ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Set 1 ✿ Character 100 %
✿ Character ✿
- S E T 1 -
100 %
ปล.ถ้าถามว่าทำไมฟอนต์ไม่เป็นสีขาว.. แอพที่เราใช้อันก่อนมันเจ๊งกะเบ้งไปแล้วค่ะ ..
✿ Purple Rose ✿
- Kuroko Tetsuya || Shiori Nana -
".. คุณเชื่อในรักเเรกพบรึเปล่าครับ? .."
".. รักที่ไม่ใช่แรกพบยังเชื่อไม่ได้เลย แล้วจะเอาอะไรกับรักแรกพบกัน..? "
".. ผมคิดว่า..ผมคงตกหลุมรักคุณมาตั้งแต่แรกที่พวกเราพบกันแล้วล่ะครับ .."
".. ฉันว่านั่นมันค่อนข้างจะไม่เมคเซนส์เท่าไหร่เลยนะ.."
[ 'รัก'แรกพบ ]
มันเป็นวันธรรมดาวันหนึ่งที่ไม่ได้มีอะไรเป็นพิเศษนอกจากแดดร้อนๆและเสียงจอกแจกของผู้คนท่ามกลางความชุลมุนในสวนสนุกเล็กๆของประเทศญี่ปุ่น ทั้งเสียงหัวเราะ เสียงร้องไห้ หรือเสียงทะเลาะแบบไม่จริงจังจากคู่รักคู่หนึ่งดังมาให้ได้ยินอยู่แทบจะตอดเวลา แน่นอนว่าความวุ่นวายเช่นนี้ก็เป็นที่ชินชาสำหรับใครบางคน
มาสคอตพี่หมีสีฟ้าอ่อนยังคงยืนแจกลูกโป่งให้เด็กๆที่ผ่านไปผ่านมาไม่ว่าอากาศจะร้อนแค่ไหนก็ตาม ทั้งๆที่วันนี้เป็นวันหยุดและเขาควรจะได้พักผ่อน .. แต่ชายหนุ่มกลับเลือกที่จะมาทำงานในสวนสนุกของเขาเองซะอย่างนั้น..
ผู้ที่ได้รับลูกโป่งไปส่วนใหญ่จะเป็นเด็กๆวัยประถมไม่ก็มัธยมต้น เด็กบางคนที่เห็นเขาก็แสดงท่าทีดีใจแล้ววิ่งมาหาเพื่อขอลูกกลมๆอัดแก๊สในมือ บางคนก็ร้องไห้เพราะกลัว ซึ่งพี่หมีเองก็ไม่เข้าใจว่าทำไมเด็กน้อยแต่ละคนมีปฏิกิริยาเหมือนเขาเป็นสัตว์ประหลาดแบบนั้น
..แต่เพียงแค่สายลมพัดผ่าน เด็กหญิงเด็กชายเหล่านั้นก็วิ่งเล่นไปทางอื่น..
เหลือไว้เพียงหญิงสาวตัวเล็กคนหนึ่งที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขา..
และเมื่อเธอยิ้มให้
..นั่นคงเป็นครั้งแรก..ที่'เขา'ตกหลุมรัก'เธอ'..
ยินดีกับผู้โชคดีคนแรกด้วยนะคะ>< สวัสดีค่ะท่านรัน น้องอีฟมาเป็นคนท้ายๆที่เราไม่ได้วิจารณ์หรือคอมเม้นท์อะไร ตรงนี้ต้องขออภัยด้วยนะคะ แต่ตอนอ่านคือน้องเป็นคาร์ที่เราต้องการมากๆ ความสดใสและความเสียงดังของน้องคือถูกใจเรามาก และเป็นคาร์ที่เข้ากับพล๊อตที่วางไว้พอดีเลยค่ะ! ยังไงก็ขอบคุณที่ยังติดตามนิยายเล็กๆเรื่องนี้ตลอดมา ขอบคุณนะคะ ;)
✿ SunFlower ✿
- Kise Ryouta || Takafumi Hinata -
".. พระอาทิตย์น่ะ.. เปล่งประกายจะตาย..!"
".. ถึงจะได้เจอผู้หญิงดีๆกี่คน .."
".. คนอย่างฉันคงไม่มีทางเป็นพระอาทิตย์ของคุณได้หรอกค่ะ.."
".. แต่ผมน่ะ..มองคุณคนเดียวนะฮะ! .."
[ 'รัก'เธอคนเดียว ]
แสงไฟหลากสีจากสปอร์ตไลท์สาดส่องไปทั่วบริเวณพร้อมกับเสียงเพลงที่ดังก้องไปทั่วบริเวณในฮอลล์แห่งนี้ ผู้คนต่างโบกป้ายไฟและดอกไม้ในมือขึ้นสูงยามที่นักร้องคนโปรดของพวกเขากำลังขึ้นสู่เวที ไม่มีใครสามารถปฏิเสธได้ว่าในยามที่เขาคนนั้นยกไมค์ขึ้นร้องเพลงช่างสมบูรณ์แบบและเหมือนดั่งทุกสายตาถูกตรึงเอาไว้ด้วยความโดดเด่นนั่น..
