฝีมือแต่เมื่อปีก่อนพวกช่างฝีมือกลับโดนฆ่าไปหมด"
เมืองคารอสจะต้องเป็นเมืองที่ยิ่งใหญ่มากๆมีของครบทุกอย่างเนื่องจากฝีมือของช่างในเมืองที่สร้างได้ทุกอย่าง สาเหตุที่ตกต่ำลงขนาดนี้ได้มีแค่อย่างเดียวเควสหลักของเนื้อเรื่องที่ดึงตัวช่างฝีมือไปเพื่อสร้างประตูสำหรับเคลื่อนย้ายมิติไปยัง SW มันเป็นไปไม่ได้ไม่ใช่ว่าเป็นเควสที่ไม่มีทางทำสำเร็จหรอกนะแต่ระยะเวลามันเร็วเกินไปต่างหากช่วงปีก่อนคือช่วงที่เกมเปิดใหม่ๆการที่จะทำเควสหลักได้ถึงขั้นนี้ได้ต้องเป็นคนที่รู้เงื่อนไขทำเควสแบบแน่นอน ถ้าคิดตามหลักก็มีแค่คนๆเดียว MG แต่ก็ไม่รู้เหตุผลหรอกนะว่าทำไมเธอถึงรีบเร่งเนื้อเรื่องเกมขนาดนี้ถ้าผู้สร้างเกมเริ่มทำเควสเองล่ะก็มันจะเสร็จด้วยความเร็วสูงด้วยตัวคนเดียว อย่านับในกรณีของผมนะ ผู้เล่นคนอื่นจะไม่มีส่วนร่วมในการทำเควสหลักที่เป็นส่วนที่สนุกที่สุดของเกมเลยและของที่อัพเดทมามันจะดูไร้สาเหตุไปเลย น่าจะเป็นตัวที่ลดความสนุกของเกมนี้ด้วยซ้ำ นี่สินะคือสาเหตุที่เธอบังคับผมมาเล่นเกมนี้
หน้าที่อีกอย่างของคนสร้างเกมคือดูแลเกมในกรณีที่เนื้อเรื่องดำเนินเร็วไป มันลงตัวพอดีกับการที่ผมถูกตั้งค่าให้ความสามารถต่ำเพื่อที่จะรับรู้สถานการณ์นี้ถ้าความสามารถปกติหรือสูงไปตอนนี้ผมคงนั่งกินอาหารอย่างมีความสุขไปแล้วล่ะ
"แต่ผมว่ามันแปลกๆนะที่ช่างทุกคนตายหมด กิลด์พ่อค้าอย่างพวกเรารับซื้อแล้วก็ขายข่าวด้วย ถ้าเรื่องนี้มีเบื้องหลังอย่างที่ข้าคิดคงจะขายข่าวได้แพงพอสมควร ท่านได้โปรดช่วยหาข่าวนี้ให้ข้าหน่อยได้มั้ย"
"เอาสิ"
'คุณได้รับเควส เบื้องหลังจุดจบของคารอส'
เอาตรงๆเควสนี้นี่เป็นเควสที่คนปกติทำยังไงก็ไม่ผ่านแน่ๆ คงไม่มีใครไปหาข้อมูลของช่างฝีมือกับคนขายขนมปังหรอกแถมยังเข้าไปถามแบบปกติไม่ได้ด้วย ก่อนอื่นหาคนขายขนมปังให้เจอแล้วก็ตามไปจนกว่าจะเจอมุมที่ไม่มีคน อันนี้ไม่ใช่ส่วนหนึ่งของ เควสนะ แต่แค่ต้องทำ ไม่ใช่ว่าผมโรคจิตหรอกนะ ผมทำเพื่อไม่ให้ค่าชื่อเสียงลดลงน่ะ
"เอาล่ะ"
หลังจากเดินตามไปสักพักคนขายขนมปังก็เดินเข้าไปในมุมที่ไม่มีคนเห็น ที่เหลือก็แค่วิ่งเข้าไปต่อย ซวยจริงๆแล้วไง ตอนทำเควสก็ลืมนึกถึงไปเลยว่าคนขายขนมปังเป็นผู้หญิงนี่ ผมสีแดงสั้น ดวงตาสีแดงที่หน้ามีกระเล็กน้อยใส่ชุดโทรมๆที่ทำมาจากเศษผ้า ใครกล้าต่อยก็บ้าไปแล้ว ช่วยไม่ได้เปลี่ยนไปกระชากคอเสื้อแทนแล้วกันอย่างน้อยก็ไม่ทำให้ใบหน้าสวยๆเป็นรอยล่ะนะ ถึงจะคิดได้แบบนี้แต่กว่าผมจะกล้าลงมือทำมันก็สักพักใหญ่ล่ะนะ
"ทำไมถึงไม่ยอมช่วยเพื่อนของผมล่ะทั้งๆที่เธอก็เห็นเหตุการณ์ทั้งหมดตอนที่ช่างฝีมือเมืองนี้โดนฆ่าไป"
