ก็ ป า ก [ ห-ม-า ] นิ ส ๆ เเ ค่ ส ะ กิ ด [ หั ว ] ใ จ

ลำดับตอนที่ #2 : เดิมพัน 100%

    เย็นวันนี้มีอากาศเย็นสบายและลมแรงผิดกับตอนเช้าที่แดดค่อนข้างจะอบอ้าว หากมองบนท้องฟ้าจะเห็นเมฆฝนขนาดมหึมาปกคลุมท้องฟ้า คล้ายกับพรมผืนใหญ่สีขุนมัว แสงแดดตอนนี้เหมือนกับเป็นเวลาที่ใกล้ค่ำเต็มที ทั้งๆที่พึ่งเลิกเรียนไปได้ไม่นาน ซึ่งนักเรียนส่วนใหญ่ต้องรีบกลับเพราะฝนอาจจะตกหนักในไม่ช้านี้ทั้งๆที่เป็นช่วงของหน้าร้อน คงเหลือแต่ส่วนน้อยที่ยังอยู่

หนึ่งในนั้นก็คือฉันไง - -* ตูเองที่ยังซวยติดอยู่ที่ห้อง 4/4 แห่งนี้

            เฮ้อออ~ ให้ตายสิ ฉันคงจะดีใจขึ้นมากถ้าฉันไม่ได้ทำความสะอาดห้อง ลมที่ให้ความเย็นทำให้ฝุ่นที่ฉันกวาดอยู่กระจายไปทั่ว และอีกอย่างทั้งๆที่โรงเรียนที่นี่มีตึกใหญ่น้อยและมีความทันสมัยมากมาย แต่เหมือนกับท่านผู้บริหารทั้งหลายจะลืมพัฒนาอะไรไปบางอย่าง นั่นก็คือ ไม้กวาดไง - -* ใช้ตกทอดมากี่รุ่นๆแล้วฟะมันถึงได้เป็นรูโบ๋ตรงกลางอย่างนี้ เห็นแล้วให้ความรู้สึกอยากหักมันเป็น 2 ท่อน - ____- + + แต่ถ้าทำอย่างงั้นฉันจะใช้อะไรกวาดละ เวงกำจริงจริ๊ง พื้นก็เจือกปูกระเบื้อง กุก็ต้องถูอีกใช่มั้ยเนี้ย

            “ถ้าพวกนั้นได้มาเห็นผู้ที่จะได้สืบทอดตำแหน่งหัวหน้าแก๊งแบล็คมากวาดพื้นแบบนี้ มันได้หัวเราะกุชัวๆ”

            ไม่สิ ควรเรียกว่าผู้ที่ “เกือบ” จะได้สืบทอดตำแหน่งถึงจะถูก

นั่นสินะถ้าเรายังอยู่โรงเรียนเก่า........ถ้าไม่ใช่เพราะพวกนั้นเราคงไม่ต้องย้ายมาไกลขนาดนี้

            ฉันกำไม้กวาดในมือแน่นจนเจ็บมือ เจ็บแค่นี้มันเทียบไม่ได้กับความเจ็บใจของฉันซักนิด

พอเถอะอย่างคิดฟุ้งซ่าน รีบทำให้เสร็จดีกว่า

            ----

            “โว้ยๆๆๆ เสร็จแล้วโว้ย >O<”

ซานตะโกนออกมาเมื่อตารางนิ้วสุดท้ายของห้องถูกถูเรียบร้อย (ถ้ามีคนได้ยินต้องคิดว่าอินี่บ้าแน่ๆ)

            โอ้วในที่สุดความพยายามฉันก็ประสบความสำเร็จ กรี๊ดๆๆๆๆๆ

ฉันวิ่งไปเอากระเป๋าที่วางไว้หลังห้องอย่างรวดเร็วแต่สายตาอันเฉียบคมก็ไปสะดุดอะไรบางอย่าง นั่นก็คือ

            ถังขยะที่เต็มจนของข้างในจวนเจียนจะไหลทะลักออกมา _ _” ถ้าพระเจ้ามีจริงท่านคงเกลียดฉันสินะ

            “ในห้องทุกระเบียบนิ้วต้องสะอาดนะจ๊ะ^^” เสียงจารย์พิศวาสกล่าวกับฉันก่อนจะเลิกเรียนยังดังก้องอยู่ในหัวฉัน

            แต่ ถ้าที่อื่นที่ไม่ใช่ในห้องละ!!

