คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : เราโดนตัดแขนและโดนต่อย2-3แล้วสลบ นี่เรากากขนาดนั้นเลยเหรอ(DAL)
✓ยังไม่ตรวจเช็คคำผิดอาจมี งงโปรดถอดสมองก่อนอ่าน✓
"อื้มม เช้าแล้วงั้นเหรอ ที่นี้มัน"
"หืมมาสเตอร์ท่านตื่นแล้วงั้นเหรอ"
"เอ๊ะ คุณมุรามาซะ นี่เรามาปล้นบ้านใครนอนงั้นเหรอ"
"เห้ออ มาสเตอร์ข้าเป็นช่างตีดาบนะ แค่ขายดาบธรรมดาที่ข้าตีไว้เท่านั้น แล้วก็เรียกข้าว่าปู่หรือปู่เซ็นจิก็พอมาสเตอร์"
"ง...งั้นเหรอ คิดว่าคุณปู่เซ็นจิ จะปล้นมาซะอีก"
"ข้าเป็นวีรชนนะมาสเตอร์ ข้าไม่ทำเรื่องเลวทรามอย่างนั้นหรอก"
"อื้มม รู้น่าา"
"ถ้างั้นข้าจะไปรอข้างล่างนะมาสเตอร์ ทำธุระอะไรเสร็จแล้วก็ลงมากินข้าวละมาสเตอร์"
หลังจากคุณปู่เซ็นจิ ออกไปก็ไม่มีอะไรมากแค่อาบนํ้าซึ่งใช้เวลานานกว่าที่คิดเพราะถอดชุดไม่ได้ กว่าจะได้อาบนํ้าก็ปาไป30นาที
"มาสเตอร์ท่านมาแล้วงั้นเหรอ ข้ารอท่านมาตั้ง1ชั่วโมง ท่านมัวทำอะไรอยู่งั้นเหรอ"
"น..นํ้ามันไม่ไหล หนูเลยต้องรอนํ้าไหลถึงจะได้อาบ"
"หืม..ก่อนท่านตื่นข้าก็เช็คแล้วนะว่านํ้ามันไหล เอาเถอะข้าจะไม่ถามต่อละกันมาสเตอร์"
"อ..อื้ม"
"ท่านนั่งรอตรงนี้ละมาสเตอร์ เดียวข้าไปเอาอาหารเช้ามาให้"
ผ่านไป15นาที คุณปู่ก็ออกมาพร้อมกับถือถ้วย2ใบที่มันส่งกลิ่งหอมออกมา
"อะ มาสเตอร์"
"ว้าวนี้มันข้าวหน้าปลาไหลนี่หน่า"
"อั้ม..อื้มมอร่อยมาเลย คุณปู่เซ็นจิ"
"ข้ามาสเตอร์ อร่อยข้าก็ภูมิใจแล้วละ"
"หนูว่าคุณปู่ทำอร่อยมากเลย ไม่คิดจะเปิดร้านงั้นเหรอ"
"มาสเตอร์ ข้าออกไปซื้อมาเมื่อกี้ ข้าไม่ได้เป็นคนทำ"
หลังจากมาสเตอร์ตัวน้อยได้ยินเซอร์แวนตัวเองบอกว่าซื้อมาก็ตกใจไม่น้อยเพราะเมื่อกี้ตั้งใจชมออกมาจากใจ
"เอ๊ะ..หนูอุส่าชม ทำไมพึ่งบอกเล้าา"
"มาสเตอร์ไม่ได้ถาม ข้าคิดว่ามันไม่สำคัญ"
"นี่ๆคุณปู่เซ็นจิ"
"หืมมีอะไรงั้นเหรอมาสเตอร์"
"หนูว่าจะอัญเชิญวีรชนเพิ่ม"
"ทำไมละมาสเตอร์"
"หนูรู้ว่าคุณปู่น่ะ ที่อยู่ได้ถึงตอนนี้เพราะมานาที่เหลือจากเมื่อคืนสินะ"
"เฮ้อ..ท่านรู้งั้นเหรอมาสเตอร์ แล้วท่านจะอัญเชิญตอนไหนละ"
"อืมม คงหลังจากการออกไปซื้อของจำเป็นอะนะ"
"ของจำเป็นงั้นเหรอมาสเตอร์??"
"ก็เสื้อผ้า ของใช้ยังไงละคุณปู่"
"อ่อ ข้าเข้าใจแล้วมาสเตอร์"
หลังจากนั้นพวกเราก็คุยอะไรไปเรื่อยๆ ตามภาษาปู่กับเด็ก
"นี่มาสเตอร์ไหนท่าน บอกจะซื้อแค่ของใช้ นี่มัน โซ่ มีด ถุงดำ ถุงมือ มันไม่เหมือนที่ท่านพูดตอนนั้นเลย"
"เอาหน่าซื้อเก็บไว้เพื่อได้ใช้ จริงมั้ย"
"มาสเตอร์ของพวกนี้ท่านจะเอาไปฆ่าคนงั้นเหรอ"
"ไม่ซะหน่อย แค่เอาไว้ป้องกันหมีในอนาคตน่ะ"
"หมี? ในอนาคตงั้นเหรอมาสเตอร์ คงมันคงจะดุร้ายมากสินะมาสเตอร์ ท่านเลยต้องซื้อเก็บไว้"
"เอ่ออ ช..ใช่มันดุร้ายมากเลยหมีตัวนี้คุณปู่เซ็นจิ"
"งั้นเหรอมาสเตอร์"
"อ..อื้ม.."
