ตอนที่ 57 : สายแล้ว
มู่หลานพาร์ท
ผมตื่นมาพร้อมกับความหนักอึ้งทั่วร่างกาย ปลายตาเมอมองคนที่ยังคงหลับสนิทข้างๆผม รอยแดงบวมเล็กน้อยที่ขอบตามันแสดงถึงความเศร้าความรักความคิดถึงที่มีต่อผม
“พี่มู่ ตื่นได้แล้ววน...นะ”เสียงวิ่งพร้อมกับประตูที่เปิดออกทำไมผมสะดุ้งก่อนที่จะรับผลักคนข้างกายออกจนตกเตียงไป
“อ้ะ! พี่คริส”นั้นเป็นเสียงสุดท้ายที่ผมเรียกก่อนที่ร่างใหญ่นั้นจะตกลงสู่พื้น ดวงตาที่มองดุขึ้นมาเล็กน้อยก่อนที่จะพยุงตัวขึ้นมา นั้นทำให้ผมกลืนน้ำลายลงคอ
“5555 พี่มู่ พี่ผลักพี่คริสตกเตียงได้ไงเนี้ย”ยูหัวเราะเสียงดังทันที
“ก็ยูนั้นแหละทำพี่ตกใจ พี่คริสเจ็บมั้ยผมขอโทษ”
“เมื่อกี้เรียกกูว่าอะไรนะ”
“...ก็พี่คริสไง”
“ฮั่นแน่ พี่มู่ร้ายนะเนี้ยยย”ผมจี้ปากใส่ยูก่อนที่จะไล่ให้น้องสาวตัวแสบออกไปก่อน
“เรียกอีกทีได้มั้ย”พี่คริสขึ้นกลับมานั่งข้างผมก่อนที่จะจับหน้าผมให้หันไปสบตา
“..พี่คริส”ผมพูดออกมาเสียงเบาๆเพราะความเขิลบวกกับที่ยังไม่ชินกับการเรียกแบบนั้น
“ดังกว่านี้”
“พี่คริส”ผมพูดออกมาอีกครั้งด้วยเสียงที่ปกติ
“อะไร ไม่ได้ยินพูดใหม่”
“พี่คริส!ได้ยินยังพี่คริสๆๆๆๆ..อุบ”เสียงตะโกนจากผมมันกลับหายไปทันที ริมฝีปากจากอีกคนประกบลงมาพอดีกัน
“อื้ม”เสียงอืออึงกับแรงผลักกลับไม่ได้ทำให้คนข้างหน้าหยุดจูบผมเลย แต่กลับกลายเป็นแรงกระตุ้นให้พี่คริสพยายามสอดลิ้นเข้ามา
และเพียงไม่นานพี่คริสก็ทำสำเร็จลิ้นร้อนเข้ามาแทรกแซงหาความหวานภายในช่องปาก อารมณ์ร้อนพุ่งขึ้นสูงกว่าในทุกๆเช้าเสียงอืออึงยังคงดังต่อไปเรื่อยๆจนกระทั่ง
“พี่มู่ รีบๆลงมาได้แล้วเดี๋ยวก็ไปมหาลัยสายหรอด”
“ชิ!”พี่คริสสบบออกมาเล็กน้อยก่อนจะลุกออกห่างตัวผม
“ไปอาบน้ำเดี๋ยวไปส่ง”
“เดี๋ยวผมให้มายุกับมิยุไปส่งก็ได้”
“ไม่ต้อง ไปอาบน้ำ”
ผมเบื่อที่จะเถียงรีบลุกไปจับผ้าขนหนูก่อนจะวิ่งเข้าห้องน้ำหางตาเพลอไปมองพี่คริส ทำให้เห็นช่วงล่างที่กำลังพองโตอยู่ภายใต้กางเกงซึ่งตอนนี้ผมก็ไม่ต่างกัน