            ซานยิ้มอย่างชั่วร้ายก่อนที่จะชื่นชมสมองอันปราดเปรื่องของตัวเอง กุนี่ฉลาดแฮะ อืม สถานการณ์เป็นใจ ไม่มีใครด้วย

            ----

            ปักๆๆๆ!!!ฉันเคาะถังกับระเบียงหน้าห้องอย่างเมามัน

             ครื่นนนนนนนนนน เสียงขยะไหลหลั่งตามแรงโนมถ่วงสู่เบื่องล่าง

แต่มันมีไอ้ชิ้นนึงที่ยังคาอย่าอะดิ

            ปักๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!! ซานเคาะถังขยะอย่างโหดร้าย

            “ไอ้เวล รีบๆตกลงไปซักทีเด้!”

ปักๆๆๆๆๆๆ!!!

ฟ้าววววว~ ที่สุดมันก็ตกลงไป....

ทั้งถังขยะ..........6_ _“”

            เออ อาจารย์คงไม่สังเกตว่าถังขยะหายไปหรอกใช่มั้ย- -?

            คำตอบในหัวฉันคือ

            ไม่.........

 - -*ฉันลงไปเก็บก็ได้

ว่าแต่ทำไม่มันตกลงไปแล้วไม่มีเสียงฟะ ดีแล้วละถังคงไม่แตก

--------------------------

            “ยายตัวแสบอยู่ห้อง 4/4 ครับ” ชายที่เหมือนจะเป็นลูกน้องบอกชายร่างสูงที่ชื่อเป็นที่รู้จักกันมากในนามของหัวหน้าแก๊งหลังจากที่มาถึงตึกเรียนของยายตัวปัญหา

ป๊อก! กล่องกระดาษกล่องใหญ่กระทบกลางกบาลชายร่างสูง

            “แมร่งไอ้กล่องเวล” เขาสบทกับตัวเองพร้อมเตะกล่อง

ป๊อกๆๆผลักๆฟริ้วๆๆ  กระดาษและเศษกระดาษจำนวนมากลอยละล่องหล่นใส่หัวเดี่ยวแป๊ะๆยิ่งกว่าคำนวน ยังกับจะแก้แค้นที่เขาไปด่าเพื่อนของมัน

          และเมื่อเขามองขึ้นไปก็ไปเจอะกับผู้หญิงหน้าตาน่ารัก แต่เขาคิดว่าไอ้สิ่งที่หล่อนทำมันน่าเตะลงมาจากตึกอย่างมาก กำลังเคาะถังขยะอย่างเมามันโดยไม่สังเกตว่าตัวเองทำอะไรกับคนที่ยืนหัวโด่อยู่ตรงนี้

            “นะ นั่น ยะ ยายแสบนั่น แหละ คะครับ” ลูกน้องเดี่ยวพูดด้วยเสียงที่สัน เนื่องจากเดาจากหน้าตาของลูกพี่ได้ตัวเองว่ากำลังโกรธแค่ไหน

            “ยัยแสบ”

และเค้าก็คิดผิดอย่างมหันที่ยังยืนอยู่ตรงนั้นเพราะ

ฟ้าวววววววววววววว!! โคร้ม!