"แล้วท่านจะกลับเลยไหมมาสเตอร์"
"อืม...โทรศัพท์ซื้อแล้ว เสื้อผ้าซื้อแล้ว ของป้องกันหมีในอนาคตซื้อแล้ว ซื้อครบหมดละถ้างั้นเราแล้วกลับกันเถอะคุณปู่"
"นี่มาสเตอร์ ข้าเห็นท่านกดโทรศัพท์มาตั้งแต่ ออกจากห้างแล้ว ท่านกำลังทำอะไรงั้นเหรอ"
"หนูกำลังค้นหาข้อมูลน่ะ"
"งั้นเหรอมาสเตอ- "
วี้ดดดดดดดด
!!!ประกาศคาดว่าตอนนี้จะเกิดมิติสั่นไหว นี่ไม่ใช่การซ้อม กรุณาอพยพไปที่หลบภัยบริเวณใกล้เคียงด้วย !!!
ตู้มมมมม
"มาสเตอร์ ข้าสัมผัสพลังที่เหมือนกับ ภูติต้นกำเนิดได้จากในการระเบิดนั้น เราควรไปดูนะมาสเตอร์"
"ไม่อะคุณปู่เซ็นจิ หนูอยากอยู่เงียบๆสบายๆ แถมคุณปู่ก็ไม่สามารถใช้โฮกุได้ซะหน่อย" 'ใครจะอยากไปเจอไอพระเอก ที่ตามติดเป็นแมลงวันซะหน่อย'
"นี่มาสเตอร์ท่านไม่ต้องห่วงข้าก็ได้"
"เอ๊ะ หนูไม่ได้เป็นห่วงซะหน่อยปู่เซ็นจิ หนูแค่ไม่อยากให้พวกเธอออกมาน่ะ เลยไม่อยากไป" 'แถหน้าด้านๆนี่ละ ในเมื่อมุขเป็นห่วงไม่ได้ผล'
"พวกเธองั้นเหรอมาสเตอร์??"
"ก็ตัวตนระดับสูงกว่าคุณปู่เซ็นจินั้นละ" 'ขอโทษนะพวกเธอ'
"หรือว่า เป็นไปไม่ได้ มาสเตอร์ตัวตนระดับนั้นมันได้โดนองค์กรคาลเดียจัดการไปแล้วไม่ใช่เหรอมาสเตอร์"
"ก็นั้นละ ตายแล้วก็ไม่ไปที่ชอบที่ชอบ" 'ฮือๆตายแน่เลยเรา ไปด่าพวกเธอแบบนี้'
"ถ้างั้นตอนนี้พวกเธอกำลังทำอะไรอยู่เหรอมาสเตอร์"
"ก็"
[ ไอมนุษย์ เจ้าเอาพวกเราไปแอบอ้างได้ไง เจ้ามนุษย์โสโครก แล้วไอการบอกตายแล้วไม่ไปที่ชอบที่ชอบคืออะไร อย่าให้พวกเราออกไปได้นะ ไม่งั้นพวกข้าจะทำให้วิญญาณเจ้าได้สลายหายไปแน่ เข้าใจไหมไอมนุษย์ไร้ค่า เป็นแค่มนุษย์แท้กล้านักนะ ]??
