{ TAOKACHA } Island of love-เกาะเเห่งความรัก

ลำดับตอนที่ #1 : Chapter 1

    Duck-      Fly 

"อ๊ากกกกกกก. ไม่นะนี่ผมต้องอยู่ที่นี่จริงจริงหรอเนี่ยยยยยย" ⊙▽⊙

"เงียบไปเหอะน่าาา "

" เราต้องอยู่ที่นี่ไปอีกนานเเค่ไหนก็ไม่รู้ ฮือออออ " (╥﹏╥)

" เดี๋ยว พวกนั้นก็คงมารับเรากลับเองเเหละ ถ้าเค้ารู้ว่าเราหายไป ไหนบอกว่าอยากมาใจจะขาดไง นี่ได้อยู่เลย ไม่ดีใจหรอ " ╯ω╰

" หึ้ยย ไม่คิดช่วยหาทางออกเเล้วยังจะมาเเขวะอีกนะ เต๋า...  "

" โถ่ ชามันไม่เป็นอะไรหรอกน่า อย่าลืมสิ ที่นี่มันเป็นเกาะส่วนตัว เเถมบ้านพักก็มี มันไม่ได้ลำบากอะไรซะหน่อย " 

" เเต่.... ว่า " 

" เชื่อเต๋าสิ ไปกลับเข้าไปในบ้านเหอะ " 

" กะ.... ก็ได้ " 

                                                   

 " หึหึ ไอ้เป็ดมันคงไม่รู้หรอกว่าทั้งหมดมันเป็นเเผนการของผม ที่ตั้งใจมาเกาะนี้ เเล้วให้เพื่อนๆ คนอื่นทิ้งเราไว้ เพราะอะไรนะหรอ ผมน่ะ เเอบชอบ ไอ้เป็ดเนี่ยมานานเเล้ว เเต่มันก็ซื่อบื่อไม่รู้ซักที ผมเลยตั้งใจว่าจะวางเเผนให้มันได้อยู่กับผมเเค่ 2 คน เเล้วผมเนี่ยจะจับมันทำเมียให้ได้เลย 55555 " 

" ฮือออ ทำไมพวกมันต้องลืมพวกผมไว้บนเกาะด้วยเล่า โถ่.... รู้อย่างนี้เมื่อคืนผมไม่น่ากินเหล้ามากมาย จนเมาไม่รู้เรื่อง ตื่นมาเอาป่านนี้เลยยย

" เห้ย ไอ้ชาน้ำเเข็งละลายหมดเเล้ว ทำไมไม่กินว่ะ " เสียงของพี่ต้นพี่ชายของเต๋า 

" ก็.. มันไม่อร่อยหนิ สู้สตอเบอรี่ปั่นก็ไม่ได้" 

" โห้ยย พี่ชาเเม่งอ่อนว่ะ " เสียงเฟรม น้องที่สุดในกลุ่ม 

" ใครอ่อน ดู ! ผมคว้าเเก้วเหล้าขึ้นมาดื่มจนหมด " เเค่ก เเค่ก. ผมดื่มไม่ทันหมดเเก้วก็สำลักออกมา

" 5555 อ่อนจริงจริงเล๊ยย พี่น่ะ ขนาดน้ำเเข็งละลายซะเหล้ามันจางขนาดนั้นเเล้วเเท้ๆ คนจริงมันต้องเเบบนี้เว้ยพี่ " เฟรมเทเหล้าใส่เเก้วโดยไม่ผสมโซดาหรือน้ำเเข็ง ดื่มโชว์ผม

" โอ้ยนี่เเกกินขนาดนั้น จะรีบตายรึไงว่ะเฟรม " จอยที่นั่งเงียบอยู่นานพูดขึ้น เธอเป็นผู้หญิงเพียงคนเดียวในกลุ่มของพวกเรา ถึงอย่างงั้นพวกเราก็ไม่เคยจะคิดว่าเธอเป็นผู้หญิงหรอก เธอน่ะ นิสัยออกจะห้าวๆ เเถมยังเอะอะโว้ยวายเก่ง จนเหมือนผู้ชายซะ

มากกว่า 

" โถ่เอ้ย นานนานทีน่ะ ไม่เป็นไรหรอก  อย่าคิดมากน่า '   ว่าเเต่.......