เพลงแรกและเพลงที่สองจบไปพร้อมกับเสียงกรี๊ดที่ยังดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง ..ร่างเล็กๆของหญิงสาวคนหนึ่งค่อยๆเบียดเสียดผู้คนที่อัดแน่นอยู่หน้าเวทีขึ้นมาด้านหน้าด้วยความยากลำบาก อัญมณีสีมรกตเหลือมองบัตรคอนเสิร์ตสีทองหรือบัตรระดับวีไอพีที่จะได้ใกล้ชิดนักร้องนำในค่ำคืนนี้เงียบๆ พอมองไปรอบๆที่มีแต่คนชื่นชอบชายหนุ่มผู้ที่ยืนอยู่บนเวทีนี้ก็อดที่จะอึดอัดไม่ได้..
..แต่ราวกับเวลาได้หยุดนิ่งเมื่อเขามองลงมาและสบตากับเธอ..
..เจ้าของอำพันเปล่งประกายคลี่ยิ้มให้ ก่อนเขาจะเอ่ยประโยคบางอย่างออกมาท่ามกลางเสียงเพลงที่ไร้เนื้อร้องนั่น..
"..ทุกคนฮะ.. วันนี้ผมพา'คนสำคัญ'ของผมมาให้ทุกคนได้รู้จักล่ะ!.."
ตกใจไหมเอ่ย คุณซือเค่อ>.,< ขอบคุณที่นำลูกสาวมาร่วมสนุกนะคะ คนหลังๆตรงใจเราเยอะมาก น้องฮินะก็เป็นหนึ่งในนั้น นิสัยมาละเอียดและแต่ละอย่างมีที่มาที่ไป ถึงประวัติจะสั้น แต่เราอ่านเข้าใจ แวบแรกที่อ่านใบสมัครจบแทบอยากจะลุกขึ้นคว่ำโต๊ะ ชอบความเป็นธรรมชาติกับความจืดจางของน้องมากๆเลยค่ะ มันเข้าคู่กับความโดดเด่นของเจ้าโกลเด้นมากๆ ขอบคุณที่สนใจนิยายเล็กๆเรื่องนี้นะคะ ;)
✿ Yellow Rose ✿
- Aomine Daiki || Kotone Maki -
".. หมอนั่นมารับเธอแล้วเห็นไหม ..? "
".. ไอ้รอยยิ้มฝืดๆเฝือนๆบ้าบอนั่นมันอะไรกัน .."
".. ไปซะสิ..เดี๋ยวฉันจะรออยู่ที่นี่เอง .."
"..นี่..นายน่ะ อยากให้ฉันไปกับหมอนั่นจริงๆงั้นหรอ ..?"
[ 'รัก'โดยไม่หวังสิ่งใดตอบแทน ]
รถสีน้ำเงินคันหรูขับมาจอดหน้าบ้านหลังหนึ่งพร้อมกับกระจกฝั่งคนขับถูกลงลด ชายหนุ่มเลื่อนแว่นตาสีดำที่ถูกสวมกับแสงแดดที่สวมเวลาขับรถลง เมื่อเห็นร่างของหญิงวัยกลางเดินออกมาต้อนรับก็ได้แต่ถอนหายใจเบาๆ
ร่างสูงก้าวลงจากรถอย่างรวดเร็วก่อนจะเดินมาเปิดประตูด้านหลัง
ชายหนุ่มหยิบกระเป๋าไวโอลินขึ้นสะพายพร้อมกับอัลบั้มเพลงของนักร้องที่ใครบางคนชื่นชอบและจัดการล็อครถเอาไว้เช่นเดิม ขายาวพาเจ้าของร่างเดินตามแม่บ้านที่ออกมาเปิดประตูต้อนรับเมื่อครู่เข้าไปจนถึงหน้าสระน้ำที่หญิงสาวชอบมากระโดดเล่นบ่อยๆตามที่แม่ของเธอเคยเล่าให้เขาฟัง แต่ร่างสูงกลับชะงักเมื่อเห็นคนๆนั้นอยู่ในบ้าน ทั้งๆที่ปกติเวลานี้เธอจะนอนซะส่วนใหญ่..อาจเพราะวันนี้เป็นวันพิเศษเลยงดทำตัวขี้เซาละมั้ง..
เขาเพียงแค่ขยับยิ้มก่อนจะส่งของทั้งหมดให้หญิงวัยกลางถือ มันอาจจะน่าเกลียดไปหน่อยกับการให้คุณแม่ของคนที่ชอบถือของไปเองแบบนี้ แต่มันคงเป็นทางเลือกที่ดีที่สุดต่อความรู้สึกเขาแล้ว
ดวงเนตรสีเข้มเหลือบมองปฏิทินบนนาฬิการถยนต์แล้วได้แต่ผุดรอยยิ้มที่มุมปาก ก่อนจะพูดบางสิ่งที่เขาไม่เคยคิดจะเอ่ย.. แต่กลับต้องมาเสียมันให้กับเธอคนนี้
14 December
".. สุขสันต์วันเกิด .."