"ก็ อะไรมาสเตอร์"
"ก...ก็ตอนนี้พวกเธอกำลัง พูดคุยกันสนุกนั้นละ ไม่โหดร้าย ไม่รุนแรง"
'ม่ายยพวกเธอจะเอาให้วิญญาณเราสลายเลยงั้นเหรอแค่เอาชื่อมาแถเองนะ'
"งั้นเหรอมาสเตอร์ เป็นไปได้ที่ตัวตนพวกนั้นคุยกันสนุกๆ"
"อ..อื้ม ม..มันเป็นไปได้"
"ถ..ถ้างั้นพวกเรารีบกับกันเถอะนะคุณปู่"
"เห้ออ..ก็ได้มาสเตอร์"
หลังจากการแถสุดหน้าด้าน ของเมลูซีน ครั้งนี้ก็ทำให้เธอจำไปตลอดชีวิตเลย ว่าไม่ควรเอาชื่อใครมาแถ |ไม่น่าเลยเราเกิดมาไม่ถึง2วันก็โดนขู่ทำลายวิญญาณซะแล้ว|
"นี่มาสเตอร์ ท่านจะอัญเชิญใครมางั้นเหรอ"
"หนูว่าจะอัญเชิญราชาวีรชน กิลกาเมซ"
"มาสเตอร์นี่ท่านคิดจะอัญเชิญไอเจ้าตู้ทองมางั้น ข้ารับไม่ได้"
"ทำไมละคุณปู่ เขาออกจะหล่อ รวย พึ่งพาได้ "
"แต่ในความคิดข้ามัน เจ้าชู้ อีโก้สูง ด่าคนไม่เลือกหน้า ตบตีไม่สนเพศ บังคับขู่เข็ญ กวนตีน แถมถ้าท่านอัญเชิญออกมา เจ้านั้นอาจจะจีบท่านก็ได้"
"เรื่องนั้นมั- "
"เอาเถอะมาสเตอร์ถึงข้าจะห้าม ท่านก็จะอัญเชิญอยู่ดี แต่ท่านต้องระวังตัวดีๆละ อย่าให้มันจีบท่านได้"
"ค่าาาๅ คุณปู่หวงหนูเหรอ? คุณปู่อยากเก็บหนูไว้คนเดียว? "
"ป...ป่าว..ข..ข้าแค่เป็นห่วงท่านเฉยๆ"
"จริงเหรอค่ะ คุณปู่? "
"ชะ..ใช่ ถ้างั้นข้าไปก่อนนะ แล้วเจอกันคราวหน้านะมาสเตอร์"
"อื้มม แล้วเจอกันคุณปู่"
"โอ้ ลืมไปมาสเตอร์ ถ้าไม่จำเป็นจริงๆท่านอย่าใช้ดาบข้าละ ไม่งั้นท่านคงตายแน่ๆ"
"ค่าา หนูสัญญาว่าจะใช้ในยามจำเป็นจริงๆ"
"ถ้าท่านสัญญาแบบนี้ข้าก็ หายห่วง แล้วเจอกันละมาสเตอร์"
ขออัญเชิญราชา วีรชนกิลกาเมซ
ตู้มม
"ฮ่าา เราออกมาตามคำเชิญของเจ้าแล้ว จงภูมิใจที่ราชาเช่นเรา ยอมตอบรับคำอัญเชิญเจ้า"
"เอ๊ะ ราชาวีรชนเป็นเด็กผู้หญิงงั้นเหรอ แถมเตี้ยด้วย"
"เราเตี้ยแล้วไง แล้วเจ้าละทำไมถึงแบน แบบนั้นละมาสเตอร์"
"นี่หาเรื่องกันงั้นเหรอราชาวีรชน"
"เข้ามาหาว่าเราเตี้ยก่อนเองนะมาสเตอร์ ข้าก็แค่พูดกลับตามความจริงว่ามัน แบน"
"มันกำลังโตตั้งหาก ไม่ได้แบนซะหน่อย"
"เจ้ารับไม่ได้ว่าตัวเอง แบน งั้นเหรอมาสเตอร์"
"หนอยย ก็ได้ด้วยตราบัญชา เราขอสั่งให้ราชาวีรชนกิลกาเมซฆ่- "
แกร็ก
"กรี๊ดดดด ไอราชาขี้โกงปล่อยเราเดี๋ยวนี้นะ"
"อะไร แค่โดนโซ่มัด เจ้าก็เป็นเด็กน้อยไร้ทางสู้แล้วงั้นเหรอ ไม่เห็นเหมือนตอนแรกที่เราเจอกันเลยนะมาสเตอร์"
"กรอด..อย่าให้หนูหลุดไปได้ ไม่งั้นโดนแน่"
"หืม..คิดจะใช้เรจูงั้นเหรอ คงจะให้ทำไม่ได้ "
ชิ้งงง
"กรี๊ดด ม..มือมัน"
[ฮ่าๆเป็นยังไงละ ผลการแอบอ้างชื่อพวกเรา]
"อะไร เราแค่ตัดมือกันเจ้าใช้เรจูแค่นั้นเอง ไม่ต้องห่วงเราไม่ทำเข้าถึงตายหรอกมาสเตอร์ตัวน้อย" 'มั้ง'
"ธ..เธอ..ม.มันโรคจิตไอราชาวีรชน"
"ขอบคุณที่ชม"
"เอ๊ะ...เราแกล้งจนสลบเลยงั้นเหรอ คงจะไม่กระทบจิตใจมากเกินไปใช่ไหม แค่ตัดมือ ต่อย2-3ที เอาเถอะเทยารักษาก็น่าจะหายละ"
ไม่คิดเลยน้าา ว่าเราจะโดนอัญเชิญได้อีก ทั้งที่ได้เวลาพักผ่อนแท้ๆเรา เอาเถอะอย่างน้อยก็ไม่ต้องโดน เอนคิดู บังคับพูดนู่นี่ละนะ
"แต่เธอก็น่ารักจริงๆเลยนะ แค่ไม่ติดตรงมาด่าว่าเตี้ยนี่ละ เฮ้ออ.. "
"นี่สินะ รักแรกพบ ฮ่าๆๆ"
รักแรกพบครั้งนี้จะบรรลัยขนาดไหนโปรดติดตามตอนต่อไป
TO BE CONTINUE.....
ความคิดเห็น