ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Try again
าฮยอนเินเ้าห้อเรียน้วยวามเหนื่อยล้า อาารปวหัวหนึบๆทำให้ใบหน้าอเธอีเียวนอิมนายอนที่ำลันั่อ่านหนัสืออยู่ทัึ้น
"าฮยอน เธอไม่สบายรึเปล่า?" ไม่เพียพูเปล่า...นายอนใ้หลัมือสัมผัสที่หน้าผาอาฮยอนเบาๆ "โห ัวร้อนี๋เลย" เธอเบิาว้า่อนมืออี้าะวาปาาลและมาสัมผัสที่ออน้าๆแทน
"ไปห้อพยาบาลมั้ย?" นายอนถาม้วยน้ำเสียเป็นห่ว "ถ้าไม่ไปเธอ็ะเป็นหนัึ้นไปอีนะ อยาหยุเป็นอาทิย์รึยัไ?"
หึ! าฮยอนมอหน้านายอนและหัวเราะเบาๆให้ับวามเว่อร์อเพื่อนเธอ วามริเธอแ่ปวหัวและัวร้อนนิหน่อยเอ ลับไปนอนพัอนเย็นัสอสามั่วโม็ะหายแล้ว
"ยิ้มอะไรล่ะ ไปมั้ย?"
"ไม่ไปหรอ เธอไม่้อห่วหรอ ันน่ะแ็แรยิ่ว่าฮีโร่ในมาร์เวลอีนะ" าฮยอนพู้วยน้ำเสียหยอล้อ่อนะยิ้มให้เพื่อนัวเออย่าอ่อนโยน
"หึ ั้นแล้วแ่เธอเลย ถ้าป่วยหนั็ไม่้อมาอให้ันูแล้วย"
"รับทราบรับอิมนายอน" นายอนไม่ไ้สนใแ่ลับหยิบปาาึ้นมาโน้้วยสีหน้าบึ้ึทีู่เหมือนำลัอนเพื่อนัวื้ออเธออยู่ าฮยอนมอเธออย่าเอ็นู เธอรู้ว่านายอนเป็นห่วเธอมา แ่เธอ็ไม่เป็นอะไรมาริๆนี่นา
"นี่มันแฮยอนหนิ อะไรัน ั่วับผู้หิไม่เลือหน้าริๆ รั้่อน็พึ่ไปูบับูอึนในห้อน้ำ" อึนบีพูพลาโว์หน้าอมือถือให้เพื่อนๆที่ำลัเาะลุ่มุบิบันอยู่
าฮยอนผละสายาออานายอนและหันไปมอลุ่ม้าๆ ่อนะหันไปมอเ้าอหัว้อบทสนทนาที่ำลันอนฟุบหน้าอยู่โ๊ะ้าหลัเธอ
แฮยอนเ่มาที่นิ่เยับทุเรื่อไ้ ถ้าเป็นเธอลุึ้นไป่าแล้ว...
"ไหนๆๆ เอ๋ แล้วผู้หินี่ใรอ่ะ หน้าุ้นๆ" ูยอนถามเสียัทำให้าฮยอนหันไปมอ้วยวามอยารู้
นั่นมัน...
ถ้าเาไม่ผินั่นรูปที่แฮยอนำลัูบับเธอ...ในรถ
"นั่นสิ หน้าุ้นๆนะ เสียายหัวแฮยอนบัอยู่"
"แล้วรูปนี้ั้แ่เมื่อไหร่เนี่ย? นานยั?" เพื่อนในลุ่มอีนถามึ้น
าฮยอนเริ่มทำัวไม่ถู...เธอหันไปมอแฮยอน้วยวามร้อนรนนนายอนหันมาส่สายาุให้เธอเป็นารบอเป็นนัยย์ๆว่าให้นั่อยู่เยๆ
"เี๋ยวนะ ันว่าล้ายๆาฮยอนเลย เธอว่ามั้ย?"
