คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : CHAPTER 12 : บอสมาเฟีสผู้ซุ่มซ่าม
*ยังไม่แก้คำผิด*
“รีบอร์นคงจะรออยู่ที่บ้านแล้วสินะ หนีดีไหมเนี่ย”
“ต่อให้นายหนีไปไกลจนสุดขอบโลกก็หนีไม่พ้นหรอก”ยูกิเอ่ยกับเพื่อนผมฟูข้างๆ พร้อมกับถอนหายใจไปด้วย
ขนาดเขาที่มีเคียวยะเป็นโล่ชั้นเยี่ยม
ยังถูกเจ้าหนูตัวป่วนบังคับให้เขามานอนค้างที่บ้านสึนะโยชิ
ด้วยเหตุผลว่าเบี้ยเลี้ยงที่ให้ไว้มันดันหายไปกลางทาง
บ้าบอมากกกกกก
ต่อให้คิบาระ
ยูกิโตะผู้นี้ไม่มีเงินแต่ก็มีขุมทรัพย์นามว่าเคียวยะคอยเปย์ให้ตลอด 24
ชั่วโมงอยู่แล้ว!!
เจ้าตัวป่วนต้องการกลั่นแกล้งสึนะโยชิโดยมีเขาเป็นของแถมพิเศษ
“เอ๋!!!!”
สึนะโยชิมองกลุ่มคนชุดดำยืนอออยู่ตรงหน้าบ้านของเขา
สีหน้าดุดันกับรังสีที่เปี่ยมไปด้วยความน่ากลัว
ทำเอาร่างผอมของว่าที่บอสวองโกเล่รุ่นที่สิบถึงกลับทรุดตัวนั่งลงกับพื้นอย่างหมดสภาพ
สึนะโยชิ...ดูเหมือนผมต้องให้รีบอร์นฝึกนายเพิ่มเสียแล้ว
ถ้าขืนยังทำตัวปวกเปียกแบบนี้ต่อไป
นายได้โดนเขาคนนั้นแย่งตำแหน่งบอสไปแน่ๆ
ดวงตาสีแดงหม่นแสงลงเล็กน้อย
ก่อนจะกลับมาทำตัวเหมือนปกติพร้อมกับคนชุดดำที่กำลังยืนเข้าแถวเรียงหน้ากระดานพร้อมกับผายมือให้อย่างนอบน้อม
“กลับมาแล้วเหรอครับท่านซาวาดะ
สึนะโยชิ”
“เอ๋!!!”
“เชิญครับ”
“ไปกันเถอะสึนะโยชิ”ยูกิฉุดแขนของคนที่นั่งอยู่กับพื้นขึ้นมา
ก่อนจะลากให้อีกคนเดินผ่านลูกน้องชุดดำที่ไม่ต้องถามก็รู้อยู่แล้วว่าเป็นมาเฟีย
จะมีคนยุโรปที่ไหนมาสวมสูทใส่เดินแฟนตาซีกันบ้างเล่า
ถ้าหากลูกน้องมากันเยอะแบบนี้
เจ้าคนซุ่มซ่ามหัวทองผู้มีรัศมีเหมือนเจ้าชายก็คงจะมาด้วยสินะ
ชักไม่อยากเข้าบ้านสึนะโยชิซะแล้วสิ
“กลับมาแล้วเหรอซือคุง
มีแขกมารออยู่แล้วน่ะลูก”
เข้ามาในบ้านไม่ทันได้หายเหนื่อยเสียงหวานของคุณแม่ยังสาวที่โผล่ออกมาจากห้องรับแขกก็บอกว่า
มีคนที่ต้องการพบลูกชายหัวแก้วหัวแหววอยู่บนห้อง ซึ่งสำหรับสึนะโยชินั้นไม่ต้องถามก็คงคิดไปแล้วว่าฝีมือนี้มันต้องเป็นของเจ้าหนูรีบอร์นแน่ๆ
และนั่นก็ถูกต้องทุกประการ
ปัง!!
“รีบอร์น!!!
ก่อเรื่องอีกแล้วเหรอเนี่ย ห๊ะO[]O!!!”
ชิ้ง!!! +_+
“ว๊ากกก
ในห้องก็มีด้วย!!”
