คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : ความขัดแย้ง
เรื่อราววามรัอนายหัววายุ ผู้ายหน้านิ่ปาร้าย ใร้อนมุทะลุ ับุหมอสาวสวยผู้มีนามว่าเพียฟ้า โะาเล่นลร้ายให้เธอ้อับพลัับผลูลายเป็นแบนเาะส่วนัวอเา นายหัวหนุ่มรูปหล่อผู้มี่าวลือว่าเา่านไ้อย่าเลือเย็น ที่ร้ายยิ่ว่า็ือบิาอเธอยัพยายามเลี้ยล่อมให้เธออยู่ในวามูแลอเาบนเาะแห่นี้อย่ามีเื่อนำอี้วย…
เิพบับนิยายแนวบูบสไล์ “สร้อยอรั” ไ้เลยร้า!!
อน…
วามัแย้
“นแล้น้ำใ”
เพียฟ้าทำปามุบมิบ ่อนะวิ่ามร่าสูให่อนายหัวหนุ่มเ้าอเาะไปิๆ
“เรามาทำอะไรที่นี่ันหรือะ”
เธอถามเมื่อเินึ่วิ่มาทันเา
“ผมมาทำาน… ส่วนุ็มาเินเล่นเรื่อยเปื่อย”
ำยอย้อนอเาทำให้เธอหน้ายุ่ ูเอาเถอะ่าเ้าิเ้าแ้นเสียรินะ ายรร์นหนึ่ที่วิ่ออมา้อนรับทำให้เธอละสายาออมาาเาที่้ออยู่นิ่นานเป็นอึใ้วยวามไม่พอใ นมาใหม่แ่าย้วยุเหมือนพนัานรัษาวามปลอภัย หรือเ้าหน้าที่อาสาสมัรที่เธอพบเห็นไ้ทั่วไปในเมือหลวที่ามา
“สวัสีรับนายหัว เอ่อ…”
ายแปลหน้าหยุ พลามอหน้าายหนุ่มที่เธอมา้วยเหมือนับ้อารำอธิบาย
“นีุ่เพียฟ้าเธอมาออาศัยอยู่ที่นี่สัสอสามวัน”
ำอธิบายสถานะอเธอับลูน้ออเา ทำให้หิสาวรู้สึหน้าร้อนวูบัวหเล็ลไปเรื่อยๆ หน็อย! มาหาว่าเธอมาออาศัยเาอยู่ นบ้านี่เยให้เียริใรบ้ามั้ยเนี่ย
“สวัสีรับุเพียฟ้า ผมสนธยาน่ะรับเรียสน็ไ้รับ”
“สวัสีะุสน เรียฟ้าว่าฟ้าเยๆ ็พอะ”
หิสาวยมือไหว้ายที่น่าอายุอานามมาว่าเธอหลายปีอย่าอ่อนน้อม ูเหมือนว่าลูน้ออเาแ่ล่ะนะมีมารยาทและน่าบหาว่านเป็นเ้านายทั้นั้นเลยนะเนี่ย เพียฟ้าิในใระหว่าเินามสอายหนุ่มเ้าประูไปภายในประภาาร
ประภาารัล่าว่อสร้าึ้น้วยรูปทรล้ายับแท่นาให่ สูะลูานล่ามีลัษะเป็นสี่เหลี่ยมผืนผ้า่อ้วยอิาบปูนแ็แร ึ่มีห้ออยู่ภายในสอถึสามห้อรลาเป็นห้อโถนาให่มีเรื่ออำนวยวามสะวรบรัน เพียฟ้านั่ลบนเ้าอี้ัวหนึ่ร้ามับนายหัวหนุ่มโยไม่้อรอให้เาเิ มีายวัยลานอีสอนออมาทัทายเ้านายอเาอย่านอบน้อม ่อนะแยย้ายันไปทำหน้าที่อัวเอ่อ
“เมื่อืนเป็นไบ้าสน”
น้ำเสียและสีหน้าที่เปลี่ยนเป็นเรียัอนายหัวหนุ่มทำให้เพียฟ้าอรู้สึเร็ๆ ามไป้วยไม่ไ้
“มาันสอลำรับนายหัว แ่พวนั้นโร้ายไปหน่อยที่หลบไม่พ้นหูพ้นาอพวเราึโนห่าระสุนไล่ะเพิหนีหัวุหัวุนลับไป”
นายสนธยาวาแ้วน้ำสอแ้วให้เ้านายอเาและเผื่อแผ่มาถึเธอ้วยแ้วหนึ่
“อบุะ”
เพียฟ้าล่าวอบุเบาๆ เนื่อาไม่อยาึวามสนใอนหน้าบึ้มาที่เธอ ารสนทนาอายทั้สอทำให้เธอรู้สึว่าเาะแห่นี้ไม่่อยะปลอภัยสัเท่าไหร่ระมั หัวใอเธอเ้นแรนี่เธอมาอยู่ท่ามลาสรามระหว่าพวาวเาะหรือไันนะยัยฟ้า…
“สนพอะรู้ำนวนอพวที่มาหรือเปล่า”
นายหัวหนุ่มยาึ้นไว่ห้าสอมือออ ทอสายาไปยัลูน้อฝีมือีอีนที่ให้ทำหน้าที่เสมือนยามรัษาาร์อเาและพวาวบ้านในเาะแห่นี้
“ที่ผมะเนูน่าะมาว่าสิบนรับนายหัว แ่ละนอาวุธรอบมือพร้อมรบ ผมิไม่เลยถ้าพวมันึ้นเาะมาไ้วามบรรลัยเิแน่”
นายสนธยาวาวิทยุสื่อสารลบนโ๊ะ ่อนะอบเ้านาย้วยน้ำเสียที่ฟัแล้วบ่บอถึวามัวลัเนอเาไ้เป็นอย่าี
“่วนี้สนับพวเรา็ระวััวันหน่อยแล้วัน เี๋ยวืนนี้ันะให้ไอ้าพาพวมาสมทบอีสัสอสามนันเอาไว้่อน เผื่อไอ้พวนั้นมันเิบ้าเลือย้อนลับมาอีะไ้สมน้ำสมเนื้อหน่อย ถ้าาเหลืออะไรสน็บอันมาไ้เลยนะระหว่านี้อาะ้อเหนื่อยันหน่อยล่ะ”
เ้านายยื่นมือไปบไหล่อลูน้อแรๆ สอรั้ทำให้ฝ่ายนั้นยิ้มออมาพร้อมับแววาที่เหมือนับสามารถายแทนเ้านายไ้อย่าั้น เพียฟ้าเห็นแล้ว็ให้รู้สึอแปลใึ้นมาไม่ไ้ว่านายหัวนนี้ทำยัไ ถึไ้ใอผู้นที่นี่และมีแ่นื่นมเานั
“แ่นี้เล็น้อยรับนายหัว เทียบไม่ไ้สันิที่นายหัวเยมีบุุับผม”
ายสอนสบาัน ในแววานั้นเหมือนะมีสายสัมพันธ์บาอย่าที่แน่นแฟ้นลอยอบอวลไปทั่วห้อโถนี้
“เอาล่ะสนมีอะไร็ไปทำเถอะนะ เี๋ยวันะึ้นไปู้านบนสัหน่อย”
“รับนายหัว ั้นผมอัวเลยนะรับ”
นายสนธยาพูับเ้านายอเาพลา้อมัวลเพื่ออลาหิสาวรายๆ ้วย เธอส่ยิ้มให้เาโยไม่ไ้ล่าวอะไรออมา
“ไปันเถอะ”
ิามอน่อไป
ความคิดเห็น