สารภาพเลยว่าเป็นตัวละครตัวแรกของท่านรันที่ส่งมาแล้วเราจำได้ขึ้นใจมาก โดยเฉพาะคำพูดหน้าคาร์ที่ฟาดหน้าอาโฮ่ของเราเต็มๆทำให้ใบสมัครกับนิสัยมากิดูน่าสนใจมากขึ้นไปอีก เอาจริงๆคือ ถึงใครจะส่งมาเราก็เลือกมากิ-- แต่ที่เลือกเพราะไม่ได้สนิทหรือเพราะรู้จักกับท่านผปค. เราเลือกจากนิสัยและเปอร์เซ็นที่จะเข้ากับพล๊อตได้ ซึ่งท่านรันปั่นลูกสาวได้ลงล็อคมากค่ะ มีในส่วนที่เราต้องการหมดเลย ยังไงก็ขอบคุณที่สนใจนิยายของเรานะคะ ;)
✿ Black Rose ✿
- Akashi Seijurou || Tadashi Miyuki -
".. ฉันอยากให้เธอรู้ไว้นะว่าเธอเป็นของฉัน .."
".. คุณคิดก่อนจะพูดมันออกมาแล้วใช่ไหมคะ ..?"
" .. ของฉัน..คนเดียวเท่านั้น .."
".. อย่าเสียเวลากับคนอย่างฉันเลยค่ะ .."
[ 'รัก'นิรันดร์ ]
ประตูห้องผู้ป่วยสีขาวสะอาดถูกเปิดออกและปิดลงอย่างเบามือเหมือนกับทุกๆวันที่เขามาที่นี่ .. ถุงกระดาษมากมายที่เต็มไปด้วยสิ่งของสำหรับผู้ป่วยถูกวางลงบนโต๊ะกระจกที่อยู่ไม่ไกลนัก .. มือหนาเอื้อมไปรวบผ้าม่านเอาไว้อีกฝั่งจนเผยให้เห็นทิวทัศน์และแสงไฟตามตึกสูงยามกลางคืนของเกียวโต
เขาพอใจห้องพิเศษระดับสูงของที่นี่เพราะมันเงียบสงบและไร้การรบกวนใดๆแม้ว่ามันจะแพงจนคนธรรมดาทั่วไปไม่สามารถจ่ายไหวก็ตาม แต่สำหรับเจ้าของอาคาชิกรุ๊ปผู้นี้.. เงินพวกนั้นมันก็แค่เศษเงินเท่านั้นแหละถ้าเทียบกับชีวิตของใครบางคน..
ชายหนุ่มย่อกายนั่งลงบนโซฟาหนาพร้อมกับหยิบแลปทอปขึ้นมาตั้งเปิดโดยพยายามไม่ให้เกิดเสียงดังเกินไปนัก ทำให้ภายในห้องมีแต่เพียงแค่เสียงเครื่องวัดอัตราการเต้นหัวใจที่ยังคงดังอยู่เท่านั้น..
ทุกสิ่งทุกอย่างถูกละความสนใจไปเมื่อได้ยินเสียงขยับตัวของคนที่พึ่งตื่น .. คนที่กำลังทำงานอยู่เก็บอุปกรณ์สื่อสารลงก่อนจะผุดลุกขึ้นไปหาอีกฝ่าย มองจ้องใบหน้าสละสวยที่ซูบลงไปด้วยสายตาที่อ่อนลง
"..ตื่นแล้วหรือ.. ? 'เจ้าหญิง'ของฉัน.."
ไฮฮาย ธีน่าซัง อยากจะบอกว่าหนักใจมากก ตอนเลือกคู่นายน้อย คือนิสัยทั้งคู่มายาวและก็น่าสนใจมาก เลือกแล้วเลือกอีกว่าควรจะทำยังไง เดี๋ยวเป็นซากิเดี๋ยวเป็นมิยูกิ แต่มิยูกิชนะไปเพราะความเปราะบางของน้องกับคำพูดที่คล้ายกับต้องการจะยืนยันว่าตัวน้องเข้มแข็งจริงๆ ทำให้ดูเป็นคนที่น่าถนอมมากขึ้นและนั่นเป็นจุดๆที่เราต้องการในการเขียนคู่กับนายน้อย >< ขอบคุณธีน่าซังนะคะที่สนใจนิยายเรื่องเล็กๆเรื่องนี้ ;)
✿ Daisy ✿
- Mayuzumi Chihiro || Kanakei Akane -
".. ฉันกำลังเชื่อว่าสิ่งที่คนตรงหน้าของฉันแสดงคือสิ่งที่เขารักฉันในแบบของเขา .."