“รออยู่เลยสึนะ
แล้วก็...คุณหนูแห่งนามิโมริ~~”
“=___=”
ไปตายซะเจ้าหนู!!!
“นี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ยห๊ะ!!”
สึนะมองครูสอนพิเศษจอมป่วนสลับกับคนชุดดำในห้องอย่างสงสัย
แถมยังตงิดๆกับคำเรียกเพื่อนนุ่มนิ่มของเขาที่กำลังหันหน้าหนีไปจ้องเขม็งใส่กำแพงราวกับรับไม่ได้ว่าตัวเองถูกเรียกด้วยสรรพนามชวนยิ่งใหญ่แบบนั้น
จะว่าไปแล้ว...พวกลูกน้องของคุณฮิบาริก็เรียกยูกิคุงว่าคุณหนูเหมือนกันนี่หน่า
แถมรีบอร์นยังบอกอีกว่ายูกิคุณเป็นหลานบุญธรรมของรุ่นที่
9 อีกด้วย
งั้น...คงไม่แปลกแล้วล่ะที่ถูกเรียกว่าคุณหนู
ก็ยูกิคงน่ารักเหมือนผู้หญิงจริงๆนี่เนอะ
“โย่ว
หัวหน้าวองโกเล่”
ขวับ!!!
เสียงทักทายของบุคคลปริศนาเรียกความสนใจจากเจ้าของห้องให้เงยหน้ามองเก้าอี้สีดำตัวใหญ่ที่ไม่รู้ว่าไปเอามาจากไหนทั้งที่ห้องของเขาก็แคบเหมือนรูหนู
“ฉันถ่อมาจากอิตาลี
แวะมาเที่ยวน่ะ”ยูกิกลอกตามองบน
ก่อนจะขยับร่างกายให้แนบชิดไปกับกำแพงเพื่อไม่ให้เจ้าของน้ำเสียงทุ้มละลายหัวใจสาวๆได้เห็น
ถึงอีกฝ่ายจะหน้าตาดีขนาดไหนก็เถอะ
แค่นี้ก็รู้สึกว่าตัวเองดวงสมพงศ์กับคนหน้าตาดีมากเกินไปแล้ว
“ฉันคือบอสรุ่นที่สิบของคาบัคโรเน่ แฟมมิลี่ชื่อดีโน่”
“คาบัคโรเน่...มะ...มาเฟียเหรอ!!!”สึนะมองชายหนุ่มผมทองตรงหน้าอย่างตกตะลึง
ท่าทางหวาดกลัวชวนน่าตลกแบบนั้นทำเอาคนที่เก๊กหน้าขรึมมาตลอดถึงกลับปล่อยเสียงหัวเราะออกมาอย่างห้ามไม่อยู่
“ฮ่าๆๆ
แบบนี้ไม่ไหวหรอก ฮ่าๆๆ”ดีโน่ลุกขึ้นยืน
ก่อนจะเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าเด็กหนุ่มผมฟูที่มีตำแหน่งเป็นว่าที่บอสวองโกเล่ในอนาคต
“ออร่าก็ไม่มี”
“=[]=”
“หน้าตาดีก็ไม่”
“=[]=”
“ใจก็ไม่สู้
ดูไร้ความคาดหวัง”
“=[]=”
“ตังก็บ๋อแบ๋แถมขาก็ยังสั้น
แรงก็ไม่มี”
“=[]=”
“อุ๊บ!!”
ยูกิที่ได้ฟังการบรรยายจากทั้งสองก็อดจะตัวอ่อนนั่งพิงกำแพง
มือข้างซ้ายกุมหน้าท้อง มือขวาปิดปากตัวเองแน่นเพื่อกลั้นเสียงหัวเราะที่มันดังอยู่ในลำคอไม่ให้เผลอเสียงดังออกไป
ไม่อย่างงั้นสึนะโยชิได้อายหนักกว่านี้แน่ๆ
แต่ว่านะ...ทุกข้อมันคือความจริงหมดเลยนี่หน่า
สึนะโยชิทำเขาประหลาดใจได้อยู่เรื่อย
“ดวงก็ท่าจะน้อย
คุณสมบัติของบอสเป็นศูนย์เลย”
“ฮ่าๆๆๆ”และแล้วเสียงหัวเราะก็บังเกิดขึ้นโดยแกนนำคือลูกน้องคนสนิทของบอสคาบัคโรเน่ผู้หล่อเหลา
ส่วนยูกิก็ยังคงนั่งกลั้นขำต่อไป
“รีบอร์น! พวกนี้เป็นใครกันล่ะเนี่ย!!”
