ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : คำเชิญจากมิส'ไนติงเกล'
กริ๊งงงงงง~!!
พรึ่บ!
ปิ๊บ
เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้นลั่นห้องจนร่างที่นอนอยู่บนเตียงต้องเด้งตัวขึ้นมาปิดอย่างรวดเร็ว
"อืม..." การที่ตื่นกระทันหันเรียกเสียงครางจากลำคอของเด็กหนุ่มได้ไม่ยากเย็นนัก
"รู้แล้วๆ ต้องตื่นเพื่อไปล้างหน้าใช่ไหม" เด็กหนุ่มเจ้าของเรือนผมสีปีกอีกาที่ตอนนี้ถูกยีจนฟูฟ่องเดินเข้าห้องน้ำอย่างงัวเงีย
ในตอนนี้เป็นฤดูใบไม้ผลิอากาศกำลังดีมีแดดออกท้องฟ้าสดใสไร้เมฆฝน เด็กหนุ่มออกมาเปิดร้าน ร้านของเขานั้นเป็นร้านขนาดไม่ใหญ่มากตกแต่งตามสไตล์ยุโรปเมื่อมองเข้าไปก็จะเห็นว่ามีแต่ตุ๊กตามากมายหลายแบบอยู่เต็มร้าน และเสริมกับป้ายหน้าร้านก็จะรู้ทันทีเลยว่านี่คือร้านซ่อมตุ๊กตา เรเกน ฟรอรัส
กริ๊งๆ
"อ๊ะ ยินดีต้อนรับครับ" เสียงหวานนุ่มทักทายลูกค้าคนแรกของวัน เธอเป็นหญิงสาวที่จัดได้ว่าสวย การแต่งกายของเธอนั้นก็รู้โดยทันทีว่า รวย....
"สวัสดีค่ะ ฉันชื่อคาร่า ดาร์เลส พอดีฉันเผลอทำมันพังน่ะค่ะ" เธอยิ้มทักทายเด็กหนุ่มกลับพร้อมกับหยิบตุ๊กตาไม้มาวางบนโต๊ะ
"ตุ๊กตาไม้ตัวนี้เป็นของสำคัญที่ได้จากคุณปู่ของฉัน มันกลไกซ่อนอยู่ฉันเผลอทำมันตก พอไปถามร้านอื่นเขาก็บอกว่ามันยากที่จะซ่อม ฉันจึงมาหาคุณเพราะพวกเขาแนะนำว่าถ้าคุณสามารถซ่อมมันได้อย่างแน่นอน" เธอเล่าด้วยน้ำเสียงเศร้าๆ
"งั้นผมขออนุญาตดูหน่อยได้ไหมครับ"
"เชิญค่ะ"
มือเรียวหยิบตุ๊กตาขึ้นมาดูใช้มือและดวงตาสำรวจอย่างละเอียด ไม่นานนักรอยยิ้มก็ปรากฏอยู่ที่มุมปากเล็ก เขาเงยหน้าขึ้นยิ้มให้กับเลดี้ดาร์เลส
"ผมซ่อมได้ครับ แต่ต้องใช้เวลานานหน่อยประมาณ4วันก็มารับได้แล้วครับ" เมื่อพูดจบเลดี้ดาร์เลสถึงกับน้ำตาตก
"ขอบคุณค่ะ ขอบคุณจริงๆ"เธอจับมือของเด็กหนุ่มเขย่าด้วยความดีใจ
"ส่วนเรื่องราคา...."
"ฉันจ่ายเท่าไหร่ก็ได้ค่ะ! ขอให้มันกลับมาเป็นเหมือนเดิมก็พอ!" เธอตอบโดยที่เขายังไม่ทันพูดจบ
เมื่อตกลงราคาเสร็จเลดี้ดาร์เลสก็ขอตัวกลับส่วนเด็กหนุ่มก็นำตุ๊กตาตัวนั้นไปเก็บในห้องซ่อมแล้วนำตัวอื่นขึ้นมาทำต่อ
กริ๊งๆ
"ขอโทษครับ พอดีผมอยากให้ซ่อมตุ๊กตานี่ให้หน่อย"
กริ๊งๆ
"ขอโทษค่ะ ฉันขอซื้อตัวนี้ได้ไหมคะ"
กริ๊งๆ
"ขอโทษค่ะ...."
กริ๊งๆ
.
.
.
.
.
.
.
ครืนนนนนนนนนน....