".. ฉันเชื่อใจเธอเสมอ .."
".. ทั้งๆที่ฉันซุ่มซ่าม ดวงซวย มีแต่จะทำให้นายลำบากแบบนี้ แต่ทำไม นายถึงยังต้องอยู่ตรงนี้ล่ะ นั่นคือเรื่องที่ฉันไม่เคยเข้าใจเลย .."
'เพราะฉันรักเธอ..ยัยบ้า..เข้าใจรึยัง..?'
[ 'รัก'อันบริสุทธิ์ ]
วันหยุดพิเศษเป็นวันที่หลายๆคนคงจะพักผ่อนอยู่บ้านไม่ก็ออกไปเที่ยวกับเพื่อนๆ แต่ก็มักจะมีชนกลุ่มน้อยที่ชอบจะเก็บตัวอยู่กับสิ่งที่ชอบมากกว่า ไม่ว่าจะเป็นการเล่นเกมอยู่ในห้อง เรียนพิเศษ หรือการอ่านหนังสือในห้องสมุด.. ซึ่งบุรุษผู้จืดจางคนนี้ก็เป็นประเภทอย่างหลัง
ห้องสมุดที่แสนเงียบสงบนั้นเป็นสถานที่ๆเขาชอบจะไปใช้เวลาอยู่กับตัวเองที่นั่น อยู่กับกลิ่นหมึกและกลิ่นกระดาษที่คุ้นเคยตั้งแต่เด็กๆมาจนถึงตอนนี้ มุมหนังสือวรรณกรรมและเรื่องราวต่างๆล้วนเป็นมุมโปรดของเขา ชายหนุ่มเป็นคนที่แปลกกว่าใครๆเพราะชอบที่จะนั่งอ่านหนังสือเล่มนั้นให้จบภายในครั้งเดียวดีกว่าจะต้องมาค้างคากับมันจนหมดอารมณ์จะอ่าน แต่เหมือนวันนี้ฟ้าฝนจะไม่เป็นใจเท่าไรนัก
ในขณะที่กำลังจะเอื้อมมือไปหยิบหนังสือที่หมายตาเอาไว้นั้น เสียงของใครบางคนก็ดังขึ้น พร้อมกับกองหนังสือที่ร่วงหล่นลงมาพร้อมกับร่างๆนั้น..
..แต่ทุกอย่างที่ว่าน่ะ.. มันโดนเขาหมดเลยน่ะสิ..!!
.. วันดวงซวยชัดๆ ..
พี่มายุก็เป็นอีกคนที่ลูกๆของทุกท่านน่าสนใจมาก แต่ที่สะดุดตาที่สุดก็คืออากาเนะ พอเราอ่านแล้วรู้สึกได้ถึงความดวงซวยและความซุ่มซ่ามของคุณบรรณารักษณ์ แล้วก็นิสัยอื่นๆที่พ่วงตามมาโดยเฉพาะคำพูดขอโทษขอน้อง คิดว่าอาจจะได้พูดคำๆนี้หลายครั้งกับพี่มายุเราก็ได้ ฮา
ยังไงก็ขอบคุณท่านแมวน้ำนะคะที่สนใจฟิคเล็กๆของเรา ..ขอบคุณจริงๆค่ะ ;)
✿ Rosemary ✿
- Midorima Shintarou || Setsuko Natsumi -
".. อยู่ตรงนี้..ไม่ต้องไปไหน .."
".. ฉันอยู่ตรงนี้กับคุณเสมอนะคะ .."
".. ขอแค่เธออยู่ตรงนี้เท่านั้น .."
".. ต่อให้คุณไล่..ฉันก็จะไม่ไปไหนจนกว่าคุณจะแสดงท่าทีว่าเบื่อฉันจริงๆค่ะ .."
[ 'รัก'ไม่เคยเลือน ]
'ท่านผู้โดยสารโปรดทราบ.
ขณะนี้เรากำลังลดระดับลงสู่ท่าอากาศยาน... กรุณานั่งประจำที่ และรัดเข็มขัดที่นั่งด้วยค่ะ.'
เสียงประกาศของพนักงานสาวบนเครื่องบินดังขึ้น พร้อมกับร่างสูงที่วางแผ่นพับในมือลงและหันหน้าออกไปทางหน้าต่าง มองกลุ่มเมฆสีขาวนวลที่ใครบางคนเคยกล่าวเอาไว้ว่าอยากจะสัมผัสมัน น่าเสียดายที่เจ้าตัวไม่ได้เดินทางออกนอกประเทศบ่อยแบบเขา
..แต่ถ้าหากเป็นไปได้.. ก็อยากจะพาเธอมาเห็นความสวยงามข้างบนแบบนี้เหมือนกัน..
ทันทีที่ชายหนุ่มก้าวเข้ามาในสนามบิน เสียงใครบางคนก็ดังขึ้นพร้อมกับร่างที่คุ้นเคยพุ่งเข้ากอดเขากอดเขาจนเซไปอีกทาง..