“ดีโน่น่ะเป็นศิษย์ผู้พี่ของนาย”
“ศิษย์ผู้พี่เหรอ?”
“ถูกต้อง
แล้วฉันยังเป็น…”
ดีโน่ลากเสียงยาวโดยที่สายตาก็เอาแต่จ้องมองกลุ่มผมสีดำผลุบๆโผล่เข้ามาให้เห็นตั้งแต่เมื่อกี๊นี้แล้ว
ไม่รอช้าร่างสูงโปร่งมาตรฐานชายสัญชาติอิตาลีก็พุ่งเข้าไปคว้าเจ้าของศูนย์รวมแห่งความนุ่มนิ่มเข้ามากอดรัดฟัดเหวี่ยงประหนึ่งเหมือนกอดตุ๊กตา
“มาริโต้ของยูกี้น้อยผู้น่า—แอ๊ก!!”
“ไปตายซะไอ้เจ้าคนวิตถาร!!!”
เพราะแบบนี้ไงถึงไม่อยากให้เจ้าบ้านี่ได้เห็นหน้า
หนีกลับบ้านตอนนี้ยังทันไหมเนี่ย
=__=
Precious treasure
หลังจากนั้นยูกิก็ปล่อยให้พวกมาเฟียพบปะพูดคุยถึงความหลังอันแสนทรหดที่เผชิญมาด้วยฝีมือของครูพิเศษตัวจิ๋ว
ส่วนเขาก็ขอตัวลงไปช่วยคุณแม่นานะทำมื้อเย็นแทน แถมยังได้รู้ว่าอาหารแต่ล่ะอย่างมีชื่อเรียกและหน้าตาอย่างไร
เพราะบางจานยูกิก็ไม่เคยกินมาก่อนเลยอดจะรู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาไม่ได้
และตอนนี้บนโต๊ะอาหารที่ห้อมล้อมไปด้วยผู้อาศัยที่เคยมีคดีสร้างความปวดหัวให้แก่สึนะโยชิมาก่อน
จากโต๊ะกินข้าวที่มีแต่สองแม่ลูกบัดนี้กลับกลายเป็นครอบครัวใหญ่ที่ชวนให้อบอุ่นและน่าปวดหัวในเวลาเดียวกัน
พอเห็นแบบนี้แล้วคิดถึงโต๊ะกินข้าวที่ปราสาทวาเรียขึ้นมาเลยแฮะ
หมายถึงสงครามปาอาการกันอ่ะนะ
=__=
“อื้ม!...อร่อยจัง~”
โต๊ะอาหารบ้านเราเนี่ย
คนมันเยอะแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่
สึนะมองบรรดาผู้อาศัยอย่างอึ้งๆ
ก่อนจะหันไปทางเพื่อนนุ่มนิ่มที่เอาแต่นั่งใช้ตะเกียบคีบข้าวเข้าปากไม่พูดไม่จา
แม้บางครั้งจะต้องคอยสลัดปลิงอิตาลีที่เอาแต่หาเรื่องลวนลาม(?)ทีเผลอก็เถอะ
พูดถึงยูกิคุงแล้ว
ก็เกิดสงสัยว่าเจ้าตัวไปรู้จักกับคุณดีโน่ตั้งแต่เมื่อไหร่และได้ความว่าก่อนที่จะหนีออกจากบ้าน
รุ่นที่ 9 เคยพาไปงานเลี้ยงที่ปราสาทคาบัคโรเน่เพื่อฉลองให้แก่บอสคนใหม่
และนั่นเป็นตอนพบเจอกันครั้งแรกของทั้งสอง
ก่อนจะกลายเป็นความวุ่นวายชวนน่าหงุดหงิดเมื่อบอสหนุ่มผมทองคนนี้ดันตกหลุมรักยูกิคุงตั้งแต่แรกพบ
มิน่าล่ะ...ถึงได้ทำตัวเหมือนตาแก่กำลังล่อลวงเด็กสาว(?)