 พี่ชากล้าไหมล่ะ ถ้าพี่กล้ากินผมจะยอมเรียกพี่ว่า ท่านคชา เเละยอมเป็นลูกน้องพี่อาทิตย์นึง ไม่สิ เดือนนึงเลยก็ได้ " 

" โอ้โห ไอ้นี่ข้อเสนอมันน่าสนใจยิ่งนัก ' ก็ได้ว่ะ เเก้วเดียวใช่ไหม " 

" ใช่เเล้วค้าบผม เเต่ เพียวนะพี่ " 

" เออน่า กูไม่ได้อ่อนขนาดนั้นซักหน่อย " 

" หรอชา จำได้ว่าตอนเรียนจบเเล้วไปฉลองกัน มึงน่ะเมาคนเเรกเลยนี่ พอเมาเเล้วก็มาทำเก่งไปทั่ว จนเกือบมีเรื่อง " ไอ้เผือกที่นั่งข้างๆผมพูดขึ้น 

" เออ นั้นมันตั้งนานเเล้วเว้ย ก็ตอนนั้นกูยังเด็กอยู่ คอยดูเเล้วกัน   ตอนนี้อ่ะนะกูคอเเข็งอย่างกับท่อ " 

" เออ เเล้วกูจะคอยดูอย่างมึงไม่เกินช็อตเดียวก็เมาเป็นหมาเเล้ว "

ผมกำลังจะด่ามันตอบ เเต่จังหวะนั้นเฟรมก็ยื่นเเก้วมาให้ผม

" ไม่ป๊อดใช่ป่ะพี่ "

" เอาว่ะ เเก้วเเค่นี้มันจะซักเเค่ไหนกันเชียวว่ะ " ผมรับเเก้วนั้นมันเเล้วรีบดื่ม 

" เเหวะ ไม่เห็นจะอร่อยตรงไหน " 

" เออ ฉันไปนอนก่อนง่วงเเล้วอ่ะ " จอยพูดขึ้นเเล้วลุกจากไป

ผ่านไปซักพัก ผมเริ่มรู้สึกมึนๆเเล้วอ่ะ ไม่ๆผมจะเมาไม่ได้เดี๋ยวพวกนั้นหาว่าผมอ่อน

" เห้ย ไอ้เฟรมเอาเหล้ามาอีกเเก้วดิ " 

" พอเเล้วมั้งพี่ " 

" เอามาเหอะน่า " 

" ก็ได้พี่เเต่รอบนี้ผสมนะพี่ " 

" เออ เอาไงก็เอาเหอะ เเล้วเเต่มึง " 

" อ่ะพี่ " 

เฟรมมันส่งเเก้วเหล้าที่ชงเเล้วมาให้ผม 

" ขอบใจเว้ย ' ผมรับเเก้วมา เเล้วดื่มจนหมด "  โห่ เเม่งมึนกว่าเก่าอีก ตอนนี้ผมเริ่มรู้สึกปวดหัวเเล้วอ่ะ ทำไงดี พึ่ง 2 นี่เพิ่งเเก้วเองนะ

" ไอ้เฟรมอีกเเก้วดิ " 

" ยังจะเอาอีกหรอพี่ เดี๋ยวก็เมาเเย่หรอก พี่เมาเเล้วยิ่งควบคุมตัวเองไม่ได้อยู่ เดี๋ยวพี่ก็ไปทำอะไรเเปลกๆอีก " 

" เออน่า เอามาเหอะ กูไม่เมาหรอกบอกเเล้วคอกูเเข็งกว่าท่ออีก 55555 " 

" ก็ได้พี่ " เฟรมพูดเสียงอ่อนใจ เเล้วจัดการชงเหล้า เเล้วยื่นให้พี่ชายที่นั่งหน้าเเดงๆอยู่ด้านหน้า 

ผมรับเเก้วมาจากเฟรมเเละจัดการดื่มมันจนหมด ' ตอนนี้ผมรู้สึกร้อนผ่าวๆ ไปทั้งตัว เเละผมเริ่มควบคุมตัวเองไม่ได้เเล้วครับ เออกูคงจะเมาจริงๆเเล้วเเหละ เเต่มันร้อนมากจนผมอยากจะถอดชุดออก โอ้ยไม่ไหวเเล้วโว้ยยยย