ใบหน้าหล่อเหลาผุดรอยยิ้มที่มุมปากหลังจากดุเธอไปเล็กน้อยเรื่องการกระโดดกอดเมื่อครู่ .. คว้ามือบางให้แบออก ก่อนมือหนาหยิบแผ่นพันทัวร์แคนาดาวางลงไปบนนั้น
".. ปีใหม่เธอต้องอยู่กับฉัน .."
✿Forget me not✿
- Imayoshi Shoichi || Mochizuki Misuzu -
".. ฉันจะไม่มีวันลืมความรักที่เธอมอบให้ .."
"...ความทรงจำทุกอย่างที่มีร่วมกับคุณเป็นสิ่งล้ำค่า..."
".. เพราะฉะนั้น..อย่าลืมฉันนะ .."
".. ต่อให้สมองลืมเลือนไป...แต่หัวใจของฉันจะจดจำคุณไว้ตลอดไปค่ะ..."
['รัก'ที่ตราตรึงในความทรงจำ]
ชายหนุ่มก้มมองแผ่นกระดาษที่เขียนบางอย่างเอาไว้พร้อมกับรอยยิ้มที่ผุดขึ้นมาที่มุมปาก น่าแปลกที่ปกติแล้วรอยยิ้มของชายคนนี้จะเป็นในแบบจิ้งจอกเจ้าเล่ห์ซะมากกว่า แต่ในคราวนี้กลับเป็นรอยยิ้มเรียบๆที่แฝงไปด้วยความสุขและความรู้สึกบางอย่างที่เกิดขึ้นนับตั้งแต่วันจบภาคการศึกษา.. หรือวันที่เขาได้ให้กระดุมเสื้อนักเรียนกับใครบางคไป..
เจ้าของเรือนผมสีเข้มก้าวไปตามทางเดินที่ตึกรางบ้านช่องในละแวกนั้นเปลี่ยนไปจากที่เขาอยู่จนแทบจะไม่เหลือภาพเก่าๆให้ได้มอง ทุกสิ่งดูจะเปลี่ยนไปหมดในตอนที่เขาไม่ได้อยู่ที่นี่ แต่ลึกๆแล้วชายหนุ่มหวังว่าบางสิ่งจะไม่เปลี่ยนไปเหมือนกับสิ่งก่อสร้างเหล่านี้..
มือหนาผลักประตูเข้าไปเบาๆจนเสียงกระดิ่งที่อยู่หน้าร้านดังไปทั่ว .. เสียงของมันก้องกังวานแบะรูปร่างงดงามเหมือนกับชื่อของเธอคนนั้น..
.. ช่อฟอร์เก็ตมีนอทสีขาวถูกหยิบขึ้นมาถือในมือ พร้อมกับรอยยิ้มที่ชวนให้คิดถึงวันวานปรากฏขึ้นบนใบหน้าหล่อเหล่านั้น..
" .. จำกันได้รึเปล่า ..? "
พูดได้คำเดียวว่ามิสุตรงใจเรามากเลยค่ะ ยิ่งยูกินะซังปูเนื้อเรื่องมาด้วยยิ่งทำให้เราตกใจมาก ชอบความทรงจำดีๆที่ทั้งคู่เคยมีร่วมกันแล้วยังจำกันมาได้ถึงตอนนี้ไม่ว่าจะห่างกันนานหรือไม่ได้คุยกันแบบเมื่อก่อน คิดว่ารุ่นพี่เขาต้องแกล้งเยอะแน่ๆ มิสุเป็นตัวละครที่เราอ่านแล้วสัมผัสได้ถึงความอ่อนโยนจริงๆ แล้วคำพูดหน้าคาร์ตรงใจเรามากเลยค่ะ พอเอามารวมกับพี่อิมาแล้วจุกแปลกๆ;;-;;
ยังไงก็ขอบคุณยูกินะซังที่สนใจนิยายเล็กๆเรื่องนี้นะคะ ขอบคุณจริงๆค่ะ ;)
✿ Red Carnation✿
- Kagami Taiga -
" ทั้งที่อาจจะรักษาไม่หาย... "
" .. ถึงรู้ว่ามันไม่มีทางจะสมหวัง.. "
" .. นายจะยังรักฉันอยู่อีกเหรอ? .."
".. แต่ฉันก็ยังรักเธอเสมอ .."
