ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ก็ ป า ก [ ห-ม-า ] นิ ส ๆ เเ ค่ ส ะ กิ ด [ หั ว ] ใ จ

    ลำดับตอนที่ #1 : เปิดเทอม (ประเดิมบริหารปาก)

    • อัปเดตล่าสุด 5 เม.ย. 49


        วันนี้เป็นวันจันทร์ที่อากาศสดใสปรอดโปร่ง เหมือนกับจะเป็นใจต้องรับวันเปิดเรียนวันแรกของมัธยมเซนต์แห่งนี้ แต่มันก็ไม่ได้ช่วยทำให้จิตใจของนักเรียนบางคน(ส่วนใหญ่ - -) ที่ยังอาลัยอาวรณ์กับการนอนดึกตื่นสาย และเล่นเกมส์ ซึ่งเลเวลอัพอย่างเร็วพรวดพราดในช่วงปิดเทอม

                ถึงจะเป็นอย่างนั้นก็เถอะ แต่ก็ไม่มีใครอยากเข้าเรียนสายในวันเปิดเทอมวันแรกหรอก ฉันก็เช่นกันแต่ก็

                " สลินนา!! นี่เธอมาสายตั้งแต่เปิดเทอมวันแรก ดีนะที่ครูใจดี ^^" แต่หน้าอาจารย์ไม่ให้เลยนะ เชื่อได้หรอ - -"

    เฮ้อออออ -3-.........แค่ย่างก้าวเข้าห้องก็ซวยแล้วแฮะ (ก็แกดันมาย่างก้าวเข้าห้อง เมื่อมันเลยเวลาเข้าเรียนไป 15 นาทีแล้ว)

                "ขอบพระคุณมากคะอาจารย์ หนูสำนึกผิดแล้วคะ _ _" สำนึกผิดจากเบื้องลึก ลึกๆๆๆๆๆมากของจิตใจ จนแทบจะไม่รู้สึกหนะสิ ;p

                "ครูจะให้เธอทำความสะอาดห้องจนสะอาดเอี่ยมอ่อง วันนี้นะจ๊ะ อะไปนั่งข้าง ปรีญาตรงนั้น^^"

    ใจดีซะไม่มี ไม่มีเลยยยยย - -****

                แต่จะทำยังไงได้ละ นอกจากไปนั่งที่อย่างว่าง่าย 

               

                แนะนำตัวเล็กน้อย ฉันชื่อซานหรือชื่อจริงก็สลินนาอย่างที่จารย์พิศวาส (มารู้ชื่อทีหลังอะ) พูดชื่อเพราะๆของฉันไปนั่นแหละ ฉันมาสอบเข้าม.4ที่มัธยมเซนต์ อันที่จริงชื่อรวมๆก็เรียกอย่างนี้ แต่ที่จริงแยกเป็น 2 โรงเรียน คือ เซนต์ซานเธียร์จะเป็นโรงเรียนชายล้วนกับเซนต์โซเฟียร์หญิงล้วน โดย 2 โรงเรียนอยู่ติดกันแต่มีรั้วทึบสูงๆกั้นไว้(แต่มันก็ยังอุสาหะปีนป่ายไปมาหาสู่กันอยู่นะ)แต่เวลาทานข้าวจะใช้โรงอาหารเดียวกันเหมือนจะเป็นพื้นที่ส่วนกลาง แต่หญิงหรือชายจะไม่สามารถเข้าไปในเขตของอีกฝ่ายได้ ประตูไปโรงอาหารจะเปิดปิดเป็นเวลา แต่หลังจากเลิกเรียนสามารถเข้ามาในโรงเรียนของแต่ละฝ่ายได้

    ปล. ข้อมูลที่ได้มาจากเอกสารชี้แจงที่ข้าพเจ้าเพิ่งอ่านก่อนเข้าห้อง 1 นาที

    ว่าแต่ไอ้ทำความสะอาดห้องเนี่ยคิดแล้วแค้น แกนะแกถ้าเจออีกจะกัดไม่เลี้ยง เอ้ย จะเตะไม่เลี้ยงเลย -____- + +

