[yaoi]ปะป๊าของผมเป็นมาเฟียครับ!!!

ตอนที่ 14 : เจ็บปวด

ป๊าคริสพาร์ท

หลังจากเครื่องลงจอดผมก็รีบมาโรงพยาบาลทันทีเพียงไม่กี่นาทีก็เดินทางมาถึงกันต์สอบถามเฟยไว้เรียบร้อยว่าตอนนี้ตัวเล็กอยู่ไหนครั้งเดินมาถึงหน้าห้องในใจก็รู้สึกเจ็บอย่างบอกไม่ถูก

“คุณคริส...”เป็นเสียงเฟยที่เรียกผมเบาๆเมื่อเห็นว่าผมเเินเข้ามา

“พวกนายออกไปก่อน”

“ครับ/ครับ”เฟยและกันต์ต่างพาออกจากห้องไปตามคำสั่ง ผมเดินเข้าไปใกล้เตียงของร่างเล็กที่กำลังนอนหลับอยู่สีหน้าร่างกายของร่างเล็กของผมมันแย่ลงจริงๆ จากที่อ้วนเป็นหมูตอนนี้กลับผอมลงจนหน้าตกใจยิ่งเห็นยิ่งเจ็บในใจต่างกล่าวโทษตัวเองที่ครั้งนี้ดูเหมือนจะทำผิดไปแล้วจริงๆ

“อ้วน..ป๊าขอโทษ”ผมจับมือร่างน้อยที่นอนไม่ได้สติพลางกดเสียงเศร้าลงเมื่อสัมผัสได้ถึงความร้อนจากร่างกายของตัวเล็กน้ำหยดสีใสที่ไม่รู้ว่าไหลลงมาตั้งแต่เมื่อไรหยดตกลงมาบนมือน้อยๆของร่างเล็ก ภายในใจคริสตอนนี้กำลังสับสนไปหมดเค้าไม่เคยร้องไห้ให้ใครนอกจากตอนที่เกิดมาแต่ตอนนี้ทำไมถึงได้...ก่อนที่ความคิดจะไกลกว่านั้นร่างเล็กที่นอนนิ่งอยู่นานตอนนี้กลับแสดงสีหน้าหวาดกลัว

“อ้วนเป็นอะไร”คริสที่เห็นลูกชายตัวเล็กของตนเกิดอาการผิดปกติจึงรีบอุ้มจับเจ้าตัวเล็กมากอดไว้แน่น

“ฮึกปะป๊าอย่าทิ้งอินไปฮืออ”ร่างเล็กพูดออกมาทั้งที่ยังหลับอยู่

“ไม่ไปไม่ทิ้งเพราะงั้นอย่าร้องไห้รีบตื่นมาหาป๊านะครับเด็กดี”คริสกอดปรอบร่างเล็กแน่นเพราะรู้ดีว่าตอนนี้ร่างเล็กคงกำลังฝันร้าย ร่างเล็กที่ได้รับอ้อมกอดจากคริสก็ผ่อนคลายลงจนหลับนิ่งไปอีกครั้ง

“ป๊าขอโทษ”คริสได้แต่พูดขอโทษอยู่อย่างนั้นเงียบๆแล้วพลางหลับไปเพราะความเหนื่ิอยล้าจากการเดินทาง..

ตอนนี้คริสตื่นมาภายในห้องสีดำคริสมองไปรอบๆทุกอย่างดำสนิทแต่กลับมีสถานที่นึงในนั้นกลับสีแสงสว่างออกมาคริสเดินไปหายังที่สว่างแต่ทะว่าถึงแม้จะมองดูแล้วใกล้มากแต่ครั้งเดินมาตั้งนานกลับไม่ถึงสักทีคริสเดินตามแสงอยู่นานก็ได้เข้าใกล้จนสามารถมองเห็นสิ่งที่ส่องแสงสว่างอยู่ได้ ร่างชายหนุ่มผิวขาวหน้าตาคล้ายกับผู้หญิงตัวเล็กแต่ดูแล้วภายในร่างกายเล็กๆนั้นคงจะมีกำลังไม่น้อย แต่สิ่งที่ทำให้สายตาคริสต้องหยุดนิ่งคือร่างของลูกชายของเค้าที่กำลังนอนอยู่ข้างๆร่างของชายคนนั้น แสงสว่างที่ประกายสีแดงกำลังส่องแสงชัดเจนขึ้นเผยให้เห็นสิ่งที่คริสไม่อาจเชื่อสายตาอีกครั้งเพราะหัวใจของทั้งสองคนกำลังผูกเชื่อมต่อกัน...ก่อนที่ทุกอย่างจะดับมืดไปคริสตกใจตื่นขึ้นต่างพาให้คนที่พึ่งเข้ามาใหม่ตกใจตามกันไป

“เชี้ยคริส!อะไรของมึงว่ะอยู่ดีๆสะดุ้งตื่นแบบนี้”เป็นเสียงของเรียวที่ดังขึ้น

“ระเรียว”

“เชี้ยในร้ายไรของมึงปะเนี้ยเหงื่อแตกเลย”

