คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : CHAPTER 05 : ความป่วนขั้นที่สอง [เจิมจ้า]
EP.05
ความป่วนขั้นที่สอง
*ยังไม่ได้แก้คำผิด+สปอยซึ!
ตู้มมม!!!
“รุ่นที่สิบ!!!”
เสียงตะโกนของผู้พิทักษ์ดังลั่นยามที่ดวงตาสีมรกตคู่นี้เห็นบุคคลอันเป็นที่รักหายเข้าไปในควันสีชมพู
“บาซูก้าทศวรรษ?”
“เจ้าวัวบ้านั่นดันทำตกเอาไว้อีกแล้วงั้นเหรอ”
รีบอร์นกับยามาโมโตะที่มาทันตอนเห็นร่างน้อย
ๆ ของนภาจูเนียร์ถูกอาวุธจอมสร้างปัญหายิงเข้าเป้าอย่างจัง
ก่อนที่ดวงตาของสองนักฆ่าจะเหล่มองตัวต้นเหตุที่นั่งหน้าซีดเอามือขยี้หัวหยิกหยอยของมันอย่างบ้าคลั่ง
“ตายแน่
ๆ ผมตายแน่ ๆ”
เออ...เอ็งน่ะตายแน่
ๆ อยู่แล้วไอ้วัวติ๊งต๊อง!
“เกิดอะไรขึ้นน่ะสุดขั้ว!!!”
ทางด้านผู้พิทักษ์คนอื่น
ๆ ที่พึ่งกลับมาจากการทำภารกิจของตน ก็พากันเข้ามาที่ห้องโถงอันเป็นสถานที่เกิดเหตุเสียงกัมปนาท
และได้เห็นควันสีชมพูลอยฟุ้งจนไม่สามารถมองเห็นร่างที่อยู่ด้านในของควันนั่นได้
“เงานั่นมัน” ฮิบาริที่สายตาดีมากกว่าคนอื่น ๆ ก็เอ่ยขึ้นอย่างแผ่วเบา
ดวงตาสีนิลหรี่มองเงาสูงสีดำอันแสนคุ้นเคยกำลังบิดคอตัวเองไปมาเพื่อคลายอาการปวดเมื่อย
ซึ่งเสียงกระดูกที่ดังลั่นให้ผู้พิทักษ์และรีบอร์นได้ยินมันชวนน่าขนลุกอยู่หน่อย ๆ
แกร็ก
แกร็ก กร็อบ
“เห~ ที่นี่คืออดีตเมื่อ 10 ปีที่แล้วงั้นเหรอ”
“..!!!..”
น้ำเสียงเจ้าเล่ห์ชวนร้ายกาจนั่นมันคืออะไร?
เหล่าผู้พิทักษ์ที่ได้ยินประโยคทักทายจากเงาสูงสีดำที่กำลังเดินออกมาจากควันสีชมพูก็ล้วนทำสีหน้าตึงเครียดระคนแตกตื่น
เพียงเพราะน้ำเสียงที่ควรจะมีแต่ความอ่อนโยนชวนให้พวกเขาเชื่อฟังได้อย่างง่ายดายนั่น
มันไม่ใช่เสียงที่พวกเขาต้องการได้ยินสักอย่าง
“คุฟุฟุฟุ
หรือว่าผลข้างเคียงของสึนะโยชิคุงจะส่งไปถึงในอนาคตด้วย?”
“แบบนี้ก็แย่สิคะท่านมุคุโร่”
สองผู้พิทักษ์สายหมอกเป็นอันต้องหน้าเครียดยิ่งกว่าเก่า
เพราะกลิ่นอายของบอสผู้เป็นที่รักนั้นมันแตกต่างเสียจนโครมซึ่งเป็นผู้หญิงเพียงคนเดียวยังเผลอก้าวถอยหลังออกห่างโดยไม่รู้ตัว
ตึก
ตึก ตึก
“อะไรกัน
ๆ นี่พวกผู้พิทักษ์อยู่กันครบทุกคนเลยไม่ใช่หรือไง”
ดูเหมือนอีกฝ่ายจะสังเกตเห็นว่าในห้องโถงนี้ดันมีเหล่าผู้พิทักษ์และอาจารย์จอมป่วนของตนยืนอยู่ด้วย
เพราะงั้นเจ้าของร่างสูงโปร่งในกลุ่มควันสีชมพูจึงได้เดินออกมาอย่างช้า ๆ
“..!!!..”