“กูจะไปอาบอีกห้องเสร็จแล้วก็ลงไปรอได้เลย”เสียงที่ดูไม่สบอารมณ์มาพร้อมกับเสียงยับประตูก่อนที่ทุกอย่างจะเงียบไป
“คงต้องขอบใจยูที่ทำให้ไม่เสียจุดสำคัญตอนนี้”พูดจบผมก็จัดการอาบน้ำเปลี่ยนชุด วันนี้เป็นวันแรกที่ผมจะได้ไปมหาลัยในร่างนี้มันก็ดูแปลกดีเหมือนกัน
ใช้เวลาไปนานผมก็ลงมารอทานข้าวด้านล่างซึ่งตอนนี้ทุกคนมานั่งรอเรียบร้อยแล้วเหลือเพียงผมกับพี่คริสเท่านั้น
“ลงมาได้แล้วหรอ”ยูพูดก่อนจะวิ่งมารับตัวผมให้ไปนั่งที่โต๊ะ
“คุณหนูวันนี้จะให้พวกกระผมไปส่งมั้ยครับ”เป็นมิยุที่พูดขึ้น
“ไม่จำเป็น พวกนายไปส่งยูแล้วเข้าเรียนเถอะ”
“เดี๋ยวพี่รับหน้าที่เป็นคนขับรถให้พี่ชายเราเอง”เป็นเสียงของพี่คริสที่ดังมาแต่ไกล
“หวานกันใหญ่มีไปรับไปส่ง”
“ต้องรีบทำคะแนนใช่มั้ยอ้วน”พี่คริสหันมาพูดกับผมพร้อมกับส่งยิ้มมาเล็กน้อย
“ใครอ้วน รีบกินเลยถ้าจะไปส่งผม”
“ครับเมีย”สิ้นเสียงทุกคนก็พากันหัวเราะกันยกใหญ่ ตระกูลมาเฟียหรือตระกูลหมาน้อยกันแน่เนี้ย
หลังทานอาหารเช้าเสร็จทุกคนก็พากันแยกย้ายไปมายุมิยุมิวและยูไปด้วยกัน ส่วนผมกับพี่คริสไปอีกคัน
“ขอแวะไปที่บ้านกูแปปนึงนะ”พี่คริสหันมาบอกผม
“ได้ครับ ผมยังมีเวลาอีกชั่วโมงกว่าน่าจะทันอยู่”
รถสีดำขับแยกออกจากบ้านใหญ่ ก่อนที่ทั้งสองจะแยกออกจนลับสายตา เพียงไม่นานก็มาถึงจุดหมายบ้านหลังใหญ่ไม่แพ้กันแต่ตอนนี้กลับมีเสียงโวยวายดังออกมา
“ไม่ไป!”
“คุณหนูครับ ต้องไปครับ”
“อินบอกไม่ไปไง!”
“คุณหนูต้องไปครับ ไม่งั้นกันต์เฟยแล้วก็คินทร์จะโดนคุณคริสดุเอานะครับ”
“ไม่!ยังไงก็ไม่ไป”
เสียงทะเลาะที่ดังออกมาทำให้รู้ได้ทันทีว่าตอนนี้มีตัวแสบกำลังก่อความวุ่นวายให้เหล่าพี่ๆต้องปวดหัว
“นั้นเสียงอินใช่มั้ยพี่คริส”
“ใช่”
“เหตุผลที่กลับมาสินะ”
“วันนี้เป็นวันเปิดเรียน”
จบคำพี่คริสก็พาผมเดินเข้ามาภายในบ้านที่ดูคุ้นตาแต่ตอนนี้กลับมีข้าวของมากมายตกแตกเสียหาย
“อินไม่ไป!”
“หยุดเดี๋ยวนี้!”