เห็นแล้วมันหงุดหงิดอยู่หน่อยๆแฮะ
แล้วเราจะหงุดหงิดไปทำไมหว่า
=O=
“จะว่าไปแล้ว
สึนะมีแฟมมิลี่หรือยัง”ดีโน่หันไปถามรีบอร์นที่นั่งกินข้าวอยู่ตรงข้าม
ซึ่งคำตอบที่ได้รับกลับมาก็พาเอายูกิอยากจะพ่นซุปมิโซะออกมาสุดๆ
“ตอนนี้ก็มีโกคุเดระกับยามาโมโตะ
มีว่าที่อีก 2 คนฮิบาริกับซาซางาวะ เรียวเฮ”
“นั่นน่ะเพื่อนกับรุ่นพี่ฉัน
มั่วอีกแล้วนะนาย”
“อ้อแล้วก็ยูกิด้วย
ถึงตอนนี้เจ้าตัวจะเป็นคนของวองโกเล่รุ่นที่ 9 อยู่ก็เถอะ”
“ผมไม่ได้เป็นคนของวองโกเล่”ยูกิเอ่ยเสียงเรียบ ดวงตาสีแดงมองทารกจุกนมสีเหลืองอย่างว่างเปล่า
บรรยากาศติดลบอ่อนๆแผ่กระจายออกมาเพื่อย้ำเตือนว่าอย่ามาพูดเรื่องนี้ให้เขาได้ยินอีก
ถึงตอนนี้ใครต่อใครจะพูดว่าคิบาระ
ยูกิโตะเป็นคนของวองโกเล่รุ่นที่ 9 แต่ทว่าพวกเบื้องบนหรือพวกคนสนิทชิดเชื้อกับคุณปู่ทิโมรู้ดีว่าตัวของยูกินั้นเป็นคนของใคร
แม้อยากจะกำจัดไปให้พ้นก็ไม่สาทารถทำได้
และนั่นคือเหตุผลที่เขาไม่สนใจใยดีเกี่ยวกับตำแหน่งบอสคนต่อไป
ใครจะเป็นก็เป็นไปเถอะ
แค่อย่าเอาเขามาเกี่ยวด้วยก็พอ
“แหมๆดีโน่คุงล่ะก็
ทำเลอะเทอะไปหมดแล้วนะ”ระหว่างเกิดความเงียบน้ำเสียงใจดีของคุณแม่ยังสาวก็เอ่ยขึ้นมาอย่างไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไร
ทว่าสายตาทุกคู่ก็หันกลับไปมองบอสหนุ่มตัวโตเป็นทางเดียว
เละกว่าเจ้าแรมโบ้อีก =[]=
“ดีโน่น่ะ
ถ้าลูกน้องไม่อยู่ก็ได้แค่นี้ หมอนี่ถ้าไม่ได้ทำเพื่อแฟมมิลี่ก็จะเป็นพวกปวกเปียกไร้พลังน่ะ
ถ้าไม่มีลูกน้องความสามารถก็จะลดต่ำลงแบบฮวบฮาบเลย”
ยูกิเหลือบมองชายหนุ่มข้างกายที่ทำหน้าจ๋อย
ก่อนจะถอนหายใจกับความซุ่มซ่ามที่ดูเหมือนเด็ก
มือเล็กนุ่มนิ่มหยิบตะเกียบในมือของคนตัวโตออกก่อนจะเปลี่ยนเป็นตะเกียบที่มีข้าวส่งกลิ่นหอมกลุ่นจ่อปากแทน
“ยะ...ยูกี้”
“กินๆไปซะ
คุณน่ะเป็นแบบนี้ทุกที”
ซุ่มซ่ามเหมือนเด็ก
เวลาไปกินข้าวที่ร้านไหนถ้าไม่มีคุณลุงโรมาริโอ้อยู่ข้างกาย
ความอับอายขายขี้หน้ามาเต็มและหน้าที่ยับยั้งความซุ่มซ่ามของบอสคาบัคโรเน่ก็คือยูกิคนนี้ที่ถูกลากออกไปข้างนอกทุกครั้ง
ถึงได้บอกไงว่าไม่อยากเจอน่ะ
=__=
“ยูกี้ที่รัก
แต่งงานกัน—อุ๊บ!!”
