คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ตอนที่ 12
ตอน 12
/แจ๊ค... ชั้นขอโทษนะ เรื่องนั้นนะ/เชนค่อยๆเดินเข้ามา แล้วทำเสียงสลดสำนึกผิด
/มาอีกทำไม ไอ้คนใจร้าย/แจ๊คมองไปทางเชน ด้วยดวงตาและน้ำเสียงสั่นๆของแจ๊ค หรือจะเรียกว่ามารยาของแจ๊คนั้นเอง ความจริงแล้วเรื่องที่โกรธขึ้น นึกๆอยู่มันก็น่าที่จะโกรธ แต่..ทำไมเค้าถึงโกรธเชนไม่ลงนะ ทำไมกัน แต่ถึงจะโกรธไม่ลงก็ต้องทำฟอร์มไม่ยกโทษให้ง่ายๆ ต้องเอาคือให้สาสมกับที่เชนบังอาจทำให้เค้าร้องไห้
/ชั้นก็ขอโทษนะ ปั่นจั่น ชั้นโมโหไปหน่อย/เต้ก็ทำเสียงสำนึกผิดเข้าหาปั่นจั่นเหมือนกัน พร้อมกับยื่นหน้า แบ๊วๆ ไปหาปั่นจั่น แต่ก็ถูกฝ่ามือปั่นจั่นดันออก ด้วยแรงผลักหรือถีบก็ไม่รู้ เพราะมันรุนแรงซะเหลือเกิน
/โอ๊ย... ชั้นเจ็บนะ ปั่นจั่น/เต้ร้องขึ้น
/เจ็บก็ดี ชั้นไม่ยกโทษให้นาย
/ยกโทษให้ชั้นนะ/ทั้งเชนและเต้พูดขึ้นแล้ว นั่งคุกเข่าลงตรงหน้าแจ๊คและปั่นจั่น
/น้า...ยกโทษให้ชั้นนะ ชั้นจะยอมทำทุกอย่างเลย/
/นายพูดแน่นะ/
/อืม...ชั้นจะยอมทุกอย่างเลย/
/งั้น...ก็ดี/ทั้งสองพูดขึ้นสั้นๆ พร้อมกับรอยยิ้มที่ปรากฏบนมุมปาก
/รับดอกไม้ชั้นก็สิ แจ๊ค/เชนยื่นดอกกุหลาบช่อโตที่ผลิตจากน้ำแข็งให้แจ๊ค
/หึ..................../แจ๊ครับดอกไม้มาแล้วยิ้มให้เชน ซึ่งมันก็ทำให้หัวใจของเชนผองตัวขึ้นมา แต่...ได้แป็บเดียว มันก็เหยี่ยวอีกครั้ง เพราะว่าดอกไม้นั้นมันละลายคามือแจ๊คไปแล้ว
/ไม่รับ.../แจ๊คเน้นเสียง
/ตามชั้นมานี่/เสียงของแจ๊คกับปั่นจั่นหนักขึ้นอย่างหนักแน่น เพื่อเรียกคนที่ทำผิดทั้งสองให้ตามไป แล้วทั้งคู่ก็แยกกันไป คนละทาง กะว่าจะใช้งานเชนกับเต้ให้หนัก ให้สมกับที่ทำกับเค้า
/อะ.นี่ ทำซะ/แจ๊คส่งกรรไกรตัดหญ้าให้เชน พร้อมชี้ไปที่สนามหญ้ากว้าง บ่งบอกให้คนตรงหน้าทำซ่ะ แต่..เชนกับหันมามองแจ๊คด้วยสายตาอ้อนวอน หน้าตาแบ๊วๆให้ดูหน้ารักที่สุด เผื่อแจ๊คคนสวยจะสงสารบ้าง
/ไม่ต้องมอง ทำซะ/แจ๊คทำเสียงดุ แล้วถลึงตาใส่
