first world

ลำดับตอนที่ #3 : ตอน 2 เควสแรก

     'เควส ความทุกข์ของพระเจ้า

     รายละเอียด:กำจัดสไลม์ที่กินดาบต้องสาปของนักผจญภัยโง่ๆ

     รางวัล:เปลี่ยนอาชีพลับแบบสุ่ม

     กรณียกเลิกเควส:ทำเควสใหม่อีกรอบ'

     อึก เริ่มต้นของเควสมาผมก็โดนด่าเลยแถมบทลงโทษตอนยกเลิกเควสนี่ไม่จำเป็นต้องมีสินะเล่น
แบบนี้มันไม่ให้เสรีภาพกับผมเลยไม่ใช่เหรอไง ผมจะฟ้องข้อหาหมิ่นประมาทกับจำกัดสิทธิเสรีภาพกับพระเจ้า ว่าแต่จะรู้ได้ยังไงกันนะว่าตัวไหนมันเป็นตัวที่กินดาบไป ไม่ว่าจะดูยังไงมันก็เป็นเจลลี่น่ารักๆที่ไม่เข้าใจระบบการเคลื่อนไหวของมันเลยสักนิด ถึงจะเห็นแบบนี้สไลม์เกมนี้ก็ไม่ได้โง่เหมือนเกมอื่นๆหรอกนะมันเน้นความปลอดภัยไว้ก่อนเพื่อให้เผ่าพันธุ์ของมันอยู่ต่อเพราะงั้นมันจะเน้นหนีไว้ก่อนจะหาตัวที่กินดาบไปคงยากอยู่ เดี๋ยวนะ รู้สึกแปลกๆนะสไลม์มันจะเน้นหนีเพื่ออยู่รอดแต่มันดันมาฆ่าผม

     "ไอสไลม์เวร"

     ความโกรธของผมผมถึงขีดสุด ผมวิ่งเข้าไปหาสไลม์อย่างรวดเร็วโดยที่ไม่สนใจเลยว่าตอนนี้ตัวเองไม่มีอาวุธ พรืด จิตใจของผมเริ่มสงบลงทันทีเมื่อตัวผมดันลื่นของเหลวปริศนาผลิตโดยสไลม์ จะว่าไปทำไมสไลม์มันถึงต้องปล่อยของเหลวปริศนาออกมาด้วยนะ เก็บกดสินะ ฆ่าใครไม่ได้เลยเก็บกดสินะ

     'คุณได้รับดาเมจ 1 คุณตาย เสียค่าประสบการณ์ เสียไอเทมที่มีอยู่แบบสุ่ม'

     เฮอะๆ ทำอะไรผมไม่ได้หรอก ตอนนี้ตัวผมไม่มีค่าประสบการณ์เลยสักนิด เงินก็ไม่มีเลยสักนิด

                        ***

     หลังจากที่ตายลงผมก็ได้กลับมาที่ที่พระเจ้าอยู่

     "ใจเย็นก่อน"

     ผมบอกตัวเองซ้ำๆ พอจะเข้าใจความรู้สึกจนเป็นบ้าขึ้นมานิดหน่อยแล้วสิ ไม่สมกับเป็นตัวเองเลยสักนิด แค่โดนจำกัดสิทธิเสรีภาพในเกมที่ตัวเองสร้างขึ้นมาแบบนี้จะเครียดมันจะแปลกเกินไปละ ออกจากเกมก็สิ้นเรื่องที่สัญญาไว้กับยัยนั่นแค่เข้ามาเล่นเกมก็พอ ตอนนี้ก็เข้ามาเล่นแล้วเล่นจนจะเป็นบ้าด้วยซ้ำ ไม่สิเป็นไปแล้วมั้ง

     'คุณได้ออกจากเกม'

     เสียงแจ้งเตือนระบบนี่ดูเหมือนเสียงจากสวรรค์ขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กันนะ

                        ***

     "ฟี้ฟี้ฟี้"