“ก็บอกให้กินๆเข้าไปไงเจ้าบ้า!!”
เหมือนเราเป็นส่วนเกินยังไงก็ไม่รู้แฮะ
นั่นคือเสียงความคิดของสึนะโยชิที่กำลังคิ้วกระตุกถี่ยิบๆเป็นจังหวะร็อค
และรีบอร์นที่กำลังกระตุกยิ้มพร้อมกับพิจารนาคะแนนความนิยมในใจ
ตอนนี้คนที่นำโด่งคือฮิบาริสินะ
แต่ถ้าหมอนั่นกลับมาก็คงจะสูสีจนเกิดการนองเลือดได้
อ่า...ชักอยากเห็นเร็วๆซะแล้วสิสงครามของผู้อยู่เหนือคนอื่นน่ะ
“คุณแรมโบ้กินอิ่มแล้ว!!”
“แรมโบ้คุงจะไปอาบน้ำแล้วเหรอจ๊ะ”นานะเอ่ยถามเจ้าลูกวัวที่ตอนนี้กินอิ่มแปล้อย่างเอ็นดู
ถ้าเจ้านี่ไม่แสบซ่าและชอบพาเรื่องปวดหัวมาให้ตลอด
ยูกิก็พอเอ็นดูและสปอยของกินทุกอย่างเหมือนกับอี้ผิงได้ แต่พอเห็นแบบนี้แล้วแค่ความเอ็นดูผิวเผินพอเถอะ
“คุณแรมโบ้จะอาบน้ำ!!”
“อ๊ะ! ยังไม่ได้ต้มน้ำเลย”
ไม่ทันแล้วล่ะครับคุณแม่นานะ
เจ้าลูกวัวมันวิ่งออกไปตั้งนานแล้ว แต่ว่านะ...
“นี่คุณ”
“หืม?”ดีโน่ที่กำลังเคี้ยวข้าวด้วยสีหน้าฟินสุดๆ
ส่งเสียงครางรับว่าที่เจ้าสาวในอนาคตที่ดูเหมือนกำลังสังเกตอะไรบางอย่างบนตัวของเขา
“เอ็นซิโอ้อยู่ที่ไหน”
“ก็อยู่ในกระเป๋า…”
“….”
ตึง!!!!
“ว๊ากกกกกก!!!!!”เสียงดังโครมครามจนเหมือนกับบ้านทั้งหลังสั่นสะเทือนเหมือนเกินแผ่นดินไหว
ก่อนจะตามมาด้วยเสียงกรีดร้องของเจ้าลูกวัวดังลั่น
“แรมโบ้!!!”
“เกิดอะไรขึ้นน่ะ!! เย้ย!!”
ตุบ!!
ไหวไหมนั้น?
“โธ่เอ๊ย! ดันมาสรุปขาตัวเองล้มซะได้!!”
“ไม่เปลี่ยนเลยนะ”
“เฮ้ย! เป็นจริงๆเหรอ!!=[]=”
“นั่นล่ะบอสคาบัคโรเน่ผู้มากล้นไปด้วยเสน่ห์จนสาวๆติดพันไปทั่วอิตาลี
แต่ใครจะรู้ล่ะว่าเจ้าตัวซุ่มซ่ามเป็นที่หนึ่ง”
“เอาจริงดิ!!=[]=”
“ดูเหมือนว่าเสียงตึงเมื่อกี๊อาจจะเป็นเจ้าลูกเต่าฟองน้ำนั่นก็ได้นะ”
“….”
“แรมโบ้!!!”
และแล้วคนซุ่มซ่ามทั้งสองก็วิ่งไปยังห้องน้ำทันที
ก่อนจะตามมาด้วยเสียงโวยวายชวนน่าหนวกหูและเรื่องทุกอย่างก็จบลงด้วยฝีมือของรีบอร์น
ส่วนยูกิก็นั่งทานข้าวเย็น พูดคุยกับคุณแม่นานะและอี้ผิงอย่างออกรส
ปล่อยให้พวกเขาจัดการกันไปเถอะ
สำหรับคิบาระ
ยูกิโตะผู้นี้อาหารต้องมาก่อน
Precious treasure
เช้าวันต่อมา
“ไปก่อนนะครับ!!!”