แปะ.. แปะ แปะ ซ่า ซ่า
"หืม? ฝนตก?" เด็กหนุ่มออกมาจากห้องซ่อมตุ๊กตาหลังจากที่รับลูกค้ามากมายหลายหน้าตาเขาก็เพิ่งเอะใจว่าทำไมร้านมันเงียบลง เมื่อเสียงจากฟ้าดังขึ้นก็รู้ต้นเหตุทันที
กริ๊งๆ
เสียงกระดิ่งร้านดังขึ้นอีกครั้ง เรียกความสนใจของเด็กหนุ่มเป็นอย่างดี เมื่อมองไปยังหน้าประตูร้านเด็กหนุ่มถึงกับตะลึง ร่างของหญิงสาวที่จัดได้ว่าหุ่นนางแบบเลยทีเดียว ใบหน้าครึ่งบนของเธอถูกปิดด้วยหน้ากากสีดำสนิทที่ตัดด้วยลวดลายสีทองประดับด้วยขนนกสีดำเงา เครื่องแต่งกายของเธอนั้นช่างขัดกับสภาพอากาศตอนนี้เสียจริง เธอสวมชุดกระโปรงยาวแนวยุควิคตอเรียสีดำ
"สวัสดีค่ะ คุณโอนีล เอเลอร์" รู้ตัวอีกทีเธอก็เดินมาอยู่ตรงหน้าเด็กหนุ่มซะแล้วเมื่อเปรียบเทียบกันแล้วเธอสูงกว่าเด็กหนุ่มคืบหนึ่งเลยทีเดียว
"อ๊ะ เอ่อ ครับ" เมื่อได้สติเขาก็ตอบด้วยความระเวง
เธอรู้ชื่อจริงของเราได้ยังไง?
"ไม่ต้องกลัวไปหรอกค่ะ ฉันไม่บอกเรื่องชาติกำเนิดคุณ ญาติพี่น้อง หรือตัวตนของคุณให้ใครได้รู้หรอกนะคะ"
พรึ่บ!
ปึก!!
"แหม่ๆ แค่นี้ก็กะจะฆ่ากันเลยหรอคะ"
เหตุการณ์มันเกิดขึ้นเร็วมากจนมองไม่ทัน หญิงสาวปริศนาจับข้อมือของเด็กหนุ่มที่หมายจะเอามีดสังหารเธอให้ตายอย่างง่ายดาย
"เธอเป็นใคร!! ใครส่งเธอมา!" เด็กหนุ่มตะคอกเสียงแข็ง พยายามดันมือเพื่อสังหารเธอทิ้งซะ
"ใจเย็นๆค่ะ ฉันไม่ใช่นักล่าหรอกนะคะ ฉันแค่มาส่งจดหมายตามหน้าที่แค่นั้น"
"และถ้าฉันเป็นพวกนั้นจริงป่านนี้ฉันไม่ปล่อยให้คุณหายใจจนถึงตอนนี้หรอกค่ะ"
เธอพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนทำให้เด็กหนุ่มลดมือลงแต่ก็ไม่ไว้ใจเธออยู่ดี
"มาเข้าเรื่องของเรากันดีกว่านะคะ เรียกฉันว่ามิสไนติงเกล" เธอยิ้มแล้วยื่นจดหมายให้กับคนตรงหน้า
"นี่เป็นจดหมายเชิญเข้าร่วมเกมของมาสเตอร์ กรุณาอ่านและตอบกลับภายในเดือนนี้ด้วยนะคะ ถ้าคุณตกลงกรุณาตอบกลับตามที่อยู่ด้านล่างแล้วเดี๋ยวเราจะส่งคนมารับ" เธออธิบายอย่างใจเย็นพร้อมสังเกตปฏิกิริยาของคนตรงหน้าไปด้วย
"แล้วถ้าปฏิเสธล่ะ" ดวงตาสีมรกตนั้นจ้องเขม็งไปยังใบหน้าใต้หน้ากากนั้นส่วนมือกำมีดแน่นพร้อมที่จะแทงร่างหญิงตรงหน้าได้ทุกเมื่อ
"ว้าว! คุณนี่น่าสนใจอย่างที่มาสเตอร์บอกจริงๆด้วย คุณรู้ก็น่าจะอยู่แล้วล่ะค่ะว่าถ้าปฏิเสธจากคนที่มีข้อมูลของคุณทุกอย่างจะเป็นยังไง อืม...จะเป็นยังไงน้า~" มิสไนติงเกลพูดจาหยอกล้อคนตรงหน้า
"นี่เธอ!" เด็กหนุ่มพุ่งเอามีดจะแทงคนตรงหน้าแต่เธอกลับหน้าไปอยู่อีกด้านนึงแทน
"หวาๆ กระต่ายน้อยตื่นกลัวซะแล้ว" เธอยกมือขึ้นมาจับแก้มทำท่าตกใจเมื่อเด็กหนุ่มหันกลับมาจะแทงอีกรอบเธอก็หายไปซะแล้ว
"แล้วฉันจะรอคำตอบจากคุณนะคะ โอนีล เอเลอร์" สิ่งที่เหลือไว้ก็คือขนนกสีดำเงาเด็กหนุ่มกัดฟันอย่างโกรธเคือง เขาโดนปั่นหัวจนได้
ชิ หล่อนเป็นใครกันแน่ แล้วมาสเตอร์นั้นอีก เราต้องรู้ความจริงให้ได้ ไม่ว่าใครหน้าไหนก็จะไม่ปล่อยให้ความลับรั่วไหลแน่
ตัดฉับ!! มาลงตอนที่1แล้วค่ะรีดเดอร์ที่รัก!!! >v<)/
แค่ตอนแรกปริศนาก็เต็มไปหมดเลยหวาๆ
มันจะค่อยๆเปิดมาทีล่ะนิสค่ะ
เป็นยังไงก็ติดตามในตอนต่อไปนะคะ
อย่าลืมคอมเม้นท์เป็นกำลังใจด้วยนะคะ
<3
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น