คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : เจลาโต้
1
เลาโ้
เลาโ้:
“พาเฟ่ พาเฟ่ ไปโรเรียนันเถอะ” ผมะโนเรียพาเฟ่ที่หน้าบ้านเธอทุๆวัน
“มาแล้วๆ แฮ่ๆ”
พาเฟ่วิ่ออมาาบ้าน้วยวามรวเร็ว
“ื่นสายอีแล้วละสิ 555”
“ใรบอละ ิน้าวเ้าอยู่่าหา
ะโนสะใหมเลย นี่แหนะ” พาเฟ่ึแ้มผม้วยวามรุนแร
“โอ๊ยๆ เ็บๆๆ”
“แบร่”
พาเฟ่วิ่แล้วหันมาแลบลิ้นใส่ผม
หลัเลิเรียน
ึๆๆ ปั
“โอ้ย” พาเฟ่ร้อออมา้วยวามเ็บปว
“เป็นไรไหมพาเฟ่ ผมอโทษ เ็บมารึเปล่า” เลาโ้ที่วิ่มานพาเฟ่เ้าอย่าั
“เ็นนะสิ” พาเฟ่น้ำาลอ
“มาผม่วยถือนะ
แล้วเอาไปไว้ที่ไหนอ่ะ”
“ห้อสภานะ”
“โอเรับผม”
เลาโ้รีบวิ่เอาเอสารไปไว้ในห้อสภา แล้วรีบับมาพาพาเฟ่ไปห้อพยาบาล
“เอ่อ
พาเฟ่ผมมีอะไรบาอย่าที่ะสารภาพ”
“อะไรหรอ บอมาสิ”
“ือออ...ผมอบพาเฟ่นะ
เป็นแฟนับผมนะ”
“อโทษนะ ันัสินใแล้วว่าันะไม่มีแฟนอีแล้ว
อโทษ้วยริๆนะ นายไปหานอื่นเถอะ และัน็ไม่เปลี่ยนใ้วย” พาเฟ่วิ่ออไปแบบไม่หันลับมามออีลย
“พาเฟ่ เี๋ยว่อนสิ พาเฟ่
ผมะทำใหุ้เปลี่ยนใให้ไ้อยูสิ” เลาโ้ะโนออไปอย่าสุเสีย
“ไ้ ันะอยู แ่นายไม่มีทาเปลี่ยนใันไ้่ายๆหรอ
ันให้เวลานาย 1 เือน ทำยัไ็ไ้
ให้ันเปลี่ยนใให้ไ้ แ่ถ้านายทำไม่ไ้็ล้มเลิวามินั้นะ”
พาเฟ่หันลับมาอบแล้วเินาไป
(โปริามอน่อไป)
ความคิดเห็น