    ---- 30 นาที ที่แล้ว

                ฉันเดินมาจากหอถึงโรงเรียนตอน 7.30 น. อืมทำเวลาได้เยี่ยม คิดว่ารีบๆไปดูห้องว่าอยู่ห้องไหน (ปิดเทอมไม่เคยสนใจมาดูเพราะติดอยู่กับการกิน)

    แต่ต้องมาอารมณ์ดีชะงักเพราะมาเจอ ฝูงสุนัขหรือ หมอ สระอานั่นแหละกำลังทำภารกิจเห่าหอนอยู่หน้าโรงเรียนหญิง ว่างนักหรือไงฟะ ทำไมไม่รีบย้ายก้นเน่าๆของแกเข้าไปในโรงเรียนชายซะที

                ช่างเถอะ ต่างคนต่างอยู่ ไม่ยุ่งเกี่ยว

                "-3-วีดวิ้ว~สวัสดีจ๊ะน้อง คนนั้นหนะ" ไม่พูดปล่าว แต่มันชี้มาที่ฉัน ไม่อยากมีเรื่อง ขันติๆ ปล่อยนกปล่อยปลาปล่อย ห มาเห่าไป

                "-3-วี๊ดวิ๊ว~ ไม่หันมาอีก" กุไม่ใช่ห มานะ ที่จะมาวี๊ดวิ๊วแล้วกระกดิกหางไปหาหนะ- -**ใจเยนๆ

                "ว้า อย่าหยิ่งสิ นี่น้องกล้าหือกับพวกพี่ด้วยหรอจ๊ะ^^ " แล้วเดอะด็อกพวกนั้น ก็เดินมาปิดทางเดินของฉัน อ้อ อยากมีเรื่องอย่างนั้นสินะ

                 ยิ้ม^__^ "หนูคิดว่า...ช้านไม่มีพี่หน้าฮวกอย่างงี้หรอกไอ้ไส้เดือน!!"

    เกิดความเงียบฉับพลันทั่วบริเวณ

    พริ้วววววว ~  จนได้ยินเสียงลม

                "นี่ นังนี่อยากมีเรื่องหรอ คิดว่าเป็นผู้หญิงแล้วจะไม่กล้านะ" เมิงเปลี่ยนศัพนามกรูเลยนะ

                "เออดิ แล้วพวกแกละไอ้ด๋อย(เมิงเปลี่ยนกุก็เปลี่ยนบ้าง)อย่าคิดว่าเป็น ห ม า น้อยแล้วช้านจะไม่กล้าเตะก้นพวกแกนะ -O-"

    ไอ้พวกนั้นหน้าเปลี่ยนสีเป็นสีแดงจัด อ้าวนี่โดนฉันด่าแล้วดันอายรึ (โกรธจัดจนหน้าแดงตะหาก- -*)

               

                "ปากดีนักใช่มั้ย- -^"

    พวกนั้นกะใช้กลยุทธสุนัขหลายตัว (ห มาหมู่นั่นแหละ)โดยการพุ่งมาทำร้ายผู้หญิงที่ร้ายกว่าอย่างชั้น มันเร็วไปร้อยปีเฟ้ย

                ผลัวะ!! รองเท้าเบอร์ 36 ลูบใบหน้าผู้โชคร้าย จนนายคนนั้นเซไป

                "ลืมบอก ไม่ใช่แค่ปาก ส้นตี นชั้นก็ดีด้วย ^-^" แหมเก่งจังตี นแม่ ตรงตำแหน่งเปะ

                "อ๊ากกกกก ยายแสบเธอไม่รอดแน่>o"

    ผลัวะ!!!

    ผละ!!!

    ตุบ!!! 

    ตับ!!!!

    โช๊ะ!!!!