าฮยอนหันไปมอทันทีหลัาที่โบยอล่าวถึื่อเธอ
"เธอริๆหรอาฮยอน?" อึนบีถาม้วยแววาสสัย นเธอไม่ล้าสบา
"ันว่าใ่นะ เมื่อืนันเห็นอยู่ว่าาฮยอนึ้นรถไปับแฮยอน" โบยอพูพลาหันมามอาฮยอนที่ำลัมีท่าทีร้อนรนอยู่
"แล้วเธอรู้ไ้ไว่าันไปับแฮยอน?" าฮยอนเอ่ยถามึ้นเพื่อไม่ให้ทุนสสัย
"็เมื่อวานันแวะไปหอเพื่อน่าโรเรียน แล้วเอเธอับแฮยอนเ้า"
"ยัไ็แล้วแ่ เมื่อืนันไม่ไ้ไปับแฮยอน" าฮยอนพู้วยน้ำเสียหนัแน่นเพื่อใหู้น่าเื่อถือ แ่ทว่าทุนลับมอเธอ้วยแววาสสัย...ราวับว่าไม่มีใรเื่อเธอ...
"อะไรัน มาเรียนยัไม่ถึอาทิย์็ไปั่วับแฮยอนแล้วหรอ หึ! แฮยอน นายนี่สเน่ห์แรไม่เบาเลยนะ" โบยอแล้พูเสียัเพื่อให้นทั้ห้อไ้ยิน าฮยอนแทบพุ่ัวไปปิปาอเธอไว้แ่ทำไ้เพียแ่ลุึ้นไปยืนรหน้าโบยอ
"อย่ามาพูอะไรมั่วๆนะ"
"พูมั่วอะไรัน หลัานาาันนานั้น" โบยอลุึ้นมาสบาับาฮยอน
"แล้วเธอแน่ใไ้ไว่าเป็นัน?" าฮยอนยัหา้ออ้า่อไปเรื่อยๆ เพราะถ้าเธอยอมรับเท่าับว่าีวิเธอพัลอีรั้แน่ๆ
"ั้น็้อถามแฮยอน ว่าไนายัวแสบ" โบยอหันไปทาแฮยอนที่ำลัมอูเหุาร์อยู่่อนแล้ว
าฮยอนหันไปส่สายาอร้ออ้อนวอน...
อย่านะแฮยอน...ถ้านายบอีวิันพัแน่ๆ
วาเริ่มสั่นไหวระริ...เธอพยายามลั้นเอาไว้เพื่อไม่ให้ใรเห็นน้ำาอัวเอ...ิมาฮยอน...เธออ่อนแอแบบนี้ั้แ่เมื่อไหร่?
"นั่นไม่ใ่าฮยอน มีอะไรอีมั้ย? ถ้าไม่มีันะนอน่อแล้ว" แฮยอนอบ้วยสีหน้าเรียบเยแ่ทว่าน้ำเสียลับฟัูแล้ววนประสาท โบยอหน้าเสียเล็น้อยหลัาที่เพื่อนๆโห่ใส่เธอ
"ันนึอยู่แล้วว่าไม่ใ่าฮยอน ูสิ าฮยอนูอ่อนหวานนานี้ไม่ทำเรื่อพรรนั้นหรอ ยิ่ับไอ้แฮยอนนะ ไม่มีทา" ฮันบินพูึ้น่อนะยิ้มเหยียให้แฮยอน
"หึ! เธอนี่มันนาฟ้าริๆเลยนะาฮยอน แสนีแบบเธอไม่มาั่วับนแบบันหรอว่ามั้ย?" แฮยอนหัวเราะ่อนะลุึ้นล้วระเป๋าาเและเินออาห้ออย่าสบายใเิบ