“ระ...รุ่นที่สิบ” โกคุเดระที่เห็นบอสของตนเต็ม ๆ สองตาก็ถึงกับเอ่ยออกมาอย่างยากลำบาก
ดวงตาสีมรกตสั่นไหวดั่งผิวน้ำที่ถูกของแข็งหล่นกระทบเป็นวงกว้าง
ความรู้สึกเอ่อล้นออกมาจนวายุหนุ่มไม่อาจข่มกลั้นมันได้อีกต่อไป
ไม่ผิดแน่...แม้รอยยิ้มจะเปลี่ยนไปจากหน้ามือเป็นหลังมือ
แต่ใบหน้านี้ ดวงตาคู่นี้ และส่วนสูงเคียมอกของเขานั้น ล้วนเป็นบุคลิกที่ชวนให้เขาคิดถึงจนเก็บอาการไม่อยู่อีกต่อไป
คิดถึง...คิดถึงเหลือเกิน
สองมือแกร่งที่กำหมัดแน่นถูกคลายลงและเปลี่ยนเป็นอ้างออกกว้าง
พร้อมกับร่างสูงของผู้พิทักษ์วายุจะพุ่งหลาเข้าไปหาเจ้านาย(?)อันเป็นที่รักด้วยสีหน้าที่ดูน่าขนลุกในสายตาของผู้พิทักษ์คนที่เหลือ
แต่อนิจจา
นอกจากจะนกเก่งเป็นที่หนึ่งแล้ว ยังหวืดเก่งไม่แพ้กันอีกต่างหาก เพราะแทนที่โกคุเดระ
ฮายาโตะจะได้คว้าร่างเพรียวของนภาแห่งวองโกเล่เข้ามาไว้ในอ้อมกอดแล้วนั้น
โครม!!
“แอ่ก!”
“ฝีมือแกจริง
ๆ ด้วยด้วยสิไอ้ลูกวัวจอมเซ่อซ่า!!!”
ซาวาดะ
สึนะโยชิดันวิ่งไปกระโดดถีบแรมโบ้ที่กำลังแอบย่องออกจากห้องโถงราวกับรู้ชะตากรรมอันน่าสมเพชเวทนาของตัวเอง
ทว่าดันหนีไม่พ้นสายตาของราชสีห์ผู้เกรี้ยวกราดคนนี้ไปได้
ผลก็เลยตัวปลิวไปนอนชักแหงก
ๆ อยู่บนพื้นอย่างหมดสภาพ
“….”
“ขาคู่สุดขั้วเลยนะซาวาดะ!!”
แหงละ...โดนกระโดดถีบขาคู่แบบนั้น
ไม่ม่องเท่งก็กะไรอยู่
ดีแล้วละที่ผู้รองรับอารมณ์ฉุนเฉียมของนภาแห่งวองโกเล่ไม่ใช่พวกเขาน่ะ
[0/100]
เจิม 5 เม้นฮะ
ความป่วนขั้นตอนไปบันเทิงกว่านี้ค่ะ เพราะเราจะเอาน้องเวอร์ชั่น 18 แซ่บจี๊ด
กับน้องที่ไปอนาคตมาป่วนเหล่าหนุ่ม ๆ กันค่ะ
แต่ใด ๆ แล้ววงวารก๊กคุงมากค่ะ เป็นทาสรักไม่พอ ยังนกเก่งเป็นที่หนึ่งอีก
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านและชื่นชอบฟิคเรื่องนี้นะคะ ภาษาอาจไม่สวยเท่าไหร่ต้องขออภัยด้วยนร้า
ปล.ใครรอน้องยูกิอยู่ ตอนนี้กำลังไล่แก้คำผิดและเปลี่ยนสีตาของน้องอยู่นะคะ
เพราะงั้นถ้าเสร็จแล้วจะไปอัพตอนที่เปิดเจิมเอาไว้ให้ค่าาาา
ความคิดเห็น