“คุณคริส..คุณมู่”
“พี่กันต์พี่เฟย เกิดเรื่องอะไรขึ้นครับ”
“ออกไป! ออกไปจากบ้านอิน”ไม่ทันที่จะได้ตั้งตัวอินวิ่งมาผลักผมเต็มแรงจนเกือบล้ม
“อิน!!!”เป็นเสียงพี่คริสที่ตะโกนดังด้วยความตกใจ
“พี่คริสใจเย็น ผมไม่เป็นอะไร”ผมรีบไปคว้าแขนของพี่คริสไว้เพราะกลัวว่าจะเกิดเรื่องใหญ่โต
“ปล่อยป๊าอิน! ออกไปนะ!”อินยังไม่ยอมลดละกลับมาผลักผมอีกครั้งแต่ครั้งนี้ไหนจะยอม ผมจับแขนน้อยๆของอินก่อนที่จะนั่งลงไปให้อยู่ในระดับเดียวกัน
“ผลักพี่ทำไม”
“ปล่อยอินนะ!ปล่อย”แม้อินพยายามดิ้นเท่าไรแต่ก็ไม่มีทางที่จะหลุดออกจากเนื้อมือผมได้
“พี่ถาม ตอบสิ”ผมพูดด้วยน้ำเสียงที่แข็งขึ้นบวกกับแรงบีบแขนของอินที่เพิ่มขึ้นเล็กน้อย
“โอ้ย! ปล่อยนะ!”
“ตอบพี่ก่อน ทำไมผลักพี่แบบนั้น ทำไมทำนิสัยแบบนี้”
“ทำไม อินจะทำอะไรก็ได้เพราะนี้เป็นบ้านอิน อื่นเกลียดพี่ไม่อยากให้พี่มายุ่งกับป๊าหรือที่นี้อีก มีร่างใหม่ครอบครัวใหม่แล้ว ทำไมยังมายุ่งเรื่องครอบครัวชาวบ้านอีก!!!”
“อิน!!พูดดีๆ”เป็นพี่คริสที่พูดขึ้น
“ป๊าก็เข้าข้างแต่มัน ไม่เข้าข้างอินบ้างป๊ารักมันมากกว่าอิน!!!”
“รักเท่ากัน!แต่รักกันคนละแบบ อินเป็นลูก ส่วนมู่เป็นเมียป๊าหัดทำความเข้าใจบ้าง ไม่ใช่เอาแต่ทำตัวก้าวร้าวแบบนี้!”
“เมีย?พูดได้เต็มปากเลยสินะ555ไม่มีวันอินไม่มีวันยอมให้ป๊าเอามันมาเป็นเมีย!”
“อิน!”
“พอสักที จะเอาไม่เอาก็ช่างแต่อินไม่ควรทำนิสัยแบบนี้ใส่พี่ เป็นเด็กเป็นเล็กหัดทำตัวให้มันสมกับเด็กบ้าง”
“คินทร์พาอินขึ้นไปอาบน้ำเปลี่ยนชุดไปเรียน”
“ครับพี่มู่”
“คุณหนูไปเถอะนะครับ คุณคริสท่านโมโหแล้วเดี๋ยวจะเป็นเรื่องนะครับ”
“พี่ปล่อยอินนะ!อินไม่ไป!ปล่อยสิปล่อย!!”
“พี่เฟย พี่ตามไปช่วยคินทร์เถอะมู่ว่าแค่คินทร์คงเอาตัวแสบไม่อยู่”
“ได้ครับ”
หลังจากนั้นไม่นานอินก็ลงมาพร้อมกับพี่เฟยและคินทร์ในชุดเด็กอนุบาลน่ารักกับกระเป๋าหมีน้อยสีน้ำตาลทำให้ดูดีขึ้นมานิดหน่อย ถ้าไม่ติดที่พอเห็นผมก็ทำหน้าเหมือนตูดลิงอะน่ะ
“ก็น่ารักดีนิ ไหนลองทำหน้าดีๆหน่อยสิ”ผมกำลังเอื้อมมือไปหยิกแก้มยุ้ยๆนั้นแต่ก็ต้องตกใจเพราะอินปัดมือผมออกก่อนที่จะวิ่งไปกอดขาพี่คริส
“อะไรตัวแสบ”
“ไปส่งอิน”
“ไปสิก็ที่มาก็มารับ”พี่คริสพูดขึ้น
“แค่อินป๊าแล้วก็พี่คินทร์ใช่มั้ย”
“เพิ่มพี่ไปอีกคน”ผมพูดตัดบทขึ้นมาทันที ถ้าเด็กมันดื้อก็ดื้อตอบสิครับ
“ไม่ อินไม่ไปกับมัน”อินชี้มาทางผมทันทีก่อนที่จะซุกไปตามขาของพี่คริส
“แต่พี่จะไป”
“แต่อินไม่ให้ไป!!!”