ถังขยะได้ลอยละลิ้วตกลงมาครอบหัวของเขาอย่างเหมาะเหมง ท่ามกลางสีหน้าที่ซีดเผือดของลูกน้อง

-------------------------------------

            “ไอ้ถังเวล แกอยู่ไหนออกมาเดี๋ยวนี้นะ” ทำไมไม่เห็นฟะ ดูจากจุดที่ตกแล้วมันน่าจะอยู่ตรงนี้นะ โอ้ย ฝนก็จะตกอยู่มะรอมมะร่ออยู่แล้วด้วย รึว่าเราพูดแรงเกินไปถังขยะมันเลยกลัวไม่ออกมา (เริ่มติงต๋อง)

            “ถังขยะจ๋า อยู่ไหนจ๊ะมาหาแม่เร๊ว”

            “ของถังที่เธอตามหาคงเป็นอันนี้ใช่มั้ย” เสียงที่เย็นชาเอ่ยมาจากข้างหลัง

            ฉันหันหลังไปก็พบกับผู้ชายคนกลุ่มหนึ่ง(มันคงได้ยินฉันพูดอะไรอุบาทๆไปแล้วเลย) คนที่สะดุดตาที่สุดก็ไอ้คนที่ยืนอยู่ข้างหน้า เจ้าของผมสีน้ำตาลเข้มซอยรากไทรไปข้างหลัง และตัวสูงน้อยกว่าเ ปรตนิดหน่อย เอาเป็นว่ารวบรัดง่ายๆคือ มันหล่อ

            ฉันวิ่งถลาไปหานายคนนั้น

            “โอ้วถังขยะจ๋า ดีนะที่แกยังไม่แตก” ฉันคลอเคลียถังขยะด้วยความสุข แต่เริ่มได้กลิ่นตุ่ยๆและ เลิกดีกว่า - -

            “ปะกลับห้องเรา รักรออยู่” ฉันพูดกับถังขยะอย่างอารมณ์ดีประหนึ่งคนบ้า ก็จะไม่ดีใจได้ไงละจะได้กลับหอซะที

            “เดี๋ยวจะไปไหน - -*” ไอ้หล่อคนนั้นดึงมือฉันไว้

            “ที่ไอ้ถังเวลมันไม่แตกก็เพราะมันตกลงบนหัวฉันไงละ -____- + +”

            “ว้าวหรอ ขอบใจนะ ถ้าไม่ได้หัวนายถังคงแตก” ส่วนหัวแกเป็นไงก็ชั่ง

            “คิดว่าจะไปง่ายๆอย่างงั้นหรอ”

            ไอ้หล่อ(เรียกงี้แล้วกัน)นั่นมองหน้าฉันนิ่ง ท่าทางจะโกรธเอาเรื่องแฮะ(มันน่าโกรธมั้ยละ) ฉันวางถังขยะลงพื้นพยายามเอาไว้ไกลๆจากทีนเพราะมันอาจจะโดนลูกหลงได้ แล้วสะบันแขนที่ถูกดึงไว้จนหลุด สงสัยว่าวันนี้ฉันคงไม่ได้กลับหอเร็วซะแล้ว

            “ถ้าฉันคิดว่าจะไปง่ายๆ จะทำไมฟะไอ้....”

            ฉันกะด่ามันว่าไอ้หัวสีขี้แต่ฉันต้องชะงักเพราะ ตาสีฟ้าของนายนั่น แต่ไม่ได้แปลกใจนะที่นัยน์ตาของตานี่เป็นสีฟ้า มันเป็นลูกครึ่งมั้ง แต่ที่ต้องชะงักก็คือ แววตาที่จ้องมองมานั้นแฝงไปด้วยความโกรธ และความรู้สึกบางอย่างที่อธิบายไม่ถูก ฉันไม่อาจปฏิเสธได้ว่านายนี่เป็นคนที่อันตรายพอสมควร ฉันไม่อยากยอมรับเลยว่าอาจเจอคนที่เหนือกว่าเข้าให้แล้ว

            แต่ถึงยังไง ฉันก็ไม่ยอมนายผมสีขี้นี้เด็ดขาด ฉันอาจรู้สึกบ้าๆบอๆไปเองก็ได้ คนอย่างฉันไม่ยอมใครง่ายๆหรอก