     เสียงที่คุ้นหูได้มากระทบหูของผม แน่นอนตอนนี้ผมมีความสุขมากที่สุดทำให้ระบบต่างๆของผมทำงานได้ดีเหมือนปกติ แค่ได้ยินผมก็บอกได้แล้วว่าเป็นเสียงของ MG เครื่องเกมนี้จะเล่นพร้อมกันก็ได้แค่ลำบากตอนเข้านิดหน่อยเพราะเครื่องมันมีขนาดเล็กถ้านอนเบียดๆกันล่ะก็เพียงพอที่จะอัดเข้าไปเล่นเพราะตอนเล่นก็ไม่รู้สึกอยู่แล้ว คนส่วนใหญ่ที่ทำจะเป็นเพราะมีเงินไม่พอที่จะซื้ออีกเครื่องมาเล่นก็เถอะ สำหรับครั้งนี้เหตุผลคงจะเป็นกันไม่ให้ผมออกไปข้างนอก ทำเอานึกถึงตอนสร้างเกมแรกๆเลยแหะ

     "คงจะเหงาสินะ เล่นเกมที่รู้บทสรุปทุกอย่างแบบนี้"

     ผมลูบหัวของเธอเบาๆก่อนที่จะกลับไปเล่นเกมอีกรอบ

                        ***

     การเข้าเกมนอกจากครั้งแรกจะเข้ามาในตัวเกมโดยตรงเลย ส่วนผมที่ออกจากเกมระหว่างที่ยังไม่ได้เกิดก็ได้กลับมาที่ที่จะเกิดทันทีเลย ก็รู้สึกดีอยู่หรอกนะที่ไม่ต้องเจอพระเจ้าแต่ก็ต้องมาเล่นเกมอีกรอบแบบนี้ ไม่น่าไปเห็นหน้าตอนยัยนั่นเลยตอนออกจากเกม ถึงจะนิสัยดูบ้าๆไปหน่อยแต่ก็ยังจัดได้ว่าเป็นผู้หญิงที่สวยคนหนึ่งเลยล่ะการที่เธอยอมลดตัวมาอยู่ข้างๆผมเพื่อให้เล่นเกมด้วยนี่จะทำเป็นไม่สนใจก็คงไม่ได้ 

     "เอาล่ะเจ้า สไลม์แกจะต้องชดใช้"

     ผมหยิบอาวุธที่มีคนทำตกเอาไว้ขึ้นมากำไว้แน่น ถึงจะไม่ใช่ของระดับเดียวกับดาบต้องสาปแต่อย่างน้อยก็ยังถือได้ล่ะนะ ถ้ามองจากมุมมองผมก็ถือว่าเป็นอาวุธที่ใช้ได้เลยล่ะ แต่ถ้าจากมุมมองคนอื่นล่ะก็คงเป็น ก็แค่กิ่งไม้ธรรมดา ถึงค่าสเตตัสจะต่ำนิดหน่อยก็เถอะแต่สไลม์มันเป็นมอนของพวกมือใหม่ยังไงก็ต้องไหวล่ะนะ การเคลื่อนไหวของมันจะซ้ำๆเดิมถ้าจับหลักได้ก็หลบได้สบาย ผมค่อยๆเดินไปหาสไลม์ตัวแรกที่เจอเพื่อกันไม่ให้ลื่นของเหลวปริศนาแล้วตายลง ส่วนสไลม์มันก็เดินโง่แบบไม่คิดที่จะหนีเลย ไม่ ไม่ มันไม่ได้ไม่คิดที่จะหนีแต่มันเมินตัวตนของผมไปเลย แต่แบบนี้มันก็เข้าทางแผนลอบกัดคนที่เก่งกว่าพอดีน่ะสิ 

     "ไปตายซะ"