“แล้วไง ก็จะไปใครจะมาห้ามได้ที่สำคัญพี่คริสเค้าก็เป็นคนรับพี่มาต้อง ก็ต้องพาพี่ไปส่งถึงที่สิ”
“แต่ถ้าอินไม่อยากไปกับพี่งั้นอินก็ให้พี่กันต์ไปส่ง ส่วนพี่กับพี่คริสก็จะไปกันสองคน”
“นี่!”
“อะไรๆร้องไห้มั้ย งอแงมั้ยไหนๆทำให้ดูหน่อย”ผมทำพูดกวนๆใส่ จนอินทนไม่ไหวเดินไปลากคินทร์ขึ้นไปรอที่รถทันที
“หึ อย่ามาดื้อกับผมมม”ผมที่กำลังภูมิใจเพราะแกล้งเด็กสำเร็จกลับต้องตกใจเพราะพี่คริสเดินมาพูดข้างหู
“ดื้อเหมือนกันจริงๆ รีบไปได้แล้วจะสายแล้วนะ”ก่อนที่จะได้เถียงอะไรกลับไปผมก็โดนลากเข้ามาบนรถ
ระหว่างทางผมกับอินกัดกันเสียยิ่งกว่าหมามีป๊าและคินทร์นั่งหัวเราะกันไปด้วย และไม่นานก็มาถึงยังโรงเรียนอนุบาลของอินซึ่งรินท์เองตอนแรกต้องย้ายมาอยู่อนุบาลใหม่พร้อมอิน
แต่เพราะถ้าทำแบบนั้นมันจะไม่ดีต่อการศึกษาของคินทร์เลยต้องเป็นไปตามชั้นเรียนเก่าของคินทร์แต่ในช่วงพักหรือช่วงว่างคินทร์จะต้องมาตามดูแลอิน
“ถึงแล้วหรอโรงเรียนของเด็กน้อย”ผมพูดขึ้นก่อนที่จะลุกไปเปิดประตูรถให้เจ้าตัวแสบ
“ใครเด็กน้อย!”
“ไม่รู้สิใครอยากรับก็รับไปสิ”
“นี่!!”
“พอเลย ทั้งมู่ทั้งอิน”เป็นพี่คริสที่พูดขึ้นอย่างเอื้อมๆเพราะตอนนี้มีสายตานับ10คู่กำลังจ้องมองมาที่ผมกับอินทราแกล้งเล่นกันอย่างกับเด็กน้อย
“ป๊าแล้วห้องอินอยู่ตรงไหน”
“นั้นไง เห็นมั้ยครูคนที่ยืนโบกมือมาทางเราน่ะ”พี่คริสชี้ไปยังห้องที่อยู่ชิดติดด้านในที่มีครูผู้หญิงน่ารักคนนึงกำลังโบกมือแล้วเดินตรงมายังรถ
“สวัสดีไอคริส”เพียงผู้หญิงคนนั้นเปิดปากพูดผมก็แทบสำลักน้ำลายตัวเองตกใจในคำพูดกริยาที่ดูเกินเหตุ
“ดี”
“นี้ใช่มั้ยลูกแกคริส”เธอชี้ไปยังอินที่ตอนนี้ยืนแอบอยู่ด้านหลังคินทร์เรียบร้อยให้ตายเถอะเด็กยังไงก็ยังเป็นเด็ก
“ใช่ ดื้อเอาเรื่องฝากด้วยแล้วกัน”
“555ได้สิ ไหนมาให้หอมแก้มสักทีสองทีสิ”
“เดี๋ยวมันไม่ควรนะครับครู ผมคงให้คุณแตะต้องหอมแก้มน้องชายผมง่ายๆไม่ได้”
“เธอเป็นใคร แล้วเกี่ยวอะไรกับเธอด้วยมิทราบคุณนักศึกษา”