            “แล้วนี่กลัวแพ้ฉันจนต้องใช้วิธีห มาหมู่เลยเรอะ” ฉันมองไปที่ชายที่ยืนอยู่ข้างหลังไอ้หัวสีขี้ อ้อจำได้แล้ว ไอ้พวกห ม า น้อย ที่ฉันซ้อมพวกมันไปตอนเช้า และเป็นสาเหตุที่ทำให้ฉันต้องทำความสะอาดห้องนี่เอง เดี๋ยวกรูเคลียลูกพี่พวกเมิงเสร็จก่อนเถอะ นายนี่คงชื่อเดี่ยวสินะ

            “พวกเมิงจะไปไหนก็ไปๆ” ไอ้หัวสีขี้ไล่ลูกน้อง

            “เดี๋ยว” ฉันตะโกนก่อนที่พวกมันจะไป

            “อะไร จะขอความเมตตาหรอ”

            “แกใช้ขี้ในหัวคิดรึไง ไหนๆจะไปแล้ว ฝากเก็บถังขยะให้ด้วย”

            (“- -)

            “ที่จริงฉันก็ไม่อยากทำร้ายผู้หญิง แต่คนอย่างเธอถือว่ายกเว้น เรามาพนันกันผู้ชนะจะสามารถ สั่งให้คนแพ้ทำอะไรก็ได้ 3 อย่าง ตกลงมั้ย”

            “เอาสิ แล้วนายจะต้องเสียใจที่พูดอย่างนั้น”

            “การแข่งขันจะสิ้นสุด เมื่อฝ่ายหนึ่งยอมแพ้”

            1

            2

            3!!

            “เตรียมตั้งรับไว้เลยไอ้กรวก!!!!”

+ + + + + +

ว้าวๆๆๆจบตอนซะที

เดี๋ยวจะรีบมาอัพนะคะ

อ้อ อย่าลืมไปเยี่ยมมายไอดีเค้าด้วยนะ

    เย็นวันนี้มีอากาศเย็นสบายและลมแรงผิดกับตอนเช้าที่แดดค่อนข้างจะอบอ้าว หากมองบนท้องฟ้าจะเห็นเมฆฝนขนาดมหึมาปกคลุมท้องฟ้า คล้ายกับพรมผืนใหญ่สีขุนมัว แสงแดดตอนนี้เหมือนกับเป็นเวลาที่ใกล้ค่ำเต็มที ทั้งๆที่พึ่งเลิกเรียนไปได้ไม่นาน ซึ่งนักเรียนส่วนใหญ่ต้องรีบกลับเพราะฝนอาจจะตกหนักในไม่ช้านี้ทั้งๆที่เป็นช่วงของหน้าร้อน คงเหลือแต่ส่วนน้อยที่ยังอยู่

หนึ่งในนั้นก็คือฉันไง - -* ตูเองที่ยังซวยติดอยู่ที่ห้อง 4/4 แห่งนี้

            เฮ้อออ~ ให้ตายสิ ฉันคงจะดีใจขึ้นมากถ้าฉันไม่ได้ทำความสะอาดห้อง ลมที่ให้ความเย็นทำให้ฝุ่นที่ฉันกวาดอยู่กระจายไปทั่ว และอีกอย่างทั้งๆที่โรงเรียนที่นี่มีตึกใหญ่น้อยและมีความทันสมัยมากมาย แต่เหมือนกับท่านผู้บริหารทั้งหลายจะลืมพัฒนาอะไรไปบางอย่าง นั่นก็คือ ไม้กวาดไง - -* ใช้ตกทอดมากี่รุ่นๆแล้วฟะมันถึงได้เป็นรูโบ๋ตรงกลางอย่างนี้ เห็นแล้วให้ความรู้สึกอยากหักมันเป็น 2 ท่อน - ____- + + แต่ถ้าทำอย่างงั้นฉันจะใช้อะไรกวาดละ เวงกำจริงจริ๊ง พื้นก็เจือกปูกระเบื้อง กุก็ต้องถูอีกใช่มั้ยเนี้ย