    อ๊าก!!!!

    ว๊าก!!!!

    โอ้ย!!!!!!!!!!!!

    และก็ไม่รอดอย่างที่พวกมันว่า เพียงแต่ คนที่ไม่รอดก็คือพวกมันวะ 5555++

    พวกแกทำให้ฉันต้องปล่อยทักษะเทควันโดสายดำออกมาเองนะ ^___^ + +

                "เดี่ยวไม่ปล่อยแกไว้แน่ T^T" ไอ้ด๋อยไหนชื่อเดี่ยวฟะ ชิกลัวตาย

                แต่ฉันก็สะใจได้แค่แป๊บเดียวเพราะพบว่า

    กิ๊งงงงงง กองงงงงง กางงงงงงงงง ก่องงงงงงงงง กิ่งงงงงง กองงงงงงง กางงงง กองงงง!!

                "อ๊ากกกกกกกกกกกก!!! 8 โมงๆๆ เข้าเรียนๆๆห้องก็ยังไม่ได้ดูอ๊ากกกกกๆ >O<^"

                กว่าฉันจะแหวกฝูงชนที่มามุงดู กว่าจาแหวกคนดูว่าอยู่ห้องไหน และกว่าจะพาตัวเองขึ้นชั้น 4 ซึ่งอันนี้เป็นความซวยของฉันเองที่อยู่ 4/4 (ชื่อเพราะเนอะไอ้44เนี่ย) เพราะมันเป็นม.4ห้องเดียวที่ได้อยู่ชั้น 4 นอกนั้นม.4อยู่ชั้น 3

               

                เลิกเรียนฉันก็ต้องมีสภาพเยี่ยงวัวฟายที่ต้องทำความสะอาดห้องคนเดียวตอนเย็น แล้วไอ้ผู้หญิงกลุ่มนั้นหนะ ฉีกมันเข้าไปกระดาษ - -*

                "หวัดดี ชื่อปีนะ แล้วเทอชื่อไรอะ" คนที่รู้สึกจะชื่อปรีญาที่นั่งข้างๆฉันทัก

    ช่างเป็นคนที่อ่อนหวานน่ารักจริงๆ โอ้ววว ฉันต้องนั่งข้างคนที่นิสัยต่างกันสุดขั้วหรอเนี้ย

                "เราชื่อซาน ยินดีที่ได้รู้จักนะ"

    เรายิ้มให้กัน แต่ก็ไม่ได้คุยกันต่อเพราะแม่ใหญ่ อุ้ย! เพราะอาจารย์พิศวาสอาฆาตนักเรียน(ชื่ออันหลังนี่แต่งเอง) หันมาทำตาลุกวาวให้ ไม่รู้จะเข้มงวดอะไรนักหนาให้ตายสิ ถ้าเรียนฉันจะไม่บ่นนะ แต่นี่ให้นักเรียนมาเฝ้าอาจารย์ดัดขนตากับแต่งหน้าเนี้ยนะ - -" ซึ่งอาจารย์กล่าวเพียงสั้นๆว่า

                "ในอาทิตย์นี้จะเป็นช่วงที่โรงเรียนกำลังวุ่นวาย จึงยังไม่มีการเรียนนะจ๊ะ"

    จบข่าว...

              กริ๊งงงงงงงงงง!!!           ออดพักกลางวันซะที

                เฮ้อ หมดเวงหมดกำตอนเช้า ต้องทนนั่งตั้ง 3 ชม.