ผมจัดการถอดเสื้อของตัวเองออก เเต่ตอนนี้ผมก็กำลังจะปลดเข็มขัด! เเต่มีมือของใครก็ไม่รู้มาจับผมไว้ 

" ชา เมามากเเล้วไปนอนเถอะนะ ไปเดี๋ยวเต๋าพาไป " 

อ่อ ไปเผือกนี่เอง

" ม่ายย~ กูจะกินต่อมงเมาอะรายยยย กูบอกว่ากูไม่เมาก็ไปเมาเด้ " ผมพูดก่อนจะสบัดมือไอ้เผือกออก เเต่มันยิ่งจับผมเเน่นขึ้นอีก 

" ชาไปนอนได้เเล้ว " เต๋าพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง

" เออ ไปก็ได้ว่ะ ไม่เห็นต้องดุเลย " 

เเล้วผมก้อปล่อยให้ไอ้เผือกนี่ลากผมกลับห้อง 

" อ่ะชา ถึงห้องเเล้ว " เต๋าวางตัวผมลงบนเตียง เเต่เดี๋ยว ผมรู้รึกอยากจะอ้วกมาก

" ต๋าวววว~ พาชาไปห้องน้ำหน่อย " เต๋ารีบเข้ามา ยกตัวผมไปที่ห้องน้ำเเละก็

 อ้วก........ โอ้ยยยย รู้สึกทรมานสุดๆเลย ผมไม่น่าทำเป็นเก่งเลย พอผมอ้วกเสร็จ 

เต๋าก็พาผมไปล้างหน้าเเปรงฟัน เกิดมานอกจากหม่าหมี้ผม ก็เพึ่งจะมีเค้านี่เเหละที่ทำให้ผมเเบบนี้  

" ไปชา ไปนอนได้เเล้ว "  เต๋าอุ้มผมมาที่เตียงอีกครั้งเเละวางตัวผมลงบนเตียงเเล้วจัดการห่มผ้าให้  

" ฝันดีนะชา เต๋าไปก่อนนะ " 

" ค้าบบบบบ "  เเล้วผมก็หลับใหลเข้าสู่ห้วงนิทรา~~~

" เฮ้อออ เรื่องมันก็เป็นเเบบนี้เเหละครับนนทนันท์เศร้าใจ " ∪﹏∪   จ๊อกกก ง่ะหิวข้าว ลงไปหาอ่ะไรกินข้างล่างก่อนเเล้วกัน 

ตึก..ตึก...ตึก..... ผมเดินลงบรรไดเพื่อจะมาหาอะไรกินข้างล่างเเต่ระหว่างทางก็เจอเต๋าเดินสวนขึ้นมา

" อ้าวชา จะไปไหนอ่ะ " 

" จะลงไปหาอะไรกินอ่ะดิ นี่ยังไม่ได้กินอะไรตั้งเเต่เมื่อคืน " 

" อืม... ในห้องห้องครัวมีข้าวต้มอยู่เต๋าทำไว้เมื่อเช้า ไปตักมากินนะ " 

" ขอบใจ " 

" เออ ชาไหนๆก็ต้องอยู่ที่นี่เเล้วอ่ะ  เราไปเล่นทะเลกันป่ะ " 

 อืมมมม นั่นสิเนอะพลิกวิกฤติให้เป็นโอกาสดีกว่า 

" ไปดิ " 

" เค กินข้าวให้เสร็จก่อนเเล้วกันเดี๋ยวพาไป " 

" อ่า รอเดี๋ยวนะ "

 

Tao Tao Part 

พอไอ้ตัวเล็กกินข้าวเสร็จผมพาเค้าเดินมาตรงชายหาด 

" โห้วววว~~~ สวยจังเลยอ่ะเต๋า " ≧▽≦

" 5555 ทำเหมือนไม่เคยมาไปได้น่าา "ภาพตรงหน้าผมมันน่าขำจริงๆนะ  เค้าทำตัวเหมือนเป็นเด็กเด็กนี่จะน่ารักไปถึงไหนกัน แค่นี้ผมก็จะละลายหมดแล้วครับคุณนนทนันท์

