คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : เริ่มแรก...
‘คุณรู้หรือไม่ การได้แอบรักใครสักคนมันเป็นเรื่องที่น่าทรมานมากนะ’ เออวันนี้เป็นวันที่อากาศแจ่มใส (ใสจริงๆ) น่าเที่ยวที่สุด แต่ทำไมผู้หญิงตัวเล็กๆอย่างเซระต้องเจอกับเรื่องน่าตื่นเต้นอยู่บ่อยๆน่า---------เมื่อไรจะเจอกับความสงบสักที เฮ้อ!
“นี่ๆ เซระฉันมีไรจะบอกฉันเห็นพี่อากิระด้วยแหละ”มิกิเดินเข้ามาทักฉันพร้อมบอกข่าวดี
“ห๊า!!เห็นอยู่ไหนมิกิเธอบอกฉันมาซิ”ฉันถามพรางเขย่าแขนมิกิจนหัวเธอฟู
“ก็อยู่สนามบาสไง”มิกิตอบแบบไม่น่าถาม
“>O<จริงหรอ กรี๊ดดด!!กริ๊ดดดดด พี่อากิระสุดหล่อของฉ้าน”
“ช่ายยไปดูไหม”มิกิชวนอย่างน่าตื่นเต้น (แหมก็มันจริงนิ)
“ไปซิไป”ฉันทำหน้าดีใจแต่มิกิซิทำไมทำหน้าเบื่อย่างงั้นล่ะ
อ่ะ! อึม! ฉันชื่อโอนาเกะ เซระ อายุสิบหกปี ส่วนเพื่อนสนิทของฉันชื่อ ซาซามิ มิกิ ผู้มีโฉมหน้าอันเป็นที่รักใคร่ของเพื่อนๆในโรงเรียนและคุณครู ผมเธอดำขลับถูกรวบขึ้นด้วยยางรัดสีชมพูสวย แน่นอนเธอเป็นตัวแทนโรงเรียนเราในการทำกิจกรรมต่างๆนิ (ชิ เพื่อนฉันน่ารักไม่หยอก แต่แปลกทำไมไม่มีแฟนเนีย ?) แล้วก็พี่ โยอานะ อากิระรุ่นพี่ที่เป็นเจ้าของผิวขาวเนียนแต่เกรียมไปด้วยแดดกับผมสีทองที่ยาวปะบ่านั้น เป็นนักบาสของโรงเรียนฉันค่ะ (อันดับหนึ่งซะด้วย)แล้วก็เป็นคนที่ฉันแอบชอบด้วยค่า...><
“กรี๊ดดดด พี่อากิระ กรี๊ดดดดด”
“ว้าวคนเชียร์เยอะเนอะว่าไหม เซระ อิ๋เสียงคนน่ารำคาญชะมัด”
มิกิหันมาพูดกับฉันแล้วทำหน้าหยี๋พร้องเอามือปิดหูตัวเองไว้
“อืม///”อ่าทำไมหน้าฉันร้อนแบบนี้เนีย
“แหม เธอก็มั่วหลบอยู่ได้ออกมาดูซิ”มิกิสะกิดไหล่ฉันแล้วลากฉันออกไปข้างสนาม
ใครจะกล้าออกไปหละก็คนเยอะมากมายมองพี่อากิระอยู่ ทำไงดี!!! เราเองก็ขอแค่แอบมองไกลๆก็พอแล้ว แต่ไม่ทันขาดคำฉันก็มายืนอยู่ข้างสนามบาสซะแล้ว
“ก็แค่นี่…”มิกิพูดพลางยิ้มแบบขำๆ ที่เห็นฉันหน้าแดงเป็นลูกตำลึงสุก
“เธอก็....”ฉันเขินนะรู้มั้ยยายบ้า
“ฮ่าๆๆ” มิกิหัวเราะออกมาดังราวๆๆกับเสียงประกาศตามสายลำโพง
แต่จู่ๆเสียงที่หัวเราะอันดังสนั่นลั่นฟ้านั้นก็ทำให้พี่อากิระหันมาทางพวกเราสองคน ตาย!!! น่าอายจัง ฉันรีบเอามือปิดปากมิกิทันที อ่ะ! พี่อากิระมองมาแล้วยิ้มให้ฉันด้วย...>_<//
“อั่นแน่ เซระนะหน้าแดงอีกแล้ว เพื่อนเราน่ารักอย่างงี้แหละ”มิกิแซวฉันขณะเดียวกับที่เธอเอามือลูบคางตัวเองไปมา
“ยายมิกิ....”ฉันหน้าแดงถึงหูเพราะความเขิน ฮึๆๆๆ
ฉันวิ่งไล่มิกิไปที่ห้องเรียน โดยที่พี่อากิระมองตามหลังเราสองคน ฉันหันหลังมองไปเห็นพี่อากิระยิ้มส่งมาให้พอดี...
อึ่ม//ฉันว่าฉันคงจะมีชีวิตที่สงบไม่ได้หรอก.....ก็...เพราะพี่อากิระนี้สิ อิอิอิ ทำให้ใจฉันปั่นป่วนอยู่ทุกวันนี้น่า ยายมิกิก็เหมือนกันเชียร์อยู่ได้
ติ่งหน่อง---------
เข้าเรียนอีกและเฮ้อ น่าเบื่อ
“...”
“...”
“...”
“...”
เฮ้อ-3 เหนื่อยชะมัด
“เซระไปกินข้าวเถอะ ฉันไม่ได้เอาข้าวกล่องมาน่ะ”มิกิวิ่งตรงมาหาฉันพร้องด้วยสีหน้าแสดงความหิวเต็มที
“อือ ไปสิฉันก็ไม่ได้เอามา”ฉันก็หิวล่ะน่า
“เฮ้อไม่ได้กินอาหารชุดนานแล้วนะ”ฉันว่า
“ป้าชุด A ค่ะ”มิกิสั่งอย่างไม่รีรอ
“แล้วหนูล่ะจ๊า”คุณป้าแม่ค้าถามฉัน
“ชุด B ค่ะ”ฉันก็ไม่รอช้าสั่งอาหารทันทีที่คุณป้าแม่ค้าถาม
ไม่นานเราก็เขมือบอาหารบนจานชุดจนหมด
วันนี้ก็เป็นวันที่ค่อนข้างจะราบรื่นอีกวัน แต่ถ้าไม่...
เฮ้!!!!!!!
“เฮ้ยนั้นพี่อากิระนิ”o.,o
“โอ้ แย่แล้วพี่อากิระตีกับนักเรียนโรงเรียนฮิโรชิ อ่าย~สามคนซะด้วยสิพี่อากิระจะไหวมั้ยเนีย
....
กริ๊ดดดด เป็นไปได้ไงพี่อากิระคนเดียวฟาดไอ้สามหัวนั้นได้ไง
ฉันหันหน้าไปมองมิกิ.....เธอทำหน้าทึ้งตาโตเท่าไข่ห่านที่กำลังจะฟักแนะ
’อะไรกันเธอตื่นเต้นขนาดนั้นเลยหรอ’
ทำไมมิกิถึงทำหน้าอย่างนั้นน้า
ความคิดเห็น