                "ซานเป็นเด็กใหม่ใช่ปะ ปีไม่เคยเห็นหน้าเลย"

                "อ่าอืม" ฉันคุยกับปีขณะยัดหนังสือ (การ์ตูนเรื่องแม่มดน้อยกรูลุๆ) ลงในกระเป๋า

                "งั้นไปกินข้าวด้วยกัน เออซานมัดผมใหม่หน่อยมั้ย มันฟูๆอะ -^^"

                "อ้อ ขอบใจ" - - เวงกำ ชั้นไม่อยากจะนึกสภาพตัวเองตอนที่วิ่งมาบนห้อง ด้วยผมที่เหมือนรังนก

                เมื่อจัดการกับตัวเองเสร็จฉันกับปีก็เดินไปโรงอาหาร เหมือนบางคนจะดูกระดี๊กระด๊ามากกว่าปกตินะ อาไรฟะที่โรงอาหารมีอาหารแมวขายหรอ

                "อ้อ คนที่มีแฟนอยู่โรงเรียนชายเค้าจะได้เจอแฟน เป็นงี้แหละ" ปีตอบเพราะพอที่จะอ่านสีหน้าซานออก

                "แล้วก็อาจได้มีโอกาสเจอพี่เดี๋ยวสุดหล่อด้วย" เดี่ยวชื่อคุ้นแฮะ 6- -

                ฉันคุยกับปีมาเรื่อยๆ ซึ่งเราก็สนิทกันโดยใช้เวลาไม่นาน จนมาถึงประตูโรงอาหาร  โรงอาหารซึ่งแม้จะดูใหญ่ แต่ถ้าเทียบกับจำนวนนักเรียนก็ดูเล็กไปถนัดตา แต่เรื่องที่นั่งไม่มีปัญหาเพราะฉันฉลาดไง ^.^V

                "เออ เราไม่มีที่นั่ง ขอนั้งตรงนี้ได้มั้ยคะ" ฉัน(พยายาม)พูดเสียงไพเราะ

                "ได้ครับแต่ต้องแลกกับเบอร์น้องก่อน" แหมไอ้น่าม่อ แค่พูดดีนิดหน่อยได้ใจนะเมิง

                "ปี ไปซื้อข้าวก่อนก็ได้ เดี๋ยวซานจองโต๊ะก่อน"

                "ได้ ซานเอาไรละเดี๋ยวไปซื้อให้ด้วยเลย"

                "เอากระเพราปลาหมึก ไข่ดาวจะ"

    แล้วปีก็เดินไปซื้ออาหาร

    เมื่อปีลับตาไปแล้ว

                "ว่าไงจ๊ะ เอาเบอร์น้องมาก่อน เดี๋ยวยกโต๊ะให้"

    ปั้ง!!! ฉันสัมผัสโต๊ะอย่างรุนแรงถึงรุนแรงที่สุด คนแถวนั้นถึงกับหยุดการกินกะทันหัน

                (O_o) (O_O) (+_+) มันอึ้งคะพี่น้อง

                "พวกนายจะออกไปดีๆหรือจะออกไปด้วยน้ำตาจ๊ะ และนี่ไม่ใช่คำขอร้อง"ฉันตอบด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม (ที่น่าสยดสยอง)

                "นี่น้อง พี่อยากเตือนน้องว่าอย่ามาทำอวดเก่งดีกว่า" พวกนั้นพูดขึ้น แล้วลุกขึ้นยืนท่าทางหาเรื่อง

                "อ้อฉันก็อยากจะบอกว่า ได้ยินเรื่องตีกันหน้าโรงเรียนมะ ฉันเป็นคนจัดการพวกนั้นเองแหละ"

              กรอบแกรบ    ฉันหักข้อนิ้วเป็นเสียงเพิ่มความน่ากลัว

    ---------++

                "ขอโทดนะที่ไปซะนาน แล้วพี่พวกนั้นละ - -?" ปีเดินเข้ามาพร้อมข้าวที่ฉันฝากซื้อ

                "อ้อพี่พวกนั้นไปขี้มั้ง อย่าพึงคุยเลยกินข้าวดีกว่า -o-"

                "อะจะ - -"

                ที่ไม่เห็นไอ้พวกนั้นก็เพราะมันวิ่งหางจุกตูดไปหนะสิ ความจริงฉันคิดว่าจะไม่มีเรื่องอีกแล้วละ  เพื่อจะได้พบสันติสุขกับการเรียนในโรงเรียนใหม่อย่างสงบสุข