“ผมชื่อมู่ เป็นพี่ชายของอิน”
“แต่ฉันว่าฉันจำไม่ได้ว่าไอคริสมันมีลูกสองคนนะ”เธอส่งสายตาไม่เป็นมิตรมายังผมทันที
“คุณครู..นี้พี่ชายอิน”เป็นทุกคนที่ต่างพากันตกใจเพราะตอนแรกอินทั้งผลักทั้งต่อว่าผมแต่ตอนนี้กลับเดินมาจับมือผมไว้ มือเล็กที่ตอนนี้เริ่มสั่นเทาเพราะสายตาจากครูสาวที่ส่งมาให้ผม นั้นทำให้ใจผมกระตุกเล็กน้อยก่อนที่ทุกอย่างจะจบลง
“เมียกู”เป็นพี่คริสที่พูดขึ้น
“เมียแก?ผู้ชาย?”ครูสาวหันไปทางพี่คริสทันที
“ใช่ มึงไม่ต้องยุ่งแล้วก็ดูแลอินดีๆก็พอ”
“งั้นหรอ งั้นมาทางนี้สิอินเดี๋ยวครูพาไปที่ห้อง”เธอหันมาก้มพูดกับอินแต่อินกลับกำมือผมแน่นขึ้น
“อินไปสิ”จนผมต้องเป็นฝ่ายพูดให้อินไปกับครูสาวเพียงหางตาผมรู้สึกได้ถึงสายตาไม่เป็นมิตรจากครูสาวส่งมาเป็นระยะ
“ระวังตัว”และนั้นเป็นคำพูดที่อินพูดกับผมก่อนที่จะเดินไปลากคินทร์แล้วเดินไปกับครูสาวคนนั้น
ทางผมเองก็ยืนมองจนสุดสายตาก่อนที่จะหันไปหาพี่คริสที่ตอนนี้กำลังตบเบาะให้ผมขึ้นรถได้แล้ว
“รู้จัก?”หลังจากขึ้นรถผมหันไปถามพี่คริสทันที
“เพื่อน สมัยเรียนอยู่อเมริกา”
“ไม่ชอบ เปลี่ยนห้องให้อินสะ”ผมพูดขึ้นก่อนจะส่งท่าทางไม่พอใจออกมา
“ให้มันดูอินให้น่ะปลอดภัยแล้ว มันไม่ทำอะไรอินหรอกเชื่อกู”
“ให้มันจริง”
“งั้นให้ไปส่งที่มหาลัยไหนยังไม่บอกกูเลยนะ”
“อ้ะ!จริงด้วยแล้วผมต้องไปมหาลัยไหนอะ!”
“ห้ะ?ไม่รู้รึไงอ้วน”
“แย่แล้วๆแบบนี้”จบคำผมก็รีบโทรศัพท์ไปหายูทันทีพอยูได้ยินว่าผมลืมถามชื่อมหาลัยที่ต้องไปก็หัวเราะยกใหญ่
“มหาลัยsxxx”
“ไม่ทันแน่ๆวันแรกก็คงต้องสาย”ผมได้แต่นั่งปลงในความเลอะเลือนของตัวเองระยะเวลากว่าจะถึงก็สายพอดีให้ตายเถอะ
.......
อ้ากกมาแบ้วรอบนี้ตอนยาวขึ้นบ้างมั้ย8000คำได้มั้ง ส่วนที่หายไปคือทำโทรศัพท์พังพึ่งได้ซื้อเครื่องใหม่0-0พรุ่งนี้จะมาอีกตอนเด้อ
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
ยัยนี่มีอะไรแอบแฝง!! ยัยหนูอินต้องรู้อะไรมาแน่ๆอ่ะ