[ 'รัก'ที่ไม่สมหวัง ]
หลายปีแล้วที่เขามารอรับใครบางคนหน้าห้องเช่าเก่าๆแห่งนี้ และทุกเย็นๆที่เป็นเวลาเลิกงานของใครหลายๆคนก็เริ่มจะชินชากับภาพของชายหนุ่มที่ดูเหมือนยืนรอใครซักคนที่ไม่มีวันมาหาเขา ทั้งๆที่เธอเพียงแค่อยู่ในบ้านหลังนี้ก็ตาม
ใบหน้าคมผุดรอยยิ้มกว้างขึ้นมาเมื่อเห็นร่างเล็กๆของคนที่เขารอคอยก้าวออกมาจากประตู ร่างสูงรีบปรีเข้าไปช่วยประคองร่างที่โงนเงนจะล้มมิล้มแหล่ตรงนั้นทันที.. ซึ่งเจ้าตัวก็เพียงแค่กล่าวขอบคุณเบาๆตามนิสัย
สวนสาธารณะในยามกลางคืนแทบจะเรียกได้ว่าไร้ผู้คนซึ่งมันก็เป็นเวลาดีสำหรับการที่จะพาคนป่วยแบบเธอและนักดับเพลิงงานรุมแบบเขาจะได้มาเดินเล่น สูดอากาศบริสุทธิ์ด้วยกัน
ทั้งคู่หยุดนั่งพักที่ม้านั่งแห่งหนึ่ง ดวงดาวบนท้องฟ้าเปล่งประกายระยิบระยับ .. คืนฤดูร้อนที่ไม่มีเมฆเป็นของขวัญวิเศษสำหรับหญิงสาวที่ไม่ค่อยมีเวลาพักเช่นเดียวกัน ..ยิ่งมีเขาอยู่ด้วยมันยิ่งพิเศษ.. แต่ที่น่าเสียดายก็คือ..
..มันเป็นคืนสุดท้ายที่พวกเราจะได้อยู่ด้วยกัน..
ถึงจะมีการสอบถามถึงตอนจบก็เถอะ แต่ชื่อเศร้าๆแบบนี้อาจจจบแฮปปี้เอนด์ก็ได้นะคะ--/โดนตี ที่เราเลือกน้องก็เพราะถึงจะป่วยแต่ก็พยายามเพิ่มพลังบวกให้กับคนรอบข้างนี่แหละ น้องได้เป็นยาใจให้พี่ไฟแน่นอนค่ะ ฮา แล้วก็ อาจจะมีบางส่วนที่ต้องปรับแก้กันนิดหน่อยซึ่งพัดสึซังยังเพิ่มมาไม่ตรงกับที่เราชี้ไปเท่าไหร่ แต่ไม่เป็นไรค่ะ! ขอบคุณพิดสึซังนะคะที่สนใจนิยายเล็กๆเรื่องนี้ นะคะ ขอบคุณจริงๆค่ะ ;)
✿ Iris ✿
-Izuki Shun || Ariel Olivie Kennocha -
'ฉันมีอะไรจะบอกเธอด้วยล่ะ..'
".. สิ่งที่คุณกำลังจะพูดคือความลับ..ฉันก็เพียงหวังว่ามันจะเป็นความจริง.. "
'ถ้ารับรู้แล้วช่วยเก็บมันเป็นความลับด้วยนะ'
"ตลกรึเปล่า ความลับน่ะ ไม่มีในโลกหรอกนะ"
[ 'รัก'ที่หลบซ่อน ]
ดวงเนตรคู่สวยดูจะเเปลกใจเล็กน้อยเมื่อเห็นสถานที่ๆชายหนุ่มพาเธอมา มือของเขากุมมือของเธอเอาไว้แน่นในขณะที่ยังคงเดินไปเรื่อยๆท่ามกลางทุ่งดอกไอริสสีม่วงสวยที่เปล่งประกายสู้รับแสงอาทิตย์ในตอนเช้า..
ถ้าไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรล่ะก็.. เธอจะลงโทษเขาฐานที่มารบกวนเวลาตอนเช้าของเธอด้วยมุขแป้กๆที่ฟังอย่างไรก็ไม่เข้าหูซักที.. แต่ถึงอย่างนั้นเท้าเล็กกลับก้าวตามไปเรื่อยๆ พยายามไม่เหยียบดอกไม้เหล่านั้นจนบอบช้ำซะก่อน
สายลมอ่อนๆที่พัดมาชวนให้เรื่องตึงเครียดภายในใจพอจะกลายลงไปได้บ้าง แต่เธอไม่อยากให้มันเป็นแบบนั้นเพราะมันจะกลายเป็นว่าเสียงหัวใจของเธอมันจะดังกว่าทุกสิ่ง.. และความรู้สึกบางอย่างภายในใจจะเริ่มทลายกำแพงออกมาอีกครั้ง..
..ถ้าเป็นแบบนี้ .. ขอให้เธอรู้สึกรำคาญเขาต่อไปดีกว่า..
"..ถ้าความลับไม่มีจริงในโลก คำโกหกก็ไม่มีในโลกเหมือนกันนั่นล่ะ .."
.. นั่นคือคำพูดของเขา.. ที่ทำให้เธอนึกรำคาญเสียหัวใจของตัวเองตอนนี้..
