ตอนที่ 54 : ดูเหนื่อยนะ
มู่หลานพาร์ท
มาถึงบ้านแล้วครับตอนนี้ บอกได้คำเดียวว่ารวยสุดๆโหญ่สุดๆดูเหมือนจะยิ่งกว่าตอนที่ผมมาฆ่าล้างตระกูลอีก
“มายุพา สั่งให้คนในบ้านมาหาผม”
“ครับคุณมู่”
เพียงไม่นานนักมีเหล่าคนรับใช้มากมายหลายตาเดินมาต้อนรับผมทันที
“คุณหนูของป้า ฮืออ”หญิงวัยชราวิ่งมากอดรัดผมไว้แน่นทันทีที่พบหน้า
“เอ่ออ..คือคุณป้า..”
“อ่ะ..ป้าลืมไปฮึก..คุณหนูเสียความทรงจำ”
“คุณหนูครับ นี้คือ แม่นมที่เลี้ยงดูคุณหนูกลับคุณยูครับ”
“แม่..แม่นมของผม”เพียงจบคำผมก็ก้มลงกราบเท้าของแม่นมทันทีความรู้สึกบางอย่างกำลังบอกให้ผมทำแบบนี้
ทุกคนต่างตกใจไม่เว้นแม้แต่ยู ที่ถึงกับอึ้งไปพักใหญ่ก่อนจะลงนั่งทำเช่นเดียวกับผม แม่นมน้ำตาไหลพลากลงมาหล่อนไม่รู้ว่าทำไมคุณหนูถึงทำกับตนเช่นนี้ ไม่รู้ว่าทำไมคุณหนูถึงอ่อนโยนกับพวกตนหรือเพราะว่าความทรงจำมันเปลี่ยนคนได้
“คุณหนูของป๊า คุณยู”แม่นมกอดรัดผมกับยูไว้แน่นก่อนที่ภาพทุกอย่างจะตัดไป
ปัง!!
ร่างแม่นมล้มพับลงกับพื้นทันทีกระสุนพุงตรงเข้าหน้าผากของเหล่าลูกน้องแม่บ้านทีละคน ภาพตรงหน้าคล้ายกำลังแตกดับความเดือด ความโกรธ
“ปกป้องคุณหนูคุณท่าน!!!”
“ปืน”
“พี่มู่รีบไปหลบด้านในก่อน!!”
“ยู ปืน”
“พี่แต่..ฮึก”
“ส่งมา”
เพียงเสี่ยววิที่ปืนถึงมือ ทุกอย่างจรงหน้าก็กลายเป็นกองเลือด ชายชุดดำที่เป็นคนยิงแม่นมและเหล่าคนติดตามนอนตายอนาถจนกองเลือด
“คุณท่าน..”
“พี่..”
ภาพของผู้เป็นพี่ชายและคุณท่านร้องไห้ ทำให้ทุกคนของเข่าทรุด มันกำลังซ้ำรอยเหตุการณ์เช่นตอนนั้นมันกำลังซ้ำรอยอีกครั้ง
“พี่..ฮึก..พี่”ยูวิ่งมากอดผมไว้แน่น ผมจำได้ดีความทรงจำที่ผมฆ่าพ่อแม่พวกเค้าทุกกริยาท่าทางผมจำได้หมด และตอนนี้กรรมกำลังตามสนองผมอยู่ ความเจ็บปวดแล่นเข้าโสตประสาทไม่รู้จบ ความจำของอดีตเจ้าของร่างไหล่วนเข้ามา
“ไอเxี้ย นรินทร์!!!กูจะฆ่ามึง!!!”