“ขอบคุณสำหรับอาหารและที่พักครับ”
สองเสียงกล่าวลาคุณแม่ยังสาวที่ยืนส่งยิ้มโบกมือให้อยู่หน้าประตูบ้าน
ก่อนที่พวกเขาทั้งสองจะเดินไปยังโรงเรียน
แต่ดันพบกับลูกน้องของดีโน่ยืนออกันเต็มถนน
“วองโจรูโน่วองโกเล่รุ่นที่สิบ
และคุณหนูยูกิโตะ”โรมาริโอ้เป็นตัวแทนเอ่ยทักเด็กหนุ่มทั้งสอง
ก่อนที่จะหันไปหยอกล้อกับบอสคนหล่อที่เดินมายืนอยู่หน้าบ้านพร้อมกับรีบอร์น
“อรุณสวัสดิ์คร๊าฟ~ รุ่นที่สิบ!!!”
“โกคุเดระคุง”
“พอดีตื่นเช้าก็เลยเดินเล่นไปเรื่อยจนมาถึงที่นี่เองน่ะครับ”โกคุเดระฉีกยิ้มกว้างให้กับบอสสุดที่รัก ก่อนจะตามมาด้วยฮารุและยามาโมโตะที่ให้เหตุผมเดียวกันทุกประการ
ตอนแรกก็เกือบจะมีเรื่องกันระหว่างฮายาโตะกับตาคนซุ่มซ่าม
แต่ได้สึนะโยชิห้ามเอาไว้และลากไปโรงเรียน
ซึ่งระหว่างนั้นยูกิก็เหลือบไปมองสองครูศิษย์พูดคุยกระซิบกระซาบอะไรสักอย่าง
ซึ่งลางสังหรณ์ของเขามันร้องเตือนว่าสองคนนั้นต้องทำอะไรแผลงๆอีกแน่ๆ
และสิ่งที่ยูกิคิดก็ดันเกิดขึ้นแล้ว...
“เหวอออออ!!!”
“รุ่นที่สิบ!!!”
“สึนะ!!!”
ตรงหน้าเลยล่ะ
=__=
ยูกิยืนมองสองเพื่อนชายที่วิ่งไปยังสถานที่ที่เจ้าหนูบอกอย่างไม่สนว่าตัวเองจะไปเจออันตรายหรือไม่
รถสีแดงที่เป็นตัวการลักพาตัวสึนะโยชิวนกลับมายังที่ที่พวกเขายืนอยู่อีกครั้ง
พร้อมกับโฉมหน้าคนร้ายที่ดันคุ้นหน้าคุ้นตาเป็นอย่างดี
ก็พวกคาบัคโรเน่ยังไงจะใครซะอีก
“ทำอะไรน่ะครับคุณดีโน่!!!”สึนะโวยวายทันทีที่ถูกปล่อยให้เป็นอิสระ ทั้งสองพูดคุยกันอีกสักพัก
ก่อนจะเป็นรีบอร์นที่นำหายนะมาให้
“อ้อ!...ที่จริงฉันลืมบอกไปน่ะ”
“..??...”
“โมโมเคียวไคมันมีอยู่ในเมืองจริงๆนะ”
“ว่าไงนะ!!
งั้นสองคนนั้นก็ไปเฉ่งกันจริงๆแล้วน่ะสิ!!”
“คิดอะไรเนี่ยรีบอร์น!!
เด็กพวกนั้นจะไปสู้กับยากูซ่าได้ยังไง!!”