าฮยอนรู้ว่าแฮยอนประ...และเธอเอ็ุไม่น้อยับำพูอเา...ารโหไม่ไ้ทำให้เธอมีวามสุเลย แ่หาารพูวามริแล้วมีแ่นรัเียเธอยอมพูโหเสียีว่า
าฮยอนนั่ล้าๆนายอนที่ำลัมอเหุาร์ทั้หมอยู่เียบๆ เธอไม่ถามอะไรและปล่อยให้าฮยอนฟุบหน้าลไปเียบๆ
_____________________________________
"าฮยอนน่า ไปห้อพยาบาลมั้ย หนูฟุบหน้ามาะรึ่าบแล้วนะ" ุรูประำวิาิศาสร์เินมาปลุาฮยอนที่ึ่หลับึ่ื่นอยู่ "ัวร้อนี๋เลย ไปเถอะนะ เี๋ยวรูพาไป" าฮยอนไม่พูอะไรและพยัหน้าเล็น้อย
สารภาพเลยว่าอนนี้ไม่ไหวริๆ อาารปวหัว่อยๆหนัึ้น น้ำมู็เริ่มไหล เหื่อ็เริ่มึมนทำให้เธอรู้สึอบทั้ๆที่ในห้อเรียน็เปิแอร์ ถ้าไม่ินยาเธออาะนอน็ออยู่ในห้อเรียน็ไ้
นายอนและีฮโย่อยๆพยุาฮยอนให้ลุึ้นและพาไปส่ที่ห้อพยาบาล ุรูึวานให้เธอทานยาแ้ปวหัวและให้เธอนอนพัผ่อนในห้อรออาารีึ้นแล้ว่อยลับบ้าน
นายอนและีฮโยลับห้อไปเรียน่อปล่อยให้เธอนอนอยู่บนเียนเียว ส่วนุรูึวาน็ออไปทำธุระ้านอโยฝาฝัับเธอไว้ว่าหาเลิเรียนแล้วให้ล็อห้อให้้วย
าฮยอนพยายาม่มาหลับ วามอ่อนล้าอร่าายทำให้เธอไม่มีแระยับัว แ่หาะให้นอนหลับ็ทำไม่ไ้
เพราะอแฮยอนที่ทำให้เธอเป็นแบบนี้...เธอิว่าแฮยอนไม่่วยเธอเปล่าๆแน่
นอย่าแฮยอน้อมี้อแลเปลี่ยนเสมอ...
______________________________________
"อ่าวน้อ รูึวานไปไหนหรอรับ?" าฮยอนสะุ้และมอไปทาเ้าอำถาม
'รุ่นพี่าอึนอู'
รุ่นพี่าอึนอูเป็นนที่ฮ็อมาๆในโรเรียนนี้ ็แหแหละ..เป็นทั้นับาส นับอล แถมยัมีีรีเป็นถึหัวหน้าห้อและประธานนัเรียนอี ส่วนเรื่อเรียนไม่้อพูถึ เาน่ะไ้อันับ 1 ในั้นเรียนแทบทุปีเลย ทั้หล่อ ทั้รวย ทั้เ่ ไม่แปลใทำไมมีแ่สาวๆรุมีบ
"ุรูึวานลับบ้านไปทำธุระน่ะ่ะ ไม่น่าะลับมาโรเรียนแล้ว" าฮยอนอบ้วยน้ำเสียแหบพร่า "รุ่นพี่มีอะไรรึเปล่าะ?"