“ฮืออ..แม่นม..ฮืออ”ผมหันไปตามเสียงของยูร่างไร้วิญญาณของแม่นมที่จมกองเลือดมันทำให้ผมแทบขาดใจ น้องสาวที่เสื้อผ้าเปื้อนไปด้วยเลือดทั้งยังความรู้สึกความทรงจำทั้งหมดมันทำให้ผมแทบบ้า
“คุณท่าน เราไปที่ปลอดภัยก่อนเถอะนะครับ”
เวลาทุกอย่างผ่านไปหลายชั่วโมงกองเลือกซากศพหายไปจากพื้นที่บริเวณบ้าน เหลือเพียงความเศร้า น้ำตาของผู้คนในบ้านที่เหลืออยู่
ทางยูร้องไห้จนสลบไป ผมก็ทำได้แค่ปลอบใจและทำใจกับเรื่องที่เกิดขึ้น เจ็บปวด ทรมาน ผมอยากเจอป๊าอยากเจอป๊าเดี๋ยวนี้
ไม่รอช้าผมจัดการให้มิวคัดคนเพื่อค่อยปกป้องที่บ้านรวมถึงยู แล้วสั่งมายุกับมิยุให้ตามผมมา เพียงรถสีดำถูกขับออกจากบริเวณบ้านทันที
“คุณท่านจะไปไหนครับ”
“คุณท่านมิคิดว่าเราไม่ควรทิ้งคุณหนูไว้ตอนนี้นะครับ”
“ขับไป รีบไปรีบกลับ”ผมบอกเส้นทางกับมายุที่เป็นคนขับรถในครั้งนี้จนมาถึงบ้านที่คุ้นเคย
“ใครครับ ได้นัดไว้รึเปล่า”เป็นเสียงของพี่กันต์ที่มารอรับคนในเวลานั้นพอดี
“พี่กันต์!”ผมลงจากรถก่อนจะวิ่งไปกอดพี่กันต์แน่นทำให้พี่เฟยที่เดินออกมารีบมาผลักผมลงอย่างแรง จนมายุและมิยุชักปืนออกมาเตรียมสู้
“พี่เฟย”ผมห้ามทั้งสองไว้ก่อนที่จะลุกขึ้นไปกอดที่เฟย
“ทำบ้าอะไร!คุณเป็นใคร!ต้องการอะไรจากที่นี้”
“พี่ลองนึกดูสิ คนที่ไม่รู้จักมาเรียกพี่สองคนแบบนี้”
“ใครกันที่หายไป ใครกันที่พวกพี่รอการกลับมา”เพียงจบคำพี่เฟยและพี่กันต์มองหน้ากันก่อนที่จะพูดออกมาพร้อมกันว่า
“คุณหนู!!/คุณหนู”
“ฮึก..ผมกลับมาแล้ว”ผมสวมกอดทั้งสองอีกครั้ง มายุและมิยุต่างพากันทำหน้างง
“ปล่อยคุณท่านของพวกเราได้แล้วครับ”เป็นมายุที่พูดขึ้น
“มายุ”ผมพูดข่มทันที
“แต่คุณท่าน..”
“ไม่ต้องพูดอะไรแล้ว”
“ป๊าอยู่มั้ยพี่กันต์พี่เฟย”
“คุณคริสอยู่ครับคุณหนู”
“งั้นขอเข้าไปนะ”ไม่รับฟังสิ่งใดผมรีบวิ่งเข้าไปในบ้านทันทีก่อนที่จะวิ่งไปยังห้องทำงานของป๊า
“ไงอ้วน ดูเหนื่อยนะ”ยังไม่ทันที่ผมจะได้พูดอะไรป๊าก็พูดขึ้นทันที
“...”
“จะยืนตรงนั้นอีกนานมั้ย มาให้กอดเดี๋ยวนี้”ป๊าพูดพร้อมกับกางมือออกรับกอดผม
“ฮึก..ป๊า..คิดถึง คิดถึงมากเลย”
“กูก็คิดถึงมึงมากนะอ้วน ดีจริงที่กลับมา ขอบคุณที่กลับมา”
“ฮืออ..รู้ได้ไง..ว่าเป็นผม..ฮึก”
“ทำไมกูจะไม่รู้ ใครจะกล้าลืมนายหญิงของบ้านกันหื้ม ไม่ว่าจะร่างไหนมาในแบบไหน กูก็จำได้ จำทุกอย่างของมึงได้อ้วน”
“ป๊า..นั้นใคร?”ไม่มีคำพูดใดๆต่อจากนั้นมีเพียงเสียงสะอื้นจากผมกับคำปลอบของป๊า จนกลบเสียงคนที่มาใหม่อย่างสิ้นเชิง
“ป๊า!นั้นใคร อินถามไม่ได้ยินหรอ”อินเดินเข้ามาผลักผมอย่างแรง นี้มันแรงเด็กหรอผมหากไม่มีป๊าคอยค้ำอยู่มีหวังล้มหน้าตุบแน่นอน
“อิน พี่เองพี่มู่ไง”ผมรีบพยุงตัวก่อนหันไปพูดกับอินทันที
“พี่มู่? กลับมาทำไม? ได้ร่างใหม่แล้ว? แล้วจะกลับมาทำอะไร”
“เอ้ะ..”
“ออกไป ที่นี้ไม่ต้อนรับพี่มู่ อย่ามาแย่งป๊ากับทุกคนไปจากอิน”
“หมายความว่าไงอิน”
“หมายความตามที่พูด อย่างพี่ไม่มีสิทธิมาเหยียบที่นี้อีกแล้ว!!!”
...............
มู่จะรับมือ อินฉบับนี้ยังไงโปรดติดตามรอตอนต่อไปพรุ่งนี้0-0
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ

หงุดหงิดเด็กนี่มาก
หืออออ อิเด็กผี! อิเนรคุณ! อิเด็กเปรต! ทีอย่างี้ไม่มีสิทธิ บอกเลยว่าสิทธิพี่มู่อ่ะเหลือมากกกก! อิเด็กเปรตอย่างแกนั่นแหละจะโดนเฉดหัว! ขึ้น ขึ้นอย่างแรง!