            “ถ้าพวกนั้นได้มาเห็นผู้ที่จะได้สืบทอดตำแหน่งหัวหน้าแก๊งแบล็คมากวาดพื้นแบบนี้ มันได้หัวเราะกุชัวๆ”

            ไม่สิ ควรเรียกว่าผู้ที่ “เกือบ” จะได้สืบทอดตำแหน่งถึงจะถูก

นั่นสินะถ้าเรายังอยู่โรงเรียนเก่า........ถ้าไม่ใช่เพราะพวกนั้นเราคงไม่ต้องย้ายมาไกลขนาดนี้

            ฉันกำไม้กวาดในมือแน่นจนเจ็บมือ เจ็บแค่นี้มันเทียบไม่ได้กับความเจ็บใจของฉันซักนิด

พอเถอะอย่างคิดฟุ้งซ่าน รีบทำให้เสร็จดีกว่า

            ----

            “โว้ยๆๆๆ เสร็จแล้วโว้ย >O<”

ซานตะโกนออกมาเมื่อตารางนิ้วสุดท้ายของห้องถูกถูเรียบร้อย (ถ้ามีคนได้ยินต้องคิดว่าอินี่บ้าแน่ๆ)

            โอ้วในที่สุดความพยายามฉันก็ประสบความสำเร็จ กรี๊ดๆๆๆๆๆ

ฉันวิ่งไปเอากระเป๋าที่วางไว้หลังห้องอย่างรวดเร็วแต่สายตาอันเฉียบคมก็ไปสะดุดอะไรบางอย่าง นั่นก็คือ

            ถังขยะที่เต็มจนของข้างในจวนเจียนจะไหลทะลักออกมา _ _” ถ้าพระเจ้ามีจริงท่านคงเกลียดฉันสินะ

            “ในห้องทุกระเบียบนิ้วต้องสะอาดนะจ๊ะ^^” เสียงจารย์พิศวาสกล่าวกับฉันก่อนจะเลิกเรียนยังดังก้องอยู่ในหัวฉัน

            แต่ ถ้าที่อื่นที่ไม่ใช่ในห้องละ!!

            ซานยิ้มอย่างชั่วร้ายก่อนที่จะชื่นชมสมองอันปราดเปรื่องของตัวเอง กุนี่ฉลาดแฮะ อืม สถานการณ์เป็นใจ ไม่มีใครด้วย

            ----

            ปักๆๆๆ!!!ฉันเคาะถังกับระเบียงหน้าห้องอย่างเมามัน

             ครื่นนนนนนนนนน เสียงขยะไหลหลั่งตามแรงโนมถ่วงสู่เบื่องล่าง

แต่มันมีไอ้ชิ้นนึงที่ยังคาอย่าอะดิ

            ปักๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!! ซานเคาะถังขยะอย่างโหดร้าย

            “ไอ้เวล รีบๆตกลงไปซักทีเด้!”

ปักๆๆๆๆๆๆ!!!

ฟ้าววววว~ ที่สุดมันก็ตกลงไป....

ทั้งถังขยะ..........6_ _“”

            เออ อาจารย์คงไม่สังเกตว่าถังขยะหายไปหรอกใช่มั้ย- -?

            คำตอบในหัวฉันคือ

            ไม่.........

