ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : The Thing in the Window
อมนุษย์ถูอั็อบปี้นิับระ หน้า่า
ในอนแรผมิว่าเป็นารแล้เพื่อให้ผมใเล่นๆ้วยุ๊าสยอๆ ผมเินออไปหน้าบ้าน้วยวามิที่ว่าะเอาอเล่นพิเรนทร์นั่นออไปให้พ้นๆ
หน้า่า แ่ทว่ามันลับไม่มีอะไรที่ฝั่ร้ามอหน้า่าในห้อผม
มีใรเ็บไปแล้วสินะ ผมิในใ
ผมเินผิวปาลับเ้าห้อนอนอย่าสบายใ แ่ผม็พบับภาพที่ทำให้ผมหัวเสีย ไอุ้๊าบ้านั่นมันลับมาอยู่ที่เิม
“ออมานะ ไอ้ลูหมา!” ผมโมโหมา ึวิ่ไปรอบบ้านแล้วะโนเสียัหนวหู แ่สุท้ายผม็ไม่เอใรเลย ผมอยู่อย่าอึอัับใบหน้าที่แปะอยู่บน
หน้า่าในห้อ เหมือนมัน้อมอมาที่ผมลอเวลา ยามที่ผมหันหลัให้มัน ราวับว่าใบหน้าอมันยับามผมอย่าน่านลุ และเมื่อผมหันลับไปมอ
มัน ใบหน้าอมันลับหันไปทาอื่นอย่ารวเร็ว มันเป็นัวอะไรันแน่
ในที่สุวามอทนอผม็หมลในวันพฤหัสบี ผมเปิหน้า่าเพื่อที่ะไปเผิับมันรๆ ผมิว่าผมใแ็พอ แ่ว่าเมื่อผมเปิหน้า่าออไปผิว
หนัอมันนั้นิอยู่ับหน้า่าอย่า แน่หนา เหลือแ่เพียใบหน้าเปลือยๆไร้ผิวหนั้อมอผมอย่าไม่ละสายา ใบหน้าเปลือยๆสีแอมันทำให้ผมถึ
ับรีร้อออมาลั่นบ้าน
รอยยิ้มเริ่มปราบนใบหน้าที่ไร้ผิวหนั ะที่ผมปิหน้า่าลอย่าแร้วยวามลัวและใสุี ผมเริ่มั้สิอีรั้ ลอมอเห็นมันยิ้มว้าึ้น
เรื่อยๆนน้ำลายไหลย้อยิหน้า่า ผมใ้ำปั้นอผม่อยระเพื่อไล่มันออไป น่าแปลที่ระลับไม่มีแม้แ่รอยร้าวเลยทั้ที่ผม่อยไปเ็มแร
แล้ว
มันยิ้มเยอะเย้ยผม รอยยิ้มเริ่มยาวนเหมือนับว่าะผ่าใบหน้าอมันออเป็นสอี ในปาอมันเ็มไป้วยฟันสปรที่เรียอย่าผิรูป มันใ้มือสีำ
ทมิฬเริ่มทุบระเลียนแบบผม แ่ทันใที่มันทุบรั้แร เสีย ุบ อแรระแทนั้นัลั่นบ้านอผม และระเิรอยร้าวอย่ารุนแร มันยัทุบ
่อไปเรื่อยๆ รอยร้าวลุลามไปที่ผนัห้อ อย่าับว่าบ้านอผมำลัะพัทลาย
เพล้………..
ผมื่นมาลาึท่ามลาวามเียบัน ไม่มีอะไรอยู่ที่หน้า่า ไม่มีรอยร้าว ไม่มีอะไรทั้นั้น ทันในั้นผม็รูปสึไ้ว่ามีมืออันเย็นเยือมาสัมผัสไหล่วา
อผม ผมหันไปพบเอลับรอยยิ้มอันน่านลุอ “มัน”
มันยั้อมอผมอยู่...
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น