" หัวเราะอะไรวะ " ดูดิไอ้เป็ดมันจะไม่รู้ตัวอีกว่าที่มันทำอ่ะ น่ารัก ขนาดไหน

" ป่าว ไม่มีอะไรหรอก แค่......ชาทำหน้าอย่างนี้แล้วมันน่ารักดีอ่ะ " 

" บ้าน่าา " ไอ้ตัวเล็กยิ้มหน้าบานเป็นกระด้งเชียว 

"  เเหน่ะ เขินอ่ะดิ  เต๋าแค่พูดเล่นน่ะ " ตัวเล็กหุบยิ้มทันที เเหม ปากผมนี่เนอะ

ระหว่างที่ไอ้ตัวเล็กกำลังเล่นทะเลอยู่อย่างสนุกสนาน

" โอ้ยยยยย " จู่ๆเค้าก็ร้องลั่นขึ้นมาผมจึงรีบวิ่งไปดู

" ชาเป็นไรอ่ะ "  ‧'''‧

" เออ โดนอะไรบาดก็ไม่รู้อ่ะ " ตอนนี้ไอ้ตัวเล็กเริ่มน้ำตาซึมซึมเเล้วอ่ะ 

" มา เดี๋ยวพาไปทำเเผลนะ "  พร้อมกับอุ้มเค้าขึ้น 

" เต๋าาา ไม่ต้องอุ้มก็ได้น่า เดินเองไหว " 

" มันใช่เวลาจะมาดื้อตอนนี้ป่ะชา อย่าดื้อเกาะเต๋าไว้ เเน่นๆ ด้วยไม่งั้นถ้าตกขึ้นมาเต๋าไม่รู้ด้วยนะ"  ไอ้ตัวเล็กยอมทำตามโดยดี เค้ากระชับมือที่เกาะคอผมให้เเน่นขึ้น บทจะเชื่อฟังก็ง่ายอย่างงี้เลย เเต่ถ้าเวลาเค้าดื้อขึ้นมาจริงๆใครก็เอาเค้าไม่อยู่หรอก   

พอถึงห้องนั่งเล่น ผมก็วางเค้าลงบนโซฟา เเล้วขึ้นเอาอุปกรณ์ทำเเผลข้างบนห้อง 

" โอ้ยยย มันเจ็บนะเว้ยย " ＞︿＜ ตัวเล็กร้องโวยวาย เมื่อผมเอาสำลีชุบเเอลกอฮอล์เช็ดบริเวณเเผลของเค้า 

" เจ็บก็ต้องทน อ่ะนี่ " ผมยื่นตุ๊กตาเเมวที่มาอยู่ข้างๆผมให้เค้า 

" กูไม่ใช่เด็กๆนะเว้ย " ▔﹏▔

เเล้วผมก็ทำเเผลให้เค้าต่อยังไม่ทันจะเอาเเอลกอฮอล์มาเช็ดเค้าก็รีบคว้าตุ๊กตาเเมวมากอดไว้เเน่น 

" ไหนบอกไม่เด็กเเล้วไงชา " ผมพูดล้อๆ

" ก็มันเเสบนี่เต๋า " เค้ามองหน้าผมอย่างเคืองๆ

" ล้อเล่นหน่าาา " ยิ้มเเมวให้หนึ่งที

พอทำเเผลให้เค้าเสร็จผมก็เอาอุปกรณ์ทำเเผลขึ้นมาเก็บ ระหว่างเดินลงไปข้างล่างผมก็เห็นไอ้ตัวเล็กนั่งเล่นตุ๊กตาอยู่ คงลืมไปเลยนะว่าตัวเองนะเปียกอยู่ ถึงได้ทั้งกอด...ทั้งฟัด... หึ้ยยย อิจฉาตุ๊กตาว๊อยยย =‵′= ผมกำลังเดินลงบรรไดไปหาเค้าเเต่....

โครมมมม!

" เห้ยย! เต๋า!!!! " 

  •:*´¨`*:• ☆ •:*´¨`*:•.

สวัสดีค่าา 

ขอกราบขอบคุณทุกๆคนที่เข้ามาอ่านนะค่ะ  

ถึงเราจะมาช้าเเต่ก็ มาละเน้อ 

ช่วยติดตาม คอมเม้นเป็นกำลังใจให้เราด้วยน้าา

เจอกันใหม่ตอนหน้าน้า 

่่

:Hippopooz