 - -*ฉันลงไปเก็บก็ได้

ว่าแต่ทำไม่มันตกลงไปแล้วไม่มีเสียงฟะ ดีแล้วละถังคงไม่แตก

--------------------------

            “ยายตัวแสบอยู่ห้อง 4/4 ครับ” ชายที่เหมือนจะเป็นลูกน้องบอกชายร่างสูงที่ชื่อเป็นที่รู้จักกันมากในนามของหัวหน้าแก๊งหลังจากที่มาถึงตึกเรียนของยายตัวปัญหา

ป๊อก! กล่องกระดาษกล่องใหญ่กระทบกลางกบาลชายร่างสูง

            “แมร่งไอ้กล่องเวล” เขาสบทกับตัวเองพร้อมเตะกล่อง

ป๊อกๆๆผลักๆฟริ้วๆๆ  กระดาษและเศษกระดาษจำนวนมากลอยละล่องหล่นใส่หัวเดี่ยวแป๊ะๆยิ่งกว่าคำนวน ยังกับจะแก้แค้นที่เขาไปด่าเพื่อนของมัน

          และเมื่อเขามองขึ้นไปก็ไปเจอะกับผู้หญิงหน้าตาน่ารัก แต่เขาคิดว่าไอ้สิ่งที่หล่อนทำมันน่าเตะลงมาจากตึกอย่างมาก กำลังเคาะถังขยะอย่างเมามันโดยไม่สังเกตว่าตัวเองทำอะไรกับคนที่ยืนหัวโด่อยู่ตรงนี้

            “นะ นั่น ยะ ยายแสบนั่น แหละ คะครับ” ลูกน้องเดี่ยวพูดด้วยเสียงที่สัน เนื่องจากเดาจากหน้าตาของลูกพี่ได้ตัวเองว่ากำลังโกรธแค่ไหน

            “ยัยแสบ”

และเค้าก็คิดผิดอย่างมหันที่ยังยืนอยู่ตรงนั้นเพราะ

ฟ้าวววววววววววววว!! โคร้ม!

ถังขยะได้ลอยละลิ้วตกลงมาครอบหัวของเขาอย่างเหมาะเหมง ท่ามกลางสีหน้าที่ซีดเผือดของลูกน้อง

-------------------------------------

            “ไอ้ถังเวล แกอยู่ไหนออกมาเดี๋ยวนี้นะ” ทำไมไม่เห็นฟะ ดูจากจุดที่ตกแล้วมันน่าจะอยู่ตรงนี้นะ โอ้ย ฝนก็จะตกอยู่มะรอมมะร่ออยู่แล้วด้วย รึว่าเราพูดแรงเกินไปถังขยะมันเลยกลัวไม่ออกมา (เริ่มติงต๋อง)

            “ถังขยะจ๋า อยู่ไหนจ๊ะมาหาแม่เร๊ว”

            “ของถังที่เธอตามหาคงเป็นอันนี้ใช่มั้ย” เสียงที่เย็นชาเอ่ยมาจากข้างหลัง

            ฉันหันหลังไปก็พบกับผู้ชายคนกลุ่มหนึ่ง(มันคงได้ยินฉันพูดอะไรอุบาทๆไปแล้วเลย) คนที่สะดุดตาที่สุดก็ไอ้คนที่ยืนอยู่ข้างหน้า เจ้าของผมสีน้ำตาลเข้มซอยรากไทรไปข้างหลัง และตัวสูงน้อยกว่าเ ปรตนิดหน่อย เอาเป็นว่ารวบรัดง่ายๆคือ มันหล่อ

            ฉันวิ่งถลาไปหานายคนนั้น

            “โอ้วถังขยะจ๋า ดีนะที่แกยังไม่แตก” ฉันคลอเคลียถังขยะด้วยความสุข แต่เริ่มได้กลิ่นตุ่ยๆและ เลิกดีกว่า - -

            “ปะกลับห้องเรา รักรออยู่” ฉันพูดกับถังขยะอย่างอารมณ์ดีประหนึ่งคนบ้า ก็จะไม่ดีใจได้ไงละจะได้กลับหอซะที

            “เดี๋ยวจะไปไหน - -*” ไอ้หล่อคนนั้นดึงมือฉันไว้

            “ที่ไอ้ถังเวลมันไม่แตกก็เพราะมันตกลงบนหัวฉันไงละ -____- + +”