เสียงโวยวายของทั้งสองไม่ได้เข้าหูรีบอร์นเลยสักประโยค
เพราะเจ้าดันหลับหนีความผิดไปเป็นที่เรียบร้อย
ทำเอาดีโน่กับสึนะอยากจะเฉ่งหัวอาจารย์ตัวป่วนสักทีสองที
แต่มันไม่ใช่เวลาที่พวกเขามายืนนิ่งอยู่ตรงนี้
ดวงตาสีแดงมองศิษย์พี่ศิษย์น้องวิ่งออกไปอย่างเฉยชา
มือเล็กกระชับกระเป๋าที่คาดเอาไว้บนไหล่ให้มั่น
ก่อนจะหันหลังเดินแยกตัวจากฮารุไปยังโรงเรียนแทนที่จะตามสองคนนั้นไป
ก็บอกแล้วว่าเขาไม่สนเรื่องมาเฟีย
เพราะตัวของยูกิไม่เหมาะสมกับคำๆนั้น คำที่เหมาะกับเขามากที่สุดไม่ใช่มาเฟียอย่างที่คนอื่นเข้าใจ
แต่เป็นผลงานทดลองที่สมบูรณ์แบบต่างหาก
ดวงตาสีแดงไร้ประกายความสดใสจ้องมองมือทั้งสองข้าง
ออร่าสองสีที่แผ่กระจายออกมาให้เห็นก่อนจะหายไปในเวลาต่อมา
นอกจากวาเรียที่รู้ว่าการทดลองนั่นคืออะไร
คนอื่นๆในวองโกเล่แทบจะนับคนได้ที่รู้ความลับนี้
และส่วนใหญ่ก็มักจะโลภมากต้องการขุมพลังนี้ไปเป็นของตนเพื่ออำนาจของตนเอง
แต่คนพวกนั้นก็มักจะมาไม่ถึงตัวเขาที่ดูเหมือนจะไม่มีพิษมีภัยอะไร
แต่ใครจะรู้ล่ะว่ารอบตัวของเขานั้นถูกห้อมล้อมไปด้วยนักฆ่าผู้มีฝีมือระดับหัวกะทิทั้งสิ้น
“พวกนั้นจะเป็นยังไงกันบ้างนะ?”เอ่ยพึมพำกับตัวเอง ก่อนที่ขาจะก้าวเดินต่อไป
โดยไม่รู้ว่ามีสายตามุ่งร้ายคู่หนึ่งจ้องมองมาตั้งแต่เมื่อกี๊นี้แล้ว
“เจอแล้ว...ตัวต้นแบบของการทดลอง
มาอยู่ที่นี่เองงั้นเหรอ”
///แถมสักเล็กน้อย///
ห้องหัวหน้ากรรมการคุมกฎ
แควก!!!
กระดาษเอสี่ในมือถูกขย้ำจนมันฉีดขาดไม่สามารถนำกลับมาใช้ใหม่ได้
ดวงตาสีนิลมองเศษซากในมือก่อนจะขยำทิ้งลงบนพื้นอย่างไม่ใยดี และไม่ใช่แค่แผ่นเดียวเท่านั้น
บนพื้นนั้นเต็มไปด้วยก้อนกระดาษที่ถูกทำลายโดยหัวหน้าสุดโหดที่เห็นเอกสารสำคัญเป็นเพียงแค่มดปลวกอย่างไร้ค่า
นะ...นั่นมันเอกสารของท่านผู้อำนวยการเลยนะครับ
“เอ่อ...คุณเคียว”
“ไม่ใช่เรื่องที่คุณกำลังคิดหรอกรองกรรมการ
ผมแค่รู้สึกเหมือนมีอะไรมายุ่งย่ามกับลูกแมวของผมก็เท่านั้น”
“อะไรที่ว่า---”
“ม้าหน้าโง่”
“….”
“ผมว่าเร็วๆนี้คงได้ฆ่ามัน”
“….”
[100/100]
ชอบเรือพ่อหนุ่มอิตาลีจอมซุ่มซ่ามไหมคะ
สัญญาณเตือนภัยของท่านฮินี่เฉียบคมเหมือนเคย
ใครกำลังจ้องน้องอยู่นะ แต่ว่าน้องไม่เจออันตรายเร็วๆนี้หรอกค่ะ
ใครสงสัยบ้างว่าน้องมีธาตุอะไร??
ใบ้ว่าธาตุหลักที่น้องจะใช้ในศึกอนาคตคือธาตุเดียวกับตำแหน่งที่ว่างของคุณป๋า
ส่วนอีกธาตุ....ให้เดาค่ะ 55555555
จะเฉลยตอนศึกแห่งอนาคตนะคะ ใครเดาถูกจะให้รีเควสตอนพิเศษว่าจะให้น้องถูกใครกิน 1 ตอนค่ะ
ไปก่อนล่ะจ้าาาาาาา
ความคิดเห็น