"พี่มาทำแผลน่ะ พอีพี่หล้มนิหน่อย" อึนอูส่ยิ้มให้าฮยอน่อนะหันไปบ่นับัวเอเรื่ออุปร์ทำแผล
"ล่อพยาบาลอยู่ทานู้นน่ะ่ะ เี๋ยวหนูหยิบให้" ้วยวามที่เยใ้บริารห้อพยาบาลาฮยอนเลยำไ้ว่าอยู่รไหน เธออาสาหยิบล่อปมพยาบาลให้อึนอู เธอ่อยๆพยุัวเอให้ลุึ้นและพยายามพาัวเินไปหยิบ
"โอ้ย!" แ่มันไม่เป็นอย่านั้น...ในะที่เธอำลัะยืนึ้นแ่หัวเธอลับหนัอึ้และพาใบหน้าลไปบับหมอนเพื่อลายอาารปวหัว
"น้อเป็นอะไรมั้ย? ทำไมไม่บอพี่ เี๋ยวพี่หยิบเอ็ไ้" อึนอูนั่ลที่้าเีย่อนะพยุไหล่อาฮยอนให้นอนลีๆ
"อนแรหนูิว่าไหว่ะ แหะๆ แ่ๆๆ" าฮยอนยิ้มแห้่อนะไอออมา นั่นยิ่ทำให้อึนอูเป็นห่วเธอมาึ้น
"ื้อเหมือนันนะเราอ่ะ หึ" อึนอูยิ้มเอ็นู่อนะลุึ้นไปหยิบล่อปมพยาบาลามที่าฮยอนบอ
อึนอูใ้เวลาทำแผลที่หัวเ่าไม่นาน็เสร็ หลัานั้นเา็ัารเ็บล่อปมพยาบาลให้เรียบร้อย่อนะเินมาหานป่วยที่ำลันอนมอเาอีรอบ
"ทำไมไม่นอนล่ะ เป็นหนันานี้"
"นอนไม่หลับน่ะ่ะ"
"พี่มารบวนรึเปล่า?" อึนอูมวิ้ว่อนะโทษว่าัวเอเป็นสาเหุที่ทำให้าฮยอนนอนไม่หลับ
"ไม่เลย่ะ แ่อนนี้หนูะนอนริๆแล้ว" าฮยอนพูพลาหยิบผ้าห่มที่ออยู่ที่เอวึ้นมาห่มถึอ อึนอูพอะรู้ว่าารระทำอาฮยอนเป็นารไล่เาอย่าอ้อมๆ
"ั้นพี่ไปแล้วนะ ไม่อยาวนเราแล้ว" เายิ้ม่อนะลุึ้นเินออไป แ่ทว่าเาหยุอยู่รปาประูและหันลับมามอร่าเล็ที่ำลั่มาหลับอยู่
"พี่ื่ออึนอูนะ าอึนอู ไว้เอันนะาฮยอนนี่" อึนอูหันมาส่ยิ้มให้าฮยอนอย่าเป็นมิร่อนะเินออไป
ริๆรุ่นพี่าอึนอูไม่้อแนะนำัวเธอ็รู้ื่ออยู่แล้วแหละ ถามริๆว่าในโรเรียนนี้มีใรไม่รู้ัรุ่นพี่บ้า
แ่เมื่อรู่รุ่นพี่เรียเธอว่า 'าฮยอนนี่' นั่นทำให้เธอใเ้นเล็น้อย เพราะนอาแม่็ไม่เยมีใรเรียเธอแบบนี้เลย น้ำเสีย รอยยิ้ม และสายาที่ใ้มอมายัเธออรุ่นพี่าอึนอูทำให้เธอรู้สึอบอุ่นไม่น้อยเลย
3 ั่วโมผ่านไป
"นี่เธอ ลับบ้านไ้แล้ว"
เสียปลุและแรเย่าอนายอนทำให้เธอื่นึ้นมา อนนี้เธอยัรู้สึปวหัวอยู่เลย แ่็ยัีว่าอนเที่ยึ้นมาหน่อย
"าฮยอนไหวมั้ย? ให้พ่อันไปส่มั้ย?" านะถามึ้น้วยวามเป็นห่ว "ไม่เป็นไรหรอานะ ันีึ้นมาแล้ว ไม่้อห่วนะ" ้วยวามที่าฮยอนเป็นนี้เรใเธอึปิเสธานะไป
ร่าบาพยายามพาร่าัวเอมานั่รอรถเมล์เหมือนทุวัน เธอไ้ิเล่นๆในใว่าัวเอะอึเหมือนฮีโร่ในมาร์เวลริๆนั่นแหละนะ
ศีรษะเล็่อยๆพิลไปับเสา้นที่อยู่้าๆับเบาะนั่ เธอ่อยๆหลับาลเพื่อพัสายาหลัาที่นั่รอรถเมล์มาัพั ู่ๆสมอโล่ๆ็นึถึแฮยอนึ้นมา...