            “ว้าวหรอ ขอบใจนะ ถ้าไม่ได้หัวนายถังคงแตก” ส่วนหัวแกเป็นไงก็ชั่ง

            “คิดว่าจะไปง่ายๆอย่างงั้นหรอ”

            ไอ้หล่อ(เรียกงี้แล้วกัน)นั่นมองหน้าฉันนิ่ง ท่าทางจะโกรธเอาเรื่องแฮะ(มันน่าโกรธมั้ยละ) ฉันวางถังขยะลงพื้นพยายามเอาไว้ไกลๆจากทีนเพราะมันอาจจะโดนลูกหลงได้ แล้วสะบันแขนที่ถูกดึงไว้จนหลุด สงสัยว่าวันนี้ฉันคงไม่ได้กลับหอเร็วซะแล้ว

            “ถ้าฉันคิดว่าจะไปง่ายๆ จะทำไมฟะไอ้....”

            ฉันกะด่ามันว่าไอ้หัวสีขี้แต่ฉันต้องชะงักเพราะ ตาสีฟ้าของนายนั่น แต่ไม่ได้แปลกใจนะที่นัยน์ตาของตานี่เป็นสีฟ้า มันเป็นลูกครึ่งมั้ง แต่ที่ต้องชะงักก็คือ แววตาที่จ้องมองมานั้นแฝงไปด้วยความโกรธ และความรู้สึกบางอย่างที่อธิบายไม่ถูก ฉันไม่อาจปฏิเสธได้ว่านายนี่เป็นคนที่อันตรายพอสมควร ฉันไม่อยากยอมรับเลยว่าอาจเจอคนที่เหนือกว่าเข้าให้แล้ว

            แต่ถึงยังไง ฉันก็ไม่ยอมนายผมสีขี้นี้เด็ดขาด ฉันอาจรู้สึกบ้าๆบอๆไปเองก็ได้ คนอย่างฉันไม่ยอมใครง่ายๆหรอก

            “แล้วนี่กลัวแพ้ฉันจนต้องใช้วิธีห มาหมู่เลยเรอะ” ฉันมองไปที่ชายที่ยืนอยู่ข้างหลังไอ้หัวสีขี้ อ้อจำได้แล้ว ไอ้พวกห ม า น้อย ที่ฉันซ้อมพวกมันไปตอนเช้า และเป็นสาเหตุที่ทำให้ฉันต้องทำความสะอาดห้องนี่เอง เดี๋ยวกรูเคลียลูกพี่พวกเมิงเสร็จก่อนเถอะ นายนี่คงชื่อเดี่ยวสินะ

            “พวกเมิงจะไปไหนก็ไปๆ” ไอ้หัวสีขี้ไล่ลูกน้อง

            “เดี๋ยว” ฉันตะโกนก่อนที่พวกมันจะไป

            “อะไร จะขอความเมตตาหรอ”

            “แกใช้ขี้ในหัวคิดรึไง ไหนๆจะไปแล้ว ฝากเก็บถังขยะให้ด้วย”

            (“- -)

            “ที่จริงฉันก็ไม่อยากทำร้ายผู้หญิง แต่คนอย่างเธอถือว่ายกเว้น เรามาพนันกันผู้ชนะจะสามารถ สั่งให้คนแพ้ทำอะไรก็ได้ 3 อย่าง ตกลงมั้ย”

            “เอาสิ แล้วนายจะต้องเสียใจที่พูดอย่างนั้น”

            “การแข่งขันจะสิ้นสุด เมื่อฝ่ายหนึ่งยอมแพ้”

            1

            2

            3!!

            “เตรียมตั้งรับไว้เลยไอ้กรวก!!!!”

+ + + + + +

ว้าวๆๆๆจบตอนซะที

เดี๋ยวจะรีบมาอัพนะคะ

อ้อ อย่าลืมไปเยี่ยมมายไอดีเค้าด้วยนะ