                "ซานมาสายแล้วได้เห็นคนตีกันหน้าโรงเรียนป่าว ตอนนี้เรื่องนี้ลือกันไปทั่ว" ปีคุยไปกินไป

                "ทำไมหรอ" เวงกำลือกันทั่วเลยรึ ก็ที่จริงฉันเป็นคนซ้อมพวกมันเองแหละ

                "ซานเป็นเด็กใหม่คนไม่รู้สิ การมีเรื่องกับคนในแก๊งพี่เดี่ยวเป็นอะไรที่เสี่ยงมากเลยนะ"

    พรวด!! แคกๆ สำลักน้ำฉับพลัน

                "ทำไมหรอ - -"

                "ก็พี่เดี่ยวเป็นลูกเจ้าของโรงเรียนนี้หนะสิ อาจารย์ยังไม่กล้ายุ่งด้วยเลย เห็นว่าคนที่ไปตีกะพวกนั้นเป็นผู้หญิงคนเดียวด้วยเก่งจัง รู้สึกสะใจนิดๆด้วยที่พวกนั้นโดนซะบ้าง ถึงพวกที่โดนจะเป็นพวกลูกน้องปลายแถว แต่ปีคิดว่าเรื่องมันไม่จบแค่นี้หรอก"

                ปีเล่าจบแล้วก้มหน้ากินข้าวต่อด้วยสีหน้าสบายๆผิดกับฉันที่เหงื่อแตกผลัก ถ้าเป็นโรงเรียนเก่าฉันไม่ห่วงเพราะฉันเป็นถึงรองหัวหน้าแก๊งที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในโรงเรียน แต่ที่นี่ฉันไม่มีแบ็คอัพเลยอะดิ

                ความหวังที่จะเรียนอย่างสงบสุขสันติของฉันเริ่มเลือนรางหายไป แล้วฉันจะหาความสุขได้มั้ยเนี้ย

                "ทำไม ข้าวไม่อร่อยหรอ" ปีถามฉันด้วยหน้าตาใสซื่อ

                "ปะ ปล่าวจะ"

    ---------+++ ในอีกมุมหนึ่ง

                "พวกแกทั้ง 3 คนโดนผู้หญิงคนเดียวต่อยเหมือดหน้าโรงเรียน ทุเรศสิ้นดี" ผมตะคอกเสียงใส่โทรศัพท์อย่างสุดจะโมโหอะไรวะผู้ชาย 3 คนแพ้ผู้หญิงคนเดียว จนผู้หญิงที่อยู่กับผมถึงกับสะดุ้ง

                "คะ ครับ มันหยามพวกเรามาก ให้พวกผมจัดการเลยมั้ยครับ ผมสืบมาว่าวันนี้นังนั่นต้องทำเวรห้องคนเดียว"

                "ไม่ต้อง วันนี้ตอนเย็นชั้นไปโรงเรียนเอง"

    ผมอยากเห็นหน้ายัยนั่นจัง คงตัวถึกๆละมั้ง หยามกันอย่านี้เจอกันซักตั้งเป็นไง

    ++++++++

    หวัดดีทุกคนนะ

    อันนี้เป็นเรื่องที่ 2 ของเค้าที่แต่ง

    ถ้ามีข้อแนะนำอาไรก็ช่วยเม้นบอกด้วยนะ

    ว่างๆก็ไปเยี่ยมมายไอดีกะ เรื่องรักร้ายๆของยัยตัวแสบได้นะคะ

     http://my.dek-d.com/Hohopim/story/view.php?id=126076

     http://my.dek-d.com/Hohopim/story/view.php?id=126076

     http://my.dek-d.com/Hohopim/story/view.php?id=126076

    รักคนอ่านทุกคน

    YO!!!

    จะรีบมาอัพนะ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×