     อาวุธของผมแทงทะลุร่างกายของสไลม์ไป ถ้าเป็นมอนปกติโดนแทงทะลุก็คงตายไปแล้วแต่ไม่ใช่กับสไลม์ที่สถานะของมันไม่ชัดเจน ถึงโดนผมเสียบทะลุร่างไปมันก็ยังกระโดดไปรอบๆแบบไม่สนใจผมอยู่เลย แค่นี้ก็พอจะสรุปได้แล้วล่ะว่าสไลม์เป็นมอนที่อันตรายผิดกับหน้าตา สกิลดูดซึมความสามารถจากอาหารของสไลม์นี่ล่ะดาบสองคมที่มันจะโดนฆ่า หาสมุนไพรที่เป็นพิษให้มันกินก็สิ้นเรื่องแต่จะหาจากไหนดีนะ เกิดเป็นสไลม์นี่ก็ดีจังนะอยากกินอะไรก็กิน พอพูดถึงเรื่องกินก็หิวขึ้นมาเลยแหะ โชคดีจริงๆที่แถวนี้เป็นทุ่งหญ้าเลยมีอาหารที่กินได้อยู่เต็มไปหมดเลยล่ะ

     "แต่ดูยังไงมันก็อันตรายเห็นเลยเนอะ"

     ที่พูดก็เพราะผมดันไปเห็นของที่อันตรายสุดๆเข้าน่ะสิแต่จะพูดว่าอันตรายมันก็ไม่เชิงอะนะ มันแค่ดูน่าอันตรายแค่นั้นเอง เห็ดสีม่วงแถมยังมีจุดๆสีเหลือง เขียว แดงอยู่เต็มไปหมดเลย ดูยังไงก็มีพิษชัดๆ ถึงจะเป็นคนสร้างเกมก็จำไอเทมได้ไม่หมดหรอกแต่ก็ไม่โง่ขนาดกินของมีพิษเข้าไปหรอก หลังจากที่คิดได้ผมก็ปล่อยอาหารที่น่าจะกินไม่ได้เอาไว้ที่เดิมและเริ่มลงมือกินหญ้าที่น่าจะปลอดภัยมากกว่าแทน กินไปได้สักพักก็ไม่สามารถกินต่อได้ไม่ใช่เป็นเพราะไม่อยากแต่มันขยับตัวไม่ได้ต่างหาก ตอนนี้น่างกายเริ่มชาไปหมดแล้ว

     'คุณติดสถานะเหน็บชา'

     เดี๋ยวสิ เฮ้ย ถ้าติดสถานะแบบนี้เพราะกินหญ้าเข้าไปงั้นแค่อันเดียวก็น่าจะติดพิษได้แล้วและที่กินไปเยอะขนาดนั้นจะส่งผลขนาดไหนล่ะเฮ้ย แต่ไม่ต้องห่วงแค่ตายไปก็เรียบร้อยถึงจะเป็นที่ที่ไม่ควรมีมอนที่โจมตีอัตโนมัติผู้เล่นใหม่ แต่มันก็ยังมีสไลม์ที่มองตัวผมต่ำกว่าตัวเองอยู่ เป็นครั้งแรกเลยนะที่รู้สึกดีใจตอนมีคนมาดูถูกน่าสงสารพวกผู้เล่นใหม่ที่เผลอกินเข้าไปจริงๆเลยนะเนี่ย และแล้วผมก็ได้รู้ถึงความโหดร้ายของโลก

     อีกครั้งไม่มีมอนตัวไหนเข้ามาโจมตีผมเลยสักนิดทั้งๆที่ผ่านมาหลายชั่วโมงแล้วนะขนาดผู้เล่นยังไม่มีสักคน มันจะแปลกเกินไปแล้ว!!!