สวัสดีค่ะออทัมน์ซัง น้องเอลลี่เป็นตัวละครที่มีความละเอียดมาก เหลือเพียงแค่บางส่วนที่จะต้องเพิ่มเติมเท่านั้นเอง แต่ไม่เป็นไรค่ะ เพราะตอนอ่านใบสมัครจบน้องมีความถูกสเป๊คกับคาร์พี่ชุนมาก จะทนพี่เขาเล่นมุขแป้กเย็นๆไปได้เท่าไรกัน ฮา ชอบความปากร้ายของนองที่มากลบแผลตรงที่ไม่ค่อยเป็นคนขี้รำคาญ ทำให้ตรงกับดีเทลนสิยที่เราต้องการมากๆ ยังไงก็ขอบคุณออทัมน์ซังนะคะที่สนใจนิยายเรื่องนี้ ขอบคุณจริงๆค่ะ ;)
✿ Tuberose ✿
-Kasamatsu Yukio || Mireille Roxantilde -
‘อะไร...นะ..หน้าใกล้กันแค่นี้ก็เขินแล้วรึไง ฉะ...ฉันยังไม่เห็นจะเขินเลย!’
'ม..ไม่ได้เขินซักหน่อย..'
‘คะ...แค่นี้ทำเป็นอายไปได้ นี่นายเป็นผู้ชายจริงรึเปล่าเนี่ย!’
'ก..ใกล้เกินไปแล้วนะเธอนี่..!'
[ 'รัก'ที่ต้องลาจาก ]
.. เขาไม่เคยอยากให้หญิงสาวรับรู้เรื่องไหนโดยเฉพาะเรื่องนี้..
ห้องนั่งเล่นขนาดใหญ่มีแต่ความเงียบงันที่ลอยอยู่กลางอากาศ ไม่มีใครพูดอะไรนอกจากเสียงหัวใจของทั้งคู่ที่ราวกับจะเต้นช้าลง..ด้วยความรู้สึกบางอย่างที่กำลังบดขยี้ใจสองดวงให้แตกเป็นเสี่ยงๆ.. แต่ชายหนุ่มกลับเป็นผู้ที่ทำลายความเงียบเหล่านั้นโดยการวางเอกสารแผ่นหนึ่งที่เขียนแปะหน้าซองเอาไว้ว่า 'ผลตรวจสุขภาพประจำปี' ลงบนโต๊ะพร้อมกับเอนกายนั่งลงบนเก้าอี้ฝั่งตรงข้ามของหญิงสาว
ตัวเขาเองก็ไม่เคยรู้เรื่องนี้ .. มันเป็นเรื่องใหญ่กว่าเกินจะรับมือซะอีก.. เพราะยังไงทุกอย่างก็สายไปหมดแล้ว.. ไม่เหลือแล้วสิ่งที่เอ่ยไว้ว่าจะทำร่วมกันหรือจะอยู่ให้เธอปั่นหัวไปนานๆ
มองจ้องลงไปในดวงเนตรสีสวยคู่นั้นนิ่งๆ ใบหน้าของชายหนุ่มที่ปกติจะลุกลี้ลุกลนเมื่อโดนเธอแกล้ง หรือเลิ่กลั่กเมื่อโดนล้วงเรื่องส่วนในตอนนี้กลับมลายหายไปจนหมด เหลือเอาไว้เพียงความเรียบนิ่งที่ไม่บ่งบอกอารมณ์ใดๆของเจ้าตัวเท่านั้น..
".. ไม่อยากรู้แล้วหรือไง.. ? เรื่องของฉันน่ะ.."
..ถ้าเธอรู้แล้ว.. เธอจะยิ้มเหมือนกับเรื่องอื่นๆรึเปล่า..?
ยูกินะซังอาจจะมานั่งอยู่ในใจเรานานแล้วก็ได้ เขียนอะไรก็ตรงสเป็คเราไปหมดเลย; ;) จริงๆถึงจะส่งมาแค่สองคนก็เลือกยากนะคะ พอๆกับคู่นายน้อยอาคาชิเลย ,, แต่มิเรลล์เป็นตัวละครที่ทำให้รุ่นพี่ปั่นป่วนกว่าเลยได้รับตำแหน่งนี้ไปค่ะ นิสัยเป็นคนที่ดูร่าเริงมากๆทั้งๆที่ประวัติหลังคุณพ่อแต่งงานใหม่ทำร้ายน้องหนักมาก ยังไงก็ขอบคุณยูกินะซังนะคะ ที่สนใจนิยายเล็กๆเรื่องนี้ ;)
✿ Dandilion✿
- Kiyoshi Teppei || Mikazuki Morie -
".. จับมือฉันเอาไว้สิ .."
".. ห้ามปล่อยมือจากฉันนะคะ"
".. ฉันอยู่ตรงนี้กับเธอแล้วนะ .."
".. คุณพูดมันออกมาแล้วนะคะ คุณเทปเปย์ .."