“ไม่มีอะไร”ผมหันมองร่างเล็กที่ยังคงหลับอยู่แบบนั้นภายในใจยังคงปรากฏภาพความฝันนั้นอยู่

“ตัวเล็กยังไม่ตื่นหรอว่ะ”เรียวเดินเข้ามาใกล้เตียงแต่ก็ต้องโดนสายตาดุๆของคุณป๊าขี้หวงกลับมาแทน

“อยู่ตรงนั้น”เสียงแข็งพูดขึ้นอีกครั้ง เรียวยอมทำตามด้วยดีเพราะมันไม่ใช่เวลามาทะเลาะกัน

“มึงไปล้างหน้าอาบน้ำก่อนเถอะเดี๋ยวกูดูตัวเล็กให้”

“อื้ม แต่มึงห้ามเข้าใกล้”

“เออออ หวงอะไรนักหนาเนี้ย”

น้องอินพาร์ท..

“ปะป๊า!!”ร่างเล็กที่นอนหลับอยู่นานตกใจตื่นเรียกหาผู้เป็นพ่อของตนเสียงดังจนทำให้เรียวที่กำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่รีบลุกขึ้นมาหา ในขณะเดียวกันที่คริสเปิดประตูห้องน้ำออกมาทั้งที่ใส่เพียงผ้าขนหนูออกมา

“อ้วน!เป็นอะไร”คริสถามออกมาอย่างร้อนใจที่เห็นตัวเล็กนั่งนิ่งน้ำตาไหล

“ป๊า..ฮืออ”เมื่อเห็นคนที่พึ่งออกจากห้องน้ำร่างของผมเหมือนขยับไปเองพยายามจะลุกไปหาทันที

“!!!”ป๊ารีบวิ่งเข้ามาจับผมไว้ทันที

“ฮือออป๊าน้องอินขอโทดฮืออจะไม่ดื้อแย้วเพราะงั้นอย่าทิ้งน้องอินฮือออ”ผมปล่อยโฮ่ออกไปอย่างไปอายใครผมกอดรัดป๊าไว้แน่น

“ป๊าสิต้องขอโทษเรา..แล้วป๊าก็ไม่มีวันทิ้งเราด้วย”คริสกระชับกอดแน่นขึ้น เรียวที่เห็นว่าคงต้องให้เวลาพ่อลูกคุยกันสักหน่อยจึงเดินออกไปเงียบๆ

“ฮืออปะป๊าจาโกหกน้องอินมั้ยน้องอินฝันย้าย”

“ป๊าไม่โกหกน้องอินครับ ป๊าจะไม่ไปไหนน้องอินหยุดร้องก่อนนะครับ”ป๊าโน้มตัวลงเล็กน้อยก่อนที่จับหน้าผมเงยหน้าขึ้นมือหนาของป๊าปาดซับน้ำตาให้ผมเบาๆก่อนที่จะพรมจุฟผมไปทั่วใบหน้า ครั้งนี้ผมยอมให้ทำแต่โดยดีครับไม่ขัดขืนแบบครั้งอื่น

“ปะป๊า..น้องอินหิวจัง”

“ก็ยังเห็นแก่กินเหมือนเดิม”ป๊าส่งมือมาขยี้หัวผมไปมาก่อนที่จะเรียกให้คนด้านนอกนำข้าวต้มเข้ามาให้ผม

“อาเรียว”ผมที่เห็นอาเรียวเดินเข้ามาพร้อมชามข้าวต้มก็เรียกทักทันที

“อ้วนนนของอาตื่นแล้ว”อาเรียววิ่งมาผลักป๊าออกจากผมแล้วกอดผมแทนโดยไม่สนใจสายตาป๊าที่เหมือนจะฆ่าอาเรียวได้ตลอดเวลา

“....”

“มองอะไรกูแบบนั้นคริสจะแดกหัวกูแล้วรึไง มึงไปใส่เสื้อผ้าก่อนไป” [เสื้อผ้า?]เพราะดีใจเมื่อกี้เลยไม่ทันสังเกตว่าป๊ามันไม่ได้ใส่เสื้อผ้านิหว่า!!ใส่แต่ผ้าขนหนู!!แล้วแปลว่าเมื่อกี้ที่กอดไปไอแข็งๆนั้นคือไอแปดลูกหกลูกของป๊าหรอว่ะ!!!

“!!!”ผมตกใจหน้าแดงเป็นลูกตำลึงอาเรียวที่สังเกตเห็นท่าทางของผมก็ขำออกมาทันที

“555เป็นไงอ้วนร่างกายของป๊าเราสุดยอดเลยละสิ”

“มะมะไม่เห็นทาวรายผมจามีมากกว่าให้ดู”

“5555เสียงสั่นแล้วไอหนู”

...................

แฮร่ๆสำหรับคนที่ตามไรท์มาไรท์ฝากพวกเรากลับย้อนไปอ่านไปเลื่อนผ่านๆให้ไรท์หน่อยได้มั้ยครับ.ทำตาอ้อน แล้วก็ขอบคุณที่ตามมานะ-0-ไรท์ขอโทษที่สมองไรท์ไม่ดี5555

อยากได้คู่คุณอามั้ยครับ