บ้าไปแล้วาฮยอน เลิิถึหมอนั่นไ้แล้ว
เธอำหนิัวเอในใ่อนะลืมาึ้นหลัาไ้ยินเสียรถเมล์มาอรป้ายที่เธอรออยู๋ าฮยอน่อยๆพยุัวเอและเินไปึ้นรถเมล์ แ่ทว่า....
__________________________________
หมับ!
้อมือเล็ถูใรบานว้าเอาไว้่อนร่าายะถูลาออไปารนั้น าฮยอนไม่มีแรัืนทำให้ร่าให่สามารถลาเธอออมาารนั้นไ้สบาย
เธอถูลามาที่รถสีำันหรูที่แสนุ้นเย ่อนะถูร่าให่เหวี่ยไปที่ประูรถและใ้แนััวเธอเอาไว้
"อวเ่"
"แ...แฮยอน" าฮยอนพู้วยน้ำเสียแหบพร่า นี่มันบ้าอะไรัน แฮยอนอ่านใเธอไ้หรือยัไ ทั้ๆพึ่นึถึเมื่อไม่นานนี้เอ เหอะ หมอนี่ายยาริๆเลย
"ใ่ ันเอ ิว่าัวเอเป็นฮีโร่ในมาร์เวลหรือไถึลับนเียวไ้อ่ะ เิไปเป็นลมในรถเมล์แล้วใระ่วยเธอ?" แฮยอนบ่นเยอะนทำให้าฮยอนเผลอมวิ้วออมา อนนี้หูอื้อไปหมแล้ว หัวที่ปวอยู่แล้ว็ปวหนัึ้นมาอี ปวนเธอแทบอยาะหลับรนี้เลย....
"าฮยอน!" แฮยอนรีบประอร่าบาทีู่่ๆ็เป็นลมึ้นมา เาอนรหน้าที่ำลับอและรีบอุ้มึ้นรถทันที
_______________________________________
"ัวร้อนะมัเลย" แฮยอนบ่นะที่ำลัยื่นมือไปสัมผัสที่หน้าผาอร่าบาที่ำลันอนหลับอยู่บนเีย
เาัแเรียมผ้าสะอาและน้ำอุ่นมาวาไว้่อนะ่อยๆบิหมาๆและเ็ลบนใบหน้าอนรหน้า
เาัารถอเสื้อนัเรียนัวนอออให้เหลือเพียเสื้อเิ้สีาว้านในัวเียว มือหนาแะโบที่อเสื้อออ่อนะ่อยๆปลระุมออสอสามเม็เพื่อลายวามอึอั
แฮยอนใ้ผ้าับลไปที่ลำออาฮยอน่อนะ่อยๆลาลไปถึเนินอและผละมือออหลัานั้น็หันไปเ็ที่แนเล็ทั้สอ้า
"อื้อ..." าฮยอนส่เสียราหลัาที่่อยๆรู้สึัว ร่าบา่อยๆลืมาึ้นและเผลอใ้มือยี้าเหมือนเ็ที่พึ่ื่นนอน...นั่นทำให้แฮยอนที่ำลันั่มออยู่เผลอยิ้มออมาอย่าไม่รู้ัว
"ไ ื่นแล้วหรอ?" แฮยอนเอ่ยทัึ้นหลัาเห็นสีหน้าุนอาฮยอน
"แฮยอน! โอ้ย!" ้วยวามใ..าฮยอนรีบลุึ้นนลืมว่าัวเอำลัไม่สบายอยู่ทำให้เธอ้อมุหน้าลไปับหมอน้วยวามทรมาน
"ใอะไรนัหนา นอนเถอะ ะไ้หายไวๆ" แฮยอนพูพลายาึ้นเียและนอนล้าๆาฮยอน ร่าสูไม่ลืมที่ะใ้มือันนัวเล็ให้นอนลีๆ
"เี๋ยวๆ ือ...ให้ันนอนับนายหรอ?" าฮยอนถาม้วยน้ำเสียะุะั ถ้า้อนอนับแฮยอนริๆเธอยอมแบสภาพัวเอลับไปนอนห้อัวเอีว่า
"็ใ่ไ ันไม่ใ่พระเอในละรหรอนะที่้อเสียสละัวเอไปนอนบนโฟาอ่ะ"
"......"