สรุปแล้วทั้งเชนและเต้ ก็ต้องทำงานตามที่สองคนที่ต้องการง้อทุกอย่าง ซึ่งแจ๊คกับปั่นจั่นก็สนองให้อย่างดีทุกอย่างไม่ว่าจะเป็น ตัดหญ้า กวาดบ้าน ถูบ้าน รดน้ำต้นไม้ เก็บขยะ ทิ้งขยะ ปัดฝุ่น ล้างรถ ซักผ้า ตากผ้า อบผ้า และงานต่างๆอีกมากมายก่ายกอง จนเหลือที่สุดท้ายที่แจ๊คต้องพาเชนไปทำคือให้ห้องนอนของเค้า และอีกที่หนึ่งที่ปั่นจั่นต้องพาเต้ไปทำก็คือล้างทำความสะอาดหน้าบ้าน
/นายไปล้างห้องน้ำในห้องนอนซะ เชน/แจ๊คยืนเท้าเอวสั่ง
/โธ่...แจ๊ค ไม่ล้างไม่ได้เหรอ/เชนลากเสียงยาว
/ไม่.../แจ๊คเสียงแข็ง ทำให้เชนจำใจต้องทำ เชนค่อยก้มกายลงไปหยิบแปรงมาเพื่อขัดพื้น แล้วหูก็ได้ยินเสียงหนึ่งก่อน เสียงหัวเราะ คิก คิก ของแจ๊คที่หัวเราะเชน
เชนเหลือบไปมองพรางคิด นิ...นายแกล้งชั้นใช่ไหม หึ.. สะใจละสิ นายได้หัวเราะไม่นานแน่... แจ๊ค
/มองอะไร.../แจ๊คพูดแล้วมองหน้าเอาเรื่องเชน เมื่อเห็นเชนจ้องเค้าอยู่นานแล้ว
/............................./เชนไม่พูดอะไร แล้วปรี่ตัวเข้าแจ๊คอย่างรวดเร็ว จนตอนนี่แจ๊คอยู่ในวงแขนของเชน ใบหน้าเรียวของทั้งสองคน อยู่ใกล้ชิดกันเพียงนิดเดียว ลมหายใจต้องกันจนสัมผัสได้ถึงไออุ่น สองสายตาประสานกันจนต้องอยู่ในห้วงภวังค์ของกันและกัน แต่..แจ๊คกันตื่นจากภวังค์ก่อนเมื่อรู้สึกว่า เชนก้มหัวลงมาใกล้เค้าเรื่อยๆ จนริมฝีปากจะจรดกันอยู่แล้ว
/นะ..นายจะทำอะไรอะ/แจ๊คพูดออกมาอย่างตกใจ พยายามดิ้นให้หลุดออกจากวงแขนแกร่งให้ได้ ยิ่งดิ้นไปก็เมื่อกับว่าเชนจะเข้ามาใกล้เรื่อยๆ จนตอนนี้แจ๊คหน้าระเรื่อเต็มไปด้วยสีกุหลาบ
/ปล่อย... ไม่งั้น ชั้นจะไม่ยกโทษให้นายนะ/แจ๊คพยายามขืนสู้หน้าเชน
/แล้วงั้น..ชั้นรู้นะว่านายหายโกรธชั้นแล้ว นายแค่แกล้งชั้นใช่ไหม/
/ไม่..ชั้นยังโกรธนายอยู่ และจะโกรธขึ้นมากด้วยหากนายยังไม่ปล่อยชั้น/แจ๊คยังคงทำใจดีสู้เสือ
/งั้นก็ดี ถ้านายจะโกรธชั้นก็ไม่ปล่อย/เชนพูดแล้วก้มหน้าลงมาอีก
/ไม่..ไม่.. ปล่อยชั้นได้แล้ว/แจ๊คยังคงดิ้นอยู่ แต่ตอนนี้เชนเปลี่ยนเป้าหมายแล้ว กลายเป็นว่าลงมาให้จมูกเคลียคลออยู่ที่ต้นคอของแจ๊ค
/อือ..ปล่อย/
/ไม่... ยอมยัง/เชนยังคงลงน้ำหนัก หนักขึ้นไปอีก
/ยอม.. ยอมแล้ว/
/................../อ้าว.. แต่แทนที่เชนจะปล่อยกับติดอารมณ์ ลงมาเล่นกับพื้นที่เกือบจะถึงเนินอก