     'สถานะกลับมาเป็นปกติ'

     รอดสักที เรื่องเวลาที่โดนนี่อย่าพูดถึงมันเลยดีกว่าเนอะ ตามคำกล่าวที่ว่า 'เสือสองตัวอยู่ถ้ำเดียวกันไม่ได้' ของมีพิษมันก็ไม่ควรอยู่ด้วยกัน งั้นเห็ดที่ดูยังไงก็มีพ์ษชัดๆนี่มันไม่มีพิษงั้นเรอะเป็นไปไม่ได้แต่ไม่ลองดูก็ไม่รู้ ถึงจะคิดแบบนั้นแต่มือกลับไม่สามารถเอาเห็ดเข้าปากได้เลย ทั้งๆที่เมื่อกี้ยังอยากจะตายอยู่เลย

     "เอาล่ะนะ"

     ผมค่อยๆเริ่มหยิบเห็ดที่ดูอันตรายสุดๆเข้าปากไป

     "แค่ก...แค่ก"

     ของเหลวสีแดงเริ่มออกจากปากของผมตอนที่ไอออกมา เป็นไปไม่ได้ ถ้าเป็นคนอื่นคงคิดประมาณนี่คงเป็นเห็ดมีพิษสินะแต่สำหรับผมมันไม่ใช่ถ้าเป็นเห็ดมีพิษจริงผมคงตายแล้ว ของเหลวสีแดงที่ออกมาดูยังไงมันก็เป็นเลือดชัดๆ ใช่มันคือสมุนไพรเพิ่มเลือดเป็นของมีค่าเลยล่ะสำหรับผู้เล่นใหม่ที่ไม่ใช่ผมมีเลือดแค่ 1 มันจะช่วยอะไรได้โดนตบทีก็ตายแล้ว เอาไปขายก็คงหนีไม่พ้นโดนหาว่าหลอกขายก็ดูสิหน้าตามันไม่ว่ามองมุมไหนก็มีพิษชัดๆ แต่อย่างน้อยตอนนี้ก็เจอสมุนไพรมีพิษแล้วถ้าฆ่าสไลม์ตัวปกติได้แล้วค่อยหาตัวที่กินดาบไปแต่จะดูยังไงก็ไม่เคยแยกสไลม์ออกได้เลยแหะ ดูยังไงมันก็ตัวกลมๆเหมือนกันหมด เผลอๆตอนนี้อาจจะมีคนฆ่าให้แล้วก็ได้ ระหว่างที่

     กำลังคิดอะไรเพลินๆอยู่ก็รู้สึกว่าความคิดตัวเอกถูกหักล้างไปแล้ว ดันไปเจอสไลม์ตัวสีดำเข้าน่ะสิก็น่าจะเป็นตัวนี้นี่ล่ะที่กินดาบต้องสาปไป

     "เอาดาบของตูคืนมา!!!"

     ผมขว้างหญ้าที่ทำให้ผมเป็นเหน็บชาไปใกล้ๆมัน แต่โดนเมินอะ สไลม์มันเมินอาหารอะ ปกติมันกินทุกอย่างที่คนขว้างเลยนะแต่รอบนี้มันเมินอะหรือว่าเป็นเพราะคนที่โยนไปหามันคือผมงั้นเหรอ สไลม์ไม่สนใจหญ้าที่ผมขว้างสักนิดมันกระโดดเข้ามาใกล้ผมเรื่อยๆ ยิ่งใกล้เท่าไหร่เสียงกระโดด ดึ๋ง ดึ๋ง ที่น่ารำคาญก็ยิ่งดังมากขึ้นเท่านั้นพอมันมาถึงระยะมันก็พุ่งตัวเข้ามาชนผม ชัดเจนเลยว่าเป็นตัวเดียวกับที่ฆ่าผมไปตอนแรกมันมีไม่กี่ตัวหรอกที่ไม่เมินผมและเข้ามาโจมตี

     'คุณได้รับดาเมจ 1 คุณตาย เสียค่าประสบการณ์ เสียไอเทมที่มีอยู่แบบสุ่ม'

     เสียงระบบตอนตายเริ่มชินขึ้นมาแล้วสิ แต่ที่น่าโมโหมากกว่านั้นก็คงจะเป็นสไลม์ที่ฆ่าผมมันดันปล่อยของเหลวปริศนามาที่ศพของผมเนี่ยสิ