"มานอนเถอะ ันไม่ทำอะไรเธอหรอ" แฮยอนั้แนท้าวหัวเอาไว้่อนะใ้มืออี้าบลบนเียเป็นเิบอว่าให้นอนล เามอท่าทาหวาลัวอาฮยอนอย่านึเอ็นู ยัยนี่ิว่าเาะทำอะไรล่วเินแน่ๆ
"ถ้าไม่นอนันะบอทุนว่ารูปนั่นือเธอนะ" ิไม่ผิ...หลัาทีู่่เรื่อนี้ไปาฮยอน็รีบหันมามอเาทันที เธอเผลอัริมฝีปาเพราะำลัใ้วามิอยู่ ไม่นานนัร่าบา็่อยๆหย่อนหัวลนอน้าๆเาแถมนอนหันหลัให้อี่าหา
"โอ้ย! อื้อ!"
อไม่ไ้ที่ะไม่แล้....
แฮยอนร่อมร่าเล็เอาไว้่อนะูบลบนริมฝีปาบาและผละออ าฮยอนทุบหน้าออน้าบน้วยวามใ่อนะพยายามิ้นหนีออาอ้อมออเา
"แฮยอน! ทำบ้าอะไรห้ะ!?" าฮยอนะโนลั่นหลัาที่แฮยอนเยิบัวมานอน้าๆและเี่ยวเอวอเธอมาใล้ๆ
"ออหน่อยไม่ไ้หรือไ?" แฮยอนระิบที่้าหู่อนะระับอ้อมแนให้แน่นว่านี้
"ไม่ไ้!"
"แ่อเอ ทีืนนั้นโนทัู้บทั้ไร้ยัไม่ิ้นนานี้เลย"
"เลิพูถึเรื่อืนนั้นไ้แล้ว" าฮยอนนิ่และพู้วยเสียแ็ร้าว "โอเๆ ไม่พูถึละ" แฮยอนพู้วยน้ำเสียวนประสาท่อนะฝัมูลไปที่แ้มอนในอ้อมอ ร่าเล็รีบสะบัหน้าหนีและพยายามันัวออมาแ่็ไม่เป็นผล
"ถ้าไม่อยู่นิ่ๆันะทำมาว่าอริๆแล้วนะ" แฮยอนู่...และ็ไ้ผล...าฮยอนยอมหยุนิ่และนอนีๆ
"รีบๆนอนะไ้หายไวๆ เ้าใมั้ย?" าฮยอนพยัหน้าามำสั่อแฮยอนอย่าว่า่ายโยที่ไม่พูอะไร แฮยอนะรู้มั้ยว่าอนนี้หัวใเธอเ้นแรนาไหน
ถ้าืนนี้เธอนอนไม่หลับ..็อให้รู้ไว้เลยว่าเป็นเพราะอแฮยอน...
_______________________________________
อนที่ 3 มาแล้ว่ะ~~ ฝาอมเมนท์ิมและให้ำลัใไรท์้วยนะ;-;
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น