/ปล่อยสิ ไอ้บ้าเชนเอ๊ย.../แจ๊คทุบหลังเชน จนเชนต้องละออกแล้วปล่อยแจ๊คเป็นอิสระ
/แม้... แค่นี้ เดี๋ยวอีกหน่อยมันก็มากกว่านี้ นายต้องหวงตัวหรอก/
/บ้าพูดบ้าอะไร.../
/เปล่า.... งั้นนายยกโทษให้ชั้นแล้วก็ออกไปข้างนอกกัน/
/ไม่.. ชั้นไม่ยกโทษให้นาย
/อ้าว..นายพูดงี่ได้ไง รึนายอยากโดนอีก/เชนยื่นหน้าเข้าไปใกล้ พรางใช้สายตากดลึกลงไปให้แววตาแจ๊ค
/ไม่.../แจ๊คพูด แล้วเชิดหน้าไปทางอื่น
/งั้น.. ก็ออกไปกับชั้น รึว่านายยังอยากจะอยู่ในห้องนอนนี่กับชั้นสองต่อสอง/เชนพูด พรางใช้สายตาโลมเลียร่างกายแจ๊ค จึงคนถูกกระทำสยิวไปทั้งร่าง
/ใครจะอยากไปอยู่กับนาย/แจ๊คพูดแล้วเดินสะบัดออกไปนอกห้อง เค้าก็ไม่อยากอยู่เป็นเหยื่อของเชนให้นานหรอก
/หึ...หึ.../เชนหัวเราะออกมาเบาๆ กับอาการหน้ารักของคนตรงหน้า แล้วเดินตามออกไป
+++++++++++++++++++++++++++++
ที่หน้าบ้าน
/ล้างหน้าบ้านซะ/ปั่นจั่นชี้นิ้วสั่ง
/หึ...ไม่ล้างจะทำไม/เต้ยิ้มเจ้าเล่ห์ แล้วสวมเข้ากอดปั่นจั่นอย่างไม่ทันตั้งตัว
/นายจะทำอะไรนะ นายยังต้องไถ่โทษนะ/
/โทษอะไร ชั้นรู้นะว่านายแกล้งชั้น นายหายโกรธชั้นแล้วใช่ไหม/เต้พูดไปก็เอาหัวถูไหล่ปั่นจั่นไป
/ชั้นยังโกรธนายอยู่/ปั่นจั่นพูดเสียงหนัก
/หน่า...งั้นชั้นก็ขอโทษละกัน ดีกันนะ/เต้อ้อน
/ไม่... ปล่อยได้แล้ว/
/ไม่ปล่อย นายต้องดีกับชั้นก่อน/
/ไม่ ปล่อยชั้นเดี๋ยวนี้/
/งั้นสิ.../เต้สอดมือเข้าไปในเสื้อของปั่นจั่น ลูบไล้วนเวียนไปมาอยู่กับสะดือที่หน้าท้องเนียนขาว มือหนึ่งที่เหลือตรงเข้ามาค่อยแกะเข็มขัดของปั่นจั่นออก
/นะ..นายจะทำอะไรอะ เต้ นี่มันหน้าบ้านนะ/ปั่นจั่นพูดเสียงสั่นเครือ
/แล้วไงล่ะ ชั้นไม่อายหรอก ถ้านายอายนายก็ยกโทษให้ชั้นสิ/เต้พูดอย่างผู้ที่เหนือกว่า
/บ้า...เอ่อ ยกโทษให้ก็ได้/ปั่นจั่นก็ต้องพูดไปอย่างไม่มีทางเลือก เต้มัดมือเค้าชกชัดๆ
/เท่านั้นแหละ งั้นเราเข้าไปข้างในกัน/แล้วเต้ก็จูงมือปั่นจั่นเข้าไปในบ้าน ไปคุยเรื่องบ้างเรื่องที่เค้าและเชนยังไม่ได้บอกทั้งสองคน แจ๊ค ปั่นจั่น
+++++++++++++++++++++++++++++
ถึงเรื่องอาจไม่ค่อยดีเท่าไร เราก็ตั้งใจแต่งแล้ว เราจะพยายามทำให้ดีกว่านี้อีก ไง..ก็คอมเม้นกันบ้างนะ บาย...
ความคิดเห็น