ผมพูดไปด้วยเสียงเศร้าๆที่น่าจะสมจริงพอสมควรเพราะตอนนี้ผมก็เศร้าจนจะร้องไห้กับชีวิตตัวเองได้แล้ว ส่วนคนขายขนมปังที่ตอนนี้โดนผมกระชากคอเสื้อแล้วผลักเข้าหากำแพงก็ทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ออกมาไม่นานก็ร้องไห้ออกมา
"หนูน่ะพยายามจะช่วยแล้วแต่หนูน่ะไม่มีความสามารถพอ อีกอย่างพวกช่างน่ะไม่ตายหรอกถ้าพวกนั้นตายๆไปได้ก็ดี"
"หมายความว่าไง"
"พวกช่างโดนเมืองอื่นซื้อตัวไป ส่วนศพที่ชาวบ้านเห็นเป็นพวกคนในเมืองที่อยู่ในฐานะต่ำสุดอย่างพ่อคนหนูที่โดนฆ่าไป"
โหดร้ายเกินไปแล้ว ถึงจะรู้เนื้อเรื่องอยู่แล้วก็เถอะแต่พอได้มาฟังจากคนที่โดนจริงๆเล่นเอารู้สึกผิดเลยที่เขียนเหตุการณ์แบบนี้ ถึงจะรู้สึกผิดแค่ไหนแต่การตายของ npc น่ะเอากลับคืนมาไม่ได้หรอกที่ผมพอจะทำได้ตอนนี้ก็มีแค่ช่วยปลอบใจอย่างเดียวเท่านั้น ผมก้มลงไปลูบหัวเธอเบาๆแล้วค่อยเลื่อนลงมาเช็ดน้ำตาของเธอ
"มีอะไรที่ผมพอช่วยได้บ้างมั้ย ผมจะทำอย่างสุดความสามารถเลยนะ"
"ช่วยล้างแค้นให้หนูหน่อยได้มั้ย ล้างแค้นช่างฝีมือที่ทรยศเมืองนี้"
"อืม ได้สิ"
'คุณทำเควสเบื้องหลังจุดจบของคารอสสำเร็จ
คุณได้รับเควส ปณิธานของคนขายขนมปัง'
เควสต่อเนื่องแต่ยังไม่ต้องรีบทำหรอกกลับไปอัพเลเวลที่กิลด์พ่อค้าก่อนดีกว่า ระหว่างทางกลับผมก็ได้เห็นอาหารมากมายแต่ครั้งนี้ต่างไปจากครั้งก่อนผมกำลังตั้งใจมองของที่กำลังจะกินเลยล่ะก็กำลังจะได้เงินจากเควสนี่ ผมเดินเข้าไปหาพ่อค้าที่จ้างผมหาข้อมูลแล้วเล่าเรื่องเศร้าอย่างมีความสุขจนดูเหมือนว่าที่ผมเศร้าตอนได้ยินเรื่องจากคนขายขนมปังเป็นเรื่องโกหกไปเลย แต่ผมรู้สึกผิดจริงๆนะแค่ขอหาความสุขใส่ตัวบ้าง ผมมั่นใจว่าชีวิตที่ผมเจอมาเศร้ากว่าเธอเยอะ
"ท่านนี่หาข้อมูลได้เร็วจริงๆนะ นี่ค้าจ้าง"
พ่อค้ายื่นเหรียญทองมาให้ผมหนึ่งเหรียญ ถือว่าเป็นจำนวนที่เยอะมากสำหรับเควสมือใหม่ที่จะได้แค่เหรียญทองแดง 100 เหรียญทองแดงจะเท่ากับเหรียญเงิน 100 เหรียญเงินจะเท่ากับเหรียญทอง ตอนนี้ผมกินได้ทุกอย่างในเมืองนี้แล้ว
'คุณทำเควสเสร็จสิ้น
เลเวลอัพ เลเวลอัพ เลเวลอัพ เลเวลอัพ เลเวลอัพ'
แค่เควสเดียวเลเวลอัพถึง 5 เวลสมกับเป็นเควสเนื้อเรื่องหลักจริงๆ ค่าสเตตัสจะเพิ่มขึ้นมาแบบไม่มีค่าคงที่ดังนั้นถึงจะจำสเตตัสได้แต่ก็ไม่มีทางรู้จนกว่าจะเปิดดูค่าสเตตัส
'ชื่อ ลูป
เผ่าพันธุ์ ไร้เผ่า
สถานะ เป็นกลาง
อาชีพ ไร้อาชีพ
เลเวล 6
สเตตัส ???'....???
บัดโซ้บบบบบบ! ขนาดค่าสเตตัสที่น่าจะรู้ได้ง่ายๆยังจะออกมาเป็น ? อีก จะบอกว่าถ้าอยากรู้ก็ลองใช้ร่างตัวเองดูดิงั้นเรอะ จะให้ไปโดนสไลม์ฆ่าเพื่อที่จะได้รู้ค่าสเตตัสที่ไม่แน่นอนงั้นสินะ ไม่ไหวๆเกมนี้ ไม่ได้เน้นความสมจริงงั้นเหรอแล้วสามัญสำนึกที่มันควรมีหายไปไหนหมดหะ ผมกำลังด่าความโหดร้ายของพระเจ้าจนลืมความหิวไปเลย
ความคิดเห็น