[ 'รัก'ที่เป็นจริง ]
..ความรักที่เกิดขึ้นจากการยั่วยวน ไม่ใช่เพราะว่าเธอไปยั่วเขา หรือเขาเข้ามายั่วเธอแบบนี้คนอื่นทำกัน.. มันคือการพัฒนาของความรู้สึกที่คนสองคนมีให้กัน..นั่นคือสิ่งที่ทั้งคู่คิด..
เขา.. ที่มีความเป็นสุภาพบุรุษ..ไม่ว่าจะไปที่ไหนหรืออะไรก็จะถามเธอก่อนตลอดว่าจะจับมือกันไหม.. หรืออยากทานอะไร เหมือนกับตอนนี้ที่พาเธอมายังสถานที่ๆชวนให้ผ่อนคลายจากการทำงานอยู่ไม่น้อย
กลิ่นหอมอ่อนๆของเธอลอยอบอวลอยู่รอบๆแม้ว่าจะไม่ได้ฉีดน้ำหอมเช่นทุกๆวัน ซึ่งจุดนี้ๆเป็นจุดที่ทำให้เขาตกหลุมรักเธอ
..ไม่คิดไม่ฝันว่าจากหญิงสาวขี้อายในวันนั้นที่ชายหนุ่มทำได้เพียงแค่จ้องมองเธออยู่ห่างๆ จะเป็นคนเดียวกันกับที่เขากุมมือเธอเดินเลียบไปตามชายหาดยามค่ำคืนด้วยกันเช่นนี้....
หากการได้รักเธอมันเป็นความฝันของเขา ความฝันของเธอก็คือการได้รักผู้ชายคนนี้เหมือนกัน..และนั่นคือสิ่งที่เขาพูดออกมา..
".. ฉันรักเธอมานานแล้วนะ.."
..เพราะแบบนี้นั้นแหละ ทั้งเขาและเธอถึงตกหลุมรักกันมากขึ้นเรื่อยๆ .. ไม่รู้จบ..
สวัสดีค่ะคุณซัมเมอร์ เป็นคนท้ายๆที่มาสมัคร และเราก็ชอบน้องมาก อย่างที่บอกไปว่าคนหลังมาตรงใจเรามากๆ ตั้งแต่ท่านรัน ท่านซัมเมอร์ และท่านเซบ ฮา ที่เลือกน้องเพราะมีความเป็นคุณแม่สูงมากจริงๆจากนิสัยที่อ่อนโยนแบบนี้ ส่วนพี่เทปเปยืเองก็น่าจะเป้นพ่อที่ดีเหมือนกัน--/แค่ก
ยังไงก็ขอบคุณที่สนใจนิยายเรื่องนี้นะคะ ขอบคุณริงๆค่ะ ;)
- Set 1 -
Status : 100 %
1 / 9 / 61 - 2 / 9 / 61 (?)
ในส่วนของอิมเมจบางท่านอาจจะแต่งด้วยภาพเดิมเพราะเป็นเมจชั่วคราว ..เพราะกลัวทุกท่านรอนาน เดี๋ยวถ้าหาได้ครบเมื่อไรจะมาเปลี่ยนให้นะคะ! แล้วก็..เพราะได๋ดันมาอิพิคประกาศแบบสปอยล์บางตอนไปด้วย เลยต้องเเบ่งเป็นเซ็ตๆเพื่อง่ายต่อการหาผลประกาศลูกๆของผปค.แต่ละท่าน กลัวว่าถ้าทำครบ 18 คนไม่น่าจะทันเที่ยงคืนนี้แน่ๆ ไม่ก็ดึกไปเลย;;w;;(ละก็ไม่ทันจริงๆ../กราบทุกคน)
เลยตัดสินใจประกาศ9คนแรกก่อน ถ้าใครยังอยู่ก็อย่าลืมมารายงานตัวด้วยนะคะ ! หรือใครที่ติดแล้วอยากจะเพิ่มเติมอะไรก็สามารถทำได้เลยน้า>< แต่อาจจะมีใบสมัครของบางท่านที่ถูกลบไปหรือไม่พบนิยายดังกล่าว ในส่วนนี้เราขออนุญาตใส่ออริของเราลงไปแทนนะคะ(. .) ขออภัยในความผิดพลาดทั้งหมดจริงๆค่ะ
ในส่วนของการแต่งก็อย่างที่ได้บอกไป คือเราจะหั่นเป็นพาร์ทๆคล้ายกับฟิคสั้น(ที่ไม่สั่นเท่าไหร่) และไม่เกิน 5 พาร์ท หรือบางทีอาจจะแต่งสลับกันไป แน่นอนว่าเรียงตามหน้าคาร์ค่ะ *ขยิบตา*
สุดท้ายนี้ ใครที่ไม่ติดก็อย่าพึ่งเสียใจไปนะคะ ทุกคนตั้งใจปั่นแล้วก็งานดีกันเป็นส่วนใหญ่เลยล่ะ ขอบคุณที่สนใจฟิครับสมัครเรื่องเล็กๆของเรานะคะ !
ด้